กว่าจะเป็นความรัก

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7 มันคือความรู้สึก

 จบทริปการไหว้พระทำบุญและทริปถ่ายรูปบรรยากาศภายในวัดเป็นที่เรียบร้อย จากที่ฉันคิดว่าจะได้ถ่ายแค่บรรยากาศฉันกลับได้รูปนายแบบหล่อๆติดกล้องมาตั้งหลายรูป นนทร์ขอตัวกลับกรุงเทพไปก่อนหลังจากที่ไปส่งฉันที่ร้านของอรอิงเพราะมีงานด่วนเข้ามาต้องรีบไปสะสาง ทีแรกฉันคิดว่าจะชวนเขาอยู่เที่ยวเชียงใหม่ต่อสักหน่อย แต่ใครจะไปว่างเหมือนฉันกันละเขาก็ต้องมีการมีงานให้ทำกันบ้าง แต่ไม่เป็นไรวันนี้ทรีจะมาเชียงใหม่ เขากำลังขับรถมาที่ร้านของอรอิงสงสัยจะไม่มีแรงบันดาลใจในการวาดรูปมั้งเลยต้องออกมาข้างนอกเพื่อตามหาแรงบันดาลใจ ไม่งั้นรูปของทรีก็คงเสร็จไม่ทันเวลาแน่ๆ ทรีขับรถมาถึงเชียงใหม่ตอนเย็นๆ เราตกลงกันไว้ว่าเราจะไปเที่ยวดอยกัน และค้างคืนสักคืน เพราะช่วงนี้ก็เป็นช่วงใกล้หน้าหนาวแล้ว อากาศปกติในเมืองเชียงใหม่ไม่หนาวเท่าไหร่แต่บนดอยคงจะหนาวอยู่ละ ฉันต้องไปสูดอากาศและเก็บภาพบรรยากาศธรรมชาติบนเขาบนดอยสักหน่อย

“โอ่ย !! เมื่อยชะมัดเลย”
ทรีนั่งบีบแขนบีบขาตัวเองหลังจากที่มานั่งพักผ่อนก่อนขึ้นดอยอยู่ที่ร้านของอรอิง
“ขับรถเก่งเหมือนกันนะเนี่ยทรี กรุงเทพ เชียงใหม่ ไม่ใช่ใกล้ๆนะนั่น”
อรอิงเดินเอากาแฟเย็นมาเสิร์ฟให้กับทรี ฉันเลยเดินไปนวดๆคอให้เพื่อนของฉัน ก่อนที่เราจะเดินทางต่อ
“อย่าบ่นเป็นคนแก่ไปหน่อยเลยทรี แค่นี้เอง ทนอีกหน่อย เดี๋ยวเราก็จะได้สัมผัสกับบรรยากาศอันบริสุทธิ์ท่ามกลางธรรมชาติแล้วละ”
“หรอค่ะ เพื่อนคนสวย”
หลังจากที่ปล่อยให้ทรีนั่งพักผ่อนและฉันก็เก็บของเรียบร้อยแล้ว เราก็เดินทางไปเที่ยวบนดอยกันอย่างที่ฉันตั้งใจไว้ ตลอดการเดินทางฉันถ่ายรูปไปไม่รู้กี่รูป บรรยากาศที่นี่แตกต่างจากกรุงเทพอย่างสิ้นเชิง อากาศอันบริสุทธิ์มันทำให้ฉันลืมไปเลยว่ามากับใครอีกคน
“พลอย นี่เธอจะถ่ายรูปอีกนานมั้ย ฉันชักจะรำคาญเสียงชัตเตอร์ของเธอแล้วนะ ตั้งแต่ขึ้นรถมาเธอยังกดไม่หยุดเลยอ่ะ ช่วยสนใจคนขับรถด้วย”
ทรีหันมาค้อนฉันในขณะที่ฉันกำลังเพลิดเพลินกับการถ่ายรูปวิวทิวทัศน์อย่างเมามันส์
“โอเคๆ เลิกถ่ายแล้วก็ได้ ค่อยถ่ายต่ออีกทีละกัน ทำไมหรอจ้ะ อยากให้ฉันสนใจอะไรจ้ะพ่อหนุ่มรูปหล่อ”
ฉันลดกล้องลงและเก็บมันเข้ากระเป๋ากล้องอย่างเรียบร้อยเพื่อหันมาสนใจคนที่อยู่ข้างๆ
“ฉันหิวน้ำ ช่วยเอาน้ำให้ฉันกินหน่อยซิ”
ทรีพยักเพยินไปที่ขวดน้ำที่วางอยู่ข้างๆคนขับ เขาคงจะไม่สะดวกซินะถ้าจะละมือจากพวงมาลัยมาเปิดน้ำดื่มเอง ฉันควรจะทำหน้าที่คนข้างๆที่ดีหน่อย ฉันหยิบขวดน้ำมาเปิดแล้วใส่หลอดยื่นไปป้อนทรี ทรีดื่มน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วยิ้ม เขายิ้มอะไรของเขากัน
