คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แอบชอบ.....
วินเข้ามาในห้อง เขาเห็นเพียงกำลังนั่งเขียนอะไรบางอย่างอย่างขมักเขม้น
'เอ๊ะ วันนี้มาเช้าแฮะ' เขานึกในใจอย่างสงสัย
วินเข้ามานั่งบนที่นั่งของเขา หลังจากที่เขานั่งเสร็จไม่กี่วินาที
'ตึง!!' เสียงของบางอย่างกระแทกลงบนโต๊ะของเขา
'อ้าว วิน มาพอดีเลย สอนข้อนี่หน่อยดิ' เพียงถาม
วินมองไปที่หนังสือ
'วิชาคณิต??' เขานึกในใจ
แล้วเขาก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไป
'เพียง!!!'
เขากลืนน้ำลายไป1เฮือก
'อะ..อ๋อ ได้สิ'
เพียงยิ้ม
'อื้อ' เพียงเอาดินสอกดให้วิน แล้วเธอก็มานั่งตรงที่นั่งข้างๆของวิน
'วินค่อยๆอธิบายไปอย่างละเอียด'
......................
พักเที่ยงของวันนี้ เขาเดินไปโรงอาหารพร้อมกับหนึ่งกับกลุ่มเพื่อนอีกประมาณ 3-4 คน วินนั่งลงบนเก้าอี้ในโรงอาหาร ก่อนที่เขาจะซื้ออาหารและทานเข้าไป
........
และ ทันใดนั้นเอง เขาก็เหลือบไปเห็นเพียง ซึ่งกำลังเดินหาที่นั่งอยู่ ตาของเขาเหลือกโตขึ้นทันที เขามองที่เพื่อนของเขา เพื่อนของเขาทานอาหารเสร็จแล้ว แต่พวกเขายังรอวินซึ่งจะได้เดินไปพร้อมกัน
'อะ...เอ่อ... ไปก่อนเลยก็ได้นะ' วินตอบเพื่อนเขา
'อ๋อ ไม่เป็นไรๆ ไปด้วยกันก็ได้' หนึ่งตอบ
'อ๋อ ไม่เป็นไร ไว้เราทานเสร็จแล้วเราไปหาๆ..' วินรีบพูดอย่างตะกุกตะกัก
เพื่อนของเขามอง
'อะ..อ๋อ ก็ได้ๆ งั้น เสร็จแล้วไปเจอกันที่สนามบาสนะ' เพื่อนของเขาพูด
'ได้เลย' วินตอบอย่างเต็มเสียง
หลังจากที่เพื่อนของเขาลุกขึ้นไปกันหมดแล้ว เขาก็ค่อยๆทานอาหารของเขาอย่างช้าๆ สายตาก็มองไปที่เพียง เหมือนในใจเขาว่า
'ที่นั่งตรงนี้ยังว่างนะ'
''มีใครนั่งมั้ยคะ'' กลุ่มผู้หญิงกลุ่มอื่นเข้ามาพร้อมกับชี้ตรงที่นั่งว่างของเขา
'อะ...เอ่อ...' เขามองไปที่เพียง ก่อนตัดสินใจ
'ไม่ว่างครับ !!'
'อ๋อ ค่ะๆ'
เขาถอนหายใจออกมา
......
