คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SF : happy valentine day part 2 : kihae
HAPPY VALENTINE DAY Part 2 : KIHAE
“ โน่นไง ! พากันมาโน่นแล้ว “ ซองรีบเอ่ยบอกกับสมาชิกคนอื่นๆรู้ทันทีที่เห็นสองคนที่พากันเดินเข้าห้องมาโดยที่คนตัวโตเดินโอบเอวอีกคนที่ตัวเล็กกว่า แต่เอ!พอสองคนนี้เดินเข้ามาทำไมรู้สึกว่าออร่าแห่งความสุขมันกระจายตัวไปทั่วห้องอย่างนี้หวา?
“ ไง ! นึกว่าพากันกลับไปขย่มที่ห้องแล้วซะอีก เห็นหายไปนานเลยนะไอ้บอม..โอ้ย? “ พี่หมีปากหมาเอ่ยแซวขึ้นบ้างเมื่อเห็นว่าสองคนเดินมาหยุดตรงหน้า แต่เพราะความปากดีเลยโดนนางฟ้าคนสวยตีแขนเข้าให้เต็มแรง โทษฐานที่ปากดี ชอบแซวแต่เรื่องจริง? เป็นผลให้คังอินต้องยกมือขึ้นลูบแขนตัวเองป้อยๆ ... เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ทำไมมือหนักจังว่ะ?..
ส่วนคนที่โดนแซวน่ะเหรอ คนที่ตัวสูงกว่ายกยิ้มพร้อมกับยักคิ้วให้กับคนแซวหนึ่งที่ ไม่ได้มีทีท่าว่าจะรู้สึกกับคำแซวที่เพิ่งจะผ่านหูไปเมื่อครู่ซักนิด ส่วนคนตัวเล็กที่โดนโอบเอวไว้น่ะซิ หน้าแดงแปร๊ดไปหมด แก้มมันร้อนจนเหมือนจะระเบิด จนต้องดึงตัวออกจากวงแขนของคิบอมแล้วเสเดินไปหยิบขวดน้ำขึ้นดื่มแก้เขิน
“ พี่คังอินก็ไปแซวดงเฮมันทำไม ดูสิ!มันอายหน้าแดงจนจะระเบิดแล้วล่ะมั้งน่ะ “ อึนฮยอกเพื่อนเลิฟว่าพลางยกมือขึ้นลูบแก้มแดงๆของดงเฮเล่นอย่างเห็นขำ ส่วนคนที่โดนจับแก้มอยู่น่ะเหรอรีบปัดมือไอ้ไก่ออกอย่างเร็วพลางขู่ฟ่อ
“ เดี๋ยวเห๊อะ!!ฮยอก อย่ามาทำเป็นแซวคนอื่นเลย ฉันจะให้พี่ฮันจัดการนายซะให้เข็ดจะได้ไม่ต้องปากดีมาแซวคนอื่นเค้า “ พูดจบก็ลอยหน้าลอยตาเดินไปนั่งข้างๆฮันคยองที่จ้องไปที่หน้าขาวๆของลูกเจี๊ยบไม่วางตา
“ ไม่ต้องมองเลยพี่ฮัน!! วันนี้อย่ามาเข้าใกล้เค้านะ “ น้องไก่หน้าขาวรีบขู่ไว้ก่อนเมื่อเห็นคนรักพยักหน้ารับกับคำขู่ของดงเฮ
“ อ้าว ! พี่ยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ ฮยอกอ่ะ ! “ พูดเกาหลีสำเนียงจีนออกมาอ้อนๆเพราะกลัวว่าอึนฮยอกจะโกรธจริงๆ ไม่งั้นมีหวังคืนนี้ได้นอนนอกห้องเป็นแน่
“ ว่าแต่ ไหนๆวันนี้ก็อยู่กันพร้อมหน้า เราไปฉลองกันซักหน่อยดีม๊ะ ? “ พ่อเทพบุตรสุดหล่อชีวอนเอ่ยออกมาเมื่อเห็นว่าวันนี้สมาชิกอยู่กันพร้อมหน้า แน่ล่ะโอกาสดีๆแบบนี้หาได้ง่ายซะที่ไหนมันช่างเป็นเรื่องยากที่จะหาฤกษ์ดีได้แบบนี้ เพราะฉะนั้นอย่างนี้มันต้องฉลองกันให้หมอบไปข้าง? ว่าม๊ะ!
