รักร้ายคูณสอง ยัยตัวแสบขอป่วนใจนายกะล่อน

ลำดับตอนที่ #1 : พบเจอ

                                                                                               
 เพี้ย!!

 “โอ๊ย! นี่แกกล้าตบฉันหรอ”
 “เออใช่ แล้วทำไมยะ”
 ตอนนี้ฉันกำลังดาหน้าอยู่กับยัยชะนีพวกนี้ที่ดับเบิ้ลโง่ที่มาท้าฉันตบ -O-!
 “อ๋อ ก้ไม่ทำไมหรอกแค่จะ”
 ยัยนั่นง้างมือจะตบฉัน -O- แต่โชคดีที่ฉันไวกว่า ^^
 พลั่ก!!
 ฉันซัดหน้าเห่ยๆของยัยนี่ -O-! โอะโอ หนักน่าดูเลยนะเนี่ยหมัดฉัน ^O^ ซัดทีเดียวเลือดกำเดวไหลเลย
 >O<
 “แกต่อยฉันหรอ”
 “เห้นเป้นนั่งจำจี้หรอ”
 “ฉันจะต้องเอาคืนแน่ฝากไว้ก่อนเถอะ!!”
 
 ฉันไม่ใช่โรงรับจำนำนะยะ!! (ธนาคารมันหรูไป -.,-) จะได้รับฝากของชาวบ้านไปทั่ว -O-
 “แกยังรู้จักฉันน้อยไปยัยแอนนี่! ฉันท่านคารันผู้ไม่เคยแพ้ใคร =O=!!”
 เพี้ย! พลั่ก!!
 ฉันตบ&ถีบส่งยัยแอนนี่ไปสู่บ้านเกิดของหล่อน -O- (สุสาน) พร้อมกับพวกเบ้ของมัน
 “โห คารินเธอเก่งจังเลยอ่ะ >_<”
 พิ้งค์เพื่อนที่ออกจะปราบปลื้มผูชายเป้นชีวิตจิตใจของฉันพูดขึ้นหลังจากนั่งดูฉันตบยัยพวกนั่นมานาน จนเมื่อยตูด =_=
 “คาริน >_< มันส์ดีนะฉันว่า”
 ส่วนนี่อินเพื่อนซี้ที่สุดในกลุ่มที่ช่วยฉันตบยัยพวกนั้น
 “แต่ฉันว่ามันดูโหดร้ายไปนะ”
 ส่วนนี่เต้ -_- จืดและเซ่อที่สุดในบรรดาเพื่อน (ร่วมห้อง) ฉันอุสาห์เสียงตาย (ตรงไหน) ช่วยหล่อนนะยะ
 >O<
 “โหดร้ายตรงไหนหะยัยเต้! ที่มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ”
 
 นี่ก้มุกเพื่อนซี้ของฉันอีกคน ยัยนี่เรียกได้ว่าโครตสนิทกับยัยพิ้งค์เลยก้ว่าได้ -_-^
 “เฮ้ เพื่อนๆ ^^”
 ฉันเกียจหน้ายิ้มๆขอยัยพิ้งค์ชะมัดเลย -_-^ เพราะมันจะพาพวกเราซวย
 “มะ มีอะไรหรอ ^^;;”
 ยัยอินเอ่ยถามขึ้น
 “^^”(<<หน้าพิ้งค์)
 “-_-+++”(<<หน้าทุกคน)
 “ฉันนัดเด็กนักเรียนโรงเรียนเทโดไวน่ะ ^O^”
 “จริงหรอ!!”
 “แล้วไง”
 ฉันกับยัยมุกพูดขึ้นพร้อมกัน แต่ต่างคาวมคิด
 “หล่อมั้ยๆ >.,<”(มุก)
 “หล่อดิ ยิ่งคนที่ชื่อออตน่ะโครตหล่อเลยแก >///<”(พิ้งค์)
 ไม่พ้นเรื่องพวกนี้จริงๆนะพวกแก -_-;;
 
