รักสุดซ่าของดาวโรงเรียน

ลำดับตอนที่ #1 : C|-|APTER 1

                 
                เช้าของวันเสาร์ที่ต้องตื่นทำภาระกิจตอนเช้า ( ที่จริงถ้าไม่ติดเรียนพิเศษคงตื่นสายไปนานแล้ว ) เออ! ภาระกิจตอนเช้าทุกคนคงจะรู้นะว่าทำอะไร  วันนี้คงจะต้องหาเสื้อผ้าที่เหมาะสมใส่ไปหน่อยจะได้รู้ว่าคนหน้าตาดีใส่ไรก็ดูดี (เหอะ) ส่องกระจกดูหน่อยซิ ว้าว!!!! เริ่ดจัง

                                " สกีน ลงมากินข้าวได้แล้วโว้ย "
                                " รู้แล้วน๊ะ พี่ปอน ไม่ต้องตะโกนก็ได้ "  พี่ปอนคือพี่ชายสุดที่รักของฉันเอง ส่วนฉันชื่อ สกีน ผู้น่ารัก ถ้าไม่น่ารักก็คงจะไม่ได้เป็นดาวโรงเรียนทั้งพี่และน้องหรอก
                                " กว่าจะเสด็จลงมา รีบไปกินข้าวเลยไป "
                                " ค่ะ คุณชายจอมบ่น " และฉันก็ต้องนั่งกินข้าวไปโดยความจำใจเพราะฉันไม่ชอบกินข้าวเช้ามันกินไม่ลง
                                " สกีน เร็วๆเข้า ชักช้าอยู่ได้ "
                                " เออ รู้แล้วบ่นร้อยๆรอบได้แล้วมั้ง " ตกลงพี่ปอนเป็นพี่หรือเป็นแม่ฟะเนี้ย แต่มันก็มีเหตุผลที่ทำให้พี่ปอนเป็นแบบนี้ ก็เพราะแม่ไปคุ้มบริษัทที่อเมริกา ส่วน พ่อประสบอุบัติเหตุตกเครื่องบินเสียชีวิตไปเมื่อ 2 ปีก่อนแล้ว ภาระทุกอย่างก็เลยตกที่พี่ปอนคนเดียวเลยต้องทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ ( น่าสงสารจัง )

                                " สกีน ทางนี้ สกีนๆๆ " นั้นเพื่อนสนิทของฉันเองชื่อ มิว สนิทมากๆเลยก็ว่าได้
                                " จ๋า มาแล้วจ๊ะ พี่ปอนเดี๋ยวถ้าสกีนจะกลับเดี๋ยวสกีนโทไปบอกนะ แล้วอย่าลืมมารับด้วย บายนะ "
                                " ใช้ยังกับทาส " ก็มันจริงหนิ 555+
                 เด็กเรียนเยอะจริงๆ  ก็อย่างนี้แหละคนเค้าหันมาแข่งกันเรียนกันมากขึ้น  ไปเรียนดีกว่ากะว่าจะไปโม่กับเพื่อนบนห้องเรียนซะหน่อย

         โป๊ก !!!!  

                                " TT_TT^ " หน้าฉันเป็นแบบนี้ก็มันเจ็บหัวหนิทำไงได้
                                " เดินขว้างทำไมเนี้ย " เจ็บหัวเลยตู
                                " ฉันเดินมาของฉันดีๆ เธอเดินมาชนฉันเอง ช่วยไม่ได้ "
                                " โห พูดงี้เดี๋ยวก็สวยดิ " ปากหน่อปากคน
                                " อ๋อ ผมไม่สวยแต่ผมหล่อ เข้าใจใหม่ด้วยนะ " เดี๋ยวแม่ก็จับตบ..จูบซะจริงเลย พูดออกมาได้ไง ลงตัวเองจริงๆ
                                " โห่ นายพูดดีๆเป็นกับคนอื่นเค้าเป็นบางไหมเนี้ย " เวณกรรมของฉันซะจริงเลย ชาตินี้ขออย่าให้ฉันมีแฟนแบบนายเลย จะวิ่งแก้ผ้ารอบโรงเรียนเลย
                                " ดีที่สุดแล้ว นั้นคนหล่อขอไปก่อน " อยากจะอ้วก คนอะไรลงตัวเองชะมัด ( เหมือนกับนางเอกเราเลย อิอิ ) แล้วนายนั้นก็เดินหายเข้าไปไหนห้องพร้อมกับความหลงตัวเองแต่นายนั้นก็หล่อจริงๆ
                                " สกีนเข้าไปเรียนกันเถอะ สายแล้วนะ " ถ้ามิวไม่พูดฉันคิดว่ามิวได้หายไปจากโลกนี้แล้วซะอีก ดันเงียบตลอดที่ฉันทะเลาะกับนายนั้น ไม่ยอมช่วยเพื่อนเลย
                                " อืม "  แค่เลยมา 20 นาทีเองทำเป็นบ่นไปด้าย ( 20 นาทีก็เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว นางเองของเราเป็นยังงี้ไปได้ )
                     

