คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 9 การตัดสินใจ
ตอนที่ 9 การตัดสินใจ
"นั่งทำหน้าเป็นขี้ไม่ออกอยู่ได้ มาช่วยตรงนี้ดิ่" เสียงพี่เมฆตะโกนเรียกผมที่นั่งเหยียดขาดูพวกน้องๆ มันร้องรำทำเพลง ทำกิจกรรมที่พวกน้ำเงินมันจัดไว้ให้ แต่ละคนมีป้ายห้องคอเป็นสีๆ แบ่งกลุ่มทำโน้นทำนี่กัน ดูสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะดังมาไม่ขาด ผิดกับผมที่ได้แต่นั่งถามตัวเองว่า กูมาทำอะไรที่นี่ว่ะ!
ผมดันร่างตัวเองให้ลุกไปช่วยพวกเพื่อนผมมันยกของอย่างอดไม่ได้ อันที่จริงผมไม่เคยพาชีวิตตัวเองมาร่วมกิจกรรมวุ่นวายพวกนี้เท่าไหร่ ครั้งนี้ก็ไม่ได้อยากมา แม้จะเป็นแค่งานส่ วนตัวเล็กๆ ที่น้ำเงินมันจัดให้แค่พวกน้องสายรหัสของพวกผม บางคนอาจจะพ่วงเพื่อนสนิทมันมาบ้างนิดหน่อย ไม่มีใครมาวุ่นวาย ผมก็ไม่อยากมาอยู่ดี แต่ไอ้เหตุผลที่ผมต้องมานะหรอ ยืนยิ้มอยู่นั้นไง
"เดี๋ยวนี้พิศแม่งสวยเนอะ ยืนกับชมพูที กินกันไม่ลงอ่ะ คนหนึ่งสวยหวาน ส่วนอีกคนโครตเซกซี่" หรั่งพูดมองไปที่สองสาวที่กำลังยืนอยู่บนชายหาด อธิบายเกมส์ให้น้องๆ มันฟัง คงไม่ต้องให้มันบอกว่าคนไหนน่ารัก คนไหนเซกซี่ แม้ว่าพิศมันจะใส่แค่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น แต่กลับเรียกสายตาจากทุกคนไปที่มัน เสื้อสีขาวเปียกน้ำทะเลนิดๆ แนบให้เห็นชุดว่ายน้ำที่อยู่ด้านใน
"มึงรู้ป่ะ ตั้งแต่มามีแต่คนมาถามกูเรื่องพิศไม่หยุดเลย"
"ถามไรว่ะ" ผมถามเพราะไม่ได้อยู่กับพวกมัน
"ก็แบบพี่เขาเป็นจริงๆ หรอ มีแฟนรึยัง ขอไลน์ได้ไหมอะไรเทือกๆ นี้แหละ"
"แล้วมึงให้?"
"บ้า ใครจะไปให้ กูบอกให้มันไปขอเอง"
"ลองกูกับไอ้เงินไม่ยืนอยู่ด้วยนะ ไอ้บิ๊กแม่งโง่ให้ไปแล้วล่ะ" หรั่งพูดไปทางบิ๊กที่ยืนไม่ได้สนใจอะไร
ผมเองก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่ทำไมอยู่ๆ มันถึงเด่นขึ้นมาขนาดนี้ คณะพวกผมนี่ผู้หญิงสวยน้อยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และยิ่งนิสัยพิศมันเข้ากับคนง่าย ดูใจดี ยิ่งมีแต่คนอยากเข้าหามัน
"งั้นไม่มีอะไรแล้วกูไปนั่งรอนะ" ผมเดินจากพวกมันมานั่งที่ตรงบาร์ สั่งเบียร์มานั่งจิบเล่นแก้เซ็ง
"กะจะเมาแต่หัววันเลยหรอไง" ไอ้นิลเดินยิ้มหล่อมาทักผม แล้วหันไปสั่งเครื่องดื่ม
"เออ เบื่อๆ"
"เบื่อแล้วจะมาไมว่ะ" มันพูดพร้อมมองออกไปที่ชายหาด...อยากจะบอกเหลือเกินว่าเพราะมึงนี่แหละ ดูจ้องเพื่อนกู ตาเยิ้มขนาดนั้น
"มึงไม่ได้เป็นอะไรกับพิศแน่ใช่ป่ะ" มันถามโดยที่ตายังมองที่เป้าหมายอยู่
"ถามทำไมว่ะ มึงคิดอะไรกับเพื่อนกูป่ะเนี่ย" ผมลองหยั่งเชิงมัน
"ก็น่ารักดี กูไม่เคยคบกับใครที่เป็นแบบนี้เลย ส่วนมึงอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง สรุปมึงกะพิศเป็นอะไรกัน" มันหันมาถามย้ำ ผมนิ่งเงียบไปสักพัก แล้วจะให้กูตอบยังไงละเนี่ย
"เป็นอะไร... ก็เพื่อนกันดิว่ะ"
"งั้นก็แปลว่ากูจะได้จีบได้"
"มึงจริงจัง?"
