ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SFเรากลับมารักกันได้ไหม END
มันนานเท่าไหร่แล้วเธอที่เราไม่เอัน มันนานเท่าไหร่ใันไม่เยลืม...
าวันที่เราเลิันยัำแ่ภาพเิม เป็นวามทรำ เป็นภาพอียัฝัใ..
เสียเพลเ่าัึ้นมาารายารวิทยุที่เปิทิ้ไว้
《นั่นสิ มันนานเท่าไหร่แล้วที่เราเลิันไป》พวุสสัยันล่ะสิว่าผมเป็นใร ผมื่อ นฮยอนอู หรือะเรียเท่ๆว่า ยอนู ็ไ้รับ
ผมเป็นนัศึษาป.โทรับ แ่อยาะบอว่า...ผมเรียนบแล้วนะรับโผมมม แถมผมยัโสสนิทอี้วย
อนนี้ผมำลัะไ้ลับบ้านแล้วรับ บ้านที่เป็นบ้านริๆอผมที่ประเทศเาหลีใ้
อนนี้ผมำลัะไ้ลับบ้านแล้วรับ บ้านที่เป็นบ้านริๆอผมที่ประเทศเาหลีใ้
ไม่ใ่แ่ลับหอพัเหมือนอย่าทุที ันล่ะสินะรับ
ืออย่านี้รับผมไ้ทุนมาเรียน่อที่ประเทศไทยเมื่อสอปี่อนรับ
และนี่แหละรับสาเหุที่ทำให้ผมโสมานทุวันนี้
ทุๆอย่าที่เิึ้นในอนนั้นมันเป็นเพราะผมเอ
"นี่ยอนู วันนี้สอบวันสุท้ายแล้วนะเราำลัะเรียนบันแล้ว "
"อือ"
"อะไรวะ อือแ่เนี๊ย ีใหน่อยสิรับุแฟน"
"็ีใอยู่นี่ไ'วอนโฮ' "
"เฮ้ออออ นาย็เป็นมันะแบบนี้ อ้าวใล้ะไ้เวลาเ้าห้อสอบละ ันไป่อนนะ"
"อืมไปเถอะั้ใทำ้อสอบหล่ะ"
ใ่แล้วรับวอนโฮหรือินโออเป็นแฟนอผมเอ แ่เราำลัะ..เลิัน ทำไมนะเหรอรับ
"เฮ้ย!ยอนู เมื่อไหร่มึะบอวอนโฮมันวะ เรื่อที่มึไ้ทุนไปเรียน่ออ่ะ"
"วันนี้แหละ"
ผมเอ่ยปาอบำถามอไอ้มิโนไป
"นี่ยอนู วันนี้สอบวันสุท้ายแล้วนะเราำลัะเรียนบันแล้ว "
"อือ"
"อะไรวะ อือแ่เนี๊ย ีใหน่อยสิรับุแฟน"
"็ีใอยู่นี่ไ'วอนโฮ' "
"เฮ้ออออ นาย็เป็นมันะแบบนี้ อ้าวใล้ะไ้เวลาเ้าห้อสอบละ ันไป่อนนะ"
"อืมไปเถอะั้ใทำ้อสอบหล่ะ"
ใ่แล้วรับวอนโฮหรือินโออเป็นแฟนอผมเอ แ่เราำลัะ..เลิัน ทำไมนะเหรอรับ
"เฮ้ย!ยอนู เมื่อไหร่มึะบอวอนโฮมันวะ เรื่อที่มึไ้ทุนไปเรียน่ออ่ะ"
"วันนี้แหละ"
ผมเอ่ยปาอบำถามอไอ้มิโนไป
ผมไ้ทุนและำลัะไปเรียน่อที่ประเทศไทยรับ
"ูนึว่ามึะบอวันที่บินเลยะอี..หึ"
เย็นวันนั้นผมับวอนโฮ็ออไปิน้าว้วยันเหมือนเิม แ่ทุอย่าำลัะไม่หมือนเิมรับ
"วอนโฮิน้าวเสร็แล้ว เราไปเินเล่นันไหม"
"ห๊ะ! อะไรเ้าสินายเนี่ยมาวน แ่็เอาสินานๆยอนูะวนัที"^__^
หลัาิน้าวเสร็ผม็พาวอนโฮมาเินเล่นแถวริมแม่น้ำฮัน ที่ที่วอนโฮอบวนผมมาเินเล่นประำ
"วอนโฮ ันมีอะไระบอ"
"อะไรหรอ"
"ันไ้ทุนไปเรียน่อที่เมือไทยน่ะ"
"ฮ่าๆๆ ันนึว่านายะบอวันที่นายบินเลยะอี"
"หืม นี่นายรู้?"