'เห้ยย ตรงนี้ว่างพอดีเลยอ่ะ อ้าววิน มีใครนั่งป่ะ' เพียงเดินเข้ามาถามเขา
วินส่ายหน้า หงึกๆ
'โอเค งั้นเรานั่งนะ'
วินพยักหน้าลง เมื่อเพียงเดินออกไป เขาแทบจะกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่
สักพัก เพียงและเพื่อนก็เข้ามานั่งที่ของวิน
'อ้าว ยังกินไม่หมดอีกหรอ กินช้าจัง' เพียงถาม
'หระ..หรอ งั้น เรารีบๆกินก็ได้' วินพูดเสร็จก็ตักข้าวคำใหญ่เข้าปาก
'บ้าๆ ไม่ต้องรีบกินขนาดนั้นก็ได้ ล้อเล่นน่า' เพียงค้าน และยิ้มมุมปาก
'ซื่อจริงๆเนอะนายเนี่ย' จิ๊บพูด
'อ้าวจิ๊บ กล้าพูดกับผู้ชายกับเขาแล้วหรอ'
'ผู้ชายซื่อๆแบบเนี้ย ไม่มีพิษอะไรหรอกน่า' จิ๊บตอบ
ทั้งสองหัวเราะใส่กัน วินก็ค่อยๆทานอาหารไปเรื่อยๆ
เหมือนจิ๊บเริ่มคิดอะไรพิเรนทร์ๆออก จิ๊บเห็นน้ำของวินและเพียงเป็นน้ำชนิดเดียวกัน เธอจึง
'เพียงๆ ดูไรโน่นดิ เห็นปะ' จิ๊บชี้ไปด้านหลังของเธอ
พอเพียงหันหลังไปปุ๊บ จิ๊บก็เอาน้ำของเพียงไปซ่อนไว้ตรงที่นั่งข้างๆเธอ
'ไหนวะแก ชั้นไม่เห็นเห็นอะไรเลย' เพียงตอบ
'อะ..อ๋อ เมือกี้ เรามองผิดเองแหละ โทดทีๆ' จิ๊บแก้ตัว
หลังจากเพียงหันหน้ามา เพียงก็เริ่มทานอาหารของเธอต่อ และเมื่อเธอกระหายน้ำ เพียงหยิบน้ำขึ้นมากิน แต่บังเอิญ(อาจจะไม่ก็ได้) เธอหยิบผิด ดันไปหยิบน้ำของวินซึ่งนั่งตรงข้ามเธอ
วินมองแก้วน้ำของเขาที่ถูกยกไป เขาตกใจ
วินมองไปที่แก้วน้ำของเขา หลอดดูดน้ำ กำลังจะโดนริมฝีปากของเธอ ใจของเขาค่อยๆเต้นระรัวๆ ไม่ค่อยเป็นจังหวะ
เขาตาเหลือกโตอีกครั้ง.....!!!
'เห้ยยย เพียง น้ำแกอยู่นี่'
ริมฝีปากของเธอใกล้หลอดเข้าเอามากๆ แต่เธอก็เอาแก้วน้ำห่างเธอออกไป
'อ้าว แล้วน้ำนี่' เพียงพูด
'เอ่อ.. ของเราเองแหละ' วินค่อยๆพูดเสียงเบาๆ
แล้ววินก็ตักอาหารเข้าปากของเขาไป
'ไม่เป็นไร ชั้นกินได้หมดแหละ'
ว่าแล้วเพียงก็ดูดน้ำในแก้วของวินเข้าไป
วินตกใจมาก ข้าวติดคอ
'แค่ก แค่ก' วินจับที่คอของเขา และไอออกมาเสียงดัง
'เห้ยๆ ข้าวติดคอแล้ว' เพียงพูด
'เอ้าน้ำ....' เพียงมองที่แก้ว 'เวรและ เรากินน้ำของวินหมดเลยอ่ะ โทดที'
'งั้น เอาน้ำของเราไปกินก่อนก็ได้' เพียงพูด
ตาของวินเหลือกโตมากยิ่งขึ้น ยิ่งทำให้ไอออกมามากขึ้นกว่าเดิม
'มะ...ไม่..ไม่เป็น....ไร แค่กๆ' วินพูดออกมา
'เอ่าน่าๆ หรือว่าวินไม่ชอบกินน้ำร่วมกับใคร อ่าว ไม่ชอบขี้หน้าเราหรอเนี่ย' เพียงถาม
'ปะ...เปล่านะ คือแบบ...เราเกรงใจน่ะ' วินตอบ
'ไม่ต้องมากงมาเกรงใจแล้ว เดี๋ยวอาหารติดคอตายกันพอดี' เพียงยื่นให้
'อะ..เอ่อ... แค่กๆ' วินค่อยๆ เอามือของเขายื่นไปรับแก้วน้ำจากเพียง
'ฮื่อ เอาไปสิ' เพียงพูด
เขารับมาแล้วถือในมือ เขาค่อยๆเอาหลอดเข้าใกล้ปากของเขา
วินมองที่หลอดแล้วจิตใจเขาฟุ้งซ่านไปทั่ว 'จะ...ดื่มแล้ว...นะ' เขานึกในใจ
ปากของเขาก็โดนหลอดแล้วดูดน้ำจนได้ อาการของเขาค่อยๆบรรเทาลง
'แค่เนี้ย ไม่เห็นต้องทำให้ยุ่งยากเลย' จิ๊บพูด
'ก็ถ้าแกไม่เอาน้ำชั้นไปซ่อนหรอกนะ' เพียงตอบ
'เออแฮะ ลืมไป' จิ๊บพูด
หลังจากนั้น วินก็ทานอาหารเสร็จก่อน แล้วก็ลุกจากไปก่อน ......