                                            -'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-'๑'-   

    
                    โอ้ย!!!  ทำไมมันง่วงนอนขนาดนี้ เรียนพิเศษหน้าเบื่อจริง ไปหาไรทำหนุกๆดิกว่า แต่ว่าไอมิวแหละ มันยอมให้ฉันไปไหมเนี้ย มันยิ่งมีแรงแม่ควายอยู่ด้วย มันต้องไม่ยอมแน่ เดี๋ยวฉันก็ต้องโดนหล่ามโซ่ไว้แน่นอน และมันก็ทำจริงๆ เมื่อฉันลุกขึ้นไป

                               " แกจะไปไหนอะ ไอกีน " ฉันชื่อ สกีน ยะ เรียกให้มันถูกๆหน่อยเพื่อน อยู่กันมาตั้งนาน เรียกไม่ถูกอีก เดี๋ยวก็เอาปลาร้ายัดปากเลย ( แม่คุณดุจริง )
                               " เออ..  คือว่า จะไป..ซื้อขนมมากิน " รอดตัวไป
                               " แกโกหก ฉันรูว่าแกจะไปหาเรื่องสนุกทำใช่ไหม " วาว!!!!! ไม่จริง ไอมิวมันรู้ได้ไงฟะ แล้วฉันต้องอดแน่เลย นางเอกตกอับ
                               " แกรู้ได้ไง "
                               " ฉันเป็นเพื่อนแกมากี่ปีทำไมฉันจะไม่รู้นิสัยแกหะไอสกีน " เออ ฉันลืมไป
                               " มิวกี่โมงแล้ว "
                               " 11 โมงแล้ว ทำไมอะ แกจะไปไหนหรอ "  ฉันจะกลับบ้านอะดิ ถามโง่ๆ เพื่อนฉัน
                               " กลับบ้านหวะ เดี๋ยวไม่มีใครมารับต้องกลับก่อน " ไม่เรียนแล้ว  หนีกลับบ้านดีกว่าไปเล่น msn ที่บ้านดีกว่า หุๆๆๆ
                               " อืม บาย ไปเลยไป รบกวนคนอื่นเค้า " ไล่กันแบบนี้เลยหรอ พอทีเราจะไปไม่ให้ไปพอทีนี้กับไล่ขึ้นมา เพื่อนฉันคนนี้เอาแน่กับมันไม่ได้จริงๆ
                               " ฉันไปก็ได้ แล้วอย่ามางอนะ เชอะ " สวย เริด เชิด ยิ่ง ใส่มันซะเลย หมั่นใส้มันจริงๆ
                               
                       เย้!!!  ดีใจจังกลับมาบ้านแล้ว แต่ว่าโดนพี่ปอนเทศมาตลอกทางเลย ก็ฉันดันโกหกยัยมิวเอาไว้ว่าไม่มีใครมารับ แต่ที่จริงแล้วพี่ปอนอยู่บ้านตลอด ก็ช้วยไม่ได้อะ มันน่าเบื่อ ง่วงก็ง่วง  กลับมาบ้านมีอะไรทำมากกว่าเยอะเลย ชวนพี่ปอนออกไปเที่ยวดีกว่า แล้วพี่ปอนมันอยู่ส่วนไหนของบ้านฟะเนี้ย

                               " ป้าแจ่มค่ะ เหงพี่ปอนมัยค่ะ " ป้าแจ่มเป็นแม่บ้านอยู่ที่นี้เลี้ยงฉันกับพี่ปอนมาตั้งแต่ยังเล็ก ป้าแจ่ม ค่อยช่วยเหลือเรา 2 พี่น้องมาตลอด ไม่ว่าเราจะทำผิดสักแค่ไหนป้าแจ่มก็ไม่เคยโกรธพวกเรา 
                               " เห็นเดินอยู่หลังบ้านอะค่ะ คุณหนูสกีน " เรียกคุณหนูแล้วมันฟัวดูเขินๆยังไงไม่รู้ หุๆ 
                               " ค่ะ ขอบคุณค่ะ " แอบไปอยู่หลังบ้านนี้เอง เอะ แต่ทำไมเสียงมันดังจังเลย มีเสียงผูหญิงกับผู้ชายด้วย ใครกันเนี้ยมาบ้านฉันตั้งเยอะ
                              " พี่ปอน ใครมาบ้านกัน เสียงดังจริง " ฉักแหกปากตะโกนพี่ปอนไป จนทุกคนหันหลังกับมามอง แล้วส่งสายตามาว่า อีเด็กนี้ใครกัน
                              " เออ สกีนมานี้ดิ เดี๋ยวพี่จะแนะนำเพื่อนพี่ให้รู้จักที่แกจะเข้าไปเรียนในตีกม.ปลาย " เมื่อก่อoที่ร.รของฉันเข้าแบ่งเป็นฝั่งม.ต้นกับม.ปลายแต่ตอนนี้ฉันยังคงเป็นดาวโรงเรียนของม.ต้นแต่ม.ปลายฉันก็ต้องได้เป็น ฮ่าๆๆ
                             " ค่ะ =__= "
                    
