ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หยุดรักสุดท้ายไว้ที่ยัยซ่มซาม

    ลำดับตอนที่ #1 : เปิดตัว (อ่านใหม่นะ เพิ่มเติมชื่อ)

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.พ. 50


                  ตื้ด ๆ ตื้ด นี้คือเสียงนาฬิกาปลุกที่ปลุกแล้วกวนประสาทมากที่สุด แค่ 8 โมงเช้าเอง นอนต่อดีกว่า โดยที่ลืมไปเลยว่านัดเพื่อนไปเลี้ยงวันเกิดตัวเอง แต่ก่อนอื่น(ซานตานแสนซน)ขอแนะนำนางเองผู้ซึ่งน่ารักคนนี้

              ฉันชื่อ "แก้ม" วันนี้เปงวันเกิดของฉัน ฉันอายุครบ 16 ขวบเจ้าค่ะ สูง 174 น้ำหนัก 46 ชอบสีฟ้า ของรักของห่วงคือ ผมที่มันยาวสรวยถึงหลัง เปงลูกคนเดียวด้วย ตอนนี้พึ่งสอบเข้าม.4ที่โรงเรียนหยองโห เป็นโรงเรียนที่ดังมากๆ ในเกาหลีใต้ และก็สอบติดด้วย เก่งมัย มีเพื่อนสนิทชื่อ "นาภ" สงสัยมัยว่าทำไมชื่อไทยมาอยู่เกาหลี ตอบง่ายๆว่าพึ่งย้ายมาจากไทยฉันอยู่คอนโดคนเดียว ส่วนนาภอยู่กับพี่ชาย ไม่อยากจะบอกว่าหล่อมาๆค่ะ ชื่อ "พี่กราฟ" เปงเจ้าชายในฝันของฉัน

            [อยากมีคนพิเศษอย่ในคืนพิเศษ คืนสำคัญอีกคืน]
    เสียงมือถือใครดังอะ!  เออใช่ของฉานเองคนเขากำลังนอนสบายอยู่เลย แม่ไม่ปลื้ม

             "เฮ้ย แก้ม ตื่นได้แล้วววว ฉันรอแก่ตั้ง 20 นาทีแล้วนะ" โฮ! แนแนะนำตัวตั้ง 20 นาทีเลยหรอวันหลังแนะนำตัวให้มากกว่านี้ดีกว่า

             "รอใคร แล้วรอทำไม"

             "ก็รอแก่ไง ไอโง่ตื่นได้แล้ว เลี้ยงวันเกิด"

             "โทดที่นาถ รอก่อนเดี๋ยวไป"กว่าจะจำได้
             
                              มาถึงแล้วนาถอยู่ไหนหน่า โทไปหาดีกว่า อาวไงเปงงี้อะ ไม่ยอมรับ ไปรอที่ร้านหนังสือดีกว่านาถมันชอบไปร้านหนังสือ

                              เล่มไหนน่าสนใจ เล่มนี้ดีกว่า เฮ้ย! มือใครบังอาจมาจับมือฉานหรือว่าจะมาเอาหนังสือ ขอดูหน้าหน่อย โอ้ มาย ก็อด ทำไมหล่อเหมือนเทพบุตรแบบนี้ฟระ ทำผมเหมือน กอล์ฟ-ไมค์ แต่สีผมน้ำตาลม่วง สูงประมาณ 180 มีผู้หญิงมาด้วยไม่ปล่อยไว่แน่ ถ้าไม่มีผู้หญิงฉันปล่อยไปนานแล้ว

             "นายๆ ฉันจับหนังสือนี้ก่อนนะ"

             "จับหนังสือก่อนแล้วทำไม" ปากคนหรือปากหมาเนี่ย

             " ก็ฉันจะเอา เป็นผู้ชายต้องยอมให้ผู้หญิง"

             "ใครบอกเธอว่าเธอเป็นผู้หญิง"ฉันอยากฆ่านายมากกกก

             "ไอบ้า ไอสติแตก เฮ้ย! ใครลากออกมา"

             "แก้ม เข้าไปในร้านทำไม"ถามแปลกๆ

             "ก็เขาไปหานาถนั้นแหละ"
       
             "แกรู้เปล่า"

             "ไม่รู้"

             "ก็คนที่แกทะเลาะรู้มัยว่าเขาเป็นใคร"
              
             "บอกมาดิ"

             "เป็นลูก ผ.อ. โรงเรียนที่เราเรียนอยู่ไง" ซวย!!!!!