“ ถูกต้อง ยังไงซะวันนี้เมากันไปข้างหนึ่งเลยใช่ไหม๊ ? “ แทบจะไม่ต้องบอกว่าเสียงสนับสนุนอันหนักแน่นรายแรกจะเป็นใคร...ถ้าไม่ใช่พี่หมีคังอินของเรา แหม ! ก็พอพูดถึงน้ำที่มีแอลกอฮอลล์ผสมอยู่นะน้ำลายมันสอยังไงไม่รู้แฮะ!!!!
“ ดื่มน่ะดื่มได้ แต่ว่าห้ามเมาเพราะว่าพรุ่งนี้พวกเรายังมีงานต้องรับผิดชอบอยู่ อย่าลืม! “ นางฟ้าคนงามรีบห้ามทัพไว้ซะก่อน ไม่งั้นเหล่าลิงทโมนทั้งหลายได้ระเริงจนเสียงานเป็นแน่
“ OK นิดหน่อยก็นิดหน่อย แต่ก็ดีกว่าไม่ได้ฉลองกันว่าม๊ะ? “ เจ้ามักเน่ที่นับวันจะยิ่งหล่อ + ความเจ้าเล่ห์ขึ้นเป็นเงาตามตัวสรุปให้อย่างเด็ดขาด จนบรรดาพี่ๆพากันพยักหน้าหงึกหงัก
“ งั้นก็ Let go “
.
..
..
...
....
หลังจากพากันฉลองจนหนำใจ ในความรู้สึกของอีทึก ส่วนคนอื่นๆพอมาถึงหอก็พากันขอตัวเข้าห้องเพื่อพักผ่อนทันทีก็เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้วนี่นา แต่ในความรู้สึกของคังอินแล้ว ราตรีนี้มันยังอีกยาวไกลนัก พอกลับถึงหอพ่อตัวดีก็เลยจักการอ้อนคนสวยของตัวเองเพื่อที่จะขอดื่มต่อ แล้วเหยื่อที่เอามาอ้างก็คือพ่อคิมคิสุดหล่อน่ะเอง แล้วเหตุผลที่ใช้อ้างก็คือ
“ แหม! ทึกกี้คนสวยก็ นานๆเราจะได้เจอไอ้บอมมันนะ ให้ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอครับ รับรองว่าจะไม่ให้เสียงานพรุ่งนี้แน่ๆ “ ส่งเสียงอ้อนมาให้ พร้อมกับสายตาวิบวับพยายามอย่างยิ่งที่จะให้มันน่ารัก แต่ในสายตาของเจ้าของรอยยิ้มนางฟ้าอย่างอีทึกมันไม่ได้ดูแล้วให้ความรู้สึกว่าน่ารักแต่อย่างใด ดูแล้วมันขัดตายังไงแปลกๆเวลาที่คังอินอยู่ในโหมดที่จะพยายามน่ารักแบบนี้แต่ว่า...
