ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC 1D;ONE DIRECTION★BE AMBITIOUS

    ลำดับตอนที่ #3 : บันทึกการเดินทาง 02 : Daylight and Part Time Jobs [London,England]

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 57


    Wanna Ask Something ...

    DIARY:02 [LONDON,ENGLAND]

    Daylight and Part Time Jobs’

     







    Heart skips a beat , My heart skips a beat

    My heart is playing tricks on me And it’s building bricks on me
    I can’t break through And I can’t face you

    หัวใจของฉันมันเต้นตึกๆ ตักๆ

    หัวใจของฉันเต้นเป็นจังหวะต่างๆ อยู่ตลอด

    และมันทำให้ฉันใจสั่นหวั่นไหว ฉันไม่สามารถที่จะผ่านมันไปได้เลย

    และฉันไม่สามารถที่จะเผชิญหน้ากับคุณได้  

     

    .

    .

    .

    .

          ไม่! ไม่! ไม่! ไม่! ไม่! ไม่! ไม่นะ!! นี่ฉันต้องอยู่ต้องอยู่ร่วมห้องกับเกย์ (สุดหล่อ) เรอะ =[]=!! เนโอมี่คนนี้อยากกลับบ้านจัง.. เกิดมาชาตินี้ไม่เคยนอนร่วมห้องกับเกย์เลย ... ฮืออ!!! นี่คุณพ่อต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่เลย เอ๊ะ! หรือว่าเขาจะไม่ใช่เกย์นะอาจจะเป็นหนังสือของเพื่อนเขาก็ได้ แต่ทำไมเซ้นส์ของฉันมันบอกว่าเขาเป็นเกย์ง่ะ กิริยาท่าทางแบบนั้น แง้! บอกกับฉันว่ามันเป็นไปไม่ด้ายยยยยย....

     

          ไม่ได้การละ! ว่าดังนั้นแล้วฉันจึงรีบเดินดุ่มๆไปหาเขาที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำ เอาเถอะ! ยังไงวันนี้ฉันก็จะรู้ให้ว่าเขาเป็นเกย์รึเปล่าน่ะ ....

     

          เมื่อร่างสูงเห็นว่าฉันเดินเข้ามาหาเจ้าตัวก็มีทีท่าแปลกใจเล็กน้อย เฮ้ย! แต่ที่ฉันอยากจะบอกทุกคนคือ ... เขาไม่ได้ใส่เสื้ออ่ะ TT ร่างของเขามีเพียงแค่ผ้าขนหนูปิดท่อนล่างเท่านั้น!!! ซิกส์แพ็กส์ของเขาช่างเท่ห์ระเบิดไปเล้ยยย *[]* เอ่อ..ตั้งสติหน่อยสิเนโอมี่! เธอจะมาหวั่นไหวกับเกย์ไม่ได้นะ!

     

          “เฮ้! นายจะไปไหนน่ะอยู่คุยกับฉันก่อนเซ่!” ฉันยกมือขึ้นกันไม่ให้เขาเดินหนีฉัน นี่จะหนีความผิดรึไงกัน! ฉันไม่ปล่อยหรอกนะจะบอกให้นะยะ!!

     

          นี่ใจคอเธอจะไม่ให้ฉันใส่เสื้อผ้าก่อนรึไงเล่ายัยบ๊อง!”  เออ..ลืมไปว่ะ เขายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า -0-// ยอมรับนะฉันเสียหน้านิดหน่อย ฉันจึงไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ก็เดินตามเขามาถึงตู้เสื้อผ้า  “เธออยากดูฉันเปลื่ยนเสื้อผ้าหรอ ไปนั่งรอที่ห้องรับแขกก่อนไป๊!” โอเค๊! เจ๊จัดให้ T^T ก็อีแค่เห็นกล้ามเนื้อท้องของเขานี่ทำให้ฉันสติหลุดเลยหรอวะเนี่ย!

