คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [ PART 2 ]...จิงอ่ะ
"เอาล่ะๆ พอแล้วๆ " ฮีชอล ที่เห็นเหตุการณ์เริ่มไม่ค่อยจะดีพูดปรามๆทั้ง 2 คน
" ฮัน นายอย่าไปหาเรื่องฮยอกเลย " คยูที่เป็นมือขวาและเพื่อนที่เค้าไว้ใจที่สุดเตือน
" แต่มันจริงนี่หว่า.. เออๆ ก็ได้ๆ " ฮันกยองตอบแบบขอไปที
" แม่งเอ้ย!! ทำไมชีวิตกุเป็นแบบนี้ว่ะ " ไก้สบถอย่างหัวเสีย ทุบโต๊ะดัง ป้าบ แล้วเดินหงุดหงิดพร้อมขนมออกจากห้องไป( ตกลงใครเป็นอันธพาลกันแน่เนี่ย? )
" ฮึกๆ ฮือ....TT " เสียงร้องไห้ของผู้ที่อ่อนไหวง่ายดังขึ้น
" อ้าว ซองมิน เป็นไรไปอ่ะ ร้องไห้ไม " ลีทึกถามซองมินที่อยู่ๆร้องไห้ซะงั้น-_-"
" ฮึกๆ ถ้าไม่เป็นเพราะเรา ถ้าเราไม่ถามว่ามันคืออะไร ฮึก ไก่คงไม่อารมณ์เสียหรอก ฮือๆ... " ซองมินพูดไปร้องไห้ไป เพราะคิดว่าตัวเองเป็นตัวต้นเหตุ
" คุณฮัน ไม่น่าทำแบบนี้เลยนะ ไก่มันอยู่ของมันดีๆ " น้องน้อยที่ทนไม่ไหวรวบรวมความกล้าพูดออกมา
" แล้วนายคิดว่านายเป็นใครกันห่ะ แฟนเยซองหรอ เยซองมันก็ลูกน้องชั้น นายไม่มีสิทธิ์มาต่อว่าชั้น!! " ฮันตวาดใส่เรียววุคกี้ ( เริ่มเผยธาตุเเท้ )
" แง~~ เยซองงง เค้ากลัวอ่ะ " บัดนี้เรียววุคที่อ่อนไหวง่ายอีกคนวิ่งไปซบเยซอง
" โอ้ๆ คนดี ไม่เป็นไรนะ เยเย่อยู่นี่แล้วคร้าบ " พูดปลอบคนรักอย่างอ่อนโยน
" เฮ้อ... ทำไมมันเป็นแบบนี้ทุกวันเลยสิน่าาา " ฮีชอลที่เจอเหตุการณ์อย่างนี้จนชิน **ขอย้ำจนชิน
แน่แหละ ก็เรื่องที่เกิดขึ้น เช่นวันนี้เป็นตัวอย่างกลายเป็นเหตุการณ์ปกติไปซะแล้ว เนื่องจาก ไก้และฮัน ทะเลาะกัดกันทุกวันไป ไม่ว่าเรื่องเล็กๆน้อยๆ ที่ไม่น่าจะเป็นเรื่อง ก็สามารถทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ในบัดดล ซึ่งทั้งคู่ก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุผลอะไร จึงต้องกัดกันแบบนี้ ไม่เข้าใจ (555 รู้นะว่าบางคนรู้แล้ว แต่ก่อนที่จะเป็นแบบนั้น มันต้องผ่านอะไรมาบ้าง ติดตามต่อไปนะคร้าบ )
" อ้าว...ชินดง ไปไหนอีกว่ะ จะเรียนเเล้วนะเว้ย " คังอินถามเพื่อนขงตัวเองที่กำลังจะเดินออกจากห้องเรียนไป
" ไปดู...ฮยอกมันหน่อยอ่ะ " พูดจบก็หายตัวไป ฟิ้วว ววว~~
" ไมมีแต่คนเข้าข้าง มันว่ะ ไม่เข้าใจ!! " ฮันกยองสบถอย่างหัวเสีย แล้วฟุ๊ปหน้าไปกับโต๊ะ
" ทู๊กกกก คนนน มานี่หน่อยยย ปล่อยฮันมันไว้ตรงนั้นแหละ " อีทึกส่งเสียงหวานๆ พร้อมกวักมือหยอยๆ เรียก ดงแฮ ฮีชอล ซองมิน เรียวอุค คิบอม ซีวอน เยซอง คยูฮยอนและคังอิน
เมื่อมากันครบแล้ว
" พ่อหมี คิดเหมือนแม่หมีป่าวอ่ะ " ทึกพูดพร้อมส่งสายตาหวานให้คังอิน
" พ่อหมีว่า พ่อหมีก็คิดแบบเดียวกันแม่หมีนะ " พูดจบก็ส่งสายตาเป็นประกาย ให้กัน อย่างหวานชื่น
" เอ้าๆ รู้อะไรกัน บอกหน่อยสิคร้าบ มัวแต่หวานกันอยู่นั่นแหละ " ซีวอนที่อยากรู้จนทนไม่ไหวโพล่งออกมา
" ก็....พ่อหมีบอกดิ"
" จ้ะๆ ที่รักจ้า^^ คือว่า พวกนายไม่รู้สึกแปลกอะไร กับ สองคนนี้ เลยหรอ " คังอินค่อยๆเปิดประเด็น
" ไม่นี่....เอ๊ะ!! หรือว่า..... " ดงแฮ
" คงแบบนั้นแหละด๊อง แค่ยังงไม่รู้ตัวเท่านั้นแหละ " คิบอมที่เงียบมานานพูดบ้าง
" นี่ๆ พวกนายเข้าใจไรกัน อุคกี้ไม่เข้าใจ ใครรู้พูดออกมาเลยได้มั้ย อย่าทำให้สงสัย
" เรียวอุคที่หยุดร้องไห้แล้วถามขึ้น
" สอง คนนั้น ชอบกันน่ะสิ - - " ซองมินกับฮีชอล พูดขึ้นพร้อมกัน
ความคิดเห็น