"รู้สิ รู้ั้แ่เาประาศันแล้วละนะ"
วอนโฮหันมาส่รอยยิ้มสใสให้ผม ผมะำรอยยิ้มนี้ไปนานๆเลยรับ
"แล้วนี่ะเินทาวันไหน"วอนโอเอ่ยถามออมา
"อีสออาทิย์"
"เร็วัเลยนะ"
"อือ เี๋ยวันเินไปส่นายที่หน้าหอพันะ"
"ูนึว่ามึะบอวันที่บินเลยะอี..หึ"
เย็นวันนั้นผมับวอนโฮ็ออไปิน้าว้วยันเหมือนเิม แ่ทุอย่าำลัะไม่หมือนเิมรับ
"วอนโฮิน้าวเสร็แล้ว เราไปเินเล่นันไหม"
"ห๊ะ! อะไรเ้าสินายเนี่ยมาวน แ่็เอาสินานๆยอนูะวนัที"^__^
หลัาิน้าวเสร็ผม็พาวอนโฮมาเินเล่นแถวริมแม่น้ำฮัน ที่ที่วอนโฮอบวนผมมาเินเล่นประำ
"วอนโฮ ันมีอะไระบอ"
"อะไรหรอ"
"ันไ้ทุนไปเรียน่อที่เมือไทยน่ะ"
"ฮ่าๆๆ ันนึว่านายะบอวันที่นายบินเลยะอี"
"หืม นี่นายรู้?"
"รู้สิ รู้ั้แ่เาประาศันแล้วละนะ"
วอนโฮหันมาส่รอยยิ้มสใสให้ผม ผมะำรอยยิ้มนี้ไปนานๆเลยรับ
"แล้วนี่ะเินทาวันไหน"วอนโอเอ่ยถามออมา
"อีสออาทิย์"
"เร็วัเลยนะ"
"อือ เี๋ยวันเินไปส่นายที่หน้าหอพันะ"
"เอาสิ"
ลอทานมาถึหน้าหอพัอวอนโฮ ระหว่าเราสอนไม่ไ้มีเสียพูุยใๆออมา
ลอทานมาถึหน้าหอพัอวอนโฮ ระหว่าเราสอนไม่ไ้มีเสียพูุยใๆออมา
ไ้ยินเพียเสียลมหายใอันและัน
"วอนโฮ" ผมเอ่ยเสียรั้วอนโฮไว้่อนที่วอนโฮะเินเ้าประูหอพัไป
"วอนโฮ" ผมเอ่ยเสียรั้วอนโฮไว้่อนที่วอนโฮะเินเ้าประูหอพัไป
"หืม ะเปลี่ยนในอน้วยันรึไ"
"เปล่าหรอ...วอนโฮือว่า ัน...ัน เอ่อ"
"ันอะไร?"
"ันว่าเราเลิันเถอะ"พูออไปแล้ว ผมพูมันออไปแล้วรับ
"นาย..ว่าอะไรนะ"
"ันบอว่าเราเลิันเถอะ"
"ทะ..ทำไม"
"ันไม่รู้ว่าันะไปนานแ่ไหน ถ้าเผื่อว่าระหว่าที่ันไม่อยู่นายเอใรที่ี็อย่ารอันเลยนะ อย่าเสียเวลาเลย"
"เปล่าหรอ...วอนโฮือว่า ัน...ัน เอ่อ"
"ันอะไร?"
"ันว่าเราเลิันเถอะ"พูออไปแล้ว ผมพูมันออไปแล้วรับ
"นาย..ว่าอะไรนะ"
"ันบอว่าเราเลิันเถอะ"
"ทะ..ทำไม"
"ันไม่รู้ว่าันะไปนานแ่ไหน ถ้าเผื่อว่าระหว่าที่ันไม่อยู่นายเอใรที่ี็อย่ารอันเลยนะ อย่าเสียเวลาเลย"
"นาย...ิมาีแล้วสินะ"
"ันิมาไ้ัพัแล้วหล่ะ"
"ถ้าอย่านั้น็ไปเถอะ"วอนโฮเอ่ยบอผม้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มทั้น้ำา
ผมหันหลัเินามาพร้อมน้ำาที่ไหลออมาอย่าห้ามไม่อยู่
"ันิมาไ้ัพัแล้วหล่ะ"
"ถ้าอย่านั้น็ไปเถอะ"วอนโฮเอ่ยบอผม้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มทั้น้ำา
ผมหันหลัเินามาพร้อมน้ำาที่ไหลออมาอย่าห้ามไม่อยู่
หลัาวันนั้นผมับวอนโฮ็ไม่ไ้เอหรือิ่อันอีเลย
อนนี้ผมำลัเ็บอทุอย่าลระเป๋าเินทาใบให่อผมรับ แ่อย่าเรียว่าเ็บเลยเรียว่าวาะถูว่า
"โอ๊ยย ฮยอะรีบอะไรนานั้นเ็บีๆ็ไ้ เรื่อึ้นั้ี2ว่า นี่เพิ่ะแปโมเ้านะฮะ"
"โอ๊ยย ฮยอะรีบอะไรนานั้นเ็บีๆ็ไ้ เรื่อึ้นั้ี2ว่า นี่เพิ่ะแปโมเ้านะฮะ"
เสียแบมแบมไอ้รุ่นน้อปาีที่มหาลัยผม ที่ผมลามันมา่วยเ็บอ ท้วึ้น
"เออ ูรีบ รีบๆเ็บเลยมึน่ะให้มา่วยไม่ใ่มานั่บ่น"ผมอบพร้อมับบหัวมันไปหนึ่ที
"ไรวะฮยอ"
ะนี้เวลา5ทุ่มรและผมไ้เินทามาถึสนามบินสุวรรภูมิแล้วรับ
"ฮยอ"
"อะไรอมึแบม"
"ฮยอน่าะอยู่เที่ยวอีัหน่อย่อยลับ ไม่รู้ะรีบลับอะไรนัหนา"
"เลิโวยวายไ้แล้วน่า มาร์นายเอาแฟนนายไปเ็บที ั้นไป่อนล่ะ"
"เินทาีๆนะฮยอ"
ผมเอ่ยลาแบมแบมับมาร์ที่ามมาส่ผมที่สนามบิน
ลา่อนประเทศไทย!!
