คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : 12 - ภารกิจ
24 May 500AP
ผู้ส่ง: โครว
เนื้อหา: ประชุมด่วน สิบโมงตรงที่ห้องประชุม
เรเว่นมองชื่อผู้ส่ง ไม่ใช่ชื่อที่รู้จัก...บางทีอาจเป็นแม่ทัพคนใหม่ที่รับตำแหน่งต่อจากปริภูมิ...
น่ารำคาญ
เขาควรไปพบหน้ามันเสียหน่อย ในฐานะลูกน้องของเจ้านายใหม่ แม้ตัวยาที่ทดลองอยู่จะเรียกร้องให้เขาทำมันต่อก็ตามที
ชายหนุ่มไม่ค่อยได้เข้าห้องประชุมบ่อยนัก เพราะไม่รู้จะเข้าไปเพื่ออะไร แต่เมื่อก้าวเข้าไป มันก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม...
เหมือนวันแรกที่เข้ามา
เก้าอี้ผลุบขึ้นจากพื้นที่ว่างเปล่า เขาทิ้งตัวลงบนนั้น คนอื่นๆในหน่วยทยอยเดินเข้ามา
ความเงียบงันแบบเดิมกับที่เคยเป็น คราวนี้ที่เข้าประชุมไม่ใช่เจ้าแกละ แต่เป็นไอ้แพะ และแพะจริงๆก็กำลังยืนเล็มพรมอยู่ด้านหลังมัน
บางทีเขาก็อยากเอายาที่พัฒนาเพื่อสัตว์ไปฉีดแพะตัวนี้ แต่ดูจากท่าทางแล้วคงไม่ดีนักที่จะมีเรื่องกับคนในหน่วยเดียวกันเอง
แล้วชายร่างสูงก็เดินเข้ามาในห้อง
หัวสีเงิน ดวงตาสีทอง หน้าตาดุดันในชุดเครื่องแบบเต็มยศ
“นั่นมันโครวนี่หว่า!”
เขาหันขวับไปมองคนพูด โกสต์ มันลุกขึ้นชี้หน้าแม่ทัพคนใหม่อย่างไม่คิดเกรงใจ “ไอ้สัตว์ปีก ทำไมนายมาอยู่ที่นี่วะ?”
“มาแทนตำแหน่งปริภูมิที่ว่างอยู่ไงล่ะ ไอ้แพะ” คู่สนทนาของมันตอบกลับ ยักคิ้วใส่ "เทสล่าส่งฉันมา"
ชื่อเทสล่าออกจะคุ้นหู เหมือนเคยได้ยินลูกค้าสักคนพล่ามให้ฟัง...บางทีอาจเป็นไอ้แว่นหยง เขาไม่แน่ใจนัก
แล้วมันก็หันมาพูดกับคนที่เหลือ
“ตามที่พูดไป ฉันชื่อโครว ต่อจากนี้จะเป็นผู้ทำหน้าที่แทนแม่ทัพปริภูมิที่เสียชีวิตไป” กระแอมเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มชี้แจง...
ภารกิจใหม่
ชายหนุ่มสอดมือเข้าไปใต้เสื้อกาวน์ สัมผัสบรรดาหลอดยาที่เรียงรายในนั้น ไม่ได้ใส่ใจจะฟังรายละเอียดนัก ภารกิจป้องกันสถานที่และบุกโจมตีฝั่งแฟนตาเซีย เขาไม่คิดจะออกภาคสนาม
พวกมันควรจะรู้ เขาไม่ใช่นักรบ...
“ภารกิจที่สาม" เสียงนั้นแว่วเข้าโสตประสาท "ป้องกันตัวรับสัญญาณการวาร์ปให้ได้ เพื่อไม่ให้เส้นทางส่งเสบียงของทางเรานั้นขาดตอน"
เสบียง...ในสงครามการขาดเสบียงเป็นเรื่องใหญ่เสมอ ไม่ว่าจะในตำราใด
"มอบหมายภารกิจนี้ให้โกสต์และเรเว่น”
เรเว่นชะงักมือที่กำลังลูบหลอดยา ตวัดตามองผู้พูดกระทันหัน
นี่มันบ้าอะไร???
แผนที่และรายละเอียดถูกส่งมาทางเขาและโกสต์ ในหัวยังคงตื้อ บางทีอาจใกล้เวลาหมดฤทธิ์ของยา เขาดึงเอาเข็มที่สำรองไว้ขึ้นจ่อที่เส้นเลือดบริเวณลำคอ และปล่อยให้ปลายเข็มทิ่มทะลุผิวเนื้อ
ภารกิจอีกสองอย่างถูกแจกแจงให้กับคนที่เหลือ แล้วโครว - แม่ทัพคนใหม่ - ก็ถาม
“ภารกิจทุกอย่างจะเริ่มพรุ่งนี้ ไปเตรียมตัวกันให้เรียบร้อยด้วย ใครมีคำถามอะไรมั้ยครับ?”
เขามุ่นหัวคิ้วลง รู้สึกอยากจะสบถอะไรสักอย่างออกมา และโยนขวดยาพิษใส่หน้าท่านแม่ทัพใหม่เหลือเกิน แล้วมิคังก็ตัดหน้าประโยคด่าของเขาเสียก่อน
“เวอร์กัสไปไหนคะ? ทำไมไม่มาสั่งการด้วยตัวเอง”
โครวถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “หมอนั่นหมดสมรรถภาพไปแล้วครับ" มันยกมือขึ้นกุมขมับ ชักสีหน้าสมเพชไม่ปิดบัง "ต่อไปนี้ผมจะเป็นคนสั่งการหน่วยพิเศษเอง มีใครค้านอะไรมั้ย?”
ท่านควีนพังแล้ว
อีกหนึ่งข้อเท็จจริงที่ชวนให้นิ่งคิด สภาพของนางพญาหงส์หยกนั่นคงชวนให้สมเพชน่าดู เขาพอจะเดาได้
มันไม่ออกมาเจอหน้าใครนับตั้งแต่วันงานศพของปริภูมิ...
และคำสั่งให้เขาส่งยาปริมาณมาก...มากจนแม้แต่เขายังต้องเลิกคิ้ว ก็ถูกส่งมาเป็นข้อความ
ยาหลายชนิดและปริมาณมากพอที่จะฆ่าชีวิตคนได้หากใช้ผิดจังหวะ
เมื่อท่านควีนสั่งมาเขาก็จัดให้แบบไม่มีข้อโต้แย้ง เขาไม่ได้อยากฆาตกรรมใคร และถ้าลูกค้านึกอยากฆ่าตัวตาย เขาก็ไม่ขัดข้อง
เรื่องของตัวมันเอง
เวอร์กัสไม่โง่ เพราะฉะนั้นมันจะไม่ยอมตายก่อนจบสงคราม
เขาคิดแบบนั้น
โครวหันไปขยับตาให้โกสต์ ซึ่งชูนิ้วกลางโต้ตอบ
“ถ้าไม่มีใครถามอะไรแล้วฉันขอตัวล่ะ”
มันเดินหันหลังออกจากห้องไป เรเว่นหยุดความคิดไว้เพียงแค่นั้น อ่านรายละเอียดงานที่ต้องทำอีกครั้ง
"เฮงซวยทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง"
ความคิดเห็น