             "แกฉันตายแน่คราวนี้"

             "คิดในทางที่ดีก่อนดิ วันนี้เป็นวันเกิดแกนะเว้ย" เพื่อนช่วยเพื่อนเสมอ และมันก็เคยช่วยชีวิตฉันครั้งหนึ่งเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง

                        ตอนที่ฉันอยู่เมืองไทยฉันมีแฟนชื่อ "แบงศ์" เขาเป็นคนหล่อมาก ใจดี เป็นคนสนุกสนาน และฉานก็มีเพื่อนสนิท2คน นาถกับอั้ม ฉันคบกับแบงศ์มาปีกว่าแล้วเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ส่วนอั้มก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน มีอยู่ครั้งหนึ่งฉันเดินตามเขาไปโดยที่เขาไม่รู้ และฉันก็ให้นาถเดินตามอั้มไป แล้วก็เห็นสิ่งหนึ่งที่ไมอยากเห็น 2คนนั้นมาเจอกัน ฉันเดินตามมา 5 วันแล้วฉันทนไม่ไหวเพราะเห็นภาพอุจาดตา เห็น2คนนั้น kiss กัน พอสองคนนั้นเห็นฉันตาโตยังกับลูกมะเขือเทศ แบงศ์รีบหาคำแก้ตัวต่างๆนาๆและอั้มก็เหมือนกัน ตอนนั้นฉันก็ได้ตัดขาดความสำพันธ์ทันทีฉันกลับบ้านไป ฉันกำลังจะกินยาฆ่าตัวตายและนาถก็มาช่วยฉัน และฉันก็มาเรียนต่อที่นี้

            "ฮืม ขอบใจ ถ้าอย่างนั้นฉันเลี้ยงไอติม เธอจ่าย ok "

            "ไองก"

            "นาถจ๋าเดี๋ยวไปดูหนังต่อนะ"

            "ได้  ฉันเลี้ยง  เธอจ่าย"

            "เฮ้ย!!!!   จ่ายก็ได้"

                 นางเอกของเราไม่รู้เลยว่ามีคนตามมาตั้งแต่ร้านหนังสือ ลองคิดดูนะว่าใครตามมา ก็คนที่เจอในร้านหนังสือนั้นแหละ

                 ฉันกับนาถหลังกินเสร็จก็ขึ้นชั้นบนไปดูหนัง เราสองคนเถียงกันไปกันมาว่าจะดูหนังเรื่องอะไร แตแน่นอนต้องดู DATH  NOTE และสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็คืออีตาเบื้อกที่ร้านหนังสือมานั่งดูหนังข้างฉัน แต่ไม่มีผู้หญิง ตลอดที่หนังฉายฉันดูได้บางไม่ได้บางก็อีตานี้เล่นหลับแล้วเอาหัวมาพิงฉัน

             "นาถฉันกลับคอนโดก่อนนะ"

             "ฮืมแล้วค่อยเจอกันนะ"
     
             "ถึงสักที เบื่อจริง วันนี้ซวยชิบ ไปอาบนำดีกว่า"

             [อยากมีคนพิเศษอย่ในคืนพิเศษ คืนสำคัญอีกคืน] 
     
             "ฮัลโหล"

             "นาถเอง"

             "มีไรก็ว่ามาดิ ยาสระผมค้างอยู่บนหัว"

             "พรุ่งนี้ฉันไม่อยู่ ฉันฝากพี่ชายฉันกับแกได้มัย"

             "เหอะๆ ได้สิ"

            "อย่าจับพี่ชายฉันปล้ำนะเว้ย"

            "ไม่หรอก แค่จะทำเป็นสามีเอง"

            "ฝากพรุ่งนี้ 8 โมง"

            "ok แค่นี้นะ"

                  ไปอาบน้ำต่อดีกว่ามีความสุขโว้ย!!!! ต้องรีบทำความสะอาดห้องเดี๋ยวฉันจะเสียภาพโพดหมด 
      

      ตื้ด ๆ ตื้ด     ตึง!!

            "โอ้ยเจ็บก้นเป็นบ้าเลย ไปอาบน้ำดีกว่า"เสียงตกเตียงครับพี่น้อง

            "8 โมงแล้วทำไมยังไม่มาอีก นอนดีกว่า"

      ก็อก  ก็อก

            "มาตอนนอนพอดีเลย"

            "ขอโทดนะแก้ม กว่าจะลากตัวมันมาได้"

            "พี่เขาคงมีธุระมั้ง หรือ พี่เขาไม่อยากมาก็ไม่เห็นเป็นไร"

            "เปล่า คือเพื่อนพี่มันชวนไปขี่รถเที่ยว"

            "พี่ตกลงพี่จะอยู่กับแก้มมันหรือว่าจะไปนอนข้างถนน"

           "อยู่ จะไปไหนก็ไปเลยไป"

           "ไม่ต้องไล่หรอก แก้มไปแล้วนะ"

           "อืม"

           "พี่กราฟนาถก็ไปแล้ว แต่ตอนนี้แก้มหิวข้าว" ไม่หิวข้าวได้ไงมาเอาเที่ยง

           "อืม พี่เลี้ยงเอง"ของฟรีแบบนี้แก้มชอบ

           "แก้มเปลี่ยนชุด 5 นาที"

