คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #124 : ● THE LOST ISLAND. [ RP Story: ปฐมบท ]
[ RP Story: ปฐมบท ]
จำนวนและวัสดุที่ใช้:
ท่อนไม้ 10 ท่อน
เชือก 29 เส้น
ผ้าใบผืนใหญ่ 6 ผืน
ถุงนอน 1 อัน
เครื่องมือ:
ค้อน
ตะปู 24 ตัว
กรรไกร
คัตเตอร์
แม็กเย็บกระดาษ
บทโรลเพลย์:
ผมยืนพิจารณาอุปกรณ์ที่มีบนหาด นับว่าสวรรค์ยังไม่อยากให้ผมอยู่อย่างไร้ที่สถิต(?) ผมมองซ้ายขวาสำรวจโดยรอบคร่าวๆ จะตั้งกระโจมที่พักบนชายหาดเลยคงไม่ดีเท่าไหร่นัก เดี๋ยวเกิดสึนามิล่ะยุ่ง... ฉะนั้น
ชายป่า ดูจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของผม
ทำไมไม่เข้าป่าไปเลยน่ะเหรอ? ก็ยังไม่ได้เริ่มสำรวจเลยนี่นา แถมมันอาจอันตรายมากกว่าแถบชายหาดนี้ก็ได้!
ผมเงยหน้ามองท้องฟ้า เวลามีไม่มากพอ อีกราวไม่เกินหกชั่วโมงตะวันจะตกดิน
อยู่ดึกก็ไม่ดี ติดเกาะนี่มันลำบากลำบนจริงแฮะ!!
ผมสูดหายใจเข้าลึก เรียกพลังกายและพลังใจของตนเอง เพื่อเตรียมพร้อมก่อนที่จะต้องเร่งสร้างที่พัก ผมนั่งลงบนหาดทราย เหนืออื่นใดเลยผมต้องออกแบบกระโจมก่อน ต้องแบบแบบที่ง่าย ทำให้เสร็จได้ทันเวลา และที่สำคัญคือสร้างมาแล้วให้อยู่ได้แน่ๆ ไม่ใช่ว่าเกิดนอนๆ อยู่แล้วกระโจมล่มทับคงแลดูอนาถไม่มากก็น้อย...
ผมเริ่มขีดแปลนกระโจม เม็ดทรายยุบลงไปตามที่นิ้วของผมลาก
สิ่งแรกที่ผมนึกออกคือกระโจมที่รูปแบบคล้ายบ้าน แต่จะออกทางแบบหลักศิลาจารึกพ่อขุนรามฯ (?) มากกว่า
ความสะดวก...คิดว่าผ่าน การสร้าง...น่าจะง่าย ความทนทาน...ไม่แน่ใจ
ในหัวผมมีแต่ความกังวลเรื่องฝีมือการก่อสร้างของตนเอง มันไม่ง่ายเลยที่จะต้องสร้างกระโจมทั้งที่ตั้งแต่เกิดมาเคยอย่างมากแค่ตั้งเต็นท์ตอนไปค่ายลูกเสือ(?)เท่านั้น
ลูกเสือ...?
ผมพลันฉุดคิดขึ้นได้ วิชาลูกเสือ(ไม่ว่าจะรุ่นเล็กหรือใหญ่)ที่ผมค่อนข้างเบื่อหน่ายมาตลอด ผมเพิ่งจะมารักมันตอนนี้!! แถมโชคดีที่ผมยังพอจำวิธีผูกเงื่อน(บางเงื่อน)ได้อยู่!
โอ้ว~ ไอ เลิฟ ลูกเสือ~
ผมยิ้มกริ่ม เริ่มออกแบบกระโจมจริงๆ จังๆ เริ่มจากการวางรูปทรง...ฐานรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ขนาดเอาแค่เพียงพอสำหรับอยู่ด้วยตัวคนเดียว หลังจากขึ้นเสาทั้งสี่มุมแล้วจะเป็นการวางรูปแบบคล้ายตอม่อสะพานแต่ตรงกลางรูปกากบาทผมจะประยุกต์ใช้เป็นหลังคาทรงแหลม...เพื่อเวลาฝนตกน้ำจะได้ไม่ขังอยู่บนเพดานกระโจม จะได้ให้มันไหลลงมาข้างล่าง
(รูปแบบและการผูกแบบตอม่อสะพาน)
หลังจากนี้ผมก็คิดอะไรไม่ออกแล้ว เสียเวลาไปประมาณสิบห้า-ยี่สิบนาทีแล้วมั้งเนี่ย ผมจึงไม่รอช้า รีบขนย้ายอุปกรณ์ทั้งหลายไปใกล้ๆ ชายป่า ไม่ใกล้ไม่ไกลจากต้นมะม่วงและมะละกอ เผื่อหิวจะได้ออกมากินสะดวก...