     

          ฉันไม่ตอบอะไรอีกตามเคยได้แค่เดินไปนั่งที่โซฟาในห้องรับแขกเงียบๆตามที่เขาบอก ไม่นานนักฉันก็เห็นร่างสูงเดินออกมาจากห้องนอนในชุดลำลองสบายๆ ใบหน้าของเขาดูใสกว่าเดิมก็เพราะว่าคงเพิ่งอาบน้ำล่ะมั้ง เขาขมวดคิ้วนิดหน่อยเพื่อสื่อความหมายว่า ‘มีอะไรรึเปล่า’

     

          “เอ่อคือ …” ฉันได้แต่อ้ำอึ้ง ปากของฉันไม่ยอมขยับตามคำสั่งของสมองเลยสักนิด เอ๊ะ! นี่ฉันเป็นอัมพาตรึเปล่าอ่ะ อย่าเขิน อย่าอาย จงกล้าที่จะพูดมันออกไปสิเนโอมี่  ฉันขอถามอะไรนายหน่อยดิ”  นั่นไง! ฉันพูดแล้ว

     

          ว่ามาสิ”  เขาตอบสั้นๆ พลางเดินไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบเบียร์ออกมาหนึ่งขวดแล้วจัดการรินเบียร์นั้นใส่แก้ว ดูเหมือนจะไม่สนใจสิ่งที่ฉันจะถามอะไรสักนิด  “สักแก้วไหม” เขายกแก้วที่อยู่ในมือของเขาขึ้นมาแล้วเอ่ยปากชวนฉัน

     

         “ฉันไม่กินเบียร์ย่ะ แอลกอฮอล์เป็นสิ่งไม่ดีนะ L” ฉันบอกพลางเบ้ปากใส่เขานิดหน่อย จากนั้นเขาก็เดินมานั่งที่โซฟาตัวเดียวกับฉันแล้วก็เริ่มจิบเบียร์เข้าไปทีละนิด นี่นายสนใจสิ่งที่ฉันจะถามมั่งสิ!!!” ฉันอดว่าเขาไม่ได้เพราะท่าทางที่เขาไม่สนใจฉันเลยสักนิด เขาจึงหันหน้าแล้วเลิกคิ้วใส่ฉันเป็นเวลาเดียวกันกับที่นัยต์ตาคู่สวยของเขามาสบตากับฉันพอดี ทันทีที่มองตาเขาฉันก็รู้ได้เลยว่าในแววตานั้นมีความสงสัยมากเพียงไหน ที่เขาทำเป็นเหมือนไม่แคร์ก็คงกลัวเสียฟอร์มล่ะมั้ง

     

          อันที่จริง...ฉันก็แอบหวั่นๆ อยู่นิดๆนะเกิดฉันถามเขาไปแล้วเขาเกิดผิดใจกับฉันขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ ทีนี้ได้เป็นพวกโฮมเลส ของแท้แน่นอนเลยจ่ะยัยเนโอมี่! แต่ถ้าฉันไม่ถามมันก็จะค้างคาใจไปชั่ชีวิต T^T การตัดสินใจครั้งนี้นี่มันยากกว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังอีกนะ T0T

     

    “หืม..ก็ว่ามาสิฉันก็ฟังเธออยู่นี่ไง”  ไนออลพูด

     

         “คือว่า..นาย..อึก!” ยังพูดไม่ทันขาดคำฉันก็ดันกลืนน้ำลายลงคอซะเสียงดังเลย ให้ตายสิ!  แบบว่านาย..” และปากฉันกลับมาพูดไม่ออกเหมือนเดิมแล้วจ้า TT’

     

    ?” เขาเงียบแต่ใบหน้าของเขาแสดงความสงสัยออกมาให้เห็นชัด

     

          “นาย…นาย! ซิกส์แพ้กส์นายเท่ห์มากเลยอ่ะ *[]*”  นี่ฉันพูดอะไรออกป๊ายยยยยยย!!!!!!! น่าอายที่สุดก็ฉันมากล้าถามเขานี่นา โอเคเอาใหม่ .. คือ..อันที่จริงแล้วฉันจะบอกว่านาย เอ่อ.. ขอจับหน่อยสิ >[]<” ถุ้ยย! และก็เหมือนเดิมนี่มันวันอับอายขายขี้หน้าเรอะ!! อุบาทว์มากอ่ะ! นี่เขาคงคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงหื่นกาม โรคจิต วิปริต สติไม่เต็มแน่ๆเลย

     

    บางทีฉันควรจะถามเขาใหม่นะแต่..สิ่งที่ฉันเพิ่งบอกเขาไปดูเหมือนเขาจะอึ้งอยู่ในช่วงแรกแต่เขาก็เริ่มเผยรอยยิ้มออกมาทีละนิด...ทีละนิด จนกลายเป็นว่า ..

     

          “ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”  เขาระเบิดเสียงหัวเราะแบบไม่มีลิมิตเต็มสตรีมออกมาใส่หน้าฉันแทนจ้า -*- เอาเถอะ! ดีกว่าเขาทำหน้าบึ้งตึงเป็นตูดส์ใส่ฉันละกันเนอะ ดีใจเข้าไว้! -0-!

