ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลูกคนใช้ " สูญเสีย "
"่วย้วย!! อึ...ะ..่วย..ะ.." เ็หนุ่ม อายุเพีย 10 ปีำลัมน้ำและไม่สามารถ่วยัวเอไ้
"ว้าย!!!! ุานยอลมน้ำ ทำไมี นี่!!! มีใรอยู่แถวนี้ไหม ่วยุานยอล้วย" แม่บ้านนหนึ่นามว่า
บยอนบีำลัะโนเรียนมา่วยแ่็ไม่มีใรผ่านมาแ่ทำไไ้เาเอ็ว่ายน้ำไม่เป็น เาะ่วยลูอเ้านายไ้อย่าไร เาึิให้ีแล้ว่อยๆ ระโลไป่วยเ็วัย 10 วบที่ื่อานยอล บยอนบี่อยๆพาานยอลึ้นมาาน้ำแ่ัวเอ็หมแรเสีย่อน เธอใ้แรสุท้ายอเธอผลัานยอลให้เ้าฝั่ ในัหวะนั้น
" นี่!! เิอะไรึ้น ว้ายย!!!! าานน้ำ!!!!! " ุนายปาร์ใที่เห็นลูายอนเอำลัะเียะายึ้น
มาาฝั่ บยอนบีที่ำลัหมแรเธอ่อยหมสิลและมหายไปในน้ำ นาทีนั้นแบฮยอนลูอเธอำลัเินผ่านเห็นเธอำลัมน้ำ แบฮยอนร้อไห้ฟูมฟายเมื่อไม่เห็นแม่อเาแล้ว
"มะ.. แม่..อึ..แม่๋า...ฮือออ" แบฮยอนร้อไห้ ุนายปาร์ใมาที่เห็นแบฮยอนร้อไห้
"นี่!!! ใรอยู่แถวนี้มา่วยบยอนบี้วย ...าานลูเป็นไบ้า" ุนายปาร์พยายามให้นมา่วยแ่็เป็นห่วลูอนเอไม่น้อย านั้นลุิม ็ระโลน้ำไป่วยบยอนบีพยายามหาแ่็ไม่พบ เาพยายามมหานเอ ึ พาแม่อแบฮยอนึ้นฝั่แบฮยอนบีหมสิเนื่อาาอาาศหายใ
"มะ..แม่๋าลับมาหาแบ...มะแม่...." เ็น้อยอายุวัย 8 ปี ที่อุ๊าที่บยอนบีเย็บให้เอับมือไว้แน่นพยายามเรียแม่อนให้ื่นลุิม พยายามะ่วยีวิแ่็พบว่าบยอนบีเสียแล้ว แบฮยอน่อยๆลานมาเย่าแม่ัวเอ
"มะ..แม่...้าบบ..ฮึ...ฮืออ...ลับมาหาผม..ไม่มีแม่ใร..ฮึ..ะเล่านิทานพี่เ่า..ให้ผมฟัละรับ..ฮึฮืออ" แบฮยอนพร่ำไห้่อหน้าบยอนบี ุนายปาร์สสารแบฮยอนที่สูเสียแม่ัวเอเพราะ่วยีวิลูายเา
" ิมนายเอาาานไปหาหมอทานี้ันะัารเอ! " ุนายปาร์ให้ิมพาานยอลไปหาหมอิมนสวนรีบไปทำามำสั่อย่ารวเร็วเพื่อวามปลอภัยอานยอล ุนายปาร์มอแบฮยอนอย่าน่าเวทนา แบฮยอนเอาแ่ร้อไห้นึถึอีที่บยอนบียัอยู่
"แบฮยอน๊ะ พาแม่หนูเ้าบ้านับแม่นะ" ุนายปาร์ะให้แบฮยอนเป็นลูอีนเพราะแบฮยอนอนนี้ไม่เหลือใรพ่ออเา็เป็นใรไม่รู้เพราะอนที่บยอนมาสมัราน็แ่อุ้มแบฮยอนมา ้วยวามเห็นใุนายปาร์็เลยรับไว้ทำาน
"มะ...ไม่รับ...ฮึ..ุไม่ใ่แม่อผม..ฮึ..แม่อผมือนนี้.." แบฮยอนพูไปร้อไห้ไป้วยแบฮยอน่อยๆเอาสอมือเล็โอบอแม่ัวเอทั้น้ำา
"ทำแบบนี้ไม่ไ้นะ๊ะ แบฮยอนอย่าร้อไห้บนัวบยอนบีนะ๊ะ" ุนายปาร์ลัวบยอนบีไปไม่สบึบอับแบฮยอนแ่็ไม่มีทีท่าว่าแบฮยอนะปล่อยาัวแม่เา ุนายปาร์ิว่าเ็ไม่รู้เรื่ออะไร ึนั่มอแบฮยอนที่ร่ำไห้ับศพแม่ัวเออยู่อย่านั้น
"มะ..แม่..ฮึ...ฮืออ..ใระเล่านิทานให้แบฟัับ...ฮึ..ใระล่อมอนแบนอนไม่หลับ..ฮืออ..ใระูแลแบอนแบป่วย..ฮึ..ฮืออลับมาหาแบ..ใระเป็นนสอนแบในสิ่ที่ผิละรับ...ฮืออ..ใระทำแผลให้แบอนที่ล้ม...ฮึ..ฮืออ....เวลาแบบอหิวใระทำไุ่๋นให้แบทานับ...ฮึ..ฮืออ..แม่๋าแม่ลับมาหาแบเถอะนะรับ...ฮือออ..." แบฮยอนร้อไห้นสลบนิ่ไปเพราะเป็นเพราะวามเสียใมา ุนายปาร์สสารเ็นนี้นน้ำาลอออมา นึถึอนทีทัู้่เล่น้วยัน ในสวนวิ่ไล่ับันมัน็เป็นวเวลาที่ทำร้ายแบฮยอนมา
ุนายปาร์เห็นว่าแบฮยอนสลบไป็่อยๆอุ้มแบฮยอนึ้นมา "เธอไม่้อเป็นห่วแบฮยอนนะบยอนบีันะูแลเาสอนเาให้ไ้อย่าที่เธอสอนเาัน สัา" ุนายปาร์พู่อหน้าศพอบยอนบีเพื่อให้เธอสบายใว่าลูอเธอนั้นะสุสบาย ุนายปาร์ให้นมาเอาศพอบยอนบีไปฝัไว้ที่หลับ้านและุนายปาร์็อุ้ม
แบฮยอนึ้นห้อไป
TALK : เป็นไันบ้า่ะ ฝาอมเมนิามัน้วยนะ่ะ ้วยรั่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น