"ก็ไม่รู้ว่ะ แต่ก็น่าลองดู"
"มึงก็ช่วยก็ด้วยละกัน ดูแล้วมึงน่าจะสนิทกับพิศสุด"
"....เออ แต่มันจะเอาหรือเปล่าก็อีกเรื่องนะเว้ย" ผมตอบส่งๆ
"ระดับนี้ เคยมีพลาดหรอว่ะ" มันพูดแล้วหันไปเอาแก้วน้ำที่ได้ เดินไปหาพิศที่กำลังเดินมาทางนี้พอดี
"เชี่ย" ผมได้แต่ด่าไอ้นิลไล่หลัง แต่มันคงไม่ได้ยินแล้วล่ะ ไอ้พิศก็นะ เห็นมันมาปุ๊ปก็รีบเดินตัวปลิวมาเลย
ผมลุกไปนอนที่เก้าอี้ยาวริมหาด เอาแว่นตากันแดดขึ้นมาใส่ไว้ คนอื่นมองมาคงคิดว่าผมหลับ แต่ป่าวเลย ผมมองเห็นหมดใครกำลังทำอะไรอยู่
......................................................................................................
"เสร็จแล้ว เล่นน้ำป่ะพี่" ชมพูหันมาถามฉัน หลังปล่อยน้องๆ ไปพัก
"ไม่ดีกว่าชมพู เดี๋ยวพี่มานะ" ฉันส่ายหน้าให้น้อง อันที่จริงก็อยากเล่นนะ อุตส่าซื้อชุดว่ายน้ำมา แต่ว่าไม่ดีกว่า จะไปดูเฟิร์สสักหน่อยเห็นมันนั่งหน้าหงิกหน้างอมาตั่งแต่เช้าละ
"ว่าไงคนสวย เหนื่อยป่าว"
"อ้าว นิล มาจริงด้วยอะ คิดว่าพูดเล่นซะอีก"
"คำไหนคำนั้นอยู่แล้ว อะนี่ เอามาให้ รับรองชื่นใจ หายเหนื่อย" นิลพูดพร้อมยื่นแก้วน้ำสีสวยมาให้
"ขอบใจนะ อืม อร่อยจริงด้วยอ่ะ"
"แน่นอน สูตรลับเฉพาะ"
"ดูสิ เหนื่อยหรอ แก้มแดงหมดละเนี่ย" คนพูดไม่พูดเปล่า ดันเอื้อมมือมาเกลี่ยแก้มฉันด้วย เบี่ยงตัวหลบแทบไม่ทัน
"มือไวนักนะ" ฉันพูดแล้วเดินผ่านนิลที่ยิ้มหล่อ ไม่มีสีหน้าสลดสักนิด
"โอ้ย" ฉันหันกลับไปดูเสียงผู้ชายร้อง ก็เห็นนิลยืนขยี้ตาอยู่
"เป็นไรป่าว"
"ทรายคงเข้าตาอ่ะ"
"ไหนๆ ดูให้" ฉันเขย่งตัวดู จับมือนิลที่ปิดตาไว้ออก
"ไม่มีอะไรนะ" ฉันเป่าเบาๆ แต่ดูแล้วไม่เห็นจะมีอะไร
"คงออกไปแล้วล่ะ ขอบใจนะ" นิลพูดยิ้มๆ ส่วนฉันได้แต่พยักหน้าแล้วเตรียมหันหลังเดินไปหาเฟิร์ส
"พิศ เดี๋ยวสิ" เสียงพูดดังขึ้นพร้อมกับมือนิลจับลงบนมือฉัน
"ตอนกลางคืนมีถนนคนเดินสนไหม ขับรถออกไปไม่ไกล"
"ต้องลองถาม..." ฉันยังพูดไม่จบ
"ไม่ต้องถามใครแล้ว สองทุ่มรอตรงลอบบี้นะ"
"เดี๋ยวสิ..." ไม่ทันซะแล้ว คนอะไรคิดเองเออเองเสร็จ แต่อยู่ว่างๆ ไปเดินเล่นก็ไม่เสียหายอะไรมั้ง
"เฮ้ หลับหรอ" ฉันนั่งลงข้างๆ เฟิร์ส แล้วเอานิ้วจิ้มแขนแข็งๆ ของมัน อีกฝ่ายทำคิ้วขมวดเหมือนไม่พอใจที่ฉันมารบกวน
"ทำไมไม่ลุกมาเล่นด้วยกันเลยล่ะ ไม่สบายป่าว" ฉันเอามือแตะหน้าผากมันก็ไม่ร้อนอะไร เจ้าตัวก็ไม่ตอบอะไร ได้แต่ส่ายหน้า แล้วก็ลุกขึ้นเดินกลับเข้าไปในโรงแรมไปเลย ปล่อยฉันเคว้งควางอยู่กลับเสียงคลื่นกระทบหาดทราย
............................................................................................