     

    ------- UP 100% -------

     

    [NIALL]

          ทำไม..ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเธอจะถามอะไรผมในเมื่อสีหน้าของเธอแสดงออกซะอย่างนั้น ตอนนี้ผมเดาว่าเธอคงอยากรู้ใจจะขาดแล้วสินะว่าผมเป็นเกย์หรือเปล่า -_- ผมคิดว่าทุกคนคงคิดว่าผมเป็นสินะรวมทั้งเธอเองด้วย อืม..ผมอาจจะเป็นนะ ไม่สิ! เป็นเลยดีกว่าแต่อย่าเรียกผมว่าเกย์เลยมันดูเสียภาพลักษณ์เรียกว่า ‘ชอบป่าไม้เดียวกัน’ ดีกว่านะ J ผมไม่รู้ว่าผมเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่...รู้แค่ว่าเหตุการณ์นั้นอาจจะฝังใจจนผมคิดว่าผมไม่สามารถชอบผู้ชายได้อีก มันไม่ใช่จากครอบครัวอย่างเดียว..มันมาจากคนรอบข้างของผมด้วย พวกเขาทำร้ายผม...ผมไม่อยากจะพูดถึงมัน เอาไว้ถึงเวลากล่องแพนโดร่าของผมจะเปิดเอง

     

          ยอมรับจริงๆ ว่าเนโอมี่เป็นผู้หญิงที่น่ารักดีนะ แต่เธอไม่ใช่สเป็กของคนอังกฤษ เธอไม่ได้ดูเซ็กซี่หรือฮอตเหมือนแฟนสาวของเพื่อนๆ ผม แต่ถ้าเทียบความน่ารักของเธอกับความเซ็กซี่ของเซเซลล่ะก็เนโอมี่ชนะขาด อ้อ! ผมลืมบอกไปสินะว่าเซเซลคือใคร...จะพูดว่ายังไงดีล่ะ แฟนก็ไม่ใช่ เพื่อนก็ไม่เชิง เซเซลเธอเหมือนเป็นเพื่อนคนหนึ่งของผม เธอเป็นผู้ที่รู้เรื่องราวทุกเรื่องเกี่ยวกับผม เธอช่วยปิดข่าวเรื่องที่ผมเป็นกะ..เอ้ย! ชอบป่าไม้เดียวกัน  -_-; ความจริงแล้วมีแค่เพื่อนในวงกับเซเซลเท่านั้นที่รู้ว่าผมคบกับจอร์จแบบลับๆ อยู่น่ะ

     

          หลังจากที่ผมหัวเราะใส่หน้าเธอไป ร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมดูเหมือนจะเงียบไปเลย แต่เธอทำผมขำนี่ ;( อยากรู้ทำไมไม่พูด มาตรงๆ อายที่จะถามล่ะสิ แต่คือทำไมต้องเอาซิกส์แพ็กส์ผมไปอ้างด้วยนะ ผมแอบเขินอยู่นิดๆนะเนี่ย และแล้วเธอก็เดินออกไปจากตรงโซฟาที่ผมนั่งอยู่เลย เฮ้อ! แล้วผมจะไม่ได้เจอจอร์จอีกกี่วันล่ะเนี่ย!

     

           เธอหิว..หรือเปล่าฉันซื้ออาหารแช่แข็งมาน่ะถ้าหิวก็ไปกินละกัน ผมเดินไปบอกเธอในขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าใส่ตู้ของ เธออยู่   เธอเกาหัวดังแกรกก่อนที่จะพยักหน้าหงึกหงักกับผมเหมือนจะแทนคำตอบว่า ‘อืม’ แล้วเธอก็หมกมุ่นกับการจัดเสื้อผ้าต่อไป มองเผินๆ แล้วยัยนี่ดูต๊องแฮะ ฮ่าๆ สงสัยผมต้องประสาทเสียแน่เลย ผมยิ่งไม่ชอบคนไฮเปอร์อยู่ -___-  “นี่เธอ! เธอคิดว่าเธอเป็นคุณหนูหรือไงถึงฉันจะแก่กว่าเธอแค่สามเดือนก็เหอะ แต่ฉันก็มีอายุมากกว่าเธอ...ไม่ใช่แค่พยักหน้ารับ!”

