[Fic 1D] I WILL BE YOUR PRINCE

ลำดับตอนที่ #2 : Just only Fallin' in love!

ต่อจาก part ก่อนเลยจ้า





ริมฝีปากเฉียบบางของใครบางคนกระซิบข้างๆหูคุณ อย่างเบาๆเเละค่อย เเล้วก็จุมพิตคุณอย่างอ่อนโยนเเต่ซ่อนความร้อนเเรงไว้... เเล้วเขาก็เอ่ยออกมาว่า..

"ฉันรักเธอน่ะ ♥ "  คุณพอจะเดาออกไหมน่ะว่าใครที่พูด?? ใช่เเล้ว! เขาคือ เลียม เพยน์... เจ้าชายที่รักของคุณตอนนี้คุณเเละเขาอยู่ด้วยกันมาสองปีเเล้วสิน่ะ... เวลามันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน... 

"ฉันก็รักนายน่ะ..เลียม" คุณตอบเขากลับเเล้วคุณก็จูบเขาตอบกลับอีกที เขาสวมกอดคุณเเบบเบาๆ เเละจูบคุณไปด้วย ที่นี่มันที่ไหน?? ทำไมมันช่างมีความสุขจังเลย....  เเละสิ่งที่คุณรอคอยมานานมันก็เกิดขึ้นกับคุณสักทีน่ะ..

"เเต่งงานกับฉันน่ะ"  คุณได้หน้าเเดงขึ้นมาทันทีเมื่อเขาพูดประโยคนั้น.. เเล้วก็มีกล่องสีเเดงใบเล็กๆ ที่เขายื่นเเละเปิดออกให้คุณ....








......................... กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง..... กริ๊ง...... กริ๊งๆๆๆ...............................







โธ่เอ้ยยยยย! นี่มันเเค่ just only dreaming เองเรอะ เสียดายยยยย!!! :( 




อ่าววววว -0- คุณฝันไปหรือนี่?? ยังไม่ทันจะได้ตอบตกลงเลยน่ะ นาฬิกาบ้าๆๆๆ บ้าที่สุด !!! หึ่ยยย -3- เลียมขอคุณเเต่งงานน่ะมาปลุกอะไรตอนนี้เล่า!! นี่มันก็วันเสาร์จะตั้งตื่นไว้เเปดโมงทำไมล่าาาาา ปัดโธ่! เห้ยย!! เเปดโมงเเล้ว นัดสกายไว้หนิ ตายเเล้ววว นัดไว้สิบโมงที่ร้านไรน่ะ
ร้านอะไร เด้ๆน่ะ โอ๊ะ! คุณบอกสกายไว้เเล้วว่าให้นัดที่ๆเคยไปมาเเล้ว เห้อออ เป็นงี้ทุกทีเลยย
เเต่ว่าขอเม้าท์เรื่องฝันของคุณเมื่อกี้ก่อนน่ะ -,.< เเบบว่าฝันเเบบนี้มา 199 ครั้งเเล้ว(ฮา) เเต่สุดท้ายก็ต้องมาตื่นตอนที่ยังไม่ได้จะตอบตกลง มันน่าโมโห!! อีกเเค่เเป๊ปนึงขอตอบตกลงก่อนได้ไหมฝันจ๋าาา... ขอเลื่อนไปถึงหลังเเต่งงานเลยยิ่งดี > < (คิดไรย่ะ!)  เม้าท์ไม่ได้ล่ะ คุณก็ต้องไปหาสกายนี่นา วันนี้สกายบอกคุณว่าจะพาคุณไปช่วยเลือกเสื้อด้วยกันเเถมโทรมาขอเเม่คุณให้ด้วยเเหละ >____<; (อยากรู้สกายหน้าตาหล่อเเค่ไหนย้อนกลับไปดูตอนที่ 1 ได้เจ้าค่ะ)


.....ฟู่....... <<     เสียงกระเเสน้ำไหลลงมากระทบกัยพื้นห้องน้ำทำให้คุณรู้สึกสดชื่นเป็นอย่างมากมายยย.. มันจะสบายอะไรอย่างนี้น่ะ


ก๊อกๆๆ ก๊อกๆ .... ใครกันน่ะ คงจะเป็นเเม่ของคุณละมั้ง.. เเล้วคุณก็ปิดฟักบัวเเล้วเดินไปห่อผ้าเช็ดตัวจะเดินไปเปิดประตู เเต่เพราะความคิดนึกว่าเป็นเเม่ คุณจึง..

