คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #168 : 「王様ゲーム」เกมพระราชา
✿ใบสมัคร
รูป ;
ขอกล่าว ณ จุดๆ นี้ก่อนนะคะ(?) ว่าย่าของเขาเป็นแหม่ม(?)ค่ะ ดังนั้นเลยได้สีผมสีตามาทางย่าเต็มๆ …
ชื่อ ; มุรามาสะ โยชิทัตสึ (Muramasa Yoshitatsu)
อายุ ; 17 ปี
สายตา ; สั้น 250 เอียง 25 / ใส่แว่น
ส่วนสูง/น้ำหนัก ; 165 ซม. / 54 กก.
นิสัย ;
ในเมื่อมีเด็กหลังห้องกันมาเยอะแล้ว ขอนำเสนอเด็กหน้าห้องค่ะ! แถ่นนนแท้นนนนนนนน
หน้าห้องนี่ก็หน้าห้องจริงๆ นะคะ โยชิทัตสึอยู่โต๊ะกลางตรงหน้าสุดเลยล่ะค่ะ การที่เขาสายตาสั้นและแก่เรียน ทำให้ดูเป็นเด็กเรียน...เด็กเนิร์ด... แต่เปล่าเลย โยชิทัตสึก็แค่ตัวไม่สูงมานั่งด้านหน้าเพื่อความชัดและถนอมสายตาตัวเองต่างหาก สาเหตุที่สายตาสั้นนั้นมาจากการอ่านมังงะและนิยายล้วนๆ (….)
ค่ะ โยชิทัตสึไม่ใช่เด็กเรียนอย่างที่ผู้ใหญ่เขาเข้าใจกันเท่าไหร่ เขาก็เป็นเด็กหนุ่มธรรมดาๆ แต่ทว่าโยชิทัตสึหัวดีมากค่ะ รอบรู้เรื่องรอบตัวเยอะพอสมควร แต่เป็นประเภทที่พบได้ในไทยเรา(?) รู้เรื่องแต่ไม่พูด ใครถามก็อมพะนำ คือเขาเข้าใจที่ครูสอนนะคะ เข้าใจดีเลยด้วย แค่เวลาครูทดสอบเขานิ่งเงียบ ไม่ตอบ...จนครูๆ นึกว่าเป็นเด็กหัวไม่ค่อยดีแต่มานั่งหน้าห้องเพื่อให้เข้าใจ(?) และตะลึงตึงตึงกับผลสอบที่ดีเกินความคาดหมายหลายรายค่ะ (?) นอกจากนี้บางครั้งยังเป็นพวกแกล้งโง่เก่งอีกด้วย ก็คือรู้แล้วแหละ...แต่บางทีการแกล้งโง่อาจตะล่อมอะไรที่เราไม่รู้ได้มากกว่าก็ได้? ดังนั้นบางทีเลยมีอาการเหมือนไม่รู้จริงๆ ... เอาเข้าจริงแล้วโยชิทัตสึก็พอเดาได้ว่าคู่สนทนาจะตอบแบบไหน – เป็นปกติที่เขาจะใช้เวลาติวสอบแล้วถามเพื่อนค่ะพี่สาว(?) อารมณ์แบบถ้าเห็นเข้าใจแล้ว ก็ลองอธิบายให้เขาเข้าใจได้ดูสิ (?) มันยากแต่ทำให้คนๆ นั้นเข้าใจได้จริงๆ นะคะ LOL”
ความฉลาดบวกเฉลียวรอบคอบทำให้เพื่อนๆ ในห้องก็มาปรึกษาเรื่องงานบ้างอะไรบ้าง แน่นอน ตอบบ้างไม่ตอบบ้างแล้วแต่อารมณ์(?) คือพี่แกอาร์ต ติสท์ (?) ทำความเข้าใจง่ายๆ หน่อยก็แคน(?)เวอร์ชั่นที่เข้าใจง่ายกว่าหน่อยนึง(??) ไม่รู้ว่าเจ้าตัวคิดอะไรอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำอะไรแผลงๆ บ้าง? แต่โดยรวมแล้วก็ไม่ได้มีการกระทำตามอารมณ์ใดๆ ที่ส่งผลเสียมากมายกับคนอื่น โยชิทัตสึแค่อยากทำอะไรก็ทำเท่านั้น ไม่แคร์(?) แต่ก็รู้กรอบดี จึงไม่มีเรื่องถึงห้องปกครองหรอกค่ะ (?)