“ยิ้มอะไรของนาย”
“เปล่า แค่รู้สึกว่า เราเหมือนคู่แต่งงานใหม่เลยอ่ะ ฮ่าๆ”
โอ้ !! เพื่อนฉันก็ช่างคิดได้เนอะ คู่แต่งงานใหม่ออกไปฮันนีมูนอะไรประมานนี้หรือเปล่านะ ฮ่าๆ ฉันคิดตามคำพูดของทรีซะเห็นภาพเลย
“เมื่อไหร่นายจะมีแฟนอ่ะทรี”
ฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่นั่งสงสัยอยู่นานว่าทำไมทรีถึงไม่มีแฟนสักที ไหนๆทรีก็พูดถึงเรื่องแต่งงาน ฉันเลยพูดเรื่องแฟนต่อเลยละกัน
“รอเธอมีก่อน แล้วฉันค่อยมี”
คำตอบของทรีทำเอาฉันรู้สึกว่าตัวเองสำคัญขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ แล้วทำไมทรีต้องรอฉันด้วยต่างคนต่างมี ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย
“ทำไมต้องรอฉันละ นายอยากมีก็มีไปซิ”
“ถ้าฉันมีแฟนฉันก็ต้องอยู่กับแฟน แล้วใครจะดูแลเธอล่ะ”
ดูแลฉัน ที่ยังไม่มีแฟนเพราะดูแลฉันงั้นหรอ นายจะเป็นเพื่อนที่เสียสละเกินไปหรือเปล่า ฉันลองมาคิดทบทวนดู ช่วงที่ฉันมีแฟนทรีก็ไม่เคยมาหาฉันเลย เขาแค่คอยโทรหาฉันเป็นครั้งคราวเท่านั้นพอฉันเลิกกับแฟนทรีก็กลับเข้ามา เขาคอยมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน พาฉันไปโน่นไปนี่จนฉันลืมว่าฉันอกหักไปเลยละ หลังจากที่จบบทสนทนานั้นเราก็นั่งเงียบกันไปตลอดทางจนถึงที่พักที่ฉันจองเอาไว้
“เห้อ !! ถึงสักที เมื่อยเป็นบ้าเลย”
ทรีลงจากรถเพื่อบิดขี้เกียจบืดเส้นยืดสายส่วนฉันเดินนำหน้าเข้าไปติดต่อห้องพักที่จองเอาไว้ ฉันจองห้องไว้แค่ห้องเดียวเพราะปกติเวลาฉันไปนอนบ้านทรีฉันก็นอนกับทรีอยู่แล้วไม่ได้สนใจอะไร แต่พอวันนี้เรามาคุยเรื่องแฟนกันมันทำให้ฉันอยากจองห้องเพิ่มขึ้นมาทันทีทันใดเลยละ มันรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูก แต่ถ้าฉันจองห้องเพิ่มอีกห้องทรีคงรู้สึกไม่ดีแน่ๆเลย ไม่ดีกว่านอนห้องเดียวกันนี่แหละจะไปคิดมากทำไม
“เอ่อ เธอจะจองห้องเพิ่มป่ะละ”
เหมือนทรีจะรู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่ ถ้าฉันจะเปิดห้องใหม่ทรีคงจะรู้สึกไม่ดีแน่นอน ช่างมันเถอะๆนอนไหนก็นอนนั่นแหละ
“ไม่ดีกว่า เปลืองอ่ะ ”
ฉันพูดตัดบทไปและเดินนำทรีไปที่ห้องที่เราจองเอาไว้ ตอนนี้ก็ดึกมาพอสมควรกว่าเราจะมาถึงห้องพัก ฉันคิดว่าจะออกไปหาอะไรกินที่ซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆแถวนี้สักหน่อย เพราะรู้สึกหิวขึ้นมา เวลานี้จะออกไปร้านอาหารที่ไหนก็คงจะปิดหมดแล้ว คงต้องเป็นร้านค้าแถวๆนี้แหละ
“แอลกอฮอร์สักหน่อยไหมพลอย ?”
