นิยายโคนันสนุกๆ

ยามบ่ายในวันนี้ ไม่ได้แตกต่างไปจากทุกๆวันของชีวิตเด็กนักเรียนประถม 'โคนัน' เด็กชายในชุดเสื้อนอกสีน้ำเงิน ผูกโบหูกระต่ายสีแดงที่คอเสื้อ แท้จริงแล้วเขาคือ คุโด้ ชินอิจิ นักสืบมัธยมปลายผู้มีชื่อเสียง แต่กลับถูกยาประหลาดของกลุ่มชายชุดดำทำให้กลายเป็นเด็ก ทว่าหากความจริงนี้ถูกเปิดเผย เจ้ากลุ่มวายร้ายนั่น ต้องกลับมาเอาชีวิตเขาแน่

สิ่งที่เขากลัวไม่ใช่เรื่องที่พวกนั้นจะกลับมา แต่หากเป็นเรื่องของ..รัน สาวมัธยมนักยูโดประจำจังหวัด ผู้เป็นเพื่อนสมัยเด็ก

เขากลัว..

กลัวว่าเธอจะรู้ความจริง

กลัวว่าเธอจะถูกทำร้าย

กลัวว่าเธอจะเกลียด

แต่จะทำอย่างไรได้? ในสภาพของเด็กที่อยู่ในการดูแลของเธอแล้ว เขาจะทำอะไรได้บ้างนอกจากปกป้องเธออยู่เงียบๆ และสืบเรื่องของกลุ่มชายชุดดำอย่างไร้ความหวัง ปริศนาเรื่องของยาเองก็ยังไม่กระจ่าง ไฮบาระ หรือเชอร์รี่ ก็ยังไม่เชื่อใจเขาและดอกเตอร์อากาสะ แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรเล่า! ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว นักสืบมัธยมปลายในร่างเด็กถอนหายใจยาว เขารู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก

"โคนัน~ มานั่งอยู่คนเดียวตรงนี้ทำไม" เสียงใสของรันเปล่งขึ้น

เด็กชายเงยหน้ามองหญิงสาวแล้วกล่าวตอบ "รอพี่รันไง คุณลุงบอกว่าจะพาไปกินข้าวหน้าเนื้อแพงๆตอนพี่กลับมา"

"อ๊ะ แปลกจัง ทุกทีไม่เห็นจะบอกเลยว่าต้องเอาแบบแพงๆ สงสัยต้องมีเรื่องอะไรแน่เลย"

"ผมก็ว่างั้นล่ะ"

{ปกติลุงนักสืบไม่คิดจะพาไปเลี้ยงของดีๆนี่นา มีแต่ก๊งเหล้ากะบุหรี่กะเพื่อนฝูง ลืมลูกประจำ} โคนันคิด

"หรือว่าจะไปทำอะไรผิด...."

"รันนนนนน" ไม่ทันที่รันจะพูดจบประโยค เสียงทุ้มของโมริ โคโกโร่ก็ตะโกนเรียกตัดประโยคของรันเสียก่อน

"ไม่มองพ่อดีๆเลยนา พ่ออุตส่าห์จะพาไปร้านดีๆ" ลุงหนวดเดินเข้ามาจับไหล่ของรัน พร้อมกับบีบที่ไหล่เล็กน้อยเป็นเชิงทำโทษที่นินทาเขาให้เด็กฟัง

"แหม~ คุณพ่อนี่ ก็มันแปลกนี่คะ" รันหัวเราะ แต่ก็ผงกหัวเป็นการขอโทษผู้เป็นพ่อ

"เจ้าของร้านที่จะไปเป็นเพื่อนเก่าพ่อเอง เอ้า! รีบไปกันเถอะ เจ้าหนูก็อย่าเถรไถลล่ะ ตามมาเลย"

และแล้วทั้งสามคนต่างก็พากันขึ้นรถโดยไม่รู้ว่าเรื่องราวที่รอพวกเขาอยู่ไม่ได้มีแค่ข้าวหน้าเนื้อชามโต กับเพื่อนเก่าของโมริ... ติดตามตอนต่อไป....