คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Killer 4: บุกหอคอยทมิฬ
พาหนะเดินทางที่แสนไม่ธรรมดา ร่างกายของมันเป็นเกร็ดมันวาวฟ้าอมเขียว ปีกแผ่กว้างอย่างดีใจทันทีที่เห็นเจ้านายของมันเดินมาใกล้ นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มดูดุดัน หากแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น
อีกสามตัวที่เหลือเดินออกมาจากเงามืด เป็นพาหนะสีนิลมันวาว ปีกที่เล็กกว่าแต่แข็งแกร่งกว่านั้นกำลังแผ่ขู่สิ่งมีชีวิตที่กำลังเข้ามาใกล้ตนมากจนเกินไป
พวกมัน....เขาเรียกกันว่า...
“มังกร!”ซัคกี้อุทานด้วยน้ำเสียงตื่นตะลึง
“ไม่ใช่พันธุ์ธรรมดาด้วยนะ เป็นพันธุ์ศิลาแห่งราตรี สามารถบินต่อเนื่องอย่างรวดเร็ว เก่งในด้านหลบหลีกและโจมตีด้วย...ซัคกี้ อย่าไปใกล้มักนัก ถ้าไม่อยากโดนพลังอนธกาล”
สิ้นเสียงคำเตือนของคาร์ล เจ้าตัวมืดศิลาแห่งราตรีก็พ่นควันสีดำสนิทออกมาจำนวนมากพอที่จะทำให้ซัคกี้ที่อยู่ใกล้ที่สุดสำลักออกมา
“พยายามสูดกลิ่นมันเข้าไปสักหน่อยนะ มันเป็นการยืนยันว่าเราเป็นพวกมัน...แต่ อย่าเยอะเกินจนตายล่ะ”คาร์ลเอ่ยพลางลูบเจ้าตัวใหญ่สีเขียวอย่างเอ็นดู
“แล้วตัวเขียวนี้มันเป็นพันธุ์ไหนล่ะ”ไซน์เอ่ยถามอย่างสนใจ
“พันธุ์รีเนลสีเขียว”ไนต์กล่าวอย่างขรึมๆ “หนึ่งในห้าพันธุ์ที่หายากและเป็นที่ต้องการมากที่สุด”
ใบหน้าของคาร์ลฉายแววแปลกใจกับงุนงงในเวลาเดียวกัน ก่อนเจ้าตัวจะพยักหน้ายืนยันอีกครั้ง
“พันธุ์นี้เป็นสัตว์ที่ซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ จนกว่ามันจะได้เห็นเจ้านายของมันตาย มันจึงจะเป็นอิสระ แล้วจะเป็นของคนอื่นก็ต่อเมื่อได้ทำพันธะทางเลือด”คาร์ลอธิบายต่อ
“พันธะทางเลือดหรอค่ะ ยี้~”วินดี้ทำท่าขนลุกขนพอง ไนต์ยิ้มน้อยๆเหมือนอยากหัวเราะ....แต่อีกนัยหนึ่งคือ ไม่อยากหัวเราะ
“เอาล่ะ รีบขึ้นมังกรเร็วเข้า - - - ซัคกี้ อย่าไปดึงเกล็ดมันเล่นสิ!”
*+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+*
หอคอยทมิฬ หรือ หอคอยคำสาปนิจนิรันดร์ ตั้งตระหง่านในที่ราบลุ่มที่มีเพียงทรายสีดำสนิท กับ ตออดีตต้นไม้ที่กลายเป็นตะโกไปแล้ว
หอคอยที่สูงจนหมู่เมฆบดบัง...จะว่าไป บรรยากาศรอบๆนี้ตั้งหากที่เต็มไปด้วยหมอกพิษกับเมฆพิลึก
ไนต์นึกคิดในใจขณะที่เจ้ามังกรขยับปีกบินต่ำกว่าเมฆเพื่อให้พวกเขาได้สังเกตบริเวณโดยรอบ ระหว่างรอผู้สำรวจที่บุกขึ้นไปดู ไปหายอดของหอคอย....
“ดูนั้นสิ!!”เสียงของซัคกี้ตะโกนผ่านอากาศพลางชี้ให้พวกเขามองไปยังจุดสีดำเล็กที่กำลังเคลื่อนที่ไปมาอย่างรวดเร็วบนพาหนะสีขาวสะอาดนั้น
“มิตร หรือ ศัตรู”ไซน์เอ่ยเปรยเสียงนุ่ม เขาบินอยู่ใกล้ๆกับไนต์ ส่วนซัคกี้นั้น มักจะชอบบินนำหน้าไปตลอด
“งั้นเราก็ไปถามดูสิ”
ทั้งสามคนสบสายตากันอย่างรู้แกว ซัคกี้ก้มลงกระซิบข้างหูมังกรอย่างร่าเริง ไนต์ก็ลูบหัวมังกรแล้วตบเบาๆสามที ส่วนไซน์ก็จัดการชี้ที่เป้าหมายที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
“ไป!!”
