(NOT) The Secret Part ♡

ลำดับตอนที่ #57 : BARCILIUS : Chapter I

'STORY'

◆ ◈ Chapter I ◈ ◆

____________________________________________________________

    เด็กหนุ่มเดินทอดน่องอยู่ในสถาบัน เขายังไม่คุ้นชินกับที่นี่นัก หากรีบร้อนหรือก็ไม่ ในเมื่อไม่มีการจำกัดเวลา
เลยขอเที่ยวชมเสียหน่อย ชาร์กันแต่งตัวสบายๆ ผมสีฟ้าอ่อนถูกรวบแบบลวกๆ นิ้วมือขยับสีกันเองอย่างอยู่ไม่สุข
โลหะเย็นของแหวนถูร่องนิ้วไปมา ระหว่างที่นัยน์ตาสีครามจะทอดสำรวจพื้นที่โดยรอบ จนมาถึงเขตร้านรวงต่างๆ

   ร้านค้ามากมายปรากฏแก่สายตา เป็นความครึกครื้นของนักเรียนในสถาบันบาร์ซิเลียสที่กำลังเลือกซื้อของมากมาย
อา ถ้าจำไม่ผิดเขาเองก็เช่นกัน รายการของวันนี้มีเพียงอย่างเดียว นั่นคือการ 'เลือกซื้ออาวุธ' เพื่อใช้สำหรับการร่ำเรียน
สำหรับจอมเวทย่อมเป็นคฑา แม้ว่าเจ้าตัวจะอยากได้ของเสริมเล็กๆ น้อยๆ อย่างมีดสั้นก็ตาม แหม มีของคุ้นเคยมันออกจะ
อุ่นใจกว่านี่นา ในส่วนของเงินที่มีนั้นมันสำหรับอาวุธเพียงชิ้นเดียวด้วยนี่สิ นึกแล้วก็ชักอยากจะโจรกรรมขึ้นมาอีกรอบทันที

   ตอนนี้คงต้องตามหาร้านขายอาวุธก่อน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันหน้าตาเป็นยังไง เอาเถอะ เดินๆ ไปเดี๋ยวก็คงเจอเองแหละนะ
มันไม่น่าลับแลหรอก ในเมื่อนักเรียนทุกคนต้องมาที่นี่เป็นที่แรก ชาร์กันคิดเช่นนั้นก่อนจะตระเวนชะเง้อดูร้านทั้งหลาย
ส่วนใหญ่ที่ทำก็แค่เข้าๆ ออกๆ ร้านแบบไม่ได้ซื้ออะไรเลย --- หรือพูดให้ถูกคือหยิบของชาวบ้านออกมาเนียนๆ นั่นล่ะ
ก็แค่ขนมนมเนยลูกอมชิ้นเล็กๆ พอเติมน้ำตาลในร่างกายนิดหน่อยเท่านั้นเอง ราคาถูกจะตาย หายไปชิ้นสองชิ้นไม่เสีย
กำไรแน่นอน เพราะงั้นอดีตโจรสลัดเลยได้ของกล้อมแกล้มมาฟรีๆ แหม ถ้าเอาเงินมาเผื่อคงจะเปิดกระเป๋าซื้ออยู่บ้าง (?)

   ระหว่างเคี้ยวขนมกรุบๆ อยู่ในปาก ดูเหมือนว่าชาร์กันจะมาถึงร้านขายอาวุธพอดี เขายืนมองป้าย แล้วเข้าไปด้านใน
เจ้าของร้านเป็นคุณลุงใจดีคนหนึ่งท่ามกลางเครื่องมือเรียงราย อีกฝ่ายเอ่ยต้อนรับพร้อมรอยยิ้มอารมณ์ดี เขายกยิ้มกลับ

" คฑาสำหรับปีหนึ่งอยู่ตรงไหนลุง ? "

   ถามตรงๆ ไม่อ้อมค้อม ด้วยน้ำเสียงออกห้วนตามประสาคนหนุ่มออกห้าวกันเอง นี่เป็นคำพูดค่อนข้างปกติเวลาไม่ต้อง
ออกงานสังคมสวมหน้ากากผู้ดี ให้ความรู้สึกดูเหมือนทั้งเคารพและไม่เคารพในเวลาเดียวกัน เจ้าของร้านชี้นิ้วบอกโซน
ร่างสูงเคลื่อนตัวไปตามทิศทางนั้น ก่อนจะพบกับคฑามากมายวางเรียงรายบนชั้น ไล่ระดับเกรดตั้งแต่ต่ำสุดไปถึงสูงสุด