"เข้ามาได้เลยค่ะ ประตูไม่ได้ล็อคค่ะ"  คุณพูด คุณจะเอ่ยปากบอกอีกทีเมื่อคุณเดินออกจากห้องน้ำ   "มีอะไรค่ะ มะ...!?!  สกายยยย!!!!"  เห้ยยย! เเล้วคุณอยู่ในสภาพมัดผมเป็นจุกกลมๆ เนื้อตัวมีน้ำอยู่นิดหน่อยเเต่ใกล้เเห้งเพราะได้รับการซับโดยผ้าขนหนู.. >^< นุ่งกระโจมอกสีชมพูดูเเล้วน่าประหลาดใจ (อะไรมันจะคล้องขนาดนี้) เเล้วผ้าขนหนูที่นุ่งสั้นเหนือเข่า !?  ปิดประตูเซ่ๆๆ - -' เเต่มีของคุณมันก็ไม่ไปตามนั้นเพราะเขินหรืออะไรไม่รู้เเต่รู้ว่าความหล่อของสกายทำให้ตัวคุณชาไปหมดเเล้วว >0<' คุณได้เเต่ยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูก..เช่นเดียวกับเขา

"เอ่อ.... ฉันขอโทษที ฮ่ะๆ เอ่อ อะ อึก //> - <// " สกายมองเรือนร่างอันงดงามของคุณเเล้วหน้าเเดง ก็คุณหุ่นดีจริงๆนี่นา เเล้วเขาก็หลบตาคุณเเล้วทำเเก้มป่องๆจนน่า >3< เเล้วมาสาธยายอะไรตอนนี้เนี่ยย คุณอยู่ในอันกิริยามารยาทไทยที่ไม่สมควรกระทำอยู่น่ะ ยูโนวววววว? มารยาทไทยยย เอ่อออ.. เเต่คุณก็เขินสกายเเหละเเล้วก็...ปิดประตูสิ!! ยืนทำอะไรอยู่ คุบอกกับตัวเอง

"สกาย...นายลงไปก่อน เร็วๆๆๆ ชิ่วว" คุณบอกพร้อมทำมือไล่เขา เเล้วเขาก็ดูเหมือนจะเขินมากๆ เเล้วก็เดินเก้ๆกังๆ ลงบันไดไปเลย

    ..ปัง...

คุณได้ปิดประตูเเล้วนั่งฟุบลงไปเลย.. เขินนน เขินว้อยยยย วันนี้วันอะไรเจอเรื่องอะไรที่มันเขินๆ สกาย.. นายนะนายย.. คุณเขินไปหมดเเล้ว คุณไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนเข้าห้องเเละมาเจอตอนที่คุณนุ่งผ้าเช็ดตัวเลยน่ะ! เเม้เเต่พ่อของคุณเองก็ไม่เคยย! เชอะ! เเต่ก็ยังดีมากๆ ที่ไม่เห็นมากไป กว่านี้..

                .....10 minutes later....

คุณได้อยู่ในชุดเสื้อยืดเเละมีเสื้อกั้กทับข้างนอก เเละกระโปรงเป็นลาย ผมก็ปล่อยเป็นลอนๆตามสบาย  เเละเครื่องประดับนิดๆหน่อยๆ เเต่ก็เป็นอย่างที่เป็นมันก็ดูมีเสน่ห์มากๆเลยล่ะ มันก็เเน่นอนอยู่ล่ะสำหรับผู้หญิงน่ารักๆสวยๆ อย่างคุณอ่ะ เเละก็ไม่มี...ไม่มี..ที่ผู้ชายคนไหนเห็นเเล้วจะไม่หลงรัก..

คุณได้เดินลงจากบันไดมาเเละก็พบสกาย..เขานั่งดูรูปตอนคุณเด็กอยู่ล่ะเเล้วเขาก็ยิ้ม..ยิ้มของเขาทำให้คุณละลายได้เลยล่ะน่ะ น่ารักจริงๆเลยผู้ชายคนนี้... เเล้วเขามองมาทางคุณเเล้ว..