ก่อนอื่นผมปูผ้าใบผืนใหญ่ลงบนพื้นเสียก่อน เพื่อการนอนที่ปลอดภัย แล้วค่อยกะระยะขนาดให้เสากว้างออกจากผ้าใบเพียงเล็กน้อย พอกะได้แล้วผมจึงเริ่มลงมือขึ้นโครงเสาทันที โดยเลือกท่อนไม้ที่ยาวที่สุดสี่ท่อนมาทำเป็นฐานหลังคา สองในสี่ผูกเสาอย่างละสองท่อนเอาไว้ด้วยเงื่อนผูกกากบาท (ออกจะลำบากนิดหน่อยเพราะต้องเลือกใช้เชือกเส้นค่อนหนาเพื่อความแน่นและทนทาน) โดยเว้นที่ออกมาพอประมาณเพื่อที่จะให้ส่วนปลายมีพื้นที่พอจะเชื่อมกับท่อนไม้อีกสองด้านเอาไว้ รวมถึงต้องมีขนาดกว้างพอที่จะวางหลังคาปลายแหลมและมัดเชือกด้วย
(การผูกแบบกากบาท – ใช้เป็นหลักในการสร้าง)
เมื่อขึ้นเสาทั้งสี่เรียบร้อยแล้ว ผมก็ทำการเชื่อมฐานหลังคาเข้าด้วยกัน ผูกเงื่อนแบบกากบาทเช่นเดียวกับขึ้นเสา หลังจากนั้นผมก็เริ่มทำยอดหลังคาปลายแหลม ติดตรงที่ว่า...
มันไม่มีเงื่อนที่ใช้ผูกท่อนไม้ที่วางไขว้กันสี่ท่อนนี่สิ...
ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ แต่ผมคงต้องมัดมั่วๆ เอาพอแน่นแล้วล่ะนะ!
ผมถอนหายใจดังเฮือก แล้วเริ่มผูกท่อนไม้สี่ท่อนขึ้นเป็นหลังคาแหลม ผมลองกะองศาคร่าวๆ ให้พอดี ไม่อย่างนั้นมันจะอ้ามากไป และเชือกจะหลุดง่าย...
ผูกยอดสามเหลี่ยมเสร็จ (แน่นอนว่าใช้สกิลผูกมั่วจนได้เชือกออกมาเป็นแบบลูกบอลแข็งๆ ก้อนหนึ่ง) ผมก็วางไม้แต่ละข้างลงบนช่องว่างของฐานหลังคา – มีปรับบ้างนิดหน่อยไม่อย่างนั้นมันไม่ลง จากนั้นก็ลงมือผูกเชือกตามใจฉัน(?)อีกครั้ง
เมื่อโครงทั้งหมดเสร็จแล้ว ผมใช้ผ้าใบผืนใหญ่ขนาดเบ้อเริ่มกว่าใครเพื่อนหนึ่งผืน และขนาดปกติเท่าๆ กันอีกสี่ผืน ผืนใหญ่ผมใช้คัตเตอร์จากกล่องเครื่องมือกรีดกลางเป็นรูวงกลม และพยายามเขย่งตัวขึ้นเพื่อคล้องมันลงกับยอดหลังคา ผ้าโรยตัวทิ้งชายลงมาเลยขอบฐานบนพอประมาณกำลังดี ผมใช้คัตเตอร์กรีดให้ผ้าแยกคลุมปลายท่อนไม้ทั้งสองแฉก ผมใช้เชือกมัดหลวมๆ เพื่อยึดก่อน จากนั้นค่อยทาบผ้าใบผืนเล็กกว่าลงด้านที่หลัง ใช้คัตเตอร์กรีดมุมให้แยกเพื่อจะได้มัดเข้ากับผ้าผืนใหญ่และปลายท่อนไม้ได้ ทีนี้ผมมัดให้แน่นจริงๆ แล้วค่อยทำกับด้านอื่นๆ ต่อไป
หลังจากผ้าใบทั้งหมดคลุมกระโจมแล้ว ผมจัดการเย็บชายผ้าทั้งสี่มุมตามเสาเข้าด้วยกันด้วยแม็กเย็บกระดาษอันค่อนข้างใหญ่ เอาละ ทีนี้ก็ถึงตาทางเข้า-ออกแล้ว! ผมเลือกทางที่อยู่ด้านข้างต้นมะละกอกับมะม่วง หยิบกรรไกรขึ้น ตัดผ้าใบลากยาวจากชายพื้นขึ้นมาสามส่วนสี่ เท่านี้เป็นอันเสร็จ!