   แก้วตาจดจ้องคฑาที่ต้องซื้อ ตามที่ระบุเป็นเกรด C สำหรับจอมเวทปีหนึ่ง ชาร์กันหยิบจับอุปกรณ์สื่อกลางบนชั้นวาง
เพื่อลองหาอาวุธที่สามารถหยิบจับได้ถนัดมือที่สุด จนกระทั่งเขาพบกับคฑาด้ามสีน้ำเงินเข้มราวห้วงทะเลลึกหนึ่งด้าม ---
สีที่ทำให้เด็กหนุ่มหวนนึกถึงอดีต ทั้งยังเหมาะมือ จึงตัดสินใจได้อย่างไม่ยากเย็นเลยว่าเป็นด้ามนี้ คฑาที่เหมาะกับตน
หลังจากนั้นก็แอบแวะเวียนไปตรงโซนมีดสั้น อยากจะแอบเก็บสักด้ามสองด้ามให้พอใจชื้นเสียจริง แต่นึกดูดีๆ แล้วในร้าน
ขายอาวุธแบบนี้ คงต้องมีวิธีตรวจจับสักอย่างอยู่แน่นอน อย่างน้อยก็เป็นระบบความปลอดภัยอย่างหนึ่งที่พึงมีล่ะนะ

   ชาร์กันหยิบมีดสั้นในร้านขึ้นมาควงเล่น ยังคงถนัดมือเสมือนเพื่อนเก่า ความจริงแล้วเขาใช้มันได้ดีพอๆ กับพวกคฑาเลย
เมื่อเล่นมีดจนพอใจแล้วจึงเดินไปยังเคาท์เตอร์ที่คุณลุงเจ้าของร้านประจำอยู่ เขาวางคฑาลง คุณลุงบอกราคาให้เสร็จสรรพ

" โหย ลดราคาหน่อยไม่ได้เหรอลุง "

" อะไรกันเจ้าหนุ่ม ข้าขายราคาเดียวกับทุกคน
ถ้าลดให้เจ้าคนเดียวก็ไม่ยุติธรรมสิ จริงไหม ? "

" แต่ข้าเอาเงินมาไม่พอนี่สิ "

   ตอแหลกันหน้าด้านๆ ทำหน้าตาเรียกความสงสารจอมปลอม ความจริงเขาไม่หวังว่าจะได้ลดราคาจริงๆ อยู่แล้ว อย่างว่า
เจ้าของร้านขายมันในราคาที่เท่าเทียม และนี่คือร้านอาวุธ ใช่ว่าจะต่อรองเรื่องเงินกันง่ายๆ เหมือนของกินทั่วไปเสียเมื่อไหร่

" ฮ่าๆ ข้ารู้ว่าเจ้าโกหก เจ้าหนุ่ม
หรือพูดให้ถูกคือเจ้าจงใจสินะ "

   ชาร์กันกระตุกยิ้ม ยกมือทั้งสองข้างแบออกเหมือนคนยอมแพ้ ทั้งที่ใบหน้าไม่ได้รู้สึกผิด เป็นจิ้งจกเปลี่ยนสีอย่างรวดเร็ว

" ก็แค่ลองถามเล่นๆ เผื่อฟลุ๊ค "

   บอกเพียงเท่านั้นก่อนจะหยิบเงินในกระเป๋าวางลงตามราคาคฑา รอบนี้ไม่ขาดไม่เกินไม่ตุกติก ไม่มือบอนหยิบอะไรด้วย
คุณลุงรับเงินไปพร้อมกับจัดการห่อเก็บอาวุธลงในผ้าชั้นดีเพื่อป้องกันฝุ่นและการกระแทกเล็กน้อย บ่งบอกถึงความใส่ใจ
เมื่อเรียบร้อยแล้วจึงยื่นคฑาซึ่งถูกห่ออย่างเรียบร้อยคืนแก่ผู้ซื้อซึ่งจะเป็นเจ้านายของมันในตอนนี้ ชาร์กันรับมันมาถือไว้

" ดูท่าเจ้าคงเป็นตัวแสบของแผนก " เจ้าของร้านหัวเราะ
" ขอให้สนุกกับชีวิตในบาร์ซิเลียสนะเจ้าหนุ่ม ! "

" ขอบใจลุง ไว้วันหลังจะมาใช้บริการใหม่แล้วกัน "

   ร่างสูงหอบหิ้วคฑาด้วยแขนข้างหนึ่งพร้อมกับโบกมือให้เจ้าของร้านขายอาวุธ เดินออกไปโดยไม่แลเหลียวกลับทางเดิม
เมื่อกี้อีกฝ่ายว่าเขาคงเป็นตัวแสบของแผนกงั้นเหรอ ไม่หรอกน่า เชื่อว่าต้องมีจอมแสบอีกเยอะในสถาบัน เขาน่ะออกจะ
เรียบร้อยจะตายไป แหม่ (?) ตั้งแต่เข้ามาในสถาบันยังไม่ได้ก่อเรื่องเลยนะเห็นมั้ย ไม่นับที่โจรกรรมขนมเมื่อกี้ คดีเล็กน่า

   เอาล่ะ ต่อไปจะไปเที่ยวตรงไหนดี ?

(c)                      Chess theme