คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 :
Leonel Elear .
“ข้าคานาเมะ ยูยะ ขอรับลีโอดิแกรนซ์ไปล่ะนะขอรับ
ท่านจักไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะดูแลเขาเป็นอย่างดี
เพราะงั้น..ได้โปรด ยกน้องชายของท่านให้ข้าด้วยเถิดขอรับ”
พี่ชายนี่อึ้งไปเลยน้อง...
ชายหนุ่มยอมรับว่าตนเองทึ่งเหมือนกัน
ทีแรกนึกว่าอีกฝ่ายคงมีธุระสำคัญอะไรสักอย่างเกี่ยวกับหน้าที่อัศวิน
แต่เมื่อสิ่งที่กล่าวมาคือการ ‘สู่ขอ’ น้องชายฝาแฝดของตน
ด้วยใบหน้าจริงจังนั้น เจ้าตัวรู้ดีว่าอีกฝ่ายเอาจริง ไม่ได้ล้อเล่นอย่างแน่นอน
แต่อย่างไรเสีย ลีโอเนลกลับสะกดไม่ให้ตนหัวเราะไม่ได้
เพราะอะไร? จริงๆ มันก็เป็นความรู้สึกที่เขาบอกไม่ถูกเหมือนกัน
ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนว่าน้องชายหน้าตาย(?)เช่นนี้จะมีคนหลงรักจนได้
“ท่านอย่าหัวเราะสิขอรับ..ขะ...ข้าจริงจังนะขอรับ! ข้ารักน้องท่านจริงๆ หวังว่าท่านจะเข้าใจ..”
น้ำเสียงตะกุกตะกักกับท่าทีเขินอายเช่นนั้นทำให้ลีโอเนลยิ่งขำต่อ
แต่ในที่สุดเขาก็หยุดได้ ก่อนจะเอ่ยพร้อมรอยยิ้มกว้างในแบบของตน
“ ข้าล่ะไม่นึกฝันจริงๆ ว่าจะมีคนสู่ขอน้องลีโอจากข้าเช่นนี้นะขอรับ ”
“ ได้ขอรับ ข้ายกน้องลีโอให้ท่าน ”
และนิ้วเรียวได้ยกขึ้น เชิงปรามว่าอย่าเพิ่งดีใจไป
“ แต่ท่านต้องดูแลเขาอย่างดีนะขอรับ อย่าให้น้องลีโอเป็นอะไรไป ทั้งกายและใจเลย
แต่ข้ามั่นใจว่าท่านยูยะทำได้อยู่แล้วล่ะขอรับ คงไม่ทำให้ข้าหรือน้องลีโอผิดหวังแน่นอน ”
ร่างสูงเดินไปตบบ่าอย่างหนักแน่น
บางทีคงถึงเวลาแล้วที่จะเปลี่ยนมือผู้ดูแลให้ไปยังคนที่เหมาะสมกว่า
“ เอาเป็นว่า ข้าเข้าใจ และข้าฝากน้องลีโอด้วยนะขอรับ! ”
ความคิดเห็น