"ชมพูไม่ไปด้วยกันจริงหรอ"
"ไม่เอาดีกว่า ปล่อยให้พี่พิศไปเดทกับหนุ่มฮ็อตของมหา'ลัยเรา"
"เดทอะไรกันเล่า พูดไปเรื่อย"
"เอาหน่า ขำๆ อย่าไปคิดไรมาก ทำตัวสบายๆ" ชมพูพูดพร้อมจับฉันหมุนตัวดูความเรียบร้อยอีกรอบ ตั้งแต่แต่งตัวเป็นผู้หญิง ฉันกลายเป็นตุ๊กตาบาร์บี้ของชมพูไปเลย นางคอยจับฉันแต่งตัว แต่งหน้าทำผมให้ตลอด วันนี้ก็เช่นกัน ชมพูจับฉันใส่เดรสสั้นพริ้วๆ เหมาะกับบรรยากาศชายทะเลมากเลย
"แล้ว..."
"ทราบแล้วค่าาา ไม่ลืมๆ เดี๋ยวไปดูพี่เฟิร์สให้ เป็นห่วงกันจริง หายใจเข้าออกเป็นพี่เฟิร์สๆ" น้องสาวคนสวยพูดแซว
"ชมพูก็"
"ล่อเล่นๆ ไปได้แล้วๆ"
ฉันเดินลงมารอที่ลอบบี้ตามนัด แต่ยังไม่เห็นนิล ดูนาฬิกาแล้วอีกสิบนาทีถึงสองทุ่ม ฉันมักจะมาล่วงหน้าในทุกนัดก่อนสิบนาทีเสมอ เพื่อนๆ ทุกคนเป็นอันรู้กัน
"โอ้ย" ฉันหันไปมองตามมือคนที่ผลักหัวฉันทิ่ม
"ตามมา" เฟิร์สนั้นเอง มันยืนถือกุญแจรถมาด้วย
"อ้าว แล้ว..."
"อย่าถามมากหน่า บอกให้ตามมาก็ตามมาเถอะ" เฟิร์สเริ่มทำหน้าไม่สบอารมณ์เมื่อเห็นฉันยังยืนนิ่งอยู่
"เร็วๆ จะไปไม่ไป"
"แต่... เออๆ" ฉันกำลังขัดแต่มันทำท่าจะเดินหนี เลยต้องตัดใจเบี้ยวนัดนิล แล้วเดินตามมันไปที่รถแทน
"มึงมาได้ไงเนี่ย แล้วนิลไปไหนหรอ"
"อยากไปกับมันมากหรือไง" เฟิร์สไม่ตอบแต่ย้อนถามกลับมา
"ป่าว ก็แค่ถามดู" ฉันตัดสินใจเปิดเพลงฟังสงบปากสงบคำดีกว่า วันนี้คุณชายดูอารมณ์ฉุนเฉียวไงไม่รู้
เราสองคนเดินเล่นตลาดกัน มันก็เหมือนดูคึกคักดีนะ มีของแปลกๆ ขาย นักศึกษาบางคนมานั่งวาดรูปก็มี
"กินป่ะ" ฉันส่งลูกชิ้นให้ แต่อีกฝ่ายไม่รับไปถือ กลับอ้าปากรอเป็นเด็กๆ พอฉันป้อนก็เคี้ยวสบายใจ แถมยังเอามือมากอดคอฉันอีก หนักแต่ก็ไม่อยากให้เอาออกแหะ
"มองอะไร" เฟิร์สถามเมื่อเห็นฉันหยุดเดิน
"อยากได้หรอ" ฉันพยักหน้าหงึกๆ
"อือ น่ารักดี" ก็ตุ๊กตาสติชน่ะสิ แต่ว่าต้องยิงให้โดนเป้าทั้ง 5 นัดเลยถึงจะได้
"น้องๆ" เฟิร์สพูดแล้วส่งแบงค์ 20 ไปให้ก่อนจะได้ปืนยาวๆ มาถือ ฉันมองเฟิร์สยิ้มๆ คนอื่นก็มอง ก็วันนี้มันโครตหล่อเลย ทั้งๆ ที่ก็ใส่แค่เสื้อยืดกับกางเกงสามส่วน รองเท้าแตะธรรมดาแท้ๆ แต่ดูดิแววตาดูมุ่งมั่นมาก