           "เสร็จแล้ว"

           "เออ แก้มพี่ขอไปหาเพื่อนพี่แปปหนึ่ง" จะมาบอกทำไมต่อเมื่อมันถึงแล้ว

                   หลังโรงเรียนหยองโห มีผู้ชายฝูงหนึ่ง เฮ้ย! ไม่ใช่กลุ่มหนึ่ง มีรถเครื่องจอดเต็มไปหมดแต่ละคันโดนแต่งมาทั้งนั้น ของพี่กราฟก็แต่งมา

           "พี่พาใครมา น่ารักดี ขอดิ"คนนะฟระ ไม่ใช่สิ่งของ เดี๋ยวแม่ตบปากแตกเลย

           "เพื่อนน้องโว้ย ห้ามยุ่ง"

           "คราบบบ ขอโทดดดด"

           "ไอเยชิอยู่มัย"

           "อยู่ มีไร" เดินมาทาเท่มากค่ะ หล่ออีกต่างหาก

           "อาว! นาย/เธอ" พูดพร้อมกันเลยนะ

           "สองคนนี้รู้จักกันด้วยหรอ"

           "เออ พี่มีไรว่ามา" ดูสายตามันดิหื้นชัดๆ

           "ตอนนี้แกอย่าพึ่งไปมีเรื่องกับใคร ฉันไม่ว่าจะช่วยแก"

           "ครับ"

           "ค่อยเจอกันวันพรุ่งนี้"

                             พี่กราฟพามาร้าน chbar ร้านนี้หรูมาก อาหารโครตแพงเลย คนส่วนมากที่จะมาร้านนี้มักจะมากับแฟนหรือไม่ก็มาบอกรัก

            "แก้มสั่งอาหารได้เลย เดี๋ยวพี่มีเรื่องจะคุยด้วย"

            "สั่งเสร็จแล้ว"

            "คือ....... พี่ชอบแก้มมานานแล้ว แก้มจะคบกับพี่ได้มัย"

            "เออ........  ขอคิดดูก่อน"

            "ครับ"

                            หลังจากกลับมาจากทานข้าวต่างคนก็ต่างไมพูดอะไรเลย เงียบ!!!!!!!!!!  แล้วก็เดินเข้าห้องของตัวเอง (เวรกรรม แค่บอกรักแค่นี้เงียบ).............0-0**

                            เช้าอันสดใส วันขอตั้งความหวังว่า จะนอนให้เต็มที่ใครก็ห้ามรบกวน ตื่นมาเมื่อวานเลยเพลียมาก ก็วันหยุดไม่อยากตื่นเช้า

     ก๊อก ๆ ก๊อก
     
             "แก้มลุกขึ้นมากินข้าวต้มก่อนนะ"

             "............"

             "แก้ม!!!"

             "ค่ะ ไปอาบน้ำก่อนค่ะ"ตกใจหมดเลย

             "แก้มออกมาแล้วหรอ"ไม่เห็นหรอ (ห้ามพูดแบบนี้นะ)

             "พี่มีเรื่องจะให้แก้มช่วย"

             "ได้ค่ะ ถ้าตำรวจไม่จับ"ก ว น ตี น

             "พี่จะขอที่นี้เป็นที่ประชุมกลุ่มพี่วันนี้ได้มัย"

             "ได้ค่ะ" ตามบาย ใครห้าม

             "แล้วก็ช่วยทำของว่างให้ด้วย" เห็นฉานเป็นคนใช้ได้ไง

             "นั้นแก้มขอเข้าห้องก่อนค่ะ"

     1ชัวโมงต่อจากเมื่อกี้

              "แก้มออกมาทำของว่าให้พี่หน่อย"

              "ค่ะ ทำไรดีอะ ขนมปังทอดพอเปลือง"

              "เธอทำไรอะ"ตกใจหมด

              "เฮ้ย นายเบื้อก โฮ้ย เจ็บ"

              "เธอเป็นไร"

              "นายตาบอด ไม่เห็นหรอว่าโดนมีดบาด"

              "เธอนี้..."

       เพล้ง!!!!
         
               "เธอนี้ซุ่มซ่ามสุดยอดเลย"

               "ยุ่ง ไปเลยไป"

               "เธอไปทำแผลไป ตรงนี้ฉันทำเอง"

               "ฮืม"

                          นายเบื้อกนี้โรคจิตรึเปล่า อยู่ๆก็หาว่าเราซุ่มซ่าม แล้วไอคนที่ทำให้เป็นแบบนี้ใครอะ นอนดีกว่า เจ็บแผลชะมัด พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไปกันหมดแล้วเหลือแต่พี่กราฟนอนอยู่บนโซฟา หล่อดี เฮะ น่าหยิกแก้ม

                                            { ติดตามตอนที่ 2 ต่อนะค่ะไม่อย่างไงอ่านชักก็ได้}

                                                                          ........(^_~..)........

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×