คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #138 :
เช้านี้แดดอุ่นดีจัง...
ผมคิดพลางฮัมเพลงเบาๆ อย่างอารมณ์ดี วันนี้มีปริมาณแดดไม่แรงเกินแฮะ สงสัยฟ้าจะเป็นใจ – ผมตรงไปที่แปลงผักหน้าบ้านเฮอร์มีส ซึ่งตั้งแต่มาค่ายผมได้ขอที่ปลูกพืช เพียงเพราะอยากดำเนินตามชีวิตประจำวันก่อนมาค่ายเท่านั้นเอง... จะว่าไปแล้วก็คิดถึงเวลาอยู่บ้านเดิมเหมือนกันนะ ก่อนที่จะถูกฮาร์ปี้ไล่ตาม เช้าวันนั้นผมยังเก็บผักสดกับพ่ออยู่เลย...
ผมลูบจี้รูปรวงข้าวสีทองเบาๆ สิ่งนี้คือของขวัญสุดท้ายที่พ่อของผมมอบให้ในวันเกิดครบรอบสิบสามปีของผม ผมหวังว่ามันจะเป็นเบาะแสอะไรได้บ้างเกี่ยวกับ ‘แม่’ ซึ่งดูพ่อจะรู้ว่าแม่ของผมคือเทพีองค์ไหน และจากลักษณะนิสัย คนอื่นๆ ในค่ายเองก็พากันเดาเป็นเสียงเดียวกันว่าผมนั้นเป็นบุตรของใคร ซึ่งถ้าใช่แล้วทั้งผมและคนอื่นๆ ก็คงไม่แปลกใจเท่าไหร่
เมื่อถึงแปลงผัก ผมนั่งลง ก้มตรวจกะหล่ำปลีม่วง อืม...ดูท่าจะได้ที่แล้ว ใบสวยมากเลย~ แถมแน่นได้ที่
ผมจัดการเด็ดกะหล่ำหัวนั้นออกมา และอีกหลายๆ หัว รวมถึงผลไม้บางส่วนที่อยู่ในอีกแปลง พอมองโดยรวมแล้วผมอดกังวลไม่ได้ ดูเหมือนผมจะขยายแปลงมากไปจนจะครองพื้นที่หน้าบ้านเฮอร์มีสซะแล้ว…
หลังจากนั้นผมก็เดินเข้าครัว วางของสดเอาไว้แล้วเดินออกมา
ตกเย็น ช่วงที่กำลังจะไปดูแปลงผักอีกครั้งนั้น ผมเผลอหยุดมองเข้าไปในบ้านดีมิเทอร์...
ในใจผมคิดอยากจะอยู่บ้านนั้นมาก – ถ้าอย่างไร...ถ้าผมเป็นบุตรของท่านจริงๆ ขอให้ประกาศรับรองผมทีเถอะ
ผมเฝ้าเว้าวอนในใจตลอด ถึงแม้ตั้งแต่เกิดจะปลงเรื่องแม่แล้วก็ตาม ถึงจะทนกับการถูกล้อว่าไม่มีแม่แล้วก็ตาม แต่ผมก็รู้ดี ในใจของผมโหยหาแม่เสมอมา
เมื่อผมกลับบ้านเฮอร์มีส พบว่าในแปลงของผมปรากฏรวงข้าวสาลีขึ้นหนึ่งกำ
...ผมจำได้ตัวเองว่าไม่ได้ปลูกข้าวสาลีนะ?
ผมมองอย่างงงๆ แล้วถอนต้นข้าวสาลีขึ้นมา ทันใดนั้นมันกลับหายวับ แสงสีอ่อนๆ รูปรวงข้าวขึ้นอยู่เหนือศีรษะ และสลายไปรวมกันในจี้ของผม
ผมกระพริบตาปริบๆ นี่คือผมได้รับการรับรองแล้วใช่รึเปล่า?
ถ้าใช่ ก็ขอบคุณมากครับแม่ ... หวังว่าในวันหน้า เราจะได้พบกันนะครับ
ผมอมยิ้ม และเดินไปยังบ้านใหญ่
ตอนนี้ต้องบอกคุณดี.สินะ?
ความคิดเห็น