ปัง ปัง ปัง ปัง
"เห้ย เจ๋งอ่ะ นัดสุดท้ายแล้วๆ" ฉันพูดด้วยความตื้นเต้น เผลอมองมันแปปเดียว ได้ไปแล้ว 4 แล้วนัดสุดท้ายก็ไม่พลาด
"เย้ เอาตัวนั้นๆ" ฉันรีบชี้ให้น้องผู้ชายเดินไปหยิบ
"ใครให้" เฟิร์สก้มลงมาถามฉันที่กำลังกอดเจ้าสติชไว้
"อ้าว" ฉันใจแป่วทันที คิดว่าเล่นให้ซะอีก หลงดีใจซะใหญ่โต ส่วนมันนะหรอ พอเห็นฉันนิ่งก็หัวเราะหึหึ ทั้งหน้าทั้งเสียงกวนตีนได้อีก
"ให้ก็ได้ ทำหน้าตลกเชียว" มันพูดแล้วยีหัวฉันเบาๆ
"ชิ ผมยุ่งหมด" ฉันพูดแต่มันไม่สนใจ เดินไปเล่นผมฉันไป ไม่ก็เอาแขนไม่วางบนไหล่
"อยากระบายสีอ่ะ" ฉันชี้ให้เฟิร์สดู มีเด็กๆ นั่งเอาพู่กันจุมสีระบายบนปูนปาสเตอร์น่าสนุกเชียว
"ขี้เกียจรออ่ะ" มันทำหน้าเซ็งๆ ส่วนฉันกระพริบตาปริบๆ มองอย่างหมดหวัง
"ไม่เป็นไรก็ได้"
"เออๆ ไปนั่งๆ" มันดันหัวฉันเบาๆ แล้วนั่งลงมาข้างๆ
"มึงว่าตัวไหนน่ารัก" ฉันหยิบหมีพู กับชินจังให้มันช่วยเลือก
"ไร้สาระอ่ะ โตป่านนี้มานั่งระบายสี"
"เอาตัวนี้ละดัน เหมือนมึงดี" ฉันวางหมีพูลงไปที่เดิม
"ชินจังเนี่ยนะ"
"เออ เหมือนเลย ทั้งดื้อ ทั้งปากไม่ดี แถมยังชอบทะลึ่ง..."
"พอๆ ทำไปเลย กูเดินไปซื้อน้ำแปป" มันพูดแล้วเดินไปเลย ชิ รับความจริงไม่ได้
"ของเต็มเลยดูสิ" ฉันพูดพลางจัดของขึ้นรถ วางถุงขนม เสื้อผ้าของฝากไว้เบาะหลัง
"ของมึงทั้งนั้นอ่ะ" เฟิร์สพูดแล้วส่ายหน้าเอือมๆ
"พรุ่งนี้ว่ายน้ำกันไหม" ฉันชวนเมื่อเราขับรถผ่านสระว่ายน้ำเข้ามาที่จอดรถ
"ฮั่นแน่ อยากดูกูใส่ชุดว่ายน้ำอ่ะดิ" มันพูดสายตากรุ่มกริ่ม
"บ้า กูแค่เห็นว่ามาเที่ยว ไม่ว่ายก็ไม่ต้องว่าย"
"ทำไมอ่ะ กูเต็มใจให้ดูนะ ของแบบนี้แบ่งๆ กันได้ ภูมิใจนำเสนอ" มันยังไม่เลิกแหย่แหะ
"ทะลึ่ง" ฉันตีแขนมัน แต่อีกฝ่ายกับยิ้มกว้าง หัวเราะในลำคอ พอเห็นแบบนี้ ทำให้ฉันต้องรีบมองเอาไว้ ยากจะเห็นมันอารมณ์ดี
"ทำไมมึงไม่ค่อยยิ้มล่ะ"
"กูยิ้มแล้วหล่ออ่ะดิ" มันพูดพร้อมหูตาแพรวพราว
"แหวะ ชมตัวเองก็เป็นด้วย" ฉันรีบเบือนหน้าหนี ขืนมองนานๆ คงละลายแน่ๆ สายตาผู้ชายคนนี้ช่างอันตรายเหลือเกิน
"ทำไมอ่ะ มึงชอบหรอ ถ้าชอบกูจะยิ้มให้มึงบ่อยๆ ดีไหม" มันขยับหน้าเข้ามาใกล้