                             " นี้คนที่ตากลมหน้าหวานๆชื่อ พี่จอย ส่วนคนที่ยอมผมสีแดงชื่อพี่มินวอนเป็นลูกครึ่งเกาหลี แล้วพี่ที่ผมยาวถึงหลังชื่อพี่พอย และคนสุดท้ายที่ยอมผมสีน้ำตาลแดงที่หล่อเป็นอันดับ2ในโรงเรียนชื่อเซน ลูกครึ่งเกาหลีเหมือนกัน " แต่คนหลังมันคุ้นๆแหะ เคยเจอที่ไหนอะ เห็นหน้าไม่ชัดเลย
                              " ยินดีที่ได้รู้จัค่ะ พี่จอย พี่มินวอน พี่พอยแล้ว พี่...เซน "จำชื่อยากจริง
                            
                              แล้วพี่ที่ชื่อเซนก็หันมาอย่างช้าๆ เหมือนกับผีหัวขาดที่หันมาช้าๆ
                              " เห้ยนาย/เธอ " พูดพร้อมกันเลย
                              " O๐O? " หน้าของทุกคนในขณะนี้ งงเป็นไก้ตาแตก
                              " สกีน รู้จักไอเซนด้วยหรอ " รู้จักแบบไม่ประทับใจเลย
                              " ก็ไอนายยืนขว้างทางคนอื่นเค้าหนิ " ต้องจัดการให้จบตรงนี้ซะเลย นายเสร็จแน่
                              " เธอนั้นแหละเดินมาชนคนอื่นเองไม่ดูตาม้าตาเรือ "

                              ยังจะมาปากดีเอง ใครจะไปยอมแพ้นายง่าย
                              " นายพูดงี้ได้ไงก็นายนั้นแหละ "
                              " เธอนั้นแหละ ถึงพูดกับเธอไปเธอก็ไม่ฟังคนอื่นเค้าหรอก ยัยต๊อง " 

                               ไรอะนายพูดนี้กับฉันได้ไง นายอย่าพึ่งหนีก่อนดิ ฉันยังไม่เคยโดนใครเรียกเลย ฉันจะเปิดสงครามกับนาย คอยดู

                               " นาย...นายด่าฉันไดไง กรื้ดดดด "
                               " พอได้เลย พวกเธอสองคนเนี้ยกัดกันยังกับหมา "
                               " พวกพี่ๆ สกีนเข้าบ้านก่อนแล้วกัน อารมณ์เสีย "
                               " อืม ใครห้ามเธอ " ฉันไม่ได้พูดกับนาย ยุ่งไรด้วย
                               " สกีนรีบเข้าบ้านไปก่อนนะ "
                               " เชอะ ไปแล้วไม่ต้องไล่ " ใครทำนางเองที่น่าสงสารของเราเนี้ย

                                ฉันช่างเป็นนางเอกที่น่าสงสารจริงๆเลย มาถึงก็โดนแกล้งเลย แต่มันน่าโมโหที่สุดนายนั้นเป็นใครบังอาจมาด่าฉันได้ไง คอยดูเปิดเทอมเมื่อไรฉันจะแกล้งนายให้ถึงตายเลยคอยดู ฉันจะไม่มีวันลืมนายเลย และฉันคนนี้ก็จะเป็นคนปราบนายให้อยู่มัดเอง วันนี้ต้องรีบนอนแล้วเดี๋ยวพรุ่งต้องมาประชุมนักเรียนที่เข้าใหม่ม.4  zzzzZZZ
   
                                                              '+-'+-'+-'+-'+-'+-'+-'+-'+-'+-'+-'+-'+-'+'-+'-+'-+'-+'-+'-+'-+'-+'-+'-+'-+'
                               