 “แล้วนัดไว้ที่ไหนอ่ะ”
 “เอาน่าเดี๋ยวฉันพาไป ^^ กว่าจะติดต่อได้ดับเบิ้ลยากเลย >_<”
 “หรอ >///<”
 ยัยสองคนนั่นคุยกันแต่เรื่องผู้ชายโรงเรียนเทโดจนฉันรำคาญ และอยากนอนมากที่สุดเลย -_-^ เพราะฉันรู้จักยัยสองคนนี้ดีถ้าพวกเธอ ได้คุยเรื่องที่เกี่ยวกับผู้ชายละก้ มึงเอ๋ยไม่เป้นอันทำอะไรแน่
 
 *** เวลา 20.45 น. ***
 และแล้วช่วงเวลาที่ฉันไม่อยากให้มันมาในที่สุดมันก้มาถึง เมื่อยัยพวกนี้ดันลากฉันมาหาผู้ชาย TTOTT
 “เอ๋ นายพวกนั่นนั่งตรงไหนกันนะ”
 ยัยพิ้งพูดขึ้น เออสมใจแกสิ T^T
 “อ้าว พิ้งค์ทางนี้ๆ ^^”
 “Hi ^_^”
 ยัยพิ้งเดินเข้าไปหากลุ่มเด็กผู้ชายน่าตาดีที่นั่งกินเหล้ากันอยู่ 2-3 คน แวะ! ฉันเกียจเหล้า T-T
 “ออตละ o_O”
 “อ๋อ ไปข้างนอกเดี๋ยวมา”
 “แหม มาถึงปลุ๊บก้ถามหาไอ้ออตปลั๊พเลยนะ ^^”
 หนึ่งในสมาชิกกลุ่มนายพวกนั่นพูดขึ้นมา -_- ไอ้ออตไอ้เอิตนี่มันคือใครกันฟะ! โอ้ย! คิดไปก้ปวดกบาลไปข้างนอกดีกว่า
 แอ๊ด~
 พลั่ก!!
 โอ้ย ไอ้ลูกหมาตัวไหนมันเดินชนฟะ!! เด๋วแม่จะด่าให้หนักเลย
 “ไอ้ Heer ไม่มีตาหรอวะ”
 ฉันว่าฉันไวแล้วนะ -_- หมอนี่ไวกว่าฉันอีกนะหน้าตาดีสะป่าวแต่ปากหมาชะมัด >_< เดี๋ยวนะมันด่าฉันว่า Heer หรอโหไอ้ฟาย (ความ  รู้สึกช้ารึไง : ผู้เขียน) 
“แล้วแกละมีมั้ย เดินไม่ดูคนเลย!”

 ฉันตะโกนดาหน้า (หรือหน้าด้าน) ออกไป แต่คำตอบที่ได้คือ...
 “เรื่องของกู”
 “โห ไอ้สะ...”
 ฉันยังพูดไม่ทันจบยัยพิ้งค์ตัวดีก้มาขวาง =_=
 “ว้าย! คารินอย่าไปมีเรื่องกับออตนะ >_<”
 “อะไรของแก”
 ฉันงงกับคำพูดของยัยพิ้งค์จึงถามออกไป -O-
 “มานี่ๆ”
 ยัยพิ้งค์จูงเอ้ย! ลากฉันออกมาห่างจากนายงั่งนั่นพอสมควร -O-
 “นั่นน่ะคือออต”
 พิ้งค์เป้นคนเอ่ยปากพูด
 “แล้วไง -O-!”
 “เธอจะเสียรู้ให้หมอนั่นน่ะสิ T^T”
 “ต๊ายตายกลัวจังเลย =O=”
 “เธออาจโดนลักหลับก้ได้นะ TOT”
 “บ้า!!!!”
 “แต่ถ้าเป้นฉัน ฉันยอมนะ ^^”
 ถุย! ไม่เอาด้วยหรอกยะ!! ถ้าให้ฉันนอนกลับหมอนั่นฉันยอมตายดีกว่า T^T การพบกันครั้งแลกนายทำให้ฉันรู้สึกเสียวสันหลังชะมัด T-T  นายออต!!! >O<