ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แนะนำตัวละคร + Intro
�จงฮยอน - �เป็นที่หมายตาของสาวๆในโรงเรียนไม่ชอบมีเรื่องใครแต่ถ้าใครมาหาเรื่องก่อน หึหึ
� � � � � � � � � � � � � รักพ่อ ซีวอนและแม่ ฮยอกแจ มาก เชื่อฟังทุกอย่างเพราะพ่อดุเอาเรื่อง
� แทมิน - � ��เด็กน้อยผู้แอ๊บแบ๊วยอมทำทุกอย่างเพื่อคนที่เค้ารักไม่ว่าตัวเองจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม�
� มินโฮ �- � � แอบชอบตัวเล็กหัวเห็ดข้างๆห้องแต่ไม่กล้าทักเค้า และเค้าก็หนี คีย์ เด็กข้างบ้างมาอยู่หอแทน
� คีย์ � � �- � � � �แอบชอบมินโฮแต่พอเจ้าตัวไปบอกรักเท่านั้นแหละก็โดนคนตัวสูงปฏิเสธแถมยังหนีเค้าไปอีก งานนี้ คิมคีย์คนนี้หรอจะยอม
��
� � � � � � � � � � � � � รักพ่อ ซีวอนและแม่ ฮยอกแจ มาก เชื่อฟังทุกอย่างเพราะพ่อดุเอาเรื่อง
� แทมิน - � ��เด็กน้อยผู้แอ๊บแบ๊วยอมทำทุกอย่างเพื่อคนที่เค้ารักไม่ว่าตัวเองจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม�
� มินโฮ �- � � แอบชอบตัวเล็กหัวเห็ดข้างๆห้องแต่ไม่กล้าทักเค้า และเค้าก็หนี คีย์ เด็กข้างบ้างมาอยู่หอแทน
� คีย์ � � �- � � � �แอบชอบมินโฮแต่พอเจ้าตัวไปบอกรักเท่านั้นแหละก็โดนคนตัวสูงปฏิเสธแถมยังหนีเค้าไปอีก งานนี้ คิมคีย์คนนี้หรอจะยอม
��
- INTRO -
� � � � � "พี่จงฮยอนฮะ "
� � � � �
"หืม แทมินมีอะไรรึเปล่าครับ"
� � � � �
"เราเลิกกันเหอะ''
� � � �
� "แทมินนายว่าไงน่ะ"
"ผมไม่ได้รักพี่แล้วเราเลิกกันเหอะ" �แทมินกัดฟันพูดออกมาถึงเค้าจะไม่อยากพูดแต่ก็ต้องพูด
"ไม่จริงใช่มั้ยแทมิน มันไม่จริงใช่มั้ย " จงฮยอนกำแขนคนตัวเล็กที่ยื่นอยู่แน่นจนคนตัวเล็กรู้สึกถึงความเจ็บปวด
"พี่จงฮยอนปล่อยผมน่ะผมเจ็บ"�
"ก็บอกพี่มาซิว่าที่แทมินพูดมันไม่ใช่เรื่องจริง" จงฮยอนยังคงกำแขนของแทมินแน่น
แทมินรวบรวมความกล้าทั้งหมดก่อนจะตะโกนสุดเสียง "ผมเบื่อพี่แล้วพี่ได้ยินรึยังฮะ ผมไม่ได้รักพี่แล้ว พี่จงฮยอน"
ความเจ็บปวดแล่นขึ้นมาตามร่างกายของจงฮยอน ร่างสูงค่อยๆทรุดลงไปกับพื้นคำๆนั้นยังวนเวียนอยู่ในหัว
� � � � �
"หืม แทมินมีอะไรรึเปล่าครับ"
� � � � �
"เราเลิกกันเหอะ''
� � � �
� "แทมินนายว่าไงน่ะ"
"ผมไม่ได้รักพี่แล้วเราเลิกกันเหอะ" �แทมินกัดฟันพูดออกมาถึงเค้าจะไม่อยากพูดแต่ก็ต้องพูด
"ไม่จริงใช่มั้ยแทมิน มันไม่จริงใช่มั้ย " จงฮยอนกำแขนคนตัวเล็กที่ยื่นอยู่แน่นจนคนตัวเล็กรู้สึกถึงความเจ็บปวด
"พี่จงฮยอนปล่อยผมน่ะผมเจ็บ"�
"ก็บอกพี่มาซิว่าที่แทมินพูดมันไม่ใช่เรื่องจริง" จงฮยอนยังคงกำแขนของแทมินแน่น
แทมินรวบรวมความกล้าทั้งหมดก่อนจะตะโกนสุดเสียง "ผมเบื่อพี่แล้วพี่ได้ยินรึยังฮะ ผมไม่ได้รักพี่แล้ว พี่จงฮยอน"
ความเจ็บปวดแล่นขึ้นมาตามร่างกายของจงฮยอน ร่างสูงค่อยๆทรุดลงไปกับพื้นคำๆนั้นยังวนเวียนอยู่ในหัว
�"ผมเบื่อพี่แล้วพี่ได้ยินรึยังฮะ ผมไม่ได้รักพี่แล้ว พี่จงฮยอน" �ดวงตาเริ่มปริ่มไปด้วยน้ำใสๆ
แล้วน้ำตาก็ไหลมาแบบไม่ขาดสาย ��ความเจ็บเกาะกุมอยู่ที่อกข้างซ้าย มันเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆเจ็บจนไม่อยากลืมตาขึ้นมาผมหลับไปอยู่แบบนั้นให้ความเจ็บปวดมันเกาะกินหัวใจจนด้านชา และผมก็ไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย
"ฮึก ๆ ฮึกๆ ผ ผม ขอโทษฮะ พี่จงฮยอน มันจำเป็นจริง ๆ" กี่วันแล้วที่เค้าบอกเลิกคนที่เค้ารักหมดหัวใจ เค้าทำให้คนที่เค้ารักเจ็บปวด
"ผมทำถูกแล้วใช่มั้ย ผมเลือกอนาคตของพี่ ฮือๆ ๆๆ ๆ "
กี่วันแล้วที่ผมรู้สึกไร้ตัวตน รู้สึกโมโหเวลามีใครมายุ่ง โวยวายทุกครั้ง ผมเหมือนคนบ้า ผมโดนเด็กคนนั้นหลอก เด็กคนนั้นทำให้ผมทรมาน เด็กคนนั้นอาจจะคิดว่าผมโง่แล้วคอยดูล่ะกันว่าจงฮยอนคนนี้ร้ายแค่ไหน นายจะต้องเจ็บกว่าฉันแทมิน !!!
�
แล้วน้ำตาก็ไหลมาแบบไม่ขาดสาย ��ความเจ็บเกาะกุมอยู่ที่อกข้างซ้าย มันเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆเจ็บจนไม่อยากลืมตาขึ้นมาผมหลับไปอยู่แบบนั้นให้ความเจ็บปวดมันเกาะกินหัวใจจนด้านชา และผมก็ไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย
"ฮึก ๆ ฮึกๆ ผ ผม ขอโทษฮะ พี่จงฮยอน มันจำเป็นจริง ๆ" กี่วันแล้วที่เค้าบอกเลิกคนที่เค้ารักหมดหัวใจ เค้าทำให้คนที่เค้ารักเจ็บปวด
"ผมทำถูกแล้วใช่มั้ย ผมเลือกอนาคตของพี่ ฮือๆ ๆๆ ๆ "
กี่วันแล้วที่ผมรู้สึกไร้ตัวตน รู้สึกโมโหเวลามีใครมายุ่ง โวยวายทุกครั้ง ผมเหมือนคนบ้า ผมโดนเด็กคนนั้นหลอก เด็กคนนั้นทำให้ผมทรมาน เด็กคนนั้นอาจจะคิดว่าผมโง่แล้วคอยดูล่ะกันว่าจงฮยอนคนนี้ร้ายแค่ไหน นายจะต้องเจ็บกว่าฉันแทมิน !!!
�
--------------------------------------------------------------
เม้นท์กันเยอะน่าเดี๋ยวไรเตอร์อัพให้อีก�
อ่านอย่างเดียวไม่เอาน่ะ อ่านแล้วเม้นท์ มันคือกำลังใจในการแต่งต่อ
รักคนเม้นท์
เม้นท์กันเยอะน่าเดี๋ยวไรเตอร์อัพให้อีก�
อ่านอย่างเดียวไม่เอาน่ะ อ่านแล้วเม้นท์ มันคือกำลังใจในการแต่งต่อ
รักคนเม้นท์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น