คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บริบทที่ 4 พายุที่กำลังก่อตัว
บริบทที่ 4 พายุที่ำลั่อัว
านเลี้ยเมื่อืนทำให้พวเราไ้ทำวามรู้ัันมาึ้น ไ้สนทนาันมาึ้น
ทั้เรื่อบ้านเมือ เรื่อแนวิทาารเมือ
แม้ระทั่เรื่อที่เป้าหมายที่ะเป็นอิสระาเป็นประเทศรา อีสานปุระ
ทั้ ทับและเที่ย
มหาเล็นสนิทออ์รัสิพันธุ์เ้ามา่วยแ่พระอ์ แ่เ้า
เพราะวันนี้้อทรเรื่อเ็มพระยศ ายหนุ่มมวยผมสูรอบลัเล้า
สวมเสื้อผ้าฝ้ายอั้แนยาวสีลีบบัวปลายแนลิบทอ
สวมทับทรวรูปสีเหลี่ยมนมเปียปูน ทรรอศอ ทับสายทับทรวอีที
สวมสัวาลประับพลอยสีมพู นุ่โสีลีบบัวเ้มลิบทอปล่อยายยาว
เมื่ออ์รัสิพันธุ์้าวออมาาห้อ็พบว่า
อี 3 อ์ทรรออยู่ที่ศาลานลาเรือนแล้ว อ์รัสิพันธุ์รีบพระำเนินเ้าไปที่ศาลา
ทรม
“อประทานอภัย ระหม่อมสาย”
อ์รัสิพันธุ์รีบทูล เพราะทำให้ทุอ์้อรอ
“ไม่เป็นไร ไปันเถอะ” อ์ศศินธร
ทรอบแล้วลุึ้นยืนเส็พระำเนินนำหน้า
วันนี้ทุพระอ์แ่พระอ์และทรเรื่อเ็มยศ ึมีรายละเอียเล็ๆน้อยที่แ่าัน
แ่็สวยามามแบบบับอแ่ละแว้น
มาถึท่าน้ำ ทั้หม 17 อ์
ยืนับลุ่มพูุยันอยู่ รออยู่ทีท่าน้ำเรียบร้อยแล้ว
ลุ่มอพวเราเป็นลุ่มสุท้าย
เรื่อแ่พระอ์ออ์แสนำหลวแห่แว้นหอำเี่ยรุ่ ูแปลา
อ์แสนำหลวเป็นายหนุ่มวัยประมา 19 ปีเศษ ผิวสีาวละเอียเพราะมาาเหนาว
ิ้วไรูป วายาวรี ใบหน้ารูปม อ์แสนำหลว
โผเล้าามแบบบับไทลื้อ ึ่เป็นแว้นอยู่เหนือสุิายแนีน
สวมเสื้อผ้าฝ้ายอีนสีน้ำเินรามแนยาวปลายแนลิบทอ สวมทับทรว ทรรอศอทับอีที
สวมสัวาลย์ประับ้วยพลอยสีน้ำเินเ้ม สวมสนับเพลาสีรมท่าลิบทอ
ไม่นุ่โทับอีที ูแปลา
และเรื่อแ่พระอ์ออ์ไรแสนไทแห่สิบสอุไท
็ูแปลาไม่แพ้ัน อ์ไแสนไทเป็นายหนุ่มอายุประมา 18 ปีเศษ ผิวาวละเอียเพราะมาาเหนาว
ิ้วหนาเป็นเส้นร วายาวรี ใบหน้ารูปไ่ โผเล้าามแบบบับไทำ ึ่แว้นสิบสอุไทมีเมือแถนเป็นเมือเอ
ั้อยู่ระหว่า เียรุ่ ับอาาัรไเวีย อ์ไรแสนไทสวมเสื้ออีนแ่ป้ายมาลัระุม้าน้าสำน้ำาลเ้มแนยาว
มีทับทรว สวมรอสอ อัสา้าน้ายมีสัวาลประับ้วยพลอยสีน้ำาลเ้ม
สวมสนับเพลาสีน้ำาลไหม้ลิบทอ
ส่วนอ์แสนภูาแห่ปวนร