     

          “-0-“  หลังจากที่ผมร่ายยาวสีหน้าเธอก็ดูเหมือนจะอึ้งไปสักพักว่าคนอย่างผมนี่จุกจิกด้วยหรอ หึ! ต่อไปนี้จะดัดนิสัยให้เข็ดเลยคอยดู แล้วเธอก็พยักหน้าหงึกอีกรอบ ฮึ่ยย!

     

          ยังจะพยักหน้าอีก หงุดหงิดเป็นบ้า!”  ผมสบดออกไป

     

          “นี่พ่อฉันกะจะให้มาเรียนมารยาทกับนายรึไงฟร้ะ!”  เธอโพล่งออกมาแน่นอนว่าเธอทำให้ผมอีกเลยทีเดียว -_- นอกจาก เธอเป็น ไฮเปอร์แล้วเธอคนนี้ยังอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ซะด้วยแฮะ ไม่เห็นคุณอาบอกเลยว่าเธอเป็นพวกหงุดหงิดง่ายด้วย   - *- ความจริงก็เหมือนผมนั่นแหละ อีกหนึ่งอย่างที่คุณอาจจะยังไม่รู้เกี่ยวกับ ‘ไนออล ฮอแรน คือผมหงุดหงิดง่ายมากถ้ายังนึกสภาพไม่ออก ลองนึกดูตอนที่คุณเห็นผู้หญิงเป็นประจำเดือนสิ อารมณ์ของพวกเธอจะค่อนข้างบูดง่าย เหมือนเซเซล บางที..นิสัยนี้ผมอาจจะติดมาจากเธอก็ได้นะ

     

          “เฮ้! พูดให้มันดีๆ นะ เธอจะต้องเจอหน้าฉันไปอีกหลายเดือน หวังว่าคงจะไม่มีปัญหากันตั้งตั้งวันแรกหรอกนะ เพราะไม่อย่างนั้นเธอก็อาจไม่มีที่ซุกหัวนอนเลยก็ได้ J”  ผมพูดเสียงขู่ ที่พักอาศัยอาจจะเป็นข้ออ้างให้เธอทำตัวดีกับผมตลอดเวลา เลยก็ได้นะ

     

          เออๆ ขอโทษละกัน อารมณ์ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ” นั่นไง! ได้ผลด้วย ตอนนี้ผมก็ใช้ที่พักเป็นข้ออ้างได้แล้วสินะ ที่เหลือก็...ต้องตกลงเวลาตอนที่อยู่อังกฤษก่อนสินะ

     

          “อย่างนี้ค่อยคุยง่ายหน่อย ฉันมีข้อตกลงเล็กๆ มาบอกเธอ หวังว่าจะยอมทำตามนะ”

     

          ว่ามาก่อนสิ”  เธอเงยหน้าขึ้นมามองผม

     

          “ข้อแรก...เธอรู้ใช้ไหมว่าโครงการจะให้เราเก็บแต้มโดยการเข้าเรียนและการทำงานในร้านพาร์ตไทม์ต่างๆ น่ะ”  ผมพยายาม อธิบายอย่างช้าๆ เพื่อให้เธอฟังเข้าใจโดยไม่ต้องมาเรื่องมากถามนู่น ถามนี่อีก -3-

     

          อ่าฮะ แล้วไงต่อ”  แววตาแสนซุกซนของเธอแสดงความสงสัยอย่างเต็มที่ เมื่อผมยังพูดไม่จบประโยค ผมคิดว่าเธอคงเดาไม่ออกหรอกว่าผมจะให้เธอทำอะไร

     

          “ก็คือเธอห้ามเลือกที่ฝึกงานเดียวกับฉันนะ ตอนนี้มันเหลือที่ทำงานพาร์ตไทม์อยู่ห้าที่เธอก็ไม่ต้องมาสมัครที่เดียวกับฉัน เพราะฉันไม่อยากจะเป็นข่าวกับใครทั้งสิ้นรวมทั้งเธอด้วย  ผมพูดไป ผมไม่ได้เกลียดเธอนะ..แต่บางทีก็รู้สึกไม่อยากดึงคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเธอเข้ามาเป็นข่าวด้วย

     

          ใครมันจะไปอยากทำงานกับนาย! คิดว่าตัวเองหล่อมากรึไงยะ!”  เอ่อ..มันเกี่ยวกับความหล่อของผมด้วยหรอ =__= เอ๊ะ! เธอนี่ยังไงนะ

     