ทรีเดินไปหยิบไวท์ที่อยู่ในตู้แช่และเดินไปจ่ายเงินเสร็จสรรพ ถ้าจะเร็วขนาดนี้ไม่ต้องมาถามฉันก็ได้มั้ง
“ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะกินด้วย จ่ายตังค์เสร็จเรียบร้อยเลยนะพ่อหนุ่ม”
“หรือเธอจะไม่กิน ไม่เป็นไร ฉันกินคนเดียวก็ได้นะ”
ทรีทำหน้างอนๆแล้วเดินเชิ่ดหน้าออกไปยืนรอที่หน้าร้าน ให้ตายซิแค่แซวนิดเดียวแค่นี้ ทำเป็นงอนนี่ฉันมีเพื่อนเป็นผู้ชายหรือเป็นตุ๊ดเนี่ยย !!
“กินเด่ะ ไม่กินได้ไง คนละขวดเลยละกัน”
ฉันเดินไปแย่งขวดไวท์มาจากทรีแล้วรีบเดินนำหน้าทรีไป ฉันรินไวท์มา 1 แก้วพร้อมกับขนมอีก 1 ห่อ และเดินมานั่งที่โต๊ะนอกระเบียง บรรยากาศตอนกลางคืนของที่นี่โคตรรดีเลยละ อากาศหนาวนิดๆกับไวท์เย็นๆ มันช่างเข้ากันเสียนี่กระไร
“คืนนี้ขอเมาสักหน่อยละกัน คิดงานไม่ออกมาหลายวันละ”
ทรีพูดขึ้นในขณะที่เรานั่งจิบไวท์กันอยู่ ไม่อยากจะเชื่อ เพื่อนของฉันบอกว่าจะเมา นานๆทีจะเห็นผู้ชายคนนี้อยากเมา เพราะปกติทรีไม่เคยเมาเพราะต้องดูแลฉันตลอดวันนี้เราก็ไม่ได้ออกไปไหนกันแล้วจะเมาก็คงไม่เป็นอะไร ฉันคงจะไม่ห้ามเขาหรอกเพราะนานๆทรีจะได้พักผ่อน เต็มที่ไปเลยละกัน
            ฉันเริ่มเมานิดๆปกติฉันไม่ถูกกับไวท์นะเพราะฉันกินไวท์ทีไร เมาเร็วกว่าปกติทุกทีเลย ฉันเลยบอกทรีว่าขอตัวไปนอนก่อน ส่วนรายนั้นหมดไปขวดนึงแล้วยังไม่เห็นจะมีอาการอะไรเลย ฉันเดินไปนอนที่เตียง เตียงกับระเบียงไม่ไกลกันมากนักเพราะห้องก็ไม่ได้กว้างมากเพราะเป็นคล้ายๆกับโฮมสเตร์
“พลอย เธอชอบใครอยู่หรือเปล่า”
ก่อนที่ฉันจะเข้าสู่ห้วงนิทราเสียงทรีก็ลอยเข้ามาในโสตประสาทของฉัน
“หา ชอบใคร ก็ไม่ได้ชอบใครนะ”
ฉันตอบเสียงอ้อแอ้อยู่ในลำคอ
“แล้วเธอจะอยู่คนเดียวไปอีกนานแค่ไหน”
โอ่ย !! เพื่อนของฉันเขามาอารมณ์ไหนกันนะ มาถามว่าฉันจะอยู่คนเดียวไปอีกนานแค่ไหน ก็ต้องจนกว่าที่จะมีคนมาจีบแหละมั้ง เอ้อ !! ถามแปลกๆ
“ไม่รู้อ่า ใครจะไปรู้ละ ”
ฉันตอบส่งๆไปเพราะเริ่มจะต่อสู้กับอาการง่วงนอนไม่ไหว ทรีลุกจากระเบียงและเดินมานอนที่เตียงข้างๆฉัน เขาก็คงจะเริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกันกินไปซะเยอะขนาดนั้น ไม่เมาก็เกินไปแล้วละ
            ฉันนอนตะแคงหันไปอีกทาง เพราะกลัวว่าจะนอนน้ำลายไหล มันคงจะน่าอายนักนอนกับเพื่อนแต่นอนน้ำลายยืด น่าเกลียดชะมัดเลย
“พลอย เมื่อไหร่นะ ที่เธอจะมีคนมาดูแลเสียที ฉันจะดูแลเธอได้นานแค่ไหนกันเชียว ในฐานะเพื่อนแบบนี้”