ปุจฉา : ถ้าถามว่าลมพัดหนาวๆ มาจะทำยังไง...
วิสัชนา : ผมคงรีบเข้าไปแล้วใช้แม๊กเย็บ...อนาถแต่น่าจะโอเคกว่าปล่อยให้ลมตีเข้ามาเรื่อยๆ ตอนออกค่อยนั่งแกะเอาก็ได้ Orz”
ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำลง ผมไม่รู้ว่าตัวเองใช้เวลาไปกับการสร้างกระโจมที่พักสุดเฟบูลัส(ในสายตาของผม)เท่าไหร่ แต่เท่าที่รู้คือคงผ่านมานานพอสมควร ผมมองกระโจมตรงหน้าแล้วก็อดภูมิใจไม่ได้ แม้จะเก้ๆ กังๆ แต่ยอมรับว่าออกมาแล้วพออยู่ได้แน่นอน!
ผมเปิดกล่องเครื่องมือ คว้าค้อนและตะปูยี่สิบสี่ตัวออกมา สี่ตัวแรกตอกยึดมุมผ้าใบรองพื้นเข้ากับผืนดิน เพื่อไม่ให้เวลาลมพัดมามันปลิวตีโดนผม หลังจากนั้นก็ใช้เชือกที่เล็กลงกว่าที่ผูกกระโจมมาแปดเส้น ผูกด้านทั้งสองเป็นเงื่อนบ่วงสายธนูแบบหลวมๆ ด้านแรกคล้องกับปลายท่อนไม้ที่ยื่นออกมา ด้านที่สูงผมใช้ประสบการณ์จากการกางเต็นท์...ว่าต้องตอกตะปูยืดไว้กับพื้น แต่เพราะกระโจมใหญ่ผมจึงเลือกใช้ตะปูที่ใหญ่กว่าปกตินิดหนึ่งมายึดไว้ปลายละสามตัว สรุปแล้วคือเชือกหนึ่งอัน ต่อตะปูสามตัว ต่อปลายท่อนไม้หนึ่งข้าง
ผมยืดตัวขึ้นคล้องและรูดปรับเงื่อนไว้กับปลายท่อนไม้ก่อน หลังจากนั้นค่อยลากยาวลงมาถึงพื้น กะให้พอยึดได้ แล้วเริ่มเอาตะปูสามตัวรวมกันตอกบนผืนดิน และรูดเงื่อนให้แน่น จากนั้นก็ทำแบบนี้ซ้ำกับด้านอื่นๆ จนครบ...
“ไช~โย~!”
ผมร้องออกมาอย่างดีใจ น้ำตาแทบไหลแน่ะ...กระโจมของผมในที่สุดก็ทำเสร็จสักที!! แถมตอนนี้พระอาทิตย์ก็ใกล้จะตกดิน อืม...ผมคงใช้เวลาห้าชั่วโมงทำโดยไม่หยุดพัก บางทีผมก็คิดว่าในเวลาคับขันมนุษย์ก็สามารถทำอะไรที่ต้องใช้ความอึดถึกทนกว่าเวลาปกติมากได้เหมือนกัน
ผมรี่เข้าไปวางถุงนอนข้างใน เอนกายลงกับพื้น และผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนล้า...
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
เครดิตรูป :: คลิก
ความคิดเห็น