คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #158 : QUEST.01 : GUREPUN
วันเก่าๆ กับเรื่องเดิมๆ ...
อันที่จริงการอยู่ค่ายฮาล์ฟบลัดไม่ได้ทำให้ผมเดือดร้อนอะไรเลย ผมชอบชีวิตที่นี่ด้วยซ้ำไป ทุกคนสนุกสนาน เฮฮา ร่าเริงกันทั้งนั้น! แถมมีเรื่องน่าสนใจอยู่ทุกวัน วายป่วงไม่เว้นว่าง ถึงผมจะมีความอยากรู้ว่าพ่อของตัวเองเป็นใคร แต่รออีกสักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง? ยังไงซะ เทพเจ้าก็ต้องประกาศรับรองให้ครบหมดอยู่แล้ว
แต่ก็แอบเหวงนิดๆ นะเมื่อ ‘คนๆ นั้น’ ได้รับการรับรองจากแม่ของเธอ – อะโฟรไดต์แล้ว จากนั้นคงไม่ได้อยู่ที่บ้านเฮอร์มีสด้วยกันอีก
ผมตบแก้มทั้งสองของตนเองเบาๆ
เรื่องแบบนั้นไม่ทำให้เป็นไรหรอกน่า! อย่างน้อยก็ยังอยู่ในค่ายด้วยกัน!
ผมบิดขี้เกียจ เดินเอื่อยเฉื่อยไปจนถึงบ้านดีมิเทอร์...
สายตาของผมโฟกัสไปที่แปลงดอกกุหลาบ มันบานสดสวยสะพรั่ง แล้วยังไร้หนาม ทำให้ผมคิดถึง ‘คนๆ นั้น’ – เธอสวยและสง่างามเหมือนดอกกุหลาบ แต่เรื่องมีหนามไม่มีหนามผมก็ไม่แน่ใจ(?) ผมเริ่มมองซ้าย...มองขวา... ปฏิบัติการที่ผมทำจนเคยชินอย่างลับๆ เริ่มต้นขึ้นแล้ว
ผมเก็บดอกกุหลาบมาสักสามสี่ดอก แน่นอนว่าคงไม่เล่นเอาเป็นช่อ เดี๋ยวโดนเพ่งเล็งพอดี... จากนั้นผมจึงแอบย่องไปยังบ้านอะโฟรไดต์ วางดอกกุหลาบทั้งสี่ดอกลงที่หน้าประตู ไม่อยากระบุว่าเป็นใคร เพราะยังไง...แฮ่ม หลายคนก็รู้ๆ กันอยู่น่ะนะ
หลังกลับมายังบ้านเฮอร์มีส บนที่นอนของผมพบกล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้ากล่องหนึ่ง กระดาษแปะด้านบนว่า ‘ถึง กุเรปัน : ค่ายฮาล์ฟบลัด บ้านพักเฮอร์มีส’ ตรงมุมขวาล่างเขียนด้วยตัวอักษรเล็กๆ ว่า ‘บริการส่งของด่วนทันใจเฮอร์มีส’ ผมขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ ฉันได้สั่งอะไรจากเทพไปด้วยเรอะ? จากนั้นจึงนั่งลงและเปิด
มันคือรองเท้าผ้าใบคู่หนึ่ง เป็นรองเท้าที่สวยเลยทีเดียว...
ผมหยิบรองเท้าออก และพบกระดาษโน้ตสีขาวข้างใต้นั่น ผมนำมันขึ้นมาดู
‘ไม่เลวนี่เจ้าลูกชาย!
ไม่นึกเลยว่าจะโตเป็นหนุ่มขนาดนี้แถมยังหลงสาวอีก พ่อเห็นว่าลูกอยากได้รองเท้า เลยซื้อให้ ถูกใจมั้ยล่ะ?! แต่มันก็เป็นแค่รองเท้าธรรมดาๆ นะลูกนะ (หัวเราะ)’
...ไอ้คำว่า (หัวเราะ) มันอะไรกันครับ...
ผมเอะใจได้ทันทีว่าพ่อของผมคือใคร...
ผมเก็บกระดาษที่จ่าหน้าพัสดุกับโน้ตข้างในนั่นไว้ เตรียมส่งให้ไครอนกับมิสเตอร์ดี.ดู
มันคงเป็นการรับรองอย่างหนึ่ง แต่ถ้าพ่อจะรับรองซ้ำหน้ากองไฟคงไม่มีปัญหา...
พ่อของผมคือเฮอร์มีส
ฉะนั้น ศีลข้อ 2 ที่ผมรักษามันไม่ได้มาแต่ก่อน ก็ยังคงรักษาไม่ได้ต่อไป...
ความคิดเห็น