Fic 1827

ลำดับตอนที่ #2 : #2

Mode :: Sawada Tsunayoshi 

 

เรียนไม่ได้เลยครับ!! ก็ผมมัวแต่คิดเรื่องเมื่อเช้าอยู่น่ะสิ! คุณฮิบาริจะมาหอมแก้มผมทำไม นอกจากจะแกล้งผมแค่นั้นแหละ

 

กิ๊ง~ ก่อง~ 

 

เยสสสส!! เสียงกริ่งเลิกเรียนช่วยชีวิตผมไว้พอดีเลยยย ป้ะ!! กลับบ้านเราาา ~ 

 

"รุ่นที่10คร้าบบ ผมไปส่งมั้ยครับ??" โกคุเดระคุงเดินเข้ามาหาผมที่โต๊ะเรียน แล้วพูดขึ้น

 

"ฮ่าๆ ฉันไปด้วยนะ สึนะ ^^" ยามาโมโตะ 

 

"อื้ม ไปด้วยกันนะ ยามาโมโตะ โกคุเดระคุง" 

 

"ถ้ารุ่นที่10พูดแบบนั้นล่ะก็..."

 

ครืด~ 

 

"ขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่เจ้าสัตว์กินพืชตัวนั้นต้องไปกับฉัน" เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นหลังจากเสียงประตูเปิด คุณฮิบารินั่นเอง

 

"ผมเหรอครับ??" ผมพูดแล้วชี้ตัวเอง คุณฮิบาริพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าใช่ แล้วเดินมาคว้าข้อมือผมออกนอกห้องไปเลย 

 

"เจ้าฮิบาริ!! แกจะพารุ่นที่10ของชั้นไปหนายยย!!??" 

 

"น่าๆ โกคุเดระ สึนะไม่เป็นอะไรหรอก ^^" 

 

"ชิ!" (พิจารณาดูนะคะว่าประโยคไหนเป็นของใคร -0-")

 

Mode :: Normal (บรรยายแบบธรรมดา)

 

"ด...เดี๋ยวสิครับคุณฮิบาริ จะพาผมไปไหนน่ะ??" ร่างบางที่โดนร่างสูงลากออกมาจากห้องเรียน กำลังพูดและใช้ความพยายามอย่างมาก

 

ในการที่จะเอาข้อมือของตนออกจากมือของร่างสูง  

"ต่อไปนี้ฉันจะต้องไปอยู่บ้านนายซักพัก คนที่บ้านนายน่ะเจ้าหนูพาไปอิตาลีทั้งหมด  เจ้าหนูไม่ได้บอกหรือไง??" 

"ม...ไม่ได้บอกครับ.." 

"หยุดดิ้นซักที เดี๋ยวก็เจ็บ หรืออยากจะให้ฉันอุ้ม :) ก็ได้นะ" ร่างสูงยิ้มเจ้าเล่ห์ ในขณะที่ทุกคนในโรงเรียนต่างมอง2คนนี้ประมาณว่า

'กรรมการคุมกฎนี่หว่า ไอ้ห่วยสึนะด้วย สงสัยเจ้านั่นคงไปทำอะไรให้แหงๆ'

'ค...คุณฮิบาริทำไมถึงไปอยู่กับเจ้าห่วยสึนะได้ฟะ!?'

อะไรแบบนี้

"ม...ไม่เป็นไรครับ"

"งั้นก็เดินไวๆ!" 

__________________________________________________________________~


ตัดฉับ!! (สั้นๆอีกเช่นเคย)

ปวดมือค่ะ ปวดหัวด้วย 

ไว้มีอารมณ์อยากแต่งเมื่อไหร่ (?) เดี๋ยวจะมาลงให้น่ออ

ขึ้นอยู่กับเม้นน๊าา ยังไงก็เม้นๆกันด้วย บ๊ายบี~ 

___________________________________________________________________~