“ ก็ได้ ! แต่ห้ามเกิน 4 ทุ่มเข้าใจไหม ? ” ที่ยอมไม่ใช่เพราะความน่ารักของคังอินหรอกนะ แต่เห็นแก่ที่พี่น้องไม่ได้เจอกันนานต่างหาก พอได้ยินคำอนุญาตเท่านั้นคังอินก็ถลาไปที่ตู้เย็นจัดการหยิบไวน์รสเลิศออกมาทันที ส่วนคิบอมก็หันไปบอกคนสวยของตัวเองให้เข้าไปอาบน้ำรอที่ห้องก่อนแล้วเค้าจะรีบตามเข้าไป
ดงเฮที่หลังจากแยกกับคิบอมเพื่อเข้ามาอาบน้ำร่างบางก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเป็นนุ่งผ้าขนหนูตัวเดียว ก็วันนี้น่ะซ้อมเต้นมาทั้งวันเหนียวตัวจะแย่อยู่แล้ว ตอนที่ไปฉลองกันคนตัวเล็กก็ไม่ได้ดื่มอะไรมากมายเพราะว่าตัวเองนั้นดื่มไม่ค่อยได้นิดๆหน่อยๆก็ไม่ไหวแล้ว ไม่เหมือนกับสมาชิกคนอื่นๆที่ค่อนข้างดื่มกันได้ดี โดยเฉพาะพี่หมีบ้าพลังรายนั้นไม่ต้องไปเอ่ยถึง...บรรลุขั้นสุดยอดไปแล้ว พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำไปทันที
คิบอมที่กว่าคังอินจะยอมปล่อยตัวก็เล่นเอาเหนื่อย พอแยกกับคังอินก็รีบกลับเข้าห้องทันที ใจจริงแล้วเค้าไม่ได้อยากที่จะดื่มต่อหลังจากกลับมาถึงหอนัก เพราะว่าเค้ามีภาระกิจที่ต้องพิชิตให้ได้นะซิ! อิอิ แต่ว่าขัดคังอินไม่ได้ก็รายนั้นน่ะแสดงออกสุดๆว่าท่าทางจะอดยากปากแห้งมานาน สงสัยจะโดนนางฟ้าในโหมดโหดห้ามไว้แหงๆ เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ เลยอยู่ดื่มต่อเป็นเพื่อนซะหน่อยเดี๋ยวจะหาว่าน้องนุ่งใจร้าย
แต่ว่าเอาเข้าจริงแทบจะเป็นคังอินคนเดียวที่ดื่ม เพราะว่าเค้ามีภาระกิจที่ต้องพิชิตให้ได้นะซิ! ถ้าดื่มมากเดี๋ยวไม่ได้ทำกันพอดี อิอิอิ คิดแล้วหน้ามันร้อนๆแฮะ ว่าแต่ดงเฮของเค้าอาบน้ำเสร็จหรือยังน๊า?
มือหนาค่อยๆแง้มประตูเพื่อเปิดออกอย่างแผ่วเบาเหมือนพวกย่องเบา ก็เค้ากลัวว่าคนข้างในจะรู้ตัวนี่นา ว่าแต่ ! นั่นไง ! สุดที่รักของเค้ายืนอยู่ที่หน้ากระจก ไม่มีทีท่าว่าจะได้ยินเสียงเปิดประตูสักนิด เพราะว่าดงเฮยังดูวุ่นวายกับการทาครีมลงบนใบหน้าของตัวเองอย่างตั้งใจโดยหารู้ไม่ว่าเจ้าหนี้กำลังจะมาทวงหนี้เพื่อทบดอกทบต้นแล้ว
.