สนามบินอินอนประเทศเาหลีใ้
อ่า!! ผมเินทามาถึเาหลีแล้วรับ มันสื่นริๆเลยนะที่ไ้ลับมา ถึแม้ะเหนื่อยาารเินทาไปบ้า
"ไรวะฮยอ"
ะนี้เวลา5ทุ่มรและผมไ้เินทามาถึสนามบินสุวรรภูมิแล้วรับ
"ฮยอ"
"อะไรอมึแบม"
"ฮยอน่าะอยู่เที่ยวอีัหน่อย่อยลับ ไม่รู้ะรีบลับอะไรนัหนา"
"เลิโวยวายไ้แล้วน่า มาร์นายเอาแฟนนายไปเ็บที ั้นไป่อนล่ะ"
"เินทาีๆนะฮยอ"
ผมเอ่ยลาแบมแบมับมาร์ที่ามมาส่ผมที่สนามบิน
ลา่อนประเทศไทย!!
สนามบินอินอนประเทศเาหลีใ้
อ่า!! ผมเินทามาถึเาหลีแล้วรับ มันสื่นริๆเลยนะที่ไ้ลับมา ถึแม้ะเหนื่อยาารเินทาไปบ้า
็เถอะ
"เฮ้ย!ยอนู" เสียไอ้มิโนะโนเรียผมมาแ่ไลเลยรับ
"เสียัทำเี่ยไรเนี่ย"
"อ้าว ็ลัวมึหาไม่เอ นี่ผิอี"
"ยืนำเ่นมาแ่ไลนานี้ะหาไม่เอไ้ไ"
นี่แหละรับารทัทายอพวผม หลัาไม่ไ้เอันมาว่า2ปี รัันีไหมล่ะรับ
"เออมึ อาทิย์หน้ามันะมีานเลี้ยอมหาลัย มึะไปไหมวะ" ไอ้มิโนมันถามผมในะที่เราำลัรอรถบัสออาสนามบินันรับ
"ไปิๆ มีใรไปมั่วะมึไปใ่ไหม"
"เออไป ็มีเพื่อนๆแหละไปไอ้เบีะินยอี้ วอนโฮ็ไปนะมึ"
ผมะัไปเล็น้อยเมื่อไ้ยินื่ออวอนโฮ
《อนนี้นายะเป็นยัไบ้านะวใอัน》
"วอนโฮเป็นไบ้า"
"ถ้าอยารู้ไปถามเอเถอะว่ะ มึไ้านทำแล้วใ่ไหม" มิโมมันวนผมเปลี่ยนเรื่อุยไปเลยรับ
"ไ้แล้วแหละ บริษัทเ้าิ่มาั้แ่ยัอยู่ที่นู่น เห็นว่าให้เินี็เลยอบลไป"
"เสียัทำเี่ยไรเนี่ย"
"อ้าว ็ลัวมึหาไม่เอ นี่ผิอี"
"ยืนำเ่นมาแ่ไลนานี้ะหาไม่เอไ้ไ"
นี่แหละรับารทัทายอพวผม หลัาไม่ไ้เอันมาว่า2ปี รัันีไหมล่ะรับ
"เออมึ อาทิย์หน้ามันะมีานเลี้ยอมหาลัย มึะไปไหมวะ" ไอ้มิโนมันถามผมในะที่เราำลัรอรถบัสออาสนามบินันรับ
"ไปิๆ มีใรไปมั่วะมึไปใ่ไหม"
"เออไป ็มีเพื่อนๆแหละไปไอ้เบีะินยอี้ วอนโฮ็ไปนะมึ"
ผมะัไปเล็น้อยเมื่อไ้ยินื่ออวอนโฮ
《อนนี้นายะเป็นยัไบ้านะวใอัน》
"วอนโฮเป็นไบ้า"
"ถ้าอยารู้ไปถามเอเถอะว่ะ มึไ้านทำแล้วใ่ไหม" มิโมมันวนผมเปลี่ยนเรื่อุยไปเลยรับ
"ไ้แล้วแหละ บริษัทเ้าิ่มาั้แ่ยัอยู่ที่นู่น เห็นว่าให้เินี็เลยอบลไป"
ไ้มาเอับเธออีรั้หัวใ็เริ่มหวั่นไหว ันยัไม่ลืมรั้เราเยรััน...
เห็นสายาอเธออีรัู้ยัไ็ผูพันธ์ เรายัมีันและันอยู่ในใ...