เป็นายหนุ่มอายุราว 19 ปีเศษ ผิวาวละเอีย ิ้วไ้รูป ใบหน้ามาย
มวยผมสูรอบ้วยรัเล้า สวมเสื้อผ้าฝ้ายอั้สีส้มอ่อนแนยาว ทรรอศอแ่ไม่ทรทับทรว
สวมสัวาลย์ประับ้วยพลอยสีส้ม 2
เส้นพาััน นุ่ผ้าสีส้มเ้มลิบทอไม่ยโ ปวนรเป็นแว้นที่ั้อยู่ทาเหนือระหว่าแว้นเียทอับแว้นสุโทัย
อ์ ลวัรแห่หิรันร เป็นายหนุ่มอายุประมา 20 ปี
ผิวสีาวละเอีย ใบหน้ารูปไ่ โผเล้า
่าาอ์อื่นๆ เหนือผ้าโพเล้านั้นมีที่รัเล้ารัมวยผม้านบนอีที สวมเสื้อสีเียวอมน้ำเินแนยาวปลายแนลิบทอ ทรรอศอและสวมทับทรว
แลสวมสัวาลย์ประับ้วยพลอยเียวอมน้ำเิน นุ่ผ้านุ่ยาวสีน้ำเินอมเียวลิบทอ
ไม่ยโ สวมพระุลที่พระรรทั้ 2
้า แว้นหิรันรอยู่ระหว่าแว้นหริภุัยับแว้นเียทอ เป็นแว้นให่ทาเหนือ
เรื่อแ่อ์ออ์แ้วอินแถแห่เมรั ็ูสวยาม อ์แ้วอินแถเป็นายหนุ่มอายุประมา 19 ปี
ผิวาวละเอีย ิ้วมไ้รูป วายาวรี ใบหน้ามาย โผเล้าามแบบบับไทเิน
แว้นเมรั ึ่เป็นแว้นอยู่ระหว่า แว้นหิรันร ับ แว้นเี่ยรุ่
อ์แ้วอินแถสวมเสื้ออแหลมป้าย้าสีแเ้มแนยาวปลายแนลิบทอ สวมทับทรว ทรรอสอ
อัสา้าน้ายมีสัวาลประับ้วยโเมนสีแเ้ม นุ่โสีแเ้มายผ้าลิบทอมัแบบาวไทเิน
ส่วนอ์สิหพลแห่พลนร เป็นายหนุ่มอายุประมา
19 ปี ผิวาวละเอีย ิ้วไ้รูป ใบหน้ามาย มวยผมสูรอบ้วยรัเล้า
สวมเสื้อผ้าฝ้ายอั้สีฟ้าอมเียวแนยาวปลายแนลิบทอ สวมรอศอและทับทรว
สวมสัวาลย์ประับ้วยหินสีเียวอมฟ้า ัวหินมีลายามธรรมาิ
นุ่โสีปีแมลทับลิบทอ พลนรเป็นแว้นไม่ให่มา อยู่ทาเหนือระหว่าแว้นพะเยาับับแว้นสุทัยที่อยู่ทาใ้
อ์มิ่เษแห่แว้นพะเยาเป็นพระสหายสนิทับอ์อโทัยแห่สุโทัย
อ์มิ่เษอายุประมา 20 ผิวาว ิ้วรหนา ใบหน้ารูปไ่
มวยผมสูรอบ้วยุลมุ สวมเสื้อผ้าฝ้ายอแหลมแนยาว สีเียวเ้ม ทรรอศอแลสวมทับทรว
สวมสัวาลประับ้วยมรสีเียวเ้ม นุ่ผ้าเียวเ้มลิบทอปัลวลาย ไม่ยโ
แว้นพะเยาเป็นแว้นทาเหนือเลยแว้นสุโทัยึ้นไปอยู่ระหว่าแว้นหิรันรับพลนร
อ์ทิวารแห่บายา
นับไ้ว่าเป็นพระาิและพระสหายสนิทออ์อโทัยแห่สุโทัย
อ์ทิวารอายุไร่เรี่ยับอ์อโทัย ผิวาวละเอีย ใบหน้ารูปไ่ ิวไ้รูป
หน้าามาย มวยผมสูรอบ้วยที่รัเล้า สวมเสื้อสีเหลือไ่ไ่แนยาว ทรรอศอ
