คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Valentine online [ 1 ] ยินดีตอนรับนะยัยเตี้ย
Valentine online [ 1 ] ยินดีตอนรับนะยัยเตี้ย
5 นาฬิกา
วันที่ 1 มกราคม คริสต์ศักราชคลิสตันที่ 482
ปราสาทอะโฟรไดที
เวลาอย่างนี้ ณ ปราสาทแห่งนี้ คงไม่พ้นมีเสียงเห่าและหอนจากสนุขตัวโปรดของลูกสาวเจ้าของปราสาทได้ และนั้นเป็นนาฬิกาปลุกให้เธอได้อย่างดีแต่ถ้าวันไหนเธอไม่อยากตื่นแล้วมันยังเห่าหอนต่อไปก็มิพ้นรองเท้าปลิวไปใส่หัวมันด้วยแรงของเธอเอง แต่วันนี้เธอคงไม่ได้ปารองเท้าไปหาสนุขสุดที่รักของเธออีกนานเลย....เพราะเธอกำลังย้ายโรงเรียนใหม่ซึงมันเป็นโรงเรียนประจำ และนี้เป็นสาเหตุหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมาเพื่ออาบน้ำ แต่งตัว และ ออกเดินทาง
ท่านพ่อนะท่านพ่อลูกก็บอกไปแล้วว่าลูกไม่อยากไปเรียนที่โรงเรียนรอยัลคลิสตัน
แต่ท่านพ่อก็ยังให้ลูกมาเรียนโรงเรียนนี้จนได้.....มันวิเศษขนาดนั้นเลยอย่างนั้นหรอ?
ไอ้โรงเรียนเวทมนต์ที่แสนจะสอนห่วยและง่ายแล้วยังมีตำนานความรักบ้าๆอีก....แต่ถึงอย่างนั้นตำนานนั้นก็ถือว่าเป็นตำนานที่ดีมากเลยทีเดียว
หญิงสาวผมสีบลอนทองมัดแกะดวงตาแมวกลมโตสีชมพูอ่อนดูน่ารัก แก้มสีชมพูอ่อนผิวสีไขอมชมพูปากสีชมพูระเรื่อ...หน้าอกโตเหมือนวัว เอ๊ย เรามาเขาเรื่องกันเลย เธอมีนาม วีนัส คลิสตัน อะโฟรไดท์ นั่งคิดอะไรในใจอย่างเดี่ยวดายชวนคนขับรถคุยก็ไม่ตอบไม่หือและไม่อือแม้แต่น้อย จะนั่งดูนกหรือ ยิ่งไม่ใช้ใหญ่เพราว่าแถวนี้เป็นเขตปลอดสัตว์อ่อนแอจะมีเพียง เหยี่ยว อีแร้ง อีกา ที่ไม่ได้หน้าดูมากเท่าไหรนัก....คิดแล้วก็หน้ากลุ้มใจแทนเธอ
สาเหตุที่เธอยอมไปไม่ใช้อะไรหรอกนอกจากตำนานที่เธอกำลังสนใจอยู่......
และการตามหาเนื้อคู่
ที่เธอไม่รู้ว่าเป็นใคร....มันเหมือนคนบ้าเลยใช้ไหม?
หาสิ่งที่ไม่รู้ว่ามีอยู่จริงหรือเปล่านะ......มันมีไว้สำหรับคนบ้าๆอย่างเธอนี้แหละ
“คุณหนูขอรับ....ถึงโรงเรียนแล้วขอรับ”
คนขับรถม้าทำให้เธอตื่นจากความคิดบ้าๆที่เธอกำลังคิดอยู่ทันที....เมื่อเธอได้สติแล้วก็ค่อยๆก้าวลงจากรถอย่างช้าๆ
ตุ๊บ
มันไม่ใช้เสียงอะไร....มันคือเสียงกระโดดลงจากรถม้าของเธอ และนั้นทำให้เรารู้ความลับอีกอย่างของเธอแล้วนอกจากจะหน้าอกใหญ่และตัวเล็ก แล้วเธอยังเตี้ย ของ เตี้ย และเตี้ย ดูจากส่วนสูงระดับนี้คงประมาณ164 ซ.ม ถือว่าเตี้ยมากเลยทีเดียว=[]=
มองอะไรกัน...เสียมารยาทฉันแค่ตัวเตี้ยกว่านิดเดียวอย่ามามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้นนะ!
เธอคิดในใจแต่ว่าสายตาอาฆาตของเธอคงส่งไปถึงเหล่าคนที่จ้องมองเธอด้วยสายตาแบบว่า...สงสัย ผ.อ อนุญาติให้คนแคระมาเรียนโรงเรียนรอยัลสคลูได้อย่างไง?
“อย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้น.....และกรุณาให้ความเคารพฉันด้วยฉันเพศแม่พวกนายนะเจ้าตัวผู้”
เหล่าชายหนุ่มหน้าตาดูดีและมีตระกูลที่จ้องมองหน้าอกอันใหญ่บิ๊กไซล์คิงไซล์ของเธอนั้นแถบสลบเมื่อหญิงสาวน่ารักตัวเล็กๆประดุจแมวน้อยแสนเชือง กับมีสายตาเย็นชาเหมือนเจ้าหญิงน้ำแข็งในนิยาย คำพูดของเธอยิ่งแช่แข็งเขาโดยอัตโนมัติ
นะ...หน้ากลัวT^T
นั้นคือคำที่เธอมักจะได้ยินตามทางเดิน...และดูเหมือนเธอจะไม่สนใจอะไรมากด้วย เพราะเธอคงจะชินและชาสำหรับเรื่องนี้อยู่มากแล้ว
ณ ต้นมะม่วงหลังโรงเรียน
“ยัยนั้นมาแล้วงั้นเหรอ?.....”
“หึ....”
“ยินดีตอนรับนะยัยเตี้ย”
เหล่าผู้คคนที่นั่งและปีนปายอยู่บนต้นมะม่วงพูดขึ้นอย่าง...ดีใจและอาฆาต
ความคิดเห็น