*//*:: เดรโก มัลฟอย กับ รักต่างสายเลือด ::*//*

ลำดับตอนที่ #2 : >>>ที่ตรอกไดเอกอน 1

     พ่อของผมมาส่งผมที่ตรอกไดเอกอน พ่อบอกว่าให้ผมไปรอคู่หมั่นที่ร้านหม้อใหญ่รั่ว คิดเหรอว่าผมจะไป เหอะ เเต่ก็เออออตามเขาไปก่อน เมื่อพ่อของผมจากไปเเล้วผมก็สาวเท้าไปที่ตรอกน๊อกเทิลที่ๆพ่อเเละผมคุ้นเคย(Drao / สำหรับครอบครัวผมน่ะ)



     ก่อนที่ผมเข้าไปในร้าขายของพวกน้ำยาปรุงต่างๆนาๆเเต่เเล้ว...



     \"เดรโก!\"เสียงของเด็กผู้หญิงคนนึงเรียกชื่อผม ผมสะดุ้งเเล้วหันไปมองต้นเสียง ใครกัน?



     \"ฉันว่าเเล้ว เเกไม่ไปที่ร้านหม้อใหญ่รั่วหรอก\"เสียงอันคุ้นเคย ฟังเเล้วผมเสียวสันหลังคนๆนั้นคือ..



     \"พ่อ\"ผมพูดเบาๆ ผมกลืนน้ำลาย อึก! ตายเเน่งานนี้! [Krbn/ใครรักเดรโกร้องเพลง เดรโกสู้ๆ...](Draco / ขอบคุณน่ะ คนเเงเเละทุกคนที่ร้องเพลง)



     \"ไปสิมีเน่ เดรโกเธอเป็นลูกของรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนต์ที่อิตาลี เธอเป็นคู่หมั่นเเก พาเธอไปเที่ยวซะ เเล้วก็นี่\"พ่อของผมส่งเหรียนเงินมาไห้ได้ประมาณ 100 เหรียญมั้ง โอ้โหเยอะจัง O-O เดี๋ยวจะพลานให้หมดเลย หุหุหุ



     \"เอาไปซื้อของให้เธอ เเล้วนี่\"พ่อของผมก็โยนมาให้อีก 200 เหรียญ โดยประมาณ ว้าวตานี้เก้บใส่กระปุกไว้ซื้อไอ้ที่พวกมักเกิลเรียกว่า คอมพิวเตอร์ อะไรนั่นเเหละ



     \"นี่เอาไว้ให้เเกซื้อของไปเรียน\" \"เเล้วก็อีกอย่างถ้าเเกทิ้งเธอไว้กลางทาง ไม่ต้องเข้าบ้าน 1 อาทิตย์\"พ่อผมพูดจบก็หายไปดัง ป๊อป



     \"เฮ้อ\"ผมถอนหายใจ



     \"ไปกันเถอะเดรโก ฉันอยากไปตรอกไดเอกอนมากกว่าอยู่ที่ตรอกน๊อเทิล\"นังเด็กที่ชื่อมีเน่อะไรนี่เเหละพูด เธอเดินมากอดเเขนผม ฮึย ขยะเเขยงว่ะ



     ผม(ไม่รวมนังนั่น)เดินไปถึงร้านเกมกลวิเศษวีสลี ผมมองเข้าไปด้านใน พอตเตอร์ วีสลีเเล้วก็เกรนเจอร์นี่ ผมเดินเข้าไปในร้าน ทั้ง 3 มองผมเเล้วเรียกผม



     \"อ้าว มัลฟอย\"พอตเตอร์เรียกผม เเล้วมองที่เเขนขวาของผมที่ยัยมีเน่กอดอยู่ อีก 2 คนก็มองตามเเล้ววีสลีก็พูดว่า



     \"มีเเฟนเเล้วก็ไม่บอก\" อ๊าค --* นายพูดงี้ได้ไงวีสลี



     \"นังนี้ไม่ใช่เเฟนชั้น!!!\"ผมตะโกนเเล้วพยายามอย่างสูงที่จะสะบัดให้เธอหลุดออกไปจากเเขน ย้าก~



     \"คือ เรา สอง คน เป็น เเฮกๆ คู่หมั่น กัน\" \"เดรโก อยู่กับที่สักทีสิ!\"มีเน่ตะโกน ผมตอบเธอว่า



     \"เรื่องไร เธอไม่ใช่คนที่ฉันชอบนิ เเล้วทำไมต้องเเต่งงานกับเธอด้วย ย้าก~ปล่อยช้าน!!!\"พอเธอพูดเเบบนี้ผมเลยยิ้งดิ้นเข้าไปใหญ่



     เเละเเล้วผมก็ประสบผลสำเร็จ เย้ หลุดออกมาเเล้ว^o^ ผมไม่รีรอ รีบเเจ่นออกจากร้านเเล้วตะโกนตามหลังไปบอกพวก พอตเตอร์ด้วยว่า



     \"บ้ายบาย พอตเตอร์ขอบใจมากน่ะ^O^\" เเฮรี่[Krbn / ตั้งเเต่นี้จะเรียกพอตเตอร์ว่า เเฮรี่เเล้วน่ะค่ะ]ทำหน้าเเหยๆเเล้วยกมือขึ้นบ้ายบายผมเช่นกัน



     \"เฮ้ย!!!!! ลืมไปเลย คำพูดของพ่อ \'ถ้าเเกทิ้งเธอไว้กลางทาง ไม่ต้องเข้าบ้าน 1 อาทิตย์\' อ๊าค~ซวยเเล้ว ผมรีบวิ่งกลับไปที่ๆผมทิ้งเธอมา หวังว่าเธอยังอยู่ที่เดิมน่ะ พระเเม่มารี พระเยซูคริตส์ พระพุทธเจ้า พระอัลเลาะห์ ช่วยผมด้วยเถิด อาเมน >o< เพี้ยงๆ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

+++k.r.b.n.+++

จบซะทีบทนี้

เฮ้อ

เหนื่อยน่ะเนี้ย

ไม่เคยเเต่งเเบบก๊อปเค้ามาเลย

คิดเเทบไม่ออก

เเต่เรื่องนี้กลับหมองเเล่น

กว่าเรื่องอื่นๆอีก

ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยน่ะค่ะ

(Draco / ผมด้วยๆ ฝากเรื่องนี้ด้วยน่ะครับทุกท่าน)