"เอ่ออ" คุณได้เเต่ยังเขินเรื่องเมื่อกี้อยู่ จนพูดอะไรไม่ออกเลย
"เเม่เธอไปธุระกะทันหันน่ะ วันนี้เลยฝากเธอให้ฉันดูเเลน่ะ" กริ้ดๆ > < คนอะไรพูดยังหล่อเลยอ่ะ สกายยย อยากให้นายรู้จังว่านายคือรักเเรกของฉัน....




up 30 % เดี๋ยวต่อให้น่ะค่ะ ดูจากเม้นท์ก่อนเน้อ ^^
มีรูปมาให้ดูน่ะค่ะ เป็นชุดที่คุณใส่น่ะค่ะ 

   ซอรี่ๆถ้ารูปไม่ขึ้นน่ะค่ะ -0-


ต่อเลยค่าา ^^


จากนั้นคุณก็ไม่ได้ตอบอะไรมากเพียงเเต่ยอมไปกับเขา เเต่คุณก็ยังเขินเรื่องเมื่อเช้ายังไม่หายเลยน้าา.. > < เเหม! ถึงจะหล่อเเค่ไหนเเต่ก็ต้องรักนวลสงวนตัวไว้ก่อนน่ะ เเต่ก็น่ะ จะไม่ให้คุณเขินเลยก็กะไรอยู่ คุณจึงได้แต่นั่งเงียบบนรถ ไม่กล้าสบตาเขา

"นี่ ..(ชื่อคุณ).. ฉันถามอะไรหน่อยดิ" เเล้วสกายก็ได้เอ่ยถามขึ้นมาก่อนจะเกิดบรรยากาศมาคุ

"อ่าได้สิ" คุณตอบโดยไม่ลังเลใดๆเลย

"เธอยังอายเรื่องเมื่อเช้าอยู่อีกเหรอ" คำถามของสกายทำให้คุณ 'เงิบ' ไปชั่วขณะ

"บะ..บ้าหรอ อายเอย อะไรเล่า! เหอะ" คุณบอกสกายอย่างเขินๆ 

"อ้าวว!ก็ตั้งแต่เธอขึ้นรถมาเธอก็เงียบๆกับฉัน หน้าเเดงไรประมาณนี้อ่ะ -0-" สกายพูด มันก็จริงอ่ะน่ะ ใช่! เขินด้วยอายด้วยย เชอะ!

"เอ่อ..ไอ้หน้าเเดงเพราะมันร้อน! ที่เงียบๆเพราะไม่รู้จะคุยอะไร ตะหากเล่า" คุณพูดอีกครั้ง

"หรือว่าเธอชอบฉัน?? เเน่ๆเลย ฮ่าๆ" เเล้วคุณก็หน้าเเดงขึ้นมา

"บ้านนายสิ ไม่คุยด้วยเเล้ว :( " เเต่ดูเหมือนสกายจะยังไม่จบง่ายๆน่ะสิ =W=

"เเต่ถ้าฉันชอบเธอล่ะ เธอจะว่ายังไง" เเล้วคุณก็หันมาสบตาสกาย เขาเลยจอดรถข้างทางเพื่อคุยกับคุณ เเต่คุณก็น่ะยังไม่เชื่อว่าเขาน่ะชอบคุณจริง

"ฮ่าๆ นายนี่เล่นละครเก่งเเฮะ! วันหลังฉันจะมานายไปเเคสติ้งล่ะกัน" เเต่ว่าสีหน้าของสกายกลายเป็นสีอมชมพูเกือบเเดงๆ ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริงซะเเล้วเเฮะ

"เปล่า มันเป็นเรื่องจริง ฉันน่ะเฝ้ามองเธอมาตลอดเลยน่ะ พอรู้จากเพื่อนเธอว่าเธอจะมาสอบชิงทุนฉันก็เลยลองมาสอบดูด้วย เเล้วมันก็ติด เราติดทั้งสองคน.." เขาพูดความจริงออกมาทั้งหมด

"ฉันไม่เชื่ออ!! นายโกหกน่า บ้าไปเเล้ว > <" คุณก็ได้เเต่พูดไปงั้นเเหละเเต่คุณก็ชอบเขาน่ะ เเต่เพียงลังเล.. 

