รัก โลก กลม (Yuri)
ถ้านี่คือบทลงโทษของคนเจ้าชู้ ดูเหมือนว่าฉันกำลังจะถูกกรรมตามสนองแล้ว เมื่อคนรักที่ฉันคิดจริงจังด้วยเกิดอุบัติเหตุแล้วจำไม่ได้ทำให้ฉันต้องจีบเธอใหม่ แต่เจ้าตัวกลับมีแฟนใหม่ที่ดันเป็นแฟนเก่าของฉันซะนี่
ผู้เข้าชมรวม
283,291
ผู้เข้าชมเดือนนี้
284
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ เจ้าปลาน้อย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เจ้าปลาน้อย
"กราดเกรี้ยว และดิ่งลึกในห้วงอารมณ์"
(แจ้งลบ)สัมผัสได้ถึงอารมณ์หนักหน่วงในทุกบทสนทนา ความสับสน ความโกรธ ความสุข แต่ไม่เยอะจนคนอ่านรู้สึกกดดัน ปลาน้อยยังคงร้อยเรียงทุกตัวอักษรอย่างมีเหตุมีผล ไม่ยัดเยียด ไม่ทำให้อึดอัด ถึงแม้เนื้อเรื่องจะชวนให้อึดอัด และคิดมากก็ตาม แต่ด้วยความปลาน้อยก็ยังทิ้งเบาะแสไว้ให้คนอ่านได้คิดตามเสมอ (หรือเราคิดเองก็ไม่รู้) ไม่แปลกเลยถ้าบางคนที่อ่านจบแล้วจะไม่ชอบตัวละค ... อ่านเพิ่มเติม
สัมผัสได้ถึงอารมณ์หนักหน่วงในทุกบทสนทนา ความสับสน ความโกรธ ความสุข แต่ไม่เยอะจนคนอ่านรู้สึกกดดัน ปลาน้อยยังคงร้อยเรียงทุกตัวอักษรอย่างมีเหตุมีผล ไม่ยัดเยียด ไม่ทำให้อึดอัด ถึงแม้เนื้อเรื่องจะชวนให้อึดอัด และคิดมากก็ตาม แต่ด้วยความปลาน้อยก็ยังทิ้งเบาะแสไว้ให้คนอ่านได้คิดตามเสมอ (หรือเราคิดเองก็ไม่รู้) ไม่แปลกเลยถ้าบางคนที่อ่านจบแล้วจะไม่ชอบตัวละครสักตัวในเรื่องนี้ หรือไม่ชอบนิยายเรื่องนี้ เพราะไม่มีตัวละครไหนเลยที่เหมาะกับบทนางเอก หรือพระเอกที่สุด แต่สิ่งที่ดีที่สุดในนิยายเรื่องนี้คือทุกตัวละคร 'เรียล' ในแง่ความรู้สึกของมนุษย์ ไม่ใช่แค่ตัวเอกอย่างอันนาเท่านั้น แต่ทุกตัวละครล้วนแล้วแต่มีความเห็นแก่ตัวด้วยกันทั้งนั้น ถ้า USyuri คือความละมุนละไมกลมกล่อม และ MATEyuri โดดเด่นเรื่องพล็อตเรื่องแล้ว 4Pyuri คงไม่พ้นการตีแผ่จิตใจของคน ความโลภ ความมักมาก ตัณหา ความรักตัวเองที่ทำให้สูญเสียสิ่งสำคัญในชีวิตไป ความกลัวในจิตใจที่ทำให้คนเราทำทุกอย่างได้เพื่อตัวเอง อันนารักตัวเองจนเสียคนที่รักไป เกวลินรักตัวเองจนเสียตัวตนของตัวเองไป ครูอลินรักตัวเองจนเสียคนที่รักตัวเองที่สุดไป และธามรักตัวเองจนเสียสติ เอ้ย! เสียสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตไป นิยายเรื่องนี้ไม่ควรอ่านรวดเดียวจบ การค่อยๆ อ่านไปทีละตอนจะมีเวลาให้หยุดคิด คนอ่านจะพบกับความรู้สึกที่แอบแฝงภายใต้บทสนทนาที่เกรี้ยวกราดนั้น ความเจ็บปวด ความทรมาณ และความกดดัน ณ ขณะที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์นั้นๆ ส่วนตัวคิดว่าตรงนี้ค่อนข้างลึกซึ้ง สัมผัสได้ว่าในเรื่องนี้ไม่มีใครสนุกเลย ไม่มีใครมีความสุขที่สุด (ยกเว้นปู้เป้ และมะเหมี่ยวเน้อะ ละไว้ในฐานที่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน) พออ่านจบแล้วคิดอะไรได้เยอะมาก มากจนกระอักกระอ่วนแทนปลาน้อยที่เล่าเรื่องผ่านตัวละครทั้ง 4 ตัว รู้สึกได้ว่าทุกคนในเรื่องนี้เจ็บปวดด้วยกันหมด โดนเฉพาะคนแต่งที่เจอกับตัว ถ้าปลาน้อยคิดว่าอยากให้ใครสักคนอินไปกับมัน ปลาน้อยทำสำเร็จแล้ว เราโคตรอิน บอกเลย อ่านน้อยลง