มนุษย์สัมพันธ์ไม่ดีไม่ร้าย แค่เวลาเลือกงานเดี่ยวได้จะเลือกงานเดี่ยวก่อน เพราะว่าโยชิทัตสึจะได้ใส่ไอเดียของตนเองให้เต็มที่ และลดความยุ่งยากในการติดต่อลงได้ แต่สำหรับงานกลุ่มแล้วเขาก็ประสานได้ไม่มีปัญหา จัดทำส่วนของตนเองเรียบร้อยและส่งให้เพื่อน ทำงานตามหน้าที่ของตนเอง บางครั้งถ้าเสร็จก่อนก็ช่วยคนอื่นในกลุ่มบ้างเล็กๆ น้อยๆ
โยชิทัตสึไม่ใช่เด็กหน้าห้องแสนดีอะไร ออกจะซนด้วยซ้ำไป...มีการแกล้ง แหย่ ล้อเล่นบ้างตามประสาป้อจายวัยสะรุ่น(?) และไฮเปอร์มากกว่าที่คิด ถ้าไม่ได้กำลังเรียนอยู่จะเดินเพ่นพ่านรอบห้องเลย ... เท้านิ่งไม่ค่อยได้นานมากนัก
โยชิทัตสึไม่ใช่คนตรงไปตรงมา ชัดเจนก็พูดได้แต่หลายครั้งที่เขาดูเหมือนจะพูดลอยๆ ไม่ก็ใช้คำกำกวม ผู้ฟังคงหัวเสียไม่น้อยหากไม่เข้าใจนัยยะที่เขากำลังจะสื่อ และถ้าไม่เข้าใจก็ปล่อยให้ไม่เข้าใจต่อไป (?) อย่างโยชิทัตสึถ้าไม่มีใครมาคาดคั้นจริงๆ ก็ไม่อธิบายหรอก (?)
น้องสาวบอกแล้วค่ะ ตามไม่ทัน (?) แคนเวอร์ชั่นที่ซอฟต์ลงชัดๆ (??)
งานอดิเรก ; อ่านหนังสือ(ได้ทุกประเภท ตั้งแต่ไร้สาระยันมีสาระเลยค่ะ แต่ไม่มีหนังสือโป๊นะคะ ถถถถถ #?) / เล่นแบดมินตัน / เล่นเกมพวกซูโดกุ หรือคิดมีสาระ ยันเกมแนวไพ่แกล้งเพื่อนอย่างอีแก่ อูโน่ เซอร์คัส(?)
ความสามารถพิเศษ ; กีฬาแบดมินตัน เดี่ยวนะคะ ไปคู่กับใครค่อนข้างยาก
ชอบ/เกลียด/กลัว ; ทำไหมย์การคิดพาร์ทนี้ถึงยากที่สุดคะ
นมสดเย็นๆ (ใส่วิปครีมด้วยนี่รักเลยค่ะ #?), หนังสือดีๆ (ไม่ว่าจะแนวไหน เก่าหรือใหม่), อากาศเย็นสบาย, ร่มไม้, คนที่ไม่มีปัญหาหรือตั้งแง่กับใคร / เรื่องไม่เป็นเรื่อง, การถูกบีบบังคับ, คนสับปลับ, ของเปรี้ยวๆ(ยกเว้นโยเกิร์ต), การถูกชักจูงไปในแนวทางที่ไม่ใช่ตัวของตนเอง /แมงมุม(ฝังใจกับแมงมุมในวัยเยาว์มาก่อนค่ะ #?)