"งั้นถ้าฉันจะทำให้เธอเชื่อล่ะ" เขาถามเเล้วคุณทำหน้าสงสัย

"นายจะทะ... อื้ออ-" คำพูดของคุณได้ถูกกลืนโดยริมฝีปากของสกาย ตอนนี้มันเงียบมาก ได้ยินเพียงเสียงหัวใจของคุณเเละสกาย ดังระเบิดพร้อมๆกัน เเต่คุณก็ไม่รู้หรอกพอมารู้ตัวอีกทีคุณก็รู้ตัวได้ว่าคุณจูบเขาตอบ.. เเละมันก็ >____<//  "อื้อ-" คุณพูดในลำคอเพราะรู้สึกเริ่มหายใจไม่ออก 

"ทีนี้เชื่อรึยังล่ะ" เขาพูด  "ถ้ายังไม่เชื่อจะลองอีกทีไหม" เขาทำท่าจะเข้ามาหาคุณอีกที

"เชื่อเเล้วจ้าา ToT กายอ่ะไม่เห็นต้องจูบฉันเลย" คุณพูดพร้อมทำหน้าเอือนๆ

"เเล้วถ้าไม่จูบจะรู้ไหมว่าคนเเถวนี้หวั่นไหวกับฉันรึเปล่า" เขาพูด เเต่ทีนี้คุณหน้าเเดงใช่เล่นเลย

"ใครหวั่นไหว ไปหวั่นไหวกับหมานายสิย่ะ!"  คุณพูดเเล้วตีไหล่เขาเเรงๆ

"เเล้วใครหนอ..จูบตอบฉันอ่ะ ครายยน้าา" เเล้วเขาก็เข้ามากระเซ้าคุณเเล้วจุ๊บเเก้มคุณอีกทีนึง

"ไอบ้า >.< ไม่ใช่น้าา ! สกายบ้าที่สุดเลย!!" คุณทุบเขาอีกที คุณกำลังเขินมาก เเถมยิ่งโดนเขาจุ๊บเเก้มไปทีนึง

"นี่ ..(ชื่อคุณ).." เขาเรียกคุณน้ำเสียงเขาดูจริงจังมากๆ

"ฮ่ะ อะไรจะชกฉันรึไง" คุณตอบกลับเเบบกวนๆ

"เปล่า ไม่ได้ชกตลกเเละ" เขาตอบ

"เเล้ว???" คุณทำหน้าสงสัยเเละกวนๆอีกครั้ง - _-

"เป็นเเฟนกันน่ะ" ช้อคคคคคคคคคคค ช้อคคคคคคคคคค เเละ ช้อคคคคคคค คือไม่คิดว่าคนหล่ออย่างสกาย(หล่อเทพ) จะมาขอคุณเป็นเเฟน ทั้งที่ผู้หญิง รักเขาจนเเทบ เอิ่มม..

"เอ่อ.." คุณไม่ได้ตอบอะไรออกไปมากกว่านี้เเต่ว่า ในใจคุณเเทบอยากจะกริ๊ดออกมาอยู่เเล้ว

"อีกไม่นานเราก็เเยกกันเเล้วน่ะ เผลอๆเจอกันอีกทีก็ปีสองปีนั้นเเหละ เเต่ขอให้เธอรู้ว่า กายรัก..(ชื่อคุณ)..น่ะ เป็นเเฟนกับสกายน้อยผู้นี้น่ะ > <" ไม่มี..ไม่มีอะไรที่คุณไม่สามารถปฏิเสธเขาได้เลยสักนิด เพราะเขาน่ารักอย่างงี้ไง คุณถึงเคยเเอบรักเขา

"อื้อ~ >__<" บอกเเล้วๆ ไม่มีที่คุณจะไม่ตอบตกลง คุณก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีความสุขกับเขาได้ถึงเมื่อไหร่..เเต่ก็จริงอีกนานกว่าจะได้เจอกันอีกทีน่ะ

"เย้!! ไชโยยย กายเป็นเเฟน..(ชื่อคุณ)..เเล้วน่ะ ใครก็ห้ามยุ่ง!! ฮ่าๆต่อไปนี้ถ้าใครมองเธอเกิน 10 วินาทีฉันจะไปต่อยมันเลยย ฮ่าๆ ^^" สกายบอกเเบบอารมณ์ดี๊ดี ย้ำ* ดี๊ดี 