          “ให้มันจริงแล้วกันล่ะ ข้อสองคือเธอต้องให้ฉันพักผ่อนอยู่ในห้องเต็มที่อย่างน้อยสองชั่วโมง คือพูดง่ายๆ คือสองชั่วโมงเธอต้องห้ามอยู่ที่ห้อง เพราะฉันก็อยากมีเวลาส่วนตัวของฉันเหมือนกันผมพูดต่อ

     

          “อ่าว ไหนเป็นงี้ฟร้ะ! จะให้ฉันออกไปไหนตั้งสองชั่วโมงเพราะคลาสเรียนกับทำงานของฉันกับนายก็ยาวจนหกโมงแล้วนะ! ถ้าฉันอยู่ข้างนอกต่อมันก็ราวๆ สองทุ่มเลยนะ!”  เธอค้านขึ้นมาเสียงดัง ผมยอมรับว่ามันไม่แฟร์ แต่ผมก็อยากจะมีเวลา..กับจอร์จบ้าง เพราะหลังจากที่ต้องบินไปประเทศอื่นแล้ว ผมก็จะไม่ได้เจอจอร์จยาวเลย ผมก็...ขอมีความสุขก่อนละกันนะ

     

         “ฉันเป็นเจ้าของห้องนี้ฉันมีสิทธิ์ เธอจะไปเปิดห้องใหม่ก็ตามใจถ้าเธอคิดว่าเธอมีเงินพอที่จะเช่าห้องที่คอนโดนี้น่ะ”  ผมพูดพร้อมสยะยิ้มให้เธอไปหนึ่งครั้ง

     

          “เฮอะ! รอฉันขอเงินจากพ่อก่อนเถอะ ฉันไม่ง้อนายแน่

     

          จะรอดูนะ J อย่างสุดท้ายคือไม่ต้องไปโม้กับคนอื่นว่าเธอได้อยู่ห้องเดียวกับดาราดังอย่างฉัน เพราะอย่างที่บอกไปฉันไม่อยากเป็นข่าว ชัดนะ”  ผมเอ่ยเป็นประโยคสุดท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องนอนของผมไปนั่งตรงบาร์ส่วนตัวของผมเอง

     

    ผมดูร้ายเนอะ :P

     

    [END OF NIALL PART]

     

     

          ฮึ่ยยยยยยยย! มันน่าสกายคิกส์ยิ่งนัก -__-! สั่ง สั่ง สั่ง แล้วก็ยังจะสั่งอยู่ได้ เรื่องมากเป็นบ้าแค่ฉันไม่แว้ดใส่หน้าเขาก็ดีแค่ไหนแล้วจะบอกให้ คนอะไรน่าโมโหชะมัด! 

           ฉันมองตามแผ่นหลังกว้างของเขาที่เดินออกไปจากห้องนอน เมื่อจัดกระเป๋าเสร็จแล้วฉันเลยนึกได้ว่าเอาสถานที่ที่ไปทำงานพาร์ตไทม์ได้มาดูดีกว่า เห็นไนออลบอกว่ามันมีอยู่ห้าที่ ที่ตอนนี้โครงการอนุญาติแหละ คิดดูแล้วการมาทริปนี้ก็ไม่แย่เท่าไหร่หรอก ฉันรู้สึกว่าชีวิตของฉันมีอิสระมากขึ้น...จริงๆนะ -..-อยู่ในมหาวิทยาลัยที่ไอร์แลนด์มีแต่ความอึดอัดน่ะ รายงานบ้าบอคอแตกเยอะแยะไปหมด

          ฉันเดินไปที่กระเป๋าเป้แบรนด์เนมของฉันที่วางแอ้งแม้งอยู่บนเตียงนั่นมาเปิดออก แล้วหยิบเอกสารที่ทางโครงการให้ไว้ก่อนมาที่อังกฤษ ฉันยังไม่เคยเปิดดูเลยอ่ะ เอาตรงๆ ฉันไม่ค่อยใส่ใจกับโครงการนี้ซะด้วยซ้ำ ฉันเปิดเอกสารมาจนถึงหน้าที่บอกว่า ‘สถานที่ฝึกงานโครงการ  W&S’ ปล. w&s ย่อมาจากเวิร์กแอนด์สตัดดี้นะ

     

    ‘สถานที่ฝึกงานโครงการ  W&S’

    ผู้สมัครจะมีสิทธิ์เลือกสถานที่ทำงานได้ 5 สถานที่ดังนี้ (สถานที่อยู่ในลอนดอน)

     

    1.BURGAN’S FISH VILLAGE

    Address / place  : parpar market , Love sick village [zone D]