"ทำไมไม่มองหน้ากูล่ะ คนเขาพูดด้วย ก้มหน้าทำไม" เฟิร์สจับหน้าฉันเชิดขึ้น พอได้สบตากันตรงๆ แถมหน้าใกล้กันแบบนี้ ทำอะไรไม่ถูกเลยแหะ ใจมันเต้นตึกๆ ยิ่งเราสองคนเงียบ บรรยากาศมันยิ่งหวาบหวิว
"ทำไมมึงถึงชอบกู" เสียงมันถามขึ้น แต่แววตาเริ่มดูเศร้า
"คนอย่างกูมีอะไรดีว่ะ"
"เฟิร์ส..." ฉันอยากจะพูดอะไรก็ได้ให้มันสบายใจ หากแต่ไม่รู้จะพูดอะไร
"กูแทบไม่เคยพูดเพราะๆ กับมึง แถมเอาแต่ใจก็ที่หนึ่ง"
"ไม่เป็นไร กูชอบมึงที่มึงเป็นแบบนี้นี่แหละ คนอื่นจะว่ายังไงไม่รู้ แต่กูดีใจนะ ที่ใด้มีความรู้สึกแบบนี้ให้มึง" ฉันพยายามพูดไม่ให้ตัวเองเสียงสั่น อายจัง ต้องมาพูดอะไรแบบนี้
"ถ้ามึงชอบกู มึงต้องเป็นของกูคนเดียวนะ" มันพูดอมยิ้มแล้วมองตาฉัน ฉันเหมือนโดนสะกด มันค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ มือที่ประคองบนหน้าไล่ลงมาที่หัวไหล่
"ขอตีตราจองไว้ก่อน" เฟิร์สค่อยๆ ดึงเสื้อฉันลง เผยผิวขาวช่วงไหล่
"...." อยากถามว่าจะทำอะไร แต่ไม่มีเสียงออกมาจากปาก ได้แต่มองมันที่เอากระดาษเล็กๆ บางอย่างวางทาบลงบนไหล่ฉัน แล้วเอาหลอดจากขวดน้ำหยดลงนิดๆ ใช้เหรียญขูดเบาๆ ฉันมองทุกการกระทำของผู้ชายคนนี้ แววตาที่ดูกำลังตั้งใจทำอะไรซักอย่าง มันช่างดูน่าหลงไหลจริงๆ
"เสร็จแล้ว" มันพูดแล้วลอกรูปแทททูออกมา ก่อนจะเป่าเบาๆ จนแห้ง ฉันมองรูปธนู เป็นรูปสัญลักษณ์ประจำราศีเกิดของมัน ดูจากถุงที่หยิบมันน่าจะซื้อมาเมื่อกี้นี้
"มึงเป็นของกูแล้วนะ" เฟิร์สพูดกระซิบลงข้างหูแล้วจูบเบาๆ ลงไปที่รูปแทททูที่มันทำ
เสียงนี้ยังดังก้องอยู่ในหัว ฉันได้แค่เดินตัวลอยๆ กลับขึ้นมาบนห้อง นี่มันเกิดขึ้นจริงๆ รึเปล่า ถ้าไม่มีสัมผัสอุ่นๆ อยู่ที่มือคงคิดว่านี่เป็นแค่ความฝัน แถมยังมีไอ้เจ้าสติชนุ่มนิ่มที่กำลังส่งยิ้มให้ฉันนี่อีก มันเป็นเรื่องจริงสินะ
เฟิร์สปล่อยมือที่จูงเดินมาส่ง แล้วลูบผมฉันเบาๆ ก่อนที่มันจะรอส่งฉันเข้าห้อง พร้อมรอยยิ้มนิดๆ บนหน้า
"ฝันดีนะ พริตตี้"
...................................................................................................................................
ความคิดเห็น