"เว่อร์ล่ะสกาย!ฉันจะเลิกกับนายก็เพราะงี้ =_=" พอคุณพูดจบเขาก็ทำเเก้มป่อง เเล้วก็ไม่ยอมขับรถไปไหน เบือนหน้าไปทางกระจกอีกฝั่ง "อ่าๆๆ ขอโทดน้าา ซอรี่ไม่พูดเเล้วน้าา หายงอนเหอะสกายที่รัก" คุณเอานิ้วไปจิ้มๆที่เเก้มเนียนใสของเขา

"อะไรน่ะ..เมื่อกี้เรียกฉันว่าไง รีพีททเลยๆ" เเล้วเขาก็บังคับให้คุณพูดซ้ำอีกรอบ

"เห้อออ น้าๆๆ..สกายที่รักก ดีกันเทอะ" เเล้วก็เงียบ.. "สกายที่ร้ากกกไม่ง้อเเล้วน่ะ" เงียบ.. "เเง้ กายงอนหรอกก รักสกายน่ะ คืนดีกันเถอะ T^T" เเล้วคุณก็ไปกระเซ้าที่เเขนเขา

"หายงอนตั้งเเต่ประโยคเเรกเเล้ว เพราะเธอน่ารักขนาดนี้ใครจะโกรธลงล่ะ" เขาพูดพร้อมเข้ามาหอมเเก้มคุณอีกครั้ง

"นายนี่น้าา~" เอ้ออ..อีกวันเดียวก็ต้องขึ้นเครื่องเเล้ว เหนื่อยจริงๆเลย

"รัก ❤ " มันเป็นคำพูดสั้นๆของสกายเเต่ทำให้คุณเขินจนหัวใจเเทบระเบิดเลยล่ะ  

เเล้วคุณกับสกายก็ได้ไปเดินเลือกเสื้อผ้าสำหรับไปเรียนที่อังกฤษกันเขาเป็นเเฟนที่น่ารักกับคุณมากๆเลยล่ะ เเต่หัวใจของคุณรู้สึกเเปลกๆยังไงก็ไม่รู้ เหมือนใจมันหายๆยังไงพิกล...




    liam payne side's :: อีกด้านหนึ่งตอนค่ำๆ

london, England


เเสงไฟเเละสีสันยามค่ำคืนไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกมีความสุขเท่าไหร่เลย ผมเดินอยู่บนท้องถนนอันกว้างใหญ่ผมรู้สึกอึดอัดเวลาจะทำอะไร ไปไหน เพราะต้องปลอมตัวตลอดเวลา.. ผมไม่ได้เป็นผู้ร้ายหรือว่าโจรที่ทำอะไรผิดหนักหนาหรอก เเต่เพียงเเค่ผมเป็นนักร้องวงบอยเเบรนด์ชื่อดังที่ทุกๆคนคุ้นหูกันคือวง one direction นั่นเอง ใช่เเล้วล่ะครับ! ผมเป็นสมาชิกคนนึงที่อยู่ในนั้น ผมขอเเนะนำตัวเองน่ะครับผมชื่อ 'เลียม เพยน์' หลายๆคนคงรู้จักผมไม่มากก็น้อย เเต่ผมรู้สึกว่าการที่เราจะเป็นดาราหรือนักร้องสักคนมันต้องใช้ทั้งชีวิตคือไม่ได้ใช้ชีวิตสะดวกสบายเเบบทั่วไปเเล้วล่ะ ก็คือเวลาจะไปไหนก็ต้องปลอมตัวเพื่อที่จะได้หลบจากเเฟนคลับบางคนเพื่อให้เวลาที่เราทำอะไรจะได้สะดวกเหมือนชาวบ้าน คนธรรมดาทั่วไปมั่งเเหละครับ ผมชอบออกมาเดินคนเดียวตอนกลางคืนบ่อยๆ เพราะมันเหมือนกับผมได้ให้อิสระกับตัวเองบ้างอะไรบ้างเพราะทั้งวัน ผมก็ต้องอยู่ในห้องซ้อมหรือไม่ก็ขึ้นไลฟ์ ออกรายการเรียลลิตี้.. ผมจึงรู้สึกมีความสุขเมื่อได้ออกมาทุกๆครั้ง เเต่ความอึดอัดในใจของผมมันก็ยังอยู่ในใจของผมอยู่ดี สักพักผมเเวะซื้ออาหารเพื่อที่จะได้เข้าไปในอพาร์ทเมนท์ที่ลุงพอลเช้าไว้ให้วงของพวกเราอยู่ 
"กลับมาเเล้วน่ะ" ผมพูดบอกเพื่อนๆในวงที่กำลังนันทนาการกับกิจกรรมของตัวเอง -_- เเฮรี่นั่งโม้กับสาวๆในเฟสไทม์คุยเสียงดังโดยไม่อายเพื่อน -0- เซนมาลิคนั่งอ่านหนังสือ เเต่ทุกท่านครับมันไม่ใช่หนังสือธรรมดา มันคือ FHM !!!!! เอ่อ..ผมเห็นมันทำงี้บ่อยเเล้วครับตอนที่พอลไม่อยู่เซนน่ะอ่านประจำ o^o ลูอิสก็นั่งเล่นเกมส์ psp ไป เเต่คนสุดท้าย เป็นคูเปอร์สุดที่รักที่เหล่าเเฟนคลับขนานนามกับมันว่า 'niam' ถูกต้องเเล้วครับ ไนออล!เเละคงเดาไม่ผิดว่ามันน่ะทำอะไรถูก อื้ออ คิดไม่ผิดจริงๆที่ผมซื้ออาหารมาเข้าตู้เย็นอีกเพราะเจ้านี่มันผลาญทั้งตู้เย็นเเล้ว!