lyngnwak | 3 ส.ค. 60
3
0
"กราดเกรี้ยว และดิ่งลึกในห้วงอารมณ์"
(แจ้งลบ)สัมผัสได้ถึงอารมณ์หนักหน่วงในทุกบทสนทนา ความสับสน ความโกรธ ความสุข แต่ไม่เยอะจนคนอ่านรู้สึกกดดัน ปลาน้อยยังคงร้อยเรียงทุกตัวอักษรอย่างมีเหตุมีผล ไม่ยัดเยียด ไม่ทำให้อึดอัด ถึงแม้เนื้อเรื่องจะชวนให้อึดอัด และคิดมากก็ตาม แต่ด้วยความปลาน้อยก็ยังทิ้งเบาะแสไว้ให้คนอ่านได้คิดตามเสมอ (หรือเราคิดเองก็ไม่รู้) ไม่แปลกเลยถ้าบางคนที่อ่านจบแล้วจะไม่ชอบตัวละค ... อ่านเพิ่มเติม
สัมผัสได้ถึงอารมณ์หนักหน่วงในทุกบทสนทนา ความสับสน ความโกรธ ความสุข แต่ไม่เยอะจนคนอ่านรู้สึกกดดัน ปลาน้อยยังคงร้อยเรียงทุกตัวอักษรอย่างมีเหตุมีผล ไม่ยัดเยียด ไม่ทำให้อึดอัด ถึงแม้เนื้อเรื่องจะชวนให้อึดอัด และคิดมากก็ตาม แต่ด้วยความปลาน้อยก็ยังทิ้งเบาะแสไว้ให้คนอ่านได้คิดตามเสมอ (หรือเราคิดเองก็ไม่รู้) ไม่แปลกเลยถ้าบางคนที่อ่านจบแล้วจะไม่ชอบตัวละครสักตัวในเรื่องนี้ หรือไม่ชอบนิยายเรื่องนี้ เพราะไม่มีตัวละครไหนเลยที่เหมาะกับบทนางเอก หรือพระเอกที่สุด แต่สิ่งที่ดีที่สุดในนิยายเรื่องนี้คือทุกตัวละคร 'เรียล' ในแง่ความรู้สึกของมนุษย์ ไม่ใช่แค่ตัวเอกอย่างอันนาเท่านั้น แต่ทุกตัวละครล้วนแล้วแต่มีความเห็นแก่ตัวด้วยกันทั้งนั้น ถ้า USyuri คือความละมุนละไมกลมกล่อม และ MATEyuri โดดเด่นเรื่องพล็อตเรื่องแล้ว 4Pyuri คงไม่พ้นการตีแผ่จิตใจของคน ความโลภ ความมักมาก ตัณหา ความรักตัวเองที่ทำให้สูญเสียสิ่งสำคัญในชีวิตไป ความกลัวในจิตใจที่ทำให้คนเราทำทุกอย่างได้เพื่อตัวเอง อันนารักตัวเองจนเสียคนที่รักไป เกวลินรักตัวเองจนเสียตัวตนของตัวเองไป ครูอลินรักตัวเองจนเสียคนที่รักตัวเองที่สุดไป และธามรักตัวเองจนเสียสติ เอ้ย! เสียสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตไป นิยายเรื่องนี้ไม่ควรอ่านรวดเดียวจบ การค่อยๆ อ่านไปทีละตอนจะมีเวลาให้หยุดคิด คนอ่านจะพบกับความรู้สึกที่แอบแฝงภายใต้บทสนทนาที่เกรี้ยวกราดนั้น ความเจ็บปวด ความทรมาณ และความกดดัน ณ ขณะที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์นั้นๆ ส่วนตัวคิดว่าตรงนี้ค่อนข้างลึกซึ้ง สัมผัสได้ว่าในเรื่องนี้ไม่มีใครสนุกเลย ไม่มีใครมีความสุขที่สุด (ยกเว้นปู้เป้ และมะเหมี่ยวเน้อะ ละไว้ในฐานที่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน) พออ่านจบแล้วคิดอะไรได้เยอะมาก มากจนกระอักกระอ่วนแทนปลาน้อยที่เล่าเรื่องผ่านตัวละครทั้ง 4 ตัว รู้สึกได้ว่าทุกคนในเรื่องนี้เจ็บปวดด้วยกันหมด โดนเฉพาะคนแต่งที่เจอกับตัว ถ้าปลาน้อยคิดว่าอยากให้ใครสักคนอินไปกับมัน ปลาน้อยทำสำเร็จแล้ว เราโคตรอิน บอกเลย อ่านน้อยลง
lyngnwak | 3 ส.ค. 60
3
0
ความคิดเห็น