มหาลัยM
"เฮ้ย! ไอ้ยอนูมาแล้วเว่ยยย"เสียไอ้มิโนร้อทัมาแ่ไลเลยรับ
อนนี้ผมมาถึานเลี้ยรุ่นแล้วรับ
"ทานี้เว่ยมึ มาๆๆๆ"เสียเบีะโยเรียให้ผมไปนั่้วยรับ
ผมะทำยัไีล่ะรับวอนโฮ็นั่อยู่รนั้น ผมวระทัไหม เ้ายัสบายีไหม มีใรนใหม่รึยั
ระหว่าที่เราาันเ้าเปลี่ยนไปไหม
มีหลายเรื่อริๆที่ผมอยาะรู้อยาะถาม แ่ผมไม่แน่ใริๆว่าผมะถามออไปไ้ไหม ถามในานะอะไร
แ่ผมะทำอะไรไ้ล่ะรับนอา้าวาเินออไปหาโ๊ะที่เพื่อนๆผมและวอนโฮนั่อยู่
"ไมึ ลับมาาเมือไทยไ้ัพัแล้วเนี่ย"
"็ีมึ"ผมอบเบีไป
"แล้วนี่มึเริ่มานเมื่อไหร่วะ"
"วันันทร์นี้แหละ"
"เอ่อ...หวัีวอนโฮ" ผมทัวอนโฮออไป้วยวามไม่แน่ใ
"อะไรอนายยอนู ทัอย่าับนไม่รู้ััน"
อ่าาา วอนโฮ็ยัเป็นวอนโฮนเิมสินะ มอโลในแ่ีเป็นมิรันทุน
อนนี้ใผมมันเ้นโรมรามมาๆเลยรับ มันื่นเ้นไปหม เหมือนับ่วที่ผมรู้ัวอนโฮใหม่ๆเลย
"นาย..เอ่อออ สบายีนะ"
"อืม็ี เรื่อยๆี"
《นายมีแฟนใหม่รึยั》นี่ือำถามที่ผมไ้แ่ิอยู่ในใแ่ผมไม่ล้าถามออไปหรอรับ ผมลัวำอบที่ะไ้รับลับมา
านเลี้ยย่อมมีวันเลิลารับ หลัาที่พวผมสัสรรถามไถ่สารทุสุิบันมารึ่ืน อนนี้็ไ้เวลาแยย้ายบ้านใรบ้านมันแล้วรับ
"เฮ้ยวอนโฮลับไวะ"เสียใรันถามวอนโฮรับ
"ลับแท็ี่ว่ะป่านนี้รถไฟฟ้าปิแล้ว"
"ูบอมึหลายรอบละว่าให้หัับรถ ลับแท็ี่ึๆอันรายะาย"
"แหม่ที่รั๋า..ไอ้วอนโฮเนี่ยมันเป็นผู้ายแล้ว็โเป็นวามแล้วที่ไม่้อลัวใรุมันหรอนะ" ไอ้เบีมันแวินยอแฟนมันรับ
แ่ผมะทำอะไรไ้ล่ะรับนอา้าวาเินออไปหาโ๊ะที่เพื่อนๆผมและวอนโฮนั่อยู่
"ไมึ ลับมาาเมือไทยไ้ัพัแล้วเนี่ย"
"็ีมึ"ผมอบเบีไป
"แล้วนี่มึเริ่มานเมื่อไหร่วะ"
"วันันทร์นี้แหละ"
"เอ่อ...หวัีวอนโฮ" ผมทัวอนโฮออไป้วยวามไม่แน่ใ
"อะไรอนายยอนู ทัอย่าับนไม่รู้ััน"
อ่าาา วอนโฮ็ยัเป็นวอนโฮนเิมสินะ มอโลในแ่ีเป็นมิรันทุน
อนนี้ใผมมันเ้นโรมรามมาๆเลยรับ มันื่นเ้นไปหม เหมือนับ่วที่ผมรู้ัวอนโฮใหม่ๆเลย
"นาย..เอ่อออ สบายีนะ"
"อืม็ี เรื่อยๆี"
《นายมีแฟนใหม่รึยั》นี่ือำถามที่ผมไ้แ่ิอยู่ในใแ่ผมไม่ล้าถามออไปหรอรับ ผมลัวำอบที่ะไ้รับลับมา
านเลี้ยย่อมมีวันเลิลารับ หลัาที่พวผมสัสรรถามไถ่สารทุสุิบันมารึ่ืน อนนี้็ไ้เวลาแยย้ายบ้านใรบ้านมันแล้วรับ
"เฮ้ยวอนโฮลับไวะ"เสียใรันถามวอนโฮรับ
"ลับแท็ี่ว่ะป่านนี้รถไฟฟ้าปิแล้ว"
"ูบอมึหลายรอบละว่าให้หัับรถ ลับแท็ี่ึๆอันรายะาย"
"แหม่ที่รั๋า..ไอ้วอนโฮเนี่ยมันเป็นผู้ายแล้ว็โเป็นวามแล้วที่ไม่้อลัวใรุมันหรอนะ" ไอ้เบีมันแวินยอแฟนมันรับ
ินยอเนี่ยห่ววอนโฮเป็นลูมาั้แ่ไหนแ่ไรแล้วรับ
"ะไม่ให้ห่วไ้ไ บอให้มีแฟนใหม่ไ้แล้วะไ้มีนอยรับส่ ็ไม่ยอมมัวแ่รอวายแถวนี้ลับมาอยู่นั่นแหละ"