เข้าสู่ชั่วโมงกิจกรรม คนส่วนมากจะได้ผ่อนคลายจากความเครียดในเวลาเรียนก็คาบนี้ เพราะงานที่ให้ทำก็มักจะเป็นงานที่ต้องร่วมมือกันทำ และไม่ยาก
'เอาละ วันนี้เราจะให้ออกมาแนะนำเพื่อนที่เป็นเพศตรงข้ามของเรา ที่ให้ไปหามากันนะ' รุ่นพี่ออกมาพูดก่อน ซึ่งก็มีอาจารย์ยืนคุมด้านข้าง
นักเรียนที่ถูกเรียกขึ้นไป ก็ต้องเดินออกไปพร้อมกับคู่ของตัวเอง พร้อมกับบอกสิ่งที่เขาชอบไม่ชอบ
ซึ่งเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ก็มีหลายคู่ที่ออกไปรายงานเรื่อยๆ
'เอาละ คู่ต่อไป...' เสียงรุ่นพี่อ่านใบรายชื่อ
'วัชรพล สิทธิรัชต์ ออกมาพร้อมกับคู่เลยค่ะ'
วินซึ่งนั่งอยู่ ก็ลุกขึ้น เขาหันไปหาเพียง เห็นเพียงกำลังคุยกับเพื่อนอย่างออกรส
เพื่อนของเพียงมองเห็นวิน ก็เลยสะกิดเพียง เพียงหันหน้ามา ก็รีบลุกขึ้น
'โทดทีๆ' เพียงก็เดินออกมาพร้อมกับวิน
ทั้งคู่ยืนชิดกัน วินพูดก่อน
'ก็.... ผู้หญิงคนนี้นะครับ ชื่อว่า รมิตา จันทร์วรารักษ์ ชอบสีส้ม เวลาว่างชอบอ่านนิตยสาร ชอบทานต้มยำกุ้ง ไม่ชอบทานอาหารที่ใส่เบคอน แล้วก็...เอ่อ... สเป็กก็.... ชอบคนที่อ่อนโยน ไม่เถียงเวลาทะเลาะด้วย แล้วก็ต้องเป็นตลก ครับ' วินอ่านในสมุดของเขา
'แล้ว น้องผู้หญิงละ'
'ค่ะ ก็ เขาชื่อว่า วัชรพล สิทธิรัชต์นะคะ แล้วก็ ชอบสี...ฟ้า ไม่ชอบทานเค็ม ชอบกิน เอ๊ย ทานแกงส้ม สูง179 เซนติเมตร หนัก66 กิโลกรัม สเป็กก็.... ชอบผู้หญิงที่ชอบอะไรเหมือนๆกับเค้าค่ะ'
วินมองไปที่เพียง เขาก็รู้แล้วว่าจบเรื่องของเขาแล้ว แต่จู่ๆ เพียงก็พูดขึ้นต่อ
'แล้ว ก็... เค้าเป็นคนชอบเหม่อ ชอบมองหน้าต่าง กินข้าวก็ช้า ขี้อาย ขนาดน้ำแก้วเดียวกันยังไม่กล้ากินเลย เป็นคนตลก สั่งให้ทำอะไรก็ทำ แต่ก็...เรียนเก่งด้วยนะคะ สอนการบ้านเพียงได้ด้วยแหละ'
วินหน้าแดงเถือก ใจของของเต้นแรงมาก เขาแทบจะก้มหน้าตลอดเวลา
'เอาล่ะ ขอบใจมาก' เสียงรุ่นพี่พูด เสียงปรบมือก็ดังขึ้นพร้อมกัน ทั้งสองเดินกลับไปนั่งตามที่ปกติ
วินกลับมานั่งที่ของเขา
หนึ่งเห็นวินเข้าก็เลยถาม
'เห้ยวิน เป็นไรหน้าแดงวะ' หนึ่งถาม
'หา' วินหันหน้ามา
'บะ..บ้าหรอ ใครว่าเราน่าแดง พะ..พอดีแดดมันส่องหน้าเรานะ จากตรงหน้าต่างอ่ะ'
วินรีบฟุบหน้าลงกับโต๊ะ หน้าของเขาแดงมากจนถึงหู เขาแทบจะดีใจกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ เพียงซึ่งนั่งอยู่ไม่ไกลจากเขานัก เห็นท่าทางและอาการของเขา เธอก็อมยิ้มออกมา
'เพียง แกยิ้มไรอ่ะ' จิ๊บถาม
เพียงหันหน้าขวับ
'หา... อ้อ เปล่า ไม่ได้ยิ้มซะหน่อย' เพียงแก้ตัวตอบออกไป
....................................................
ความคิดเห็น