และทับทรว สวมสัวาลย์ประับ้วยบุษราัม นุ่ผ้าสีเหลืออำพันลิบทอ ไม่ยโ แว้นบายา
อยู่ระหว่าแว้นสุโทัยับแว้นเียทอ เป็นแว้นไม่ให่มา
อ์ภานุพศ์แห่อ
เป็นพระสหายับอ์อโทัยแห่สุโทัยและอ์ทิวารเ่นเียวัน
แว้นอเป็นแว้นอยู่ทาทิศะวันสุอแว้นสุโทัย
เป็นแว้นันนับอาาัรมอ อ์ภานุพศ์อายุประมา 19 ปีเศษ ผิวสีำแ ใบหน้ามาย ิ้วไ้รูป หน้าามาย
มวยผมยสูรอบ้วยุลมุ สวมเสื้ออป้ายสีน้ำาลแนยาวปลายแนลิบทอ ทรรอศอ
และทับทรว สวมสัวาลประับ้วยพลอยสีน้ำาล นุ่ผ้าสีน้ำาลเ้มลิบทอ ไม่ยโ
อ์สุท้ายแห่ศรีเทพ
ืออ์าวัรแห่ศรีเทพ เป็นอ์ที่รูปาม ือผิวาวละเอีย ใบหน้ารูปไ่
ิ้วไ้รูป มวยผมสูรอบ้วยรัเล้า สวมเสื้ออั้สีไพรแนยาว ทรรอศอและทับทรว
สวมสัวาลย์ประับ้วยพลอยสีเียวอมเหลือ นุ่โ้วยผ้าสีเียวี้ม้าลิบทอ
ปล่อยาย ไม่สวมสนับเพลา
เรือรำให่่อยๆเ้ามาอเทียบที่ท่าน้ำ ยัมีอี 2
ลำำลัรอลำับเ้ามาเทียบท่าอี 2 ลำ ลำแรสำหรับเ้านาย
ทั้ 21 อ์ ส่วนอี 2 ลำ สำหรับมหาเล็ิาม
เมื่อเรือเทียบท่า พวเ้านาย่อยๆทยอยันึ้นเรือามลำับ
เรือ้ามฝาใ้เวลาไม่นาน็มาถึ
ศาลาริมน้ำอีฝา แ่ละอ์่อยๆทยอยึ้นาเรือ บนศาลามีั่วาเรียรายันอยู่
เป็นที่ประทับอยเสลี่ยอแ่ละอ์ ลำับารึ้นเสลี่ย เรียลำับาเ้าอาารย์รออ์ธเนศวร่อน
าม้วย อ์ลาสินธุ์แห่อโยธยาัวแทนา มัิมาทิศ
แล้ว็าม้วยัวแทนาทิศทั้ 8 แล้ว็ามเ้าแว้น่าๆที่เหลืออี 12 แว้น
ัวบวนเรียิยศอแ่ละแว้น
รูปแบบ็ะล้ายๆันแ่าันที่เรื่อสูนำหน้าบวน
ส่วนส่วนประอบในบวน็ะล้ายๆ ล่าวือ
เรื่อสูนำบวนออาารย์รอศรีทวารวีศวรปุยะือ เสาสูสั3ศอบนเสาประับ้วยระทรูปอบัวสีทอ
2 ู่ ออโยธยาือามร 2 ู่ อสุโทัยือโมร
2 ู่ อลวปุระือ ุมสาย (ัร 3
ั้น) 2 ู๋ อันทราบุรีือ ธสามาย 2 ู่ อศิริธรรมนรือ
พุ่มทอ 2 ู่ อพัราบุรีือ บัแทร 2 ู่ อเียทอือ ร่มาว
2 ู่ อสุพรรภูมิือ หส์าบพู่ห้อย 2 ู่ อหริภุัยือ ุ 2
ู่ อมหาวัสาือร่ม 2 ั้นสีทอมีระบาย 2 ู่ อบายาือ
พัโบ 2 ู่ ออือ บัสูรย์เล็ 2 ู่ อปวนรือ ละแอ 2
ู่ อหอำเียรุ่ือธารพระร 2
ู่ อสิบสอุไทือ พู่ 5 ั้น 2 ู่ อหิรันรือ่อนนยู 2
ู่ อพะเยาะือ บัวัน 2 ู่ อเมรัือแส้สามรี 2 ู่ อพลนรือ
สิห์าบโม 2 ู่
บวนเสลี่ยออาารย์รอนำหน้าสุ