อื้อหือ วายเ็มหน้าผมเลยรับ แ่เี๋ยวนะวอนโฮยัรอผม วอนโฮยัไม่มีแฟนใหม่ ทำไมหัวใผมมันถึไ้พอับอแบบนี้
"ินยอพูอะไรน่ะ...แยย้ายันลับบ้านไ้แล้ว"
"เอ้าไอนี่็ยืนยิ้มอยู่ไ้ ามไปส่สิวะวอนโฮมันเินไปเรียแท็ี่นู่นแล้ว อย่าให้เสียแรที่เมียูให้สิรับ วายยยยยยย"
"ะไม่ให้ห่วไ้ไ บอให้มีแฟนใหม่ไ้แล้วะไ้มีนอยรับส่ ็ไม่ยอมมัวแ่รอวายแถวนี้ลับมาอยู่นั่นแหละ"
อื้อหือ วายเ็มหน้าผมเลยรับ แ่เี๋ยวนะวอนโฮยัรอผม วอนโฮยัไม่มีแฟนใหม่ ทำไมหัวใผมมันถึไ้พอับอแบบนี้
"ินยอพูอะไรน่ะ...แยย้ายันลับบ้านไ้แล้ว"
"เอ้าไอนี่็ยืนยิ้มอยู่ไ้ ามไปส่สิวะวอนโฮมันเินไปเรียแท็ี่นู่นแล้ว อย่าให้เสียแรที่เมียูให้สิรับ วายยยยยยย"
ผัวเมียู่นี้มัน่าเ้าันีริๆแ่ไม่เป็นไรรับผมให้อภัย
ผมรีบามมาเรียวอนโฮไว้
"เี๋ยวสิวอนโฮ"
"มีอะไร นายไม่ลับบ้ารรึไ"
"เี๋ยวันไปส่นายเอ เห็นไอ้พวนั้นบอว่าอนโที่นายอยู่อนนี้อยู่ใล้อนโันน่ะ"
"เอ่อ .. ือ.. ันว่าันลับเอีว่าไม่เป็นไรหรอันูแลัวเอไ้ อยู่นเียวมาไ้ั้หลายปี"
"ไปเถอะรถันออยู่ทาโน้น" ผมพูพร้อมับลาแนวอนโฮไปที่รถผมที่ออยู่ เรื่ออะไรผมะรอให้วอนโฮปิเสธอีรอบล่ะรับ
"ปล่อย่อนันเินเอไ้ ะไปส่็ไป เอาแ่ใไม่มีเปลี่ยน" วอนโฮเอ่ยออมาอย่ายอมำนน
ผมรีบามมาเรียวอนโฮไว้
"เี๋ยวสิวอนโฮ"
"มีอะไร นายไม่ลับบ้ารรึไ"
"เี๋ยวันไปส่นายเอ เห็นไอ้พวนั้นบอว่าอนโที่นายอยู่อนนี้อยู่ใล้อนโันน่ะ"
"เอ่อ .. ือ.. ันว่าันลับเอีว่าไม่เป็นไรหรอันูแลัวเอไ้ อยู่นเียวมาไ้ั้หลายปี"
"ไปเถอะรถันออยู่ทาโน้น" ผมพูพร้อมับลาแนวอนโฮไปที่รถผมที่ออยู่ เรื่ออะไรผมะรอให้วอนโฮปิเสธอีรอบล่ะรับ
"ปล่อย่อนันเินเอไ้ ะไปส่็ไป เอาแ่ใไม่มีเปลี่ยน" วอนโฮเอ่ยออมาอย่ายอมำนน
พร้อมับทำเสียึมัมท้ายประโย
"เมื่อี้นายว่าอะไรนะ"
"ันบอว่าะไปส่็ไป เล่นลามาถึรถนานี้แล้ว"
อ่า.. ผมว่าประโยมันไม่่อยเหมือนเินนะ อย่าไปบอวอนโฮล่ะรับว่าผมไ้ยิน
ระหว่าทาภายในรถมันทั้เียบทั้อึอั ผมอยาถามวอนโฮถึเรื่อที่ินยอพู่อนหน้านี้ แ่ผมไม่ล้าพอรับ
"เมื่อี้นายว่าอะไรนะ"
"ันบอว่าะไปส่็ไป เล่นลามาถึรถนานี้แล้ว"
อ่า.. ผมว่าประโยมันไม่่อยเหมือนเินนะ อย่าไปบอวอนโฮล่ะรับว่าผมไ้ยิน
ระหว่าทาภายในรถมันทั้เียบทั้อึอั ผมอยาถามวอนโฮถึเรื่อที่ินยอพู่อนหน้านี้ แ่ผมไม่ล้าพอรับ
นอย่าผมที่ทิ้วอนโฮไปยัมีสิทธิ์ที่ะไ้ลับไปยืน้าๆันไหม ในใวอนโฮยัมีที่ว่าให้ผมรึเปล่า
ถึินยอที่สนิทับวอนโฮะพูแบบนั้น แ่ัวอวอนโฮเอหล่ะรับ ยัะให้โอาสผู้ายโ่ๆนนี้ไหม
"เอ่อ วอนโฮอนนี้นายทำานที่ไหนหรอ"
"..."
"วอนโฮ"
"..."