ประวัติ ; พื้นฐานแล้วโยชิทัตสึอยู่ในครอบครัวธรรมดาๆ ที่มีฐานะค่อนข้างดีค่ะ ไม่ขัดสนกับชีวิตประจำวันเท่าไหร่...ครอบครัวอบอุ่นดี มีสมาชิกอันได้แก่ เขา พ่อ แม่ ย่า ปู่ ตา ยาย น้า ค่ะ(??) ครอบครัวสุขสันต์มาก (??) อาจจะมีเรื่องทะเลาะกันบ้างแต่สุดท้ายไม่นานก็หาย ... โยชิทัตสึเป็นกลางในครอบครัวค่ะ ไม่ทะเลาะกับใครเลย (?) หนีเรื่องพวกนี้ด้วยการเข้าห้องตัวเองไปใส่เฮดโฟนฟังเพลงโลด โดยรวมแล้วก็ครอบครัวทั่วๆ ไปค่ะที่สามารถหาได้จากแวดวงสังคมทั่วโลก(?)
ลักษณะการพูดจา ; แทนตัวเองว่า ‘ฉัน’ แทนคนอื่นว่า ‘นาย, เธอ’ แต่กับผู้ใหญ่จะใช้ ‘คุณ’ นะคะ และบุรุษที่สาม ถ้าเพื่อนกันก็จะเรียกชื่อเฉยๆ ไปเลยค่ะ! เป็นอาจารย์ก็จะมีคำว่าอาจารย์นำหน้าต่อท้ายด้วยนามสกุล น้ำเสียงของเขาก็นิ่งๆ แต่บางครั้งแอบแฝงความกวนใช้ได้ค่ะ(?) เวลาพูดค่อนข้างโมโนโทนสุดๆ (?) ความรู้สึกในคำพูดแทบเป็นศูนย์ (?)
การแต่งกาย ; ถ้าอยู่ที่โรงเรียนก็แต่งตัวถูกระเบียบค่ะ สามัญทั่วไป (?) แต่ถ้าชุดลำลองนิยมใส่เสื้อเชิ้ตสบายๆ กับกางเกงขายาวแล้วก็รองเท้าผ้าใบบางๆ ค่ะ ไม่งั้นบางวันก็ใส่เสื้อแขนยาวบ้างอะไรบ้าง มีฮู้ดบ้าง ส่วนใหญ่แล้วเสื้อที่โยชิทัตสึใส่จะเน้นเบาบางสบายระบายอากาศ(?)
เพิ่มเติม ;
- โยชิทัตสึเป็นต้นฉบับการบ้านได้หลายวิชาค่ะ (?) เอาไปลอกได้ตามสบาย ไม่หวง (?)
- ละเอียดอ่อนเรื่องการจดโน้ต โยชิทัตสึ...ถ้าเปลี่ยนสีปากกาสีทันก็จะเปลี่ยนค่ะ เพราะจดแบบสีทำให้จำได้ดีกว่านั่นเอง
- โยชิทัตสึมักจะมีใบหน้าเรียบนิ่ง(?)
- โยชิทัตสึก็ไม่ได้แกรี่ซูนะคะ(?) นอกจากสมองแล้วก็เป็นเด็กม.ปลายธรรมดาที่เข้าใจยากนิดนึง (?) ก็อารมณ์คล้ายแบบพวกคนเก่งๆ ในห้องเรียนเรานี่แหละค่ะ ที่จะไม่เคยเข้าใจเวลามันติวให้
- โยชิทัตสึมีไอคิวที่จัดว่าสูง คร่าวๆ ก็ประมาณ 135 อย่างต่ำค่ะ แต่เพราะแบบทดสอบแต่ละที่ไม่เหมือนกัน จะซื้อเครื่องทดสอบแบบมาตรฐานโลกก็กระไรอยู่(?) ส่วนอีคิวของโยชิทัตสึไม่จัดว่าบวกเกินลบเกินนะคะ อารมณ์แบบกลางๆ เพราะถ่วงสมดุลมากกว่า ให้คิดคร่าวๆ คงราวๆ 60-70% ค่ะ
ท้ายนี้...เอ็นดู(?)โยชิทัตสึด้วยนะคะ(??)
#แถมเฉยๆ ค่---
APPLE PIE★
ความคิดเห็น