แล้วบวนเสลี่ย็ัระบวนเป็นู
ระบวนเสลี่ยอรัสิพันธุ์บัเอิไู้่ับระบวนเสลี่ยอ ปุวัร
“ทรเสวยอะไรมาหรือยั” เสียสใสร่าเริที่เริ่มุนหู
ล่าวทัทายผู้ที่นั่อยู่บนเสลี่ย้าๆ
“ยั” เป็นำอบสั้นเรียบๆาอีฝ่าย
“หม่อมันหิวนใส้ิ่วแล้ว” ายหนุ่มบ่นพร้อมับเอามือลูบท้อัวเอ
อ์ปุวัรล้วไปที่บั้นพระอ์ หยิบถุ
แล้วยืนให้มหาเล็ที่เิพระแสอาวุธ ทรพยัพระพัร์ มหาเล็อัเิถุนั้นึ้นถวายอ์
รัสิพันธุ์
“อะไรหรืออรับ” เสียสใสยัถาม่อ แ่ยัไม่ทันรอำอบ ็ทร่อยแ้ถุที่พัน้วยเือนั้นออู
“ะเอม ทรหัแ่น้อยแล้วอมไว้ใ้พระิวหา” เสียอบเย็นๆเรียบๆออ์ปุวัร
“อ่ฮ” อ์รัสิพันธุ์ทรทำามที่อ์ปุวัรแนะนำ
ทันทีที่ะเอมเ้าพระโอษ์ ็แผ่่านวามหวานน้อยๆออมา
ทำใหุ้่มพระศอึ้นมาทันที และวามหายทำให้อาารแสบท้อเพราะอาารหิวลลไ้
“อพระทัย”
เสียอบุาอ์รัสิพันธุ์
พระพัร์นั้นเปื้อนไป้วยรอยยิ้มที่สใส
บวนเสลียเริ่มผ่านประูพระราวัเ้ามา แม้ะเป็นแว้นที่เพิ่เิึ้นไม่นาน
แ่ทว่าพระราวัหลว็โอ่อ่าไม่แพ้แว้นที่เิมานานแล้วอย่าันทราบุรี สวนแ่อย่าสวยามลัว ยอปราสาท
และเีย์น้อยให่ เรียรายสวยาม บวนเสลี่ย่อยๆ เ้าใล้พระที่นั่มหาปราสาททที่เป็นท้อพระโร
พระที่นั่มหาปราสาทเป็นปราสาทุรมุสูให่ เมื่อเสลี่ยเ้าเทียบแ่ละอ์่อยทยอยึ้นประทับรอในท้อพระโร
ในท้อพระโรโอ่อ่า ประับ้วยลวลายสวยาม
มีหน้าบัให่เป็นที่ประทับออ์พระมหาษัริย์ หลัหน้าบันั้นมีประูที่เส็ออฝ่ายใน
ถัาหน้าบัลมานั้น มีพระราบัลลั์ั้อยู๋ใ้ มหาเสวัร
เป็นที่ประทับออ์พระมหาษัริย์ เวลาออว่าราาร หน้าพระราบัลลั์
มีั่ให่มีเรื่อสูประอบสำหรับำแหน่อุปราวาอยู่้าหน้าอีที่หนึ่ ถัานั้นทั้สอ้า็เป็นั่ประอบเรื่อสู
เรียเป็น 2 แถว แถวละ 10 ัว
เ้าพนัานเิแ่ละอ์เ้าประำำแหน่ั่เรียันามลำับ
โยมีอาารย์รอธเนศวรประทับหัวแถว้านวา และมีอ์ศศินธรประทับที่หัวแถว้าน้าย
ส่วนอ์ลาสินธุ์ ทรุพระานุรอหน้าั่อมหาอุปราหน้าราบัลลั์
พระวิสูรถูไปิ เป็นสัาลัษ์บอว่าใล้เวลาเส็ออ
เสียปี่ลอ่อยบรรเล แล้วพระวิสูร็่อยๆไเปิออ บนราบัลลั์ใ้เศวัร สมเ็พระรามาธิบีแห่อโยธยาในเรื่อทรเ็มพระยศ
สวมพิัยมุ ทรประทับนั่