"อ้าวหลับไปอนไหนเนี่ย หึหึ นายเอยัเหมือนเิมไม่มีเปลี่ยนเลย"
ผมเอื้อมมือไปลูบหัววอนโฮเบาๆ
"อนนี้ในในายยัมีันอยู่บ้ารึเปล่านะ หรือมีใรนใหม่เ้ามาแทนที่แล้ว เราะลับมาเป็นเหมือนเิมไ้ไหม
"เอ่อ วอนโฮอนนี้นายทำานที่ไหนหรอ"
"..."
"วอนโฮ"
"..."
"อ้าวหลับไปอนไหนเนี่ย หึหึ นายเอยัเหมือนเิมไม่มีเปลี่ยนเลย"
ผมเอื้อมมือไปลูบหัววอนโฮเบาๆ
"อนนี้ในในายยัมีันอยู่บ้ารึเปล่านะ หรือมีใรนใหม่เ้ามาแทนที่แล้ว เราะลับมาเป็นเหมือนเิมไ้ไหม
ถ้านายรู้ว่าันไม่เยรัใรเลยนอานายนเียว
หึหึ..ถ้านายื่นมาฟัีแ่ันไม่ล้าพูหรอเพราะันรู้ว่าันไม่มีสิทธิ์"
ใ่รับนที่ทิ้วอนโฮและเินามาอย่าไม่ใยีแบบผมไม่วรไ้รับสิทธิ์นั้นหรอ
"วอนโฮื่นเถอะถึอนโนายแล้ว"
"อะ..อืม อบในะที่มาส่ ยอนูเรื่อบาเรื่อที่นานอยารู้น่ะ ถ้าไม่ถามออมารๆมัน็ไม่มีำอบหรอนะ"
ผมหันไปสบาวอนโฮหลัาไ้ยินปนะโยเหล่านั้น
"อย่าิเอเออเออีเลย หัถามบ้าะไ้รู้ว่านอื่นิยัไ"
ในแววาอวอนโฮที่มอมา ผมสัมผัสไ้ถึวามรัวามผูพันอเราสอน แ่ในนั้น็มีวามเศร้าเสียใ
หึหึ..ถ้านายื่นมาฟัีแ่ันไม่ล้าพูหรอเพราะันรู้ว่าันไม่มีสิทธิ์"
ใ่รับนที่ทิ้วอนโฮและเินามาอย่าไม่ใยีแบบผมไม่วรไ้รับสิทธิ์นั้นหรอ
"วอนโฮื่นเถอะถึอนโนายแล้ว"
"อะ..อืม อบในะที่มาส่ ยอนูเรื่อบาเรื่อที่นานอยารู้น่ะ ถ้าไม่ถามออมารๆมัน็ไม่มีำอบหรอนะ"
ผมหันไปสบาวอนโฮหลัาไ้ยินปนะโยเหล่านั้น
"อย่าิเอเออเออีเลย หัถามบ้าะไ้รู้ว่านอื่นิยัไ"
ในแววาอวอนโฮที่มอมา ผมสัมผัสไ้ถึวามรัวามผูพันอเราสอน แ่ในนั้น็มีวามเศร้าเสียใ
และวามเ็บปวอยู่้วย
"ันไป่อนนะ"
"เี๋ยวสิ เอ่ออั้นอเบอร์นายหน่อยไ้ไหม"
"ไม่้อหรอ..ันใ้เบอร์เิม ันไม่เยเปลี่ยนแล้วนายล่ะเปลี่ยนไปรึยั"
วอนโฮลารถไปแล้วแ่ผมยัอยู่ที่เิมมอามวอนโฮไปนแผ่นหลัวอนโฮหายเ้าไปในลิฟ์
ระหว่าทาลับอนโผมไ้แ่รุ่นิเี่ยวับสิ่ที่วอนโฮพู
《หรือว่าอนนั้นวอนโฮไม่ไ้หลับ อ่า..ไ้ยินหมแล้วสินะ ยัใ้เบอร์เิมั้นหรอ ยัไม่เปลี่ยนไปใ่ไหม
"ันไป่อนนะ"
"เี๋ยวสิ เอ่ออั้นอเบอร์นายหน่อยไ้ไหม"
"ไม่้อหรอ..ันใ้เบอร์เิม ันไม่เยเปลี่ยนแล้วนายล่ะเปลี่ยนไปรึยั"
วอนโฮลารถไปแล้วแ่ผมยัอยู่ที่เิมมอามวอนโฮไปนแผ่นหลัวอนโฮหายเ้าไปในลิฟ์
ระหว่าทาลับอนโผมไ้แ่รุ่นิเี่ยวับสิ่ที่วอนโฮพู
《หรือว่าอนนั้นวอนโฮไม่ไ้หลับ อ่า..ไ้ยินหมแล้วสินะ ยัใ้เบอร์เิมั้นหรอ ยัไม่เปลี่ยนไปใ่ไหม
ั้นเอ็ยัไม่เปลี่ยนเหมือนัน》
ผมิและยิ้มออมาอย่าอารม์ีเราลับมารัันไ้ไหมเสียหัวใันร่ำร้อ ให้เธอลอลอฟัเสียอหัวใ...
เราลับมารัันอีรั้เพราะใยัมีเธอเสมอ ให้ลับมาเออย่าที่ใเรา้อาร...