....หมับ…
ดงเฮสะดุ้งตัวเล็กน้อยเมื่อจู่ๆก็โดนโอบเอวจากด้านหลัง แต่เพราะรู้ว่าเป็นใครก็เลยยังไม่ได้หันกลับไปหาคนที่ยืนกอดตัวเองอยู่ได้แต่มองหน้าคิบอมผ่านกระจกใสใบใหญ่แทน
“ เลิกดื่มแล้วเหรอ! “
“ อื้อ อยากกอดดงเฮจะแย่ กว่าพี่คังอินจะยอมปล่อยมาได้ ดูสิเสียเวลากอดดงเฮไปตั้งเยอะ“ ว่าพลางกดปลายจมูกลงกับซอกคอของคนตรงหน้าแรงๆ เพื่อยืนยันสิ่งที่พูด
“ หอมจังเลย .. ชักอยากจะดมทั้งตัวแล้วซิว่าจะหอมเหมือนกันหรือเปล่า ? “ คำพูดที่ทำให้ดงเฮรีบหมุนตัวกลับไปมองคนข้างหลังทันที แววตาที่ส่งไปให้คนตัวโตมันดูแปลกๆ แววตานั้นคิบอมดูไม่ออกว่าดงเฮต้องการที่จะสื่ออะไร แต่ที่แน่ๆดงเฮของเค้าต้องคิดอะไรอยู่แน่ๆ
“ คิบอม “
“ หือ? “ ครางตอบในลำคอพลางมองหน้าหวานของดงเฮไม่วางตา ให้ตายเถอะไม่ว่าจะมองเท่าไหร่หรือว่าจะมองมุมไหน สิ่งที่เห็นก็มีเพียงความน่ารัก ใบหน้าที่อ่อนหวานและดูอ่อนเยาว์กว่าวัย ดูๆไปดงเฮดูเด็กกว่าเค้าซะอีก รูปร่างที่ดูบอบบางน่าทะนุถนอม แล้วยิ่งเวลาที่อยู่ในโหมดอ้อนๆด้วยแล้วคิบอมคนนี้ไม่สามารถถอนสายตาไปไหนได้เลย ฆ่ากันเลยดีกว่าถ้ามีใครคิดจะมาแย่งดงเฮคนนี้ไปจากคิมคิบอม ว่าแต่ตอนนี้ดงเฮต้องการอะไรจากเค้ากันแน่นะ
“ มีอะไรหรือเปล่า บอกผมได้นะ “มือหนาถูกยกขึ้นลูบแก้มขาวๆไปมาขณะที่พูดไปด้วย
“ ปะ.. เปล่า แค่ลองเรียกดูว่าใช่คิบอมตัวจริงรึเปล่าน่ะ “ พูดจบก็ส่งรอยยิ้มหวานๆไปให้ แต่ว่ายิ้มได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องหลบตา เพราะสายตาที่คิบอมมองมาน่ะ มันดูกรุ้มกริ่มเอามากๆเลยน่ะซิ ดูท่าคิบอมจะยังไม่ลืมเรื่องที่พูดเมื่อกลางวันเป็นแน่
“ ไม่มีก็ดีแล้ว งั้น..ผมจะเริ่มทวงหนี้เมื่อตอนกลางวันแล้วนะ “พูดไม่ทันขาดคำคนตัวโตก็ประกบริมฝีปากตัวเองลงไปที่ริมฝีปากของคนตรงหน้าทันที ดงเฮที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเอียงหน้าหลบน้อยๆจนคิบอมต้องยกมือขึ้นมาประคองที่ท้ายทอยเอาไว้กันปลาดิ้น ส่วนมืออีกข้างก็ออกแรงกระชับเอวบางรั้งเข้าหาตัวให้แนบแน่นขึ้นไปอีก เรียวลิ้นร้อนเลาะเล็มไปตามริมฝีปากบาง ออกแรงดูดดุนอย่างเอาแต่ใจ ขนาดยังไม่ได้เข้าไปข้างในดงเฮของเค้ายังหวานขนาดนี้ แล้วถ้าข้างในล่ะจะหวานขนาดไหน ว่าแล้วลิ้นหนาก็ออกแรงดูดดุนเพิ่มมากขึ้นเพื่อให้ดงเฮเปิดทางให้เข้าไปสำรวจข้างใน
แต่ว่าเหมือนวันนี้ดงเฮจะดื้อเป็นพิเศษเพราะยังไม่ยอมให้คิบอมส่งลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจได้ง่ายๆ ริมฝีปากบางคงเม้มแน่น มือบางออกแรงดันที่หน้าอกหนา และนั่นส่งผลให้คิบอมหงุดหงิดเล็กน้อยจนต้องปล่อยให้ริมฝีปากเป็นอิสระ (-*-) แต่ไม่เป็นไรเพราะคิบอมรู้ว่าต้องทำยังไงปลาดื้อตัวนี้ของเค้าถึงจะยอม แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป้าหมายใหม่ก็ได้ แล้วก็ไม่ต้องคิดนานคิบอมที่พอละจากปากบางก็ลากริมฝีปากตัวเองไปตามแก้มเนียนผ่านแนวกรามสวย จนเลยไปถึงใบหูนิ่มออกแรงขบเบาๆสองสามที ก่อนจะไล่ลงไปตามลำคอขางผ่องของดงเฮ แต่ว่าชิมความหวานได้ไม่เท่าไหร่ ก็..