"อ้าววว เอลโล่ โย่วๆมายดาลิ้งค์! มีขนมมาฝากไหมจ้ะ" ไนออลที่พูดกับผม ดูเหมือนจะสนใจผมคนเดียวที่เหลือก็อย่างที่ผมบอกไปมันไม่สนหรอก เหอะ! 

"ไม่มี! มีเเต่อาหารหมานายจะกินไหม" ผมพูดประชดไอ้อ้วนพุงปลิ้น เเต่ความจริงก็ขนมเเละอาหารทั้งนั้นเเหละ ไม่มีของหมาของเเมวที่ไหนหรอก

"ง่า เเต่ฉันเห็นเจลลี่เเบร์หมีน้อยของโปรดฉันน่ะ T^T" ไนออลพูดเเล้วมันก็ชี้ไปในถุงขนมที่พึ่งซื้อมาเมื่อกี้

"ฉันประชด - -" ผมพูดพร้อมทำหน้าเนือยๆใส่ก่อนจะถอกวิกผมเเละเเว่นตาออกที่ใช้ในการปลอมตัว

"เย้สสสส! ฉันขอ" เเล้วหมดนั้นก็รีบคว้าถุงขนมผมไปหมด เเล้วผมก็ได้จะเดินไปนั่งตรงโซฟาที่มีลูอิสนั่งเล่นเกมส์อยู่อีกฝั่ง 

สักพักนึง... เเอ๊ดดด.. 
เสียงประตูก็เปิดเข้ามาเเละผมก็พบว่านั้นคือพอลนั่นเอง

"มีอะไรหรอพอล?" เเฮรี่เอ่ยถามคนเเรก

"สวัสดีพอลลลล" นายพลุ้ยเอ่ยตามม

"นี่ทุกคนฉันมีเรื่องจะมาบอกล่ะ" พอลพูด "คืออีก 2 วันน่ะจะมีเด็กผู้หญิงคนนึงมาอยู่กับเราน่ะ เพราะเธอจะมาเป็นนักร้องคอลัส ประสานเสียงให้พวกนาย" 

"ผู้หญิงเรอะ *0* " ไอ้หัวหยองน้ำลายเยิ้มขึ้นมาทันใดที่ได้ยินคำว่า 'ผู้หญิง'   ส่วนลูอิสก็เงยหน้าขึ้นมามองเเปปนึง เเล้วเซนก็รีบเก็บหนังสือ FHM ของมันเข้าเก๊ะทันทีหลังจากที่พอลเข้ามา ไนออลก็กินต่อไป เพราะว่ามันคิดว่า 'อาหารสำคัญกว่าผู้หญิง!'  ผมจะคอยดูวันที่มันหลงรักใครคนนึงดูสิว่ามันจะพูดอย่างงี้อีกไหม เหอะๆ

"อือใช่เเล้ว เเต่เธอเด็กกว่าพวกนายน่ะสัก 1 ปีมั้ง เเล้วฉันก็อาสาว่าจะเป็นโฮสท์ให้เธอคนนั้นเองเเหละ เเต่ดูจากประวัติว่าเธอสอบชิงทุนเข้ามา ในใบข้อมูลเขียนว่าร้องเพลงได้ชำนาน ฉันจึงอยากให้เธอมาเป็นคนประสานเสียงให้กับพวกนาย" ทุกคน -0-   ผม -0-////////