เ้าวันันทร์วันแรอารเริ่ม้นทำานอแ่ละสัปาห์ และวันนี้็เป็นวันแรอีวิารอผม นายยอนูรับ
ที่เ้าเอร์ประาสัมพันธ์อบริษัท Monsta
"อโทษนะรับ พอีผมมาเริ่มานวันแรรับ"
"่ะ ไม่ทราบว่าุื่ออะไรแผนอะไระ"
"นฮยอนอูรับ แผนพันาอฟ์แวร์รับ"
"สัรู่นะะ"
านั้นุประาสัมพันธ์นสวย็่อสายึ้นไปที่แผนเพื่อยืนยัน้อมูลรับ
"ุฮยอนอูเินั่นรอรนั้นสัรู่นะะ เี๋ยวทาแผนะส่นลมารับุ่ะ พอีลิฟ์อทาบริษัทเรา้อมีบัรพนัานถึะึ้นไปไ้่ะ"
"อ่า...รับ"
หลัานั่รอไ้ไม่ถึ5นาที
"ุฮยอนอู่ะ ุโฮอมาแล้ว่ะ"
"สวัสีรับ'ุฮยอนอู' ยินีที่ไ้พบับรับ ผอ.ิมให้ผมลมารับุึ้นไปที่แผนรับ"
"เอ่อ...รับ"
นที่ลมารับผมไม่ใ่ใรที่ไหนแ่เป็นวอนโฮนั่นแหละรับ แถมยัทัทายผมเหมือนับว่าเราไม่เยรู้ัันมา่อน
"เิทานี้รับ"
ผมเินามวอนโฮมาที่ลิฟ์เพื่อึ้นไปั้นบนแบบมึนรับ
《ทำไม้อทำเหมือนว่าเราไม่เยรู้ัันมา่อน้วยล่ะวอนโฮ》
อนนี้ผมเ้ามาอยู่ในห้อทำานอผอ.ิมแล้วรับ
"ยินีที่ไ้พบันนะรับุฮยอนอู ทำวามรู้ัับโฮอมาแล้วใ่ไหมรับ"
"มั้รับ"
"ฮ่าๆๆ..ทำวามรู้ัันไว้นะรับเพราะนับนาวันนี้ไปุสอนะเป็นพาร์ทเนอร์ัน"
"ผอ.พูว่าอะไรนะรับ!!"วอนโฮร้อออมาเสียั
"นายะเสียัไปทำไมฮะโฮอ เอาล่ะไปเริ่มานันไ้แล้วโ๊ะอุ็อยู่ิับโฮอนั่นแหละ
ส่วนเรื่อเ้าออบริษัท่วนี้็้อพึ่โฮอไป่อนนะรับเี๋ยวผมะเร่แผนบุลให้เรื่อบัรพนัาน"
"รับ" โหนี่ผอ.ิมเ้าหายใทาไหน สสัยะเรียมัวไปออิั่นSMTM5
หลัาออาห้ออผอ.ิม วอนโฮ็พาผมมาที่โ๊ะทำาน
"นั่นโ๊ะุ"
"อบในะวอนโฮ"
"รุาเรียผมว่าโฮอ้วยรับที่นี่ที่ทำานและเราไม่ไ้สนิทัน"
"ทำไม"
"เริ่มานันเถอะรับ นี่เวลาานเรื่อส่วนัวไม่วรุยในเวลาาน"
ผมเรียนรู้นาาวอนโฮนอนนี้ถึเวลาพัลาวันแล้วรับ
"ุโฮอไปทาน้าวลาวันที่ไหนรับ ผมอไป้วยไ้ไหมรับ พอีผมไม่มีบัรพนัานและผมไม่รู้ัใรนอาุ"
"รับ" โหนี่ผอ.ิมเ้าหายใทาไหน สสัยะเรียมัวไปออิั่นSMTM5
หลัาออาห้ออผอ.ิม วอนโฮ็พาผมมาที่โ๊ะทำาน
"นั่นโ๊ะุ"
"อบในะวอนโฮ"
"รุาเรียผมว่าโฮอ้วยรับที่นี่ที่ทำานและเราไม่ไ้สนิทัน"
"ทำไม"
"เริ่มานันเถอะรับ นี่เวลาานเรื่อส่วนัวไม่วรุยในเวลาาน"
ผมเรียนรู้นาาวอนโฮนอนนี้ถึเวลาพัลาวันแล้วรับ
"ุโฮอไปทาน้าวลาวันที่ไหนรับ ผมอไป้วยไ้ไหมรับ พอีผมไม่มีบัรพนัานและผมไม่รู้ัใรนอาุ"
ผมหา้ออ้าในารามวอนโฮไปิน้าวลาวันรับ ผม้อรู้ให้ไ้ว่าทำไมเา้อทำเหมือนไม่เยรู้ัผมมา่อน้วย
"เอาสิ!"วอนโฮอบรับออมาอย่าหัวเสีย
หลัาลับาทาน้าวลาวันผมับวอนโฮ็ลับมาทำานามปิรับ
"โฮอ เย็นนี้นายว่ารึเปล่า ไปิน้าวันไหม"
"ันไม่ว่า"
วอนโฮปิเสธผมอย่าไร้เยื่อใย
าวันนั้นผ่านมาะสออาทิย์แล้วรับที่ผมพยายามทำัวิับเาและวนไปทาน้าวเย็นทุวัน
