รวมเรื่องราวความรักแสนเศร้า

ลำดับตอนที่ #2 : รู้ตัวช้า . . .

ฉันเจ็บ . . . เธอเจ็บ . . . เราต่างก็เจ็บ . . .
คล้ายๆ กัน . . . . .

เมื่อคืนนี้ ... เผลอตัวทำร้ายคนที่รู้สึกพิเศษกับเราไป
คนที่ช่วยปลอบโยน วันที่เราอ่อนล้า
คนที่เราใช้เค้าเป็นตัวช่วย... เพื่อพักใจ ในวันที่โหดร้าย..ให้ผ่านพ้นไป

วันที่เจ็บปวดวันนั้น ฉันจำได้ดี ..
วันที่คนคนนั้น บอกลา ..
ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีพรุ่งนี้ ไม่มีเสียง ไม่มีอะไรเลย
"what happen if i dont talk to u again?"
not thing.... {ไม่มีเลย ไม่มีอะไรเลยเธอ}
ฉันไม่ร้องไห้ เลยสักนิด ฉันยังยิ้มอยู่ ...
หัวเราะ ยิ้มแย้ม .. ร่าเริง
ไม่มีร่องรอยบาดแผลใด ปรากฎบนใบหน้าฉันเลย
หากแต่ทันที .. ที่ฉันอยู่คนเดียว...
น้ำใสๆ จากดวงตา มันก็เอ่อล้นออกมา.. ทั้งที่ฉันยังอยากจะยิ้มอยู่
วันนั้น.. เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ..
ทุกๆ วัน .. ฉันอยู่ด้วยความไม่ประมาท
ฉันจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างนั้นอีก
เมื่อวันนี้ คนคนนั้นกลับมาแล้ว .. ฉันไม่อยากให้เค้าหายไปอีก

-          - - - - - - - - - - - - -

-           

ฉันลืมเธอ ... พี่ชายที่แสนดี ...
พี่ชาย ที่เข้ามาพูดคุย ทักทาย และคอยห่วงใย ..
ลืมเลือนเธอไป เสียจริงๆ ..
จะให้ฉันพูดอย่างไรดี . . . คำสวยหรูมากมาย . . . ถ้าฉันยังอยากรั้งเธอไว้
หากแต่ฉันไม่พูดอะไรเลย . . . เธอก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเช่นกัน
ฉันมันก็แค่คนธรรมดา . . .
เวลาที่ผ่านมา . . . ช่วงที่ไม่มีคนนั้น . . . ฉันเจ็บปวดน้อยลงก็เพราะเธอ
หากถามว่าไม่รู้สึกอะไรเลย .. คำตอบมัน คือ ไม่ใช่ทั้งหมด
แต่หากถามว่า รู้สึกแค่ไหนกัน .. คำตอบจริงๆ ฉันไม่กล้าพูดออกไป . . .

แต่ฉันก็ตอบ - -
- - ฉันทบทวนกี่ครั้ง ต่อกี่ครั้ง . . . คำตอบก็ยังคงเหมือนเดิม . . .
ฉันคงไม่เคยรักใคร . . . เพราะฉันจำไม่ได้ว่า "รัก" รู้สึกยังไง . . .
หากแต่ความรู้สึกดีดี .. ฉันคงพอจะมีอยู่บ้าง . . .
หากแต่ความพิเศษมากมาก ฉันยังให้ใครบางคนไปแล้ว .
หากแต่สิ่งใดๆ  ฉันเผลอทำลงไป . . . ได้โปรดให้อภัยฉันที
- - ฉันก็แค่ คนธรรมดา . . . ที่รักตัวเอง มากกว่าใคร

บาดแผลครั้งนี้ .. ที่ฉันทำให้กับเธอ ..
มันก็คงเป็นบาดแผลในใจฉันต่อไปอีก เช่นกัน ...
ยากจริงๆ .. ที่จะพิเศษสำหรับใคร และฉันเอง
ก็ยังคงทำตัวไม่ถูกอยู่ดี ..

- - กรอบ 

H P ไดใส
+ + ลิ้งจาง

- - กล่องเม้นใส



 scoll bar 


+ +-   - - - - + +
- - เปลี่ยนสีทั้งหน้า