หยุดรักสุดท้ายไว้ที่ยัยซ่มซาม

ลำดับตอนที่ #7 : ถามใจตัวเอง

                                                                 
                    เช้าอันสอใส แสงแดดอันอบอุ่นส่องสว่างลงมายังอันใบหน้างามๆของฉ้น (หลงตัวเองอีกแล้ว)  คิดหรอว่าแสงที่สองลงมาบนใบหน้างามๆของฉันแล้วจะทำให้ฉันตื่น  แอะ !!  ทำไมมันร้อนอย่างนี้ฟระ  มันยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ   โอ้ย !!!!!  ไม่ไหวแล้ว

                      " ร้อนชิป "  เหงื่อยเต็มหน้าเลย

                      " ตอนนี้มันกี่โมงแล้วเนี่ย "

                      " หา !!!! เที่ยงแล้วหรอ " ถ้ามันไม่เที่ยงมันไม่ร้อนแบบนี้หรอก

                      " ต้องรีบไปอาบน้ำแล้ว เดี๋ยวไปตามนัดไม่ทัน พี่กราฟว่าเอาให้ "  

     ตุ๊บ  !!!!
                   
                       ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าเสียงอะไร  แค่นางเอกสะดุดขาตัวเองล้มแค่นั้นเอง  แต่ว่าการตื่นสายมันไม่ดี   สรุปง่ายๆ คือมันเป็นนิสัยที่ไม่ดีนั้นเอง   ตื่นสายได้ แต่เป็นบางครั้งนะ (จากใจผู้แต่ง)

                       " รอนานไหมค่ะ "

                       " ไม่นานหรอกครับ "  แค่ชั่วโมงเดียว ไม่นานเลย

                       " แก้มนั้นมันเยชิหนิเข้าไปทักดีกว่า "

                       " ไหนอะค่ะ ไม่เห็นเลย "

                       " เดินควงสาวมาซะด้วย "

                       " เฮ้ย! เยชิ มาทำไรแถวนี้ "

                       " มาเที่ยว มีไรป่าว "

                       " ไม่คิดจะทักแก้มหน่อยหรอ "

                        ฉันไม่อยากจะเจอหน้าอีตาเบื้อกเนี่ยเลย ทำเป็นเดินควงสาว  หน้าตาก็น่ารักดี แต่เสียใจน่ารักน้อยกว่าฉันจะ  (หลงตัวเองขั้ขบ้าแล้ว ช่วยพานางเองไปสงโรงบานด่วน) เซงเลย หมดอารมณ์ไปเที่ยวเลย กลับบ้านดีกว่า

                       " พี่กราฟ แก้มขอตัวกลับคอนโดก่อน "บาดตา บาดใจ เกินทน

                       " อาว!! เป็นยังงั้นไป "

                       " ขอโทดค่ะ "
 
                       " ไม่เปงไรเดี๋ยวพี่ไปส่งที่คอนโด "
 
                        พอมมาถึงบ้านจะนอนก็นอนไม่หลับ กินอะไรก็กินไม่ลง แต่ดันในหัวสมอง มีแต่เรื่องอีตาเบื้อกนั้น หยุดคิดได้แล้ว เค้าจะเดินควงกับใครแล้วทำไมฉันต้องเก็บมาคิดด้วยเนี่ย  บอกให่นาถมาอยู่เป็นเพื่อนดีกว่า

                      " นาถ มาอยู่เป็นเพื่อนฉันที่คอนโดหน่อย"

                      { ได้ รอหน่อยหละกัน }

                       " อืม เร็วๆนะ แล้วเจอกัน"

     15  นาทีผ่านไปกับสายลมที่พัดมาพร้อมกับร่างผู้หญิงคนหนึ่ง

                       " ช้าจัง คิดว่าเธอไม่มาแล้ว "

                       " โทดทีก็รถมันติดอะทำไงได้ "

                       " ฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย "

                       " ว่ามาดิ "

                       "คือว่า "

  [ ได้รู้ข่าวเขาทำเทอให้เสียใจ ไม่รู้ครั้งที่เท่าไร ที่ตัวฉันได้ยิน เกินจะฟังแล้ว ต้องขอไปเป็นคนกลางระหว่างตัวเขาและเธอ ]

                       " นาถแปปนะ "

                       " อืม "

                       " ฮัลโหล แก้มพูดค่ะ "

                       "ออกมาหาฉันหน้าห้องหน่อย"

                       " นายมีว่ามา "

                       " ถ้าเธอไม่ออกฉันจะพังเข้าไป "

                       "ออกไปก็ได้ "

      ปัง !

                      " มีไร ว่ามา "

                      " แก้มฉันมีเรื่องจะบอก "

                      " ฟังอยู่ "

                      "คือ ฉันรักเธอ พูดจิงๆ มันอาจจะดูโง่ไปก็ตามที่มาบอกรักเอาตอนนี้ ตอนที่เธอมีแฟนนแล้ว "

                                              { โปรดติดตานตอนนี้ต่อ  ยังไม่เสร็จ  }