"เอาสิ!"วอนโฮอบรับออมาอย่าหัวเสีย
หลัาลับาทาน้าวลาวันผมับวอนโฮ็ลับมาทำานามปิรับ
"โฮอ เย็นนี้นายว่ารึเปล่า ไปิน้าวันไหม"
"ันไม่ว่า"
วอนโฮปิเสธผมอย่าไร้เยื่อใย
าวันนั้นผ่านมาะสออาทิย์แล้วรับที่ผมพยายามทำัวิับเาและวนไปทาน้าวเย็นทุวัน
เาเอ็ปิเสธผมทุวันเหมือนัน้วยเหุผลเิมือ'ไม่ว่า' วามสันพันธ์ระหว่าเราเหมือนะีึ้นแ่ไม่เลย
ผมัสินใแล้วรับว่าไม่ว่ายัไวันนี้ผม้อุยับเาให้รู้เรื่อ
"วอนโฮวันนี้ไปิน้าวเย็นัน" แล้วผม็ัารลาเามาโยไม่รอให้วอนโฮปิเสธเหมือนทุที
"นี่นายะลาันไปไหน ปล่อยนะ"
"ไม่ปล่อย ไปิน้าวันันมีเรื่ออยาะถามนาย"
ที่ร้านอาหารเิมที่เป็นร้านโปรอวอนโฮ ผมัารสั่อาหารให้เาเรียบร้อย
"นายพาันมาที่นี่ทำไม"
"มาิน้าวไ นายอบไม่ใ่หรอ"
วอนโฮเียบไปสัพั
"นายยัำไ้้วยหรอ"
"ำไ้สิันำทุอย่าที่เี่ยวับนายไ้เสมอ ันไม่เยลืมและไม่เยเปลี่ยนไป"
"แล้วทำไมอนนั้นไม่ถามวามเห็นันัำ ทำไม!!"
"ันอโทษ แ่ันไม่อยาให้นายรออย่าไรุหมาย ไม่รู้ว่า้อรอถึเมื่อไหร่ แล้วนายล่ะเปลี่ยนไปบ้ารึเปล่า
ผมัสินใแล้วรับว่าไม่ว่ายัไวันนี้ผม้อุยับเาให้รู้เรื่อ
"วอนโฮวันนี้ไปิน้าวเย็นัน" แล้วผม็ัารลาเามาโยไม่รอให้วอนโฮปิเสธเหมือนทุที
"นี่นายะลาันไปไหน ปล่อยนะ"
"ไม่ปล่อย ไปิน้าวันันมีเรื่ออยาะถามนาย"
ที่ร้านอาหารเิมที่เป็นร้านโปรอวอนโฮ ผมัารสั่อาหารให้เาเรียบร้อย
"นายพาันมาที่นี่ทำไม"
"มาิน้าวไ นายอบไม่ใ่หรอ"
วอนโฮเียบไปสัพั
"นายยัำไ้้วยหรอ"
"ำไ้สิันำทุอย่าที่เี่ยวับนายไ้เสมอ ันไม่เยลืมและไม่เยเปลี่ยนไป"
"แล้วทำไมอนนั้นไม่ถามวามเห็นันัำ ทำไม!!"
"ันอโทษ แ่ันไม่อยาให้นายรออย่าไรุหมาย ไม่รู้ว่า้อรอถึเมื่อไหร่ แล้วนายล่ะเปลี่ยนไปบ้ารึเปล่า
ในในายยัมีันเหมือนที่ในใันยัมีนายรึเปล่า"
"ัน....เอ่อันลืมนายไปหมแล้ว"วอนโฮอบออมา้วยเสียแผ่วเบา
"นายแน่ในะ แ่ไม่เป็นไรหรอ่อานี้ไปันะเริ่มีบนายใหม่"
"พูบ้าอะไรอนาย ใระให้ีบไม่ทราบฮะ"
วอนโฮเินนหน้าแเลยรับ นี่นะหรอนที่บอว่าลืมผมไปหมแล้ว หึหึหึ
"ัน....เอ่อันลืมนายไปหมแล้ว"วอนโฮอบออมา้วยเสียแผ่วเบา
"นายแน่ในะ แ่ไม่เป็นไรหรอ่อานี้ไปันะเริ่มีบนายใหม่"
"พูบ้าอะไรอนาย ใระให้ีบไม่ทราบฮะ"
วอนโฮเินนหน้าแเลยรับ นี่นะหรอนที่บอว่าลืมผมไปหมแล้ว หึหึหึ
ไม่เป็นไรผมะเริ่ม้นใหม่อีรั้เอ ะทำไปเรื่อยๆนว่า
เราะลับมารัันอีรั้...
TBC
แ้ำผิับนาัวหนัสือแล้วนะ
บแล้วร้าาาาา
อย่าลืมฟัเพลันนะะ
เพลเ่านินึนะะามอายุนแ่
ลเรื่อแรแล้ว่าาา เรื่อนี่เป็นSONGFICนะะ
ฝานัอ่านทุท่านิมัน้วยนะะ ่า็ไ้่ะ ยินีรับฟั
สสัยอยาถามอะไร็เม้นไ้่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น