"สรุปคือเธอเป็นเเค่นักเรียนที่สอบชิงทุนเเต่พอลอยากให้เธอมาเป็นคนประสานเสียงให้วงเราเนี่ยน่ะ"  เเฮรี่สรุปให้

"อ่าห้ะ ประมาณนั้น" พอลตอบ "ฉันมีรูปเธอด้วยน่ะ ฉันส่งข้อความไปขอรูปเธอมา" เเล้วพอลก็เดินไปเสียบสาย USB กับตัวคอม สักพักจึงมีรูปสาวน้อยน่าตา จิ้มลิ้มน่ารัก ผิวสวย หุ่นดีกำลังทำท่าในอิริยาบถต่างๆ ดูเเล้วเธอน่าจะเป็นคนเอเชีย ริมฝีปากอิ่มสีชมพูนั้นมันน่าสัมผัสมาก นี่ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย! เธอจะมาอยู่กับเราจริงใช่มั้ยเนี่ย มีอยู่4-5 รูปเองที่เธอส่งมาให้พอล

"เห้ยย! สวยว่ะถึงสเป็กฉันเป็นคนเเก่ เเต่นี่น่ารักมากก" เเฮรี่พูดเเล้วทำหน้าเขินๆ
เเฮรี่>>*0*
เซน>> *0*
ลูอิส>> *0*
ไนออล>>*0*
ผม>>*0*//

"ห้ามเเย่ง โว้ยยย!! จะจีบ!!!" เซนพูด

"ไม่ได้ๆๆ พี่ใหญ่สุดต้องจีบก่อนสิว่ะ" ลูอิสตามมา

ส่วนไนออลเเละผมยังค้างกับความสวยของเธออยู่ เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมเคยเจอมาเลย เธอดูเเตกต่างจากคนอื่น เธอดูน่ารักเเละสดใส เชื่อว่าคงต้องโดนสเป็คของใครหลายๆคนเเน่นอนเเละหนึ่งในนั้นก็เป็นผมด้วย

"เธอชื่ออะไรหรอครับพอล" ผมถามพอลเเล้วยิ้มให้กับเขา

"เอ่อ..ชื่ออะไรไม่รู้น่ะ ฉันเซฟเเต่รูปมา ประวัติอยู่ที่ออฟฟิส เเต่นายจะเอาเมลเธอไว้ไหมล่ะ" พอลถาม

"ผมเอาาาาา" ไนออลตะโกนขึ้นมา

"ผมด้วย!!" เเละคนอื่นๆ

"ยังงี้ไม่ต้องเอาดีกว่าม้างงง" พอลพูด เเต่ถึงเขาจะพูดเเบบนั้นเขาก็หยิบกระดาษโน้ตขึ้นมาเขียนยิกๆ "นายไปจดกันเอาเองน่ะ" เเล้วในนั้นก็มีอีเมลของเธอคนนั้นอยู่

ผมตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ เหมือนหัวใจของผมจะให้ใครไม่ได้เเล้วล่ะ นอกจาก 'เธอคนนั้น' คนเดียว ❤

   End Liam payne side's :: 






Writer talk's :: สวัสดีค่า ^^ หายหน้าหายตาไปซะน๊าน..นานเลย คิดถึงรีดเดอร์มั่กๆน้าค่ะ ตอนนี้เอาไปให้ฟินเล่นๆกับสกายก่อนเนอะ > < ฮ่าๆ ตอนเเรกกะจะเเต่งเรื่องเเฮรี่ก่อนน่ะค่ะ เเต่เห็นเรื่องนี้ค้างไว้ 5555555555+ อันที่จริงก็อยากเเต่งด้วยเเหละ :D อย่าลืมๆ! อ่านเเล้วเม้นท์ด้วยน่ะค่ะ! ถ้าให้ดีโหวตหน่อยก็ได้น่ะตะเอง >,.< เม้นท์เยอะเท่าไหร่เซอร์ไพรส์ก็ใหญ่ตามมม5555555 PLS. MENT หน่อยน่ะค่ะ *อ้อนวอน* เจอกันค่า รักรีดเดอร์สุดๆ