ทรีพูดอะไรอีกก็ไม่รู้ เพราะตอนนี้สติของฉันได้เลือนหายไปเรียบร้อยแล้วถึงแม้ว่าหูจะได้ยินคนพูดอยู่ แต่ฉันไม่สามารถแปลได้เลย ฉันต่อสู้กับความง่วงต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาถามทรีละกันว่าพูดอะไรแล้วฉันก็ผล็อยหลับไป ก่อนที่ฉันจะหลับสนิทฉันรู้สึกว่าเหมือนมีคนมากอดฉันจากข้างหลังแต่ความรู้สึกนี้มันเหมือนฝัน มันรู้สึกอบอุ่น รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก สงสัยจะเป็นความฝันละมั้ง เพราะจะมีใครมากอดฉันกันละนอกจากเพื่อนของฉัน แต่ทรีคงไม่มาพิศวาสฉันหรอกมั้ง ช่างมันเถอะ !! คิดไม่ออกแล้ว ขอหลับก่อนละกัน…
 
(บันทึกพิเศษ : ทรี)
            สวัสดีทุกๆคน ผมชื่อ ทรี ทรีมากร เป็นหนุ่มหล่อ รูปงาม นิสัยดี รักงานศิลปะเป็นชีวิตจิตใจ ผมเป็นคนรักอิสระและไม่ชอบอยู่ในกฏเกณฑ์ใดๆผมใช้ชีวิตแบบหาเงินจากงานศิลปะของผมมานานนับปีแล้วละครับ เพราะงานศิลปะของผมมันสร้างเงินให้กับผมอย่างมหาศาลเลยทีเดียวและผมก็ได้รับงานชิ้นใหม่มาครับ แต่งานนี้เป็นงานเกี่ยวกับการวาดวิวทิวทัศน์ซึ่งผมเป็นคนเมืองอยู่ในกรุงเทพแล้วผมจะเอาแรงบันดาลใจการวาดวิวทิวทัศน์ธรรมชาติจากที่ไหนกัน ประจวบเหมาะกับที่เพื่อนรักตัวดีของผมหนีผมมาเที่ยวเชียงใหม่พอดี ผมเลยตามเธอมาเพื่อหาแรงบันดาลใจในการาดรูปครั้งนี้ซะเลย
            ตอนนี้ผมนั่งสูดอากาศอันบริสุทธิ์ ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นเล็กน้อย แต่ก็ยังพอทนได้ ผมหยิบเสื้อแขนยาวติดมือมาด้วย ทีแรกผมกะว่าจะออกมาเดินเล่นรับลมเฉยๆ แต่พอผมเห็นบรรยากาศดีๆและวิวบนเขาที่โคตรจะสวย ผมก็อดไม่ได้ที่จะต้องเดินกลับไปเอาอุปกรณ์วาดรูปของผมออกมา ผมนั่งร่างภาพวิวทิวทัศน์ที่อยู่ข้างหน้า และก็ใช้สมองคิดทบทวนเรื่องต่างๆที่มันเกิดขึ้น เมื่อคืนผมทำอะไรลงไปบ้าง เพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์ทำให้ผมทำสิ่งที่ตัวผมเองก็ขาดไม่ถึง เมื่อคืนผมนอนกอดพลอยทั้งคืน ผมไม่รู้เหมือนกันว่าผมทำอะไรลงไป ผมคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่ตอนนั้นผมรู้เพียงอย่างเดียวว่า ผมอยากกอดเธอ อยากดูแลเธอ อยากปกป้องเธอ อยากทำให้เธอมีความสุขมากที่สุด ผมรู้สึกว่าเพื่อนของผมคนนี้มีอิทธิพลกับผมมากมายเหลือเกิน ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นมันคืออะไร ผมควรทำอย่างไร จิตใจของผมมันว้าวุ่นเหลือเกิน ผมปล่อยให้อารมณ์ไหลวนไปอยู่ที่ปลายพู่กัน ศิลปะทำให้จิตใจของผมสงบได้ เพราะเหตุนี้ผมจึงรักงานศิลปะ ป่านนี้พลอยคงยังไม่ตื่น เพราะถ้าเธอตื่นขึ้นมาก่อนผม เธอคงจะโวยวายน่าดูเลยละ แต่ดีนะที่ผมตื่นก่อนไม่งั้นมีหวังผมโดนพลอยถีบแน่ๆเลย กว่าพลอยจะตื่นคงอีกสักพักใหญ่ พลอยเป็นคนไม่ถูกกับไวท์ แค่กินไปนิดหน่อยก็หลับแล้ว รอเธอตื่นก่อนละกันค่อยว่ากันอีกที แต่ตอนนี้ผมขอตัวไปทำงานที่ผมรักก่อนนะครับ แล้วผมจะมาทักทายทุกคนใหม่ ..สวัสดีครับ