ปาฏิหาริย์รัก . . . จากฟากฟ้า

ลำดับตอนที่ #2 : 2

2

" จ๊ะเอ๋ . . . หม่อน "

" โห. . . หวาน กว่าจะมาได้ หม่อนยืนรอจนขาแทบจะหักอยู่แล้วนะ"  หญิงสาวบ่นเพื่อนที่มาสายจนเป็นกิจวัตร

" ขอโทษจ้า แล้วทำไมคุณหม่อนไม่ไปนั่งรอดี ๆ ล่ะจ๊ะ มายืนโชว์หุ่นอยู่ตรงนี้ทำไม" เพื่อนสาวขอโทษ แต่ก็ไม่วายแขวะคนรอ

" รำคาญพวกรุ่นพี่อ่ะ ชอบมายุ่ง" เธอบ่นกับเพื่อนพร้อมกับหน้าตาบอกบุญไม่รับ

" โห... เพื่อนฉัน... นี่ขนาดวันแรกนะเนี่ย... รุ่นพี่ติดซะแล้ว อิอิ" เพื่อนสาวแซวเธอเล่น

" ขำอะไรห๊า... หวานไม่มาเจออย่างหม่อนก็พูดได้นี่ . . . เราเป็นรุ่นน้องทำอะไรก็ไม่ได้ เดี๋ยววันนี้จะโดนแกล้งหนักไปเปล่า ๆ"  หญิงสาวถลึงตาใส่เพื่อน เมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวกำลังยิ้ม

" จ้า ๆ สุดสวยของหวาน... ไปเถอะ เขาเรียกรวมกลุ่มแล้ว" หวานบอกเธอเมื่อได้ยินเสียงประกาศ เพื่อเรียกให้น้อง ๆ ทำกิจกรรมร่วมกัน

                   กิจกรรมต่าง ๆ ดำเนินตั้งแต่ช่วงสายจนล่วงเลยมาถึงช่วงบ่าย เสียงผู้คนดังไปทั่วบริเวณสนาม                                         เนื่องมาจากความเหนื่อยล้าจากการร่วมกิจกรรมอันเป็นเวลาที่ยาวนาน จึงส่งผลให้น้องๆบางคนถึงกับเป็นลมล้มพับไป  แต่น้ำหวาน . . . หญิงสาวตากลมโตยังคงมุ่งมั่นในการร่วมกิจกรรมอย่างไม่ลดละ แต่เมื่อหันไปเห็นหน้าเพื่อนสาวที่ซีดก็ต้องตกใจ

              " หม่อน !!! เป็นอะไรไปน่ะ... หน้าซีดเชียว ไปพักก่อนเถอะ เดี๋ยวหวานพาไป"  เธอเข้าไปช่วยพยุงเพื่อนออกจากกลุ่ม

             " จะไปไหนกัน . . . เจอแค่นี้ก็ถอยแล้วหรอ . . . จะไปทำอะไรกิน" เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งดังขึ้น เมื่อเห็นว่าพวกเธอกำลังจะเดินออกไปจากกลุ่ม

              " ฉันจะพาเพื่อนไปพัก. . . ไม่มีตาหรือไง เพื่อนฉันจะแย่อยู่แล้ว" เสียงของเธอดังด้วยความโมโห และดังขึ้นอีกเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่กำลังพูดนั้น . . . เป็นคนเดียวกันกับคนที่ทำให้เธอต้องลงไปกองกับพื้น พร้อมกับหาว่า เธอไม่มีตา!!!

             " อ้าว . . . ไหงพูดงี้ล่ะ พูดอะไรน่ะเกรงใจรุ่นพี่บ้างสิ " ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาพร้อมกับพูดขึ้น เมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าพูดจาไม่ค่อยจะเข้าหู

               " ถ้าเป็นคนอื่นฉันก็คงพอจะทำใจได้นะ  แต่ฉันคิดว่าคนอย่างนายน่ะ พูดดี ๆ ด้วยไม่ได้หรอก  ถอยไปเลยนะ . . . ฉันจะพาเพื่อนไปนั่งพัก "  หญิงสาวตะโกนใส่ชายหนุ่มที่กำลังยืนขวางทางเธออยู่

                " เธอน่ะไม่ต้อง . . . อยู่เฉยๆเลย . . . เฮ้ย . . . ไอ้เต  พาน้องเค้าไปพักดิ๊ . . . เธอกลับไปทำกิจกรรม " ชายหนุ่มตะโกนเรียกใครสักคนในกลุ่มรุ่นพี่ห่างออกไป แล้วชายหนุ่มคนหนึ่งที่ชื่อ เต  ก็วิ่งเข้ามา เค้าเป็นชายหนุ่มผมดำ ใบหน้าคมเข้มตามแบบคนไทย ซึ่งหากใครพบก็ต้องมองว่าเป็นคนมีเสน่ห์ เมื่อเขาเข้ามาหยุดยืนคู่กับชายหนุ่มนัยน์ตาสีน้ำตาล เธอก็ต้องยอมรับว่าพวกเขาจัดเป็นบุคคลที่หน้าตาดีไม่น้อยเลยทีเดียว

               " ไอ้ต้นน้ำ  . . . น้อง ไม่สบายเหรอ . . . มา . . . พี่พาไปพัก" เตเดินเข้ามาถามชายหนุ่มผิวขาวต้นน้ำเห็นสีหน้าของหญิงสาวผมยาวซีดเซียวเต็มไปด้วยเหงื่อ ก็รีบเข้าไปพยุงทันที

               " อ้าว . . . แล้วนี่จะมายืนอยู่ทำไม . . . กลับไปเข้ากลุ่มซะสิ " ชายหนุ่มตะคอกใส่หญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอมัวแต่มองตามเพื่อนสาวที่ถูกรุ่นพี่พยุงเดินห่างออกไป

              " รู้แล้ว . . . ไม่ต้องมาสั่งฉัน . . . " หญิงสาวตะโกนใส่หน้า ก่อนจะสะบัดหน้าแล้วรีบเดินเข้ากลุ่มของตนไปแต่ก็ยังคงได้ยินเสียงชายหนุ่มตะโกนไล่หลังมา

               " เดี๋ยวก็รู้ยัยตัวแสบ เธอกับฉันได้เห็นดีกันแน่ …"