“ อื้อ..ปล่อยเลย “ ออกแรงดันไม่พอตอนนี้ดงเฮยังหันหน้าหนีคิบอมซะงั้น
“ ทำไม?วันนี้ดงเฮของผมดื้อจังเลยหึ? “ คำพูดที่ฟังดูก็รู้ว่าคนพูดคงจะหงุดหงิดไม่น้อย แม้ว่าจะพยายามปรับให้น้ำเสียงอ่อนลงก็ตาม
“ ก็.. คิบอมมีหนวด มันโดนเค้าแล้วเจ็บอ่ะ ไปโกนออกก่อนเลย “ กลัวว่าคนตรงหน้าจะโกรธก็กลัว แต่ว่าเค้าไม่ชอบเลยนี่นาเวลาที่โดนหนวดแข็งๆมาทิ่มเอามันเจ็บอยู่นะ อาจจะมีคนที่ชอบเพราะมันอาจจะทำให้รู้สึกจั๊กจี้ แต่ไม่ใช่ ลีดงเฮ คนนี้แน่ๆ
ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง คิบอมเองก็ลืมไปเลยว่าดงเฮไม่ชอบให้เค้าไว้หนวด ก็คนตัวเล็กบอกว่ามันทิ่มแล้วก็เจ็บด้วย จริงๆตัวเค้าเองก็ไม่ได้ชอบที่จะไว้หรอกเพียงแต่ละครที่เล่นตามบทแล้วพระเอกต้องไว้หนวดเลยทำให้เค้าไม่ได้โกนก่อนที่จะมานั่นเอง แต่ว่ามันก็แค่ขึ้นเป็นไรบางๆเองนะ ร่างสูงยกยิ้มเมื่อเห็นว่าที่ดงเฮปฏิเสธสัมผัสของเค้าเพราะสาเหตุอะไร แล้วยังเสียงหวานๆที่สั่นน้อยๆนั่นอีก ฮึ!คงกลัวว่าเค้าจะโกรธน่ะเอง เห็นแล้วชักอยากแกล้งแฮะ!!!
“ ทำไม ไม่ชอบเหรอ? “ ถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่ดัดให้ฟังเหมือนน้อยใจ เพื่อหวังว่าจะได้รับโบนัสในภายหลัง
“ ก็ มันทิ่มเค้านี่ คิบอมก็รู้ว่าเค้าไม่ชอบ แล้วยังไม่ยอมโกนก่อนมาอีก “ เสียงหวานที่ยังส่งเสียงเถียงเจื้อยแจ้ว จนคิบอมต้องก้มลงกดจูบไปอีกที
“ ก็ เมื่อเช้ารีบนี่นา อยากเห็นหน้าดงเฮเร็วๆเลยลืมโกนอ่ะ “ อยากรู้จริงๆว่าถ้าเค้าไม่ยอมโกนหนวดตัวเล็กของเค้าจะยอมให้ทำอะไรต่อมิอะไรหรือเปล่านะ
“ ทำไม ถ้าไม่โกนดงเฮจะไม่..ให้ ..ผมงั้นเหรอ? “ พูดจบก็ส่งสายตาอ้อนๆไปให้ ดูสิจะว่าไงถ้าเจอคิบอมโหมดอ้อนเข้าไปดงเฮจะอ่อนให้เหมือนครั้งก่อนๆหรือเปล่า
“ ใช่! คิบอมไปอาบน้ำแล้วก็โกนหนวดก่อนเลย ไม่งั้นอย่ามาใกล้เค้านะ “ แปลกแฮะ! ปกติถ้าโดนโหมดนี้เข้าไปดงเฮมักจะยอมตามใจเสมอ คิบอมที่ยืนมองคนรักคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย วันนี้ปลาน้อยของเค้าแปลกๆ คิดอะไรอยู่รึเปล่านะ สีหน้าท่าทางที่ดูจริงจังกับการไล่เค้าไปโกนหนวดมันดูน่าสงสัย แต่ว่ามันคืออะไร คิบอมคนนี้งงแล้วนะคนสวย??//
“ ก็ได้ “ เห็นดงเฮจริงจังคิบอมเลยต้องเป็นฝ่ายเปลี่ยนตัวเอง ไม่งั้นมีหวังคืนนี้อดได้กินปลาตัวนี้แน่ๆ พูดจบก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างว่าง่าย ? แต่ !คนอย่างคิมคิบอม ซะอย่างจะให้หมดลายง่ายๆมันก็ไม่ใช่น่ะสิ!
“ ดงเฮ ดงเฮ เข้ามานี่หน่อยซิ “ เข้าไปไม่ถึง 5 นาที คิบอมก็ตะโกนเรียกคนข้างนอกซะลั่นห้องน้ำ
“ อะไร? มีอะไรคิบอม เป็นอะไรรึเปล่า “ หน้าตาตื่นเข้าไปหาคนรัก พลางถามอย่างเป็นห่วง.
.
“ เปล่าครับ แค่อยากให้ดงเฮโกนหนวดให้อ่ะ “
“ หือ !ปกติก็โกนเองได้นี่นา ทำไมวันนี้ต้องให้เค้าโกนให้ล่ะ “อารมณ์ไหนเนี่ย คิบอม ถึงได้มาบอกให้ทำอะไรอย่างนี้
“ ก็ วันนี้มีแฟนอยู่ด้วยนี่นา ก็เลยอยากให้แฟนทำให้ .. นะนะ ดงเฮโกนให้หน่อย “
“ ก็ได้ แต่ถ้าโดนมีดบาดจะมาโทษเค้าไม่ได้นะ “
“ เสร็จแล้ว คิบอมลองดูซิว่ามันสะอาดไหม “ ว่าจบก็เอี้ยวตัวเพื่อเก็บอุปกรณ์เข้าที่ แต่ว่ายังไม่ทันจะได้เก็บอย่างที่ตั้งใจ คิบอมก็รั้งตัวเอาไว้ให้กลับมายืนประชันหน้ากันอย่างเดิม
“ ดงเฮก็พิสูจน์ให้หน่อยซิว่ามันเกลี้ยงไหม “
“ คิบอมก็ลองเอามือลูบดูสิ?ถ้ามันไม่เกลี้ยงเดี๋ยวเค้าโกนให้ใหม่ “
“ ดงเฮเป็นคนทำนี่นา ก็ต้องพิสูจน์เองสิ “ ว่าแบบคนเอาแต่ใจคนสวยเลยขี้เกียจจะเถียง มือบางเลยตั้งท่าจะยกขึ้นลูบที่ใบหน้าของคิบอม แต่ว่ากลับโดนคิบอมจับแล้วเอามันไปโอบรอบคอตัวเองก่อนที่มือของดงเฮจะสัมผัสกับใบหน้าตัวเองซะงั้น
“ ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย ..... มันต้องพิสูจน์แบบนี้ต่างหาก “
จบ part 2 อิอิอิ
ต้องตามต่อว่า คิมคิ ของเราเค้าจะให้ดงเฮพิสูจน์ยังไง
ขอบคุณที่อ่านแล้ว ment ให้นะ ดีใจมากกกกกกกกกก ที่ตอนที่แล้วมีคน ment ให้เป็น comment แรกของชีวิตการเขียน fic เลยนะ ขอบคุณณณณณณณ คน ment มากๆจ้า
ความคิดเห็น