ฟิ้วววววว
เสียงเหมือนมีวัตถุแหวกอากาศลงมา สาวรูปร่างเพรียวบางเงยหน้ามองอย่างตื่นตระหนก ผ้าคลุมสีดำถูกกระชับให้แน่นมากขึ้น เธอก้มลงกระซิบกับปิกาซัสสีขาวบริสุทธิ์ด้วยภาษาที่แตกต่าง ก่อนที่เจ้าม้าจะสยายปีกกว้างสีขาวอมทองเพื่อบินขึ้นสู่ท้องฟ้า
ไนต์ขยับยิ้ม รู้สึกถูกชะตากับคนบนร่างปิกาซัสนั้นอย่างบอกไม่ถูก ร่างในชุดดำชักดาบยาวที่มีประกายเงินและทองระยิบระยับ ตัวด้ามมีอัญมณีอยู่ถึง 6 เม็ด
“ด้วยนามของเจ้าหน้าที่ตรวจสอบพื้นที่ เราไม่อยากปะทะ เพียงแต่อยากทราบจุดประสงค์ในการเดินทางมา ณ ที่นี้”ไซน์โกหกหน้าตาย พลางตีสีหน้าเคร่งขรึม และพยายามส่งสายตาเหี้ยมไปให้ซัคกี้ที่หลุดหัวเราะออกมา
“ไม่ยักกะจำได้ว่ามีผู้ตรวจสอบในดินแดนร้างผู้คน”
น้ำเสียงใสแต่แฝงถึงความเยือกเย็นและอำนาจในคำพูด ไนต์หันไปมอง ‘เจ้าหน้าที่ตรวจสอบพื้นที่’ ซึ่งกำลังทำสีหน้าเอ๋อๆอยู่
“ข้าเข้าใจถูกแล้วสินะ”เสียงใสแสนเย็นชาเอ่ยออกมาอีกครั้ง เจ้าหล่อนไม่ยอมแม้แต่ลดผ้าคลุม หรือเก็บดาบเลยแม้แต่น้อย “ข้าคงต้องถามเจ้ามากกว่าล่ะมั้ง ว่ามาทำอะไรในดินแดนของข้า”
“เฮ้ย ทำอะไรกันนะ!!!”เสียงตะโกนดังก้องฟ้า พร้อมกับเสียงกรี๊ดของอีกหนึ่งผู้โดยสาร ร่างของมังกรสีเขียวก็บินถลามาทางพวกเขาอย่างรวดเร็ว อยู่ตรงกึ่งกลางระหว่างหญิงแปลกหน้ากับพวกของตนอย่างพอดิบพอดี
“ฉันจำได้ว่าให้รอที่ - - - เฮ้ เธอเป็น - - - โอ้ พระเจ้า!!!”
คาร์ลส่งเสียงอย่างงุนงงออกมาเป็นทอดๆ ก่อนเอามือขวาแนบที่อกแล้วก้มหัวทำความเคารพอย่างนอบน้อม
“ขออภัยขอรับที่เพื่อนของข้าพเจ้าได้กระทำตัวลงเกินขอรับ”
“ไม่เป็นไร”ฝ่ายนั้นเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเจืองุนงง ก่อนมองไปยังมังกรสีเขียวที่กำลังยิ้ม หรือ แสยะยิ้มส่งมาให้ “ข้าก็เสียใจที่อารมณ์ร้อนไปหน่อย”
ร่างบางเก็บดาบ แล้วเปิดผ้าคลุมศีรษะออก...
เรือนผมสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ มีประกายสีทองระยิบทอแสง นัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างจับจ้องไปยังมังกรสีเขียว แล้วก็เผยรอยยิ้มหวานออกมา
“เจ้าเรนนี่เป็นอย่างไรบ้างล่ะนี้ - - - อ้อ เราลงไปคุยกันข้างล่างเถอะ พวกท่านตามข้ามาแล้วกัน”
ร่างบางบังคับปิกาซัสไปทางทิศที่พวกเขาเคยมา มุ่งลงต่ำไปสู่บ้านหลังเล็กที่ในบ้านมีเพียงห้องโถง ห้องนอน และห้องน้ำ
“ยินดีต้อนรับสู่สถานที่พักระหว่างเดินทางนะ”เจ้าของเสียงใสเอ่ย ก่อนหายตัวไปในห้องเก็บของที่อยู่ด้านนอก
“เขาเป็นใคร”ไนต์เอ่ยถามคาร์ลทันทีที่เขาลงจากมังกรเป็นที่เรียบร้อย
“เขาก็เป็น - - - โอ๊ย ซัคกี้ เธอลงมาได้แล้ว เลิกบินสักที พวกมันก็เหนื่อยเป็นนะ”คาร์ลตะโกนเรียกซัคกี้ที่กอดคอเจ้ามังกรบินวนเป็นวงกลมอย่างอารมณ์ดี
“คาร์ล...ฉันว่านายตอบคำถามของไนต์ก่อนดีกว่านะ”ไซน์เอ่ยเตือนรุ่นน้อง เพราะไนต์เริ่มมีสีหน้าตึงขึ้น
“เจ้าหญิงรัชทายาทคนสุดท้ายของราชวงศ์ออโรร่า”
*+..+* 45% *+..+*
ความคิดเห็น