                               " สกีนตื่นได้แล้ว สายแล้วนะโว้ย "
                               หายใจไม่ออกโว้ย ใครเอาหมอนมาปิดหน้าฉัน
                               " อื้ด อึก เออ อึกๆๆ "  อย่าให้พ้นจากนี้ไปได้นะจะหยัดใส่โลงศพเผ่า7วัด7วาเลย
              ตึ้ง!!!
                               " สกีน ทีบพี่ทำไม " ให้มันรู้ซะบางว่าไผ่เป็นไผ่ อาวพี่ปอนเองหรอเนี้ย
                               " แล้วให้ใครเอาหมอนมาปิดหน้าก่อนหละ นั้นขอตัวไปอ่าบน้ำก่อนนะ แบรก " แลบลิ้นใส่ซะเลย แต่ก็ขำดีแหะ ไม่เคยได้ทีบพี่ชายซะนาน ( โรคจิตแล้ว )
                               " พี่ปอนไปเร็วสายแล้ว บิด125เลย " เวอร์ไปมัยเนี้ย แต่ฉันว่าคงไม่เวอร์หรอกเพราะพี่แกทำอย่างงั้นจริงๆ 
                               " อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก >o< "
                               " ถึงแล้วลงไปด้ายซักที ร้องเหมือนควายโดนเชือด " ทำคนอื่นเค้าแล้วยังมาหลอกด่าอีก ใช่พี่ฉันจริงๆหรอเนี้ย
                               " เห้ย สกีนมาทางนี้เร็ว เดี๋ยวแก่ก็ถูฏทำโทษหรอก " อ้า นั้นไงไอมิวมันยืนหลังต้นไม้แ ล้วมันไปยืนทำไรตรงนั้นฟะเนี้ย แต่ยังไงฉันก็ต้องไปหามันอยู่ดี      
                              
                               ด๊า ดี้ ด้า ดา กำลังร้องเพลงอยู่อะนะแบบว่าคนกำลังอารมณ์ดี
                               " เธอมานี้ซิคนที่เดินร้องเพลงอยู่อะ " ใครมันมาร้องเพลงแถวนี้แหวะ ไม่อายชาวบ้านบางเลย ในของดูหน้าคนที่ร้องเพลงไม่อายชาวบ้านหน่อย ( โห ยังไม่รู้ตัวอีกว่าเค้าเรียก )
                               " เธอนั้นแหละไม่ต้อง มาหันซ้ายหันขวาอยู่
                               " อาวหนู หรอคะ คิดว่าเรียกใคร " ใสซื่อซะเหลือเกิน
                               " เธอนั้นแหละ สกีน " แล้วรู้จักเราได้ไง สงสัยเราดังแน่เลย โห้ โห ๆ( หลงตัวเองอีกแล้วค่ะ )
                               " เห้ย!! นาย เวรกรรมอะไรของฉันนักหน่า ถึงไม่พ้นจากนายซะที "
                               " อาวยัยต๊องไม่รูหรอว่าเธออะเป็นน้องรหัสของฉัน "
                           
                               หา!!!!!!!  มายจริงใช่มาย ไม่จริง โอ๋ เป็นลมดีกว่า 
                               " นั้นฉันกลับบ้านดีกว่า "
                               พอจะหันหลังกลับ อยู่ๆ ก็มือข้อมือของใครบางคนมาจับไว้
                               " นายปล่อยฉันนะ ฉันจะกลับ บ้าน "
                               " เธอกลับไม่ได้ " นายเป็นญาติส่วนไหนของฉันแหะ ถึงได้มาส่งอยู่นั้นแหละ
                               " แล้วเธอก็ๆไม่ต้องมาด่าฉันอยู๋ในใจด้วย " มันรู้ได้ไงฟะเนี้ย เก่งจริงๆ
                               " เธอต้องทำกิจกรรมกับฉันทั้งวัน "
                     
                    อ๊ากกกกกกกกกกกกก  TT_TT อยากจะบ้าตาย  แล้วชีวิตอันที่แสนจะสงบสุข แสนสบาย มันหายไปพร้อมกับเวณกรรม ทำไมต้องมาเจอนายเลวซ่ามนี้ด้วย  หน้าสงสารชีวิตสาวน้อยที่ชะตาถึงขาดจริงๆ 

                   และเมื่อถึงตอนเย็นฉันก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย แต่มันเหมื่อยไปทั้งตัวก็นายเลวซ่ามนั้นใช้ให้ฉันทำโน่นทำนี้ ไม่เหนื่อยก็บ้าแล้ว แล้ววันจันทร์ โรงเรียนก็เปิดแล้ว ฉันจะทนกับนายได้แค่ไหน ไม่ด้ายฉันจะคิดแบบนี้ไม่ได้ ฉันต้องเข้มแข็งเข้าไว้ แล็วฉํนจะล้มนายเลวซ่ามเอง 

          
                                                                              -'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-'*'-
                                                                               ( ติดตามตอนC|-|APTER 2 นะคอมเม้นให้ด้วยนะ )