    Contact : 0123xxxxxxxxx , fishfish_hellokitty[at]kahoo.com

    Type : fishery, canned fish [เกี่ยวกับพวกปลาๆ -.-]

     

    2.TIN TIN KINDERGARTEN

    Address / place : Street 10789 , 1D Building , floors 5

    Contact : 226677xxx

    Type : kids , take care kids [ดูแลเด็ก ยึ้ยย! ฉันไม่อาวววว]

     

    3.Time machine

    Address / Place : Street 10789 , 1D Building , floors 10

    Contact : 2848-xxx

    Type : It’s about The time and Situation

     

    4. GOLDEN ICE-DRINK

    Address / Place : Street 10789 , 1D Building , floors 3

    Contact : kipkew123 [LINE]

    Type : making a dessert and some sweet

     

    5. MIN’S PLAYGROUND

    Address / Place : Tidede Villa , block 129

    Contact : 2220387xxxx

    Type : repair , guard

     

          ยอมรับว่าแต่ละอย่างหินจัด -0-// มาเริ่มกันที่อย่างแรกเลยร้านขายปลา หรืออะไรแนวๆนั้นเพราะชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าน่าจะเกี่ยวกับปลาแน่นอน ไม่ๆๆ ฉันไม่ชอบสัตว์ทะเลอ่ะ T^T ยิ่งทำงานกับปลานี่คาวสุดๆ ข้ามไปได้เลย มาที่อย่างที่สอง...โรงเรียนอนุบาล ไม่!!! ฉันเกลียดเด็กเฟ่ยยย ฉันเป็นคนไฮเปอร์ไม่ชอบความน่ารำคาญอ่ะ มาถึงร้านที่สาม...เอ๊ะ! ไทม์แมชชีน นี่ชื่อร้านเรอะ! จอชชช! น่าสนอ่ะ *[]* เกี่ยวกับเวลาและเหตุการณ์ต่างๆ เอ่อ..น่ากลัวไปนะ ไม่เอาดีกว่า T T’ เฮ้ยยยย! ร้านไอติมและขนมหวานนน >[]<! กริ้ดด!! ฉันชอบของพันนี้มากเลยอ่ะ และอย่างสุดท้ายเกี่ยวกับโซนของเล่นเด็กตอบเลยว่า โนโนโน!

     

         ฉันคิดว่าฉันเลือกได้แล้วล่ะ ฉันจัดการทำสัญลักษณ์มาร์กไว้ในกระดาษเพื่อเป็นการบอกว่าฉันสนใจร้านนี้... ร้านขนมหวานนี่แหละเหมาะกับฉันที่สุดแล้วไม่หนักหนาสาหัสเหมือนงานอื่นๆ เอาล่ะ! พรุ่งนี้เจอกันแน่โกลเด้นท์ ไอซ์ดริ๊ง!!!! >3< หวังว่าฉันจะไม่ได้ไปเลือกซ้ำกับใครหรอกเนอะ ^/////^

     

     

    สวัสดีค่ะ >///< รีดเดอร์ทุกคนวันนี้ก็กลับมาต่อให้ครบ 100% และ >3< ขอบคุณกำลังใจจากรีดเดอร์ทุกคนมากๆเลยน้า ขอบอกว่าบทนี้ปริ่มสุดๆ ดูๆแล้วไนล์เหมือนจะไม่ใช่เกย์เลยอ่ะ 555555+++ ชอบหรือไม่ชอบยังไงก็เม้นท์บอกกันด้วยน้า

    1 เม้นท์ของรีดเดอร์ 1 คน =  1 ล้านกำลังใจเลยยยย -/////-

    ขอบอกว่าเรื่องนี้พลิกผันตลอดเวลา

    ไม่เข้าข้างนางเอกเลยล่ะ 5555555 อย่าคิดว่านางเอกจะได้ทำงานตามสมใจหวัง

    เพราะเราจะหักหลังคุณได้ J

    ให้ทายว่านางเอกจะได้ทำงานร้านไหน >[]<!! เดาถูกเอาไปเลย

    หัวใจของเค้า ><’ (ไม่มีใครกล้าตอบ555)

    ขอตัวไปปั่นตอนต่อไปก่อนน้า CHU
    ปล. ตามมาคุยกันได้ที่ @uniquediany เลยน้าเเอคใหม่ 55


    อีดิท
    ครั้งที่ 1 (1/ม.ค./57) ลงครั้งเเรก

    ครั้งที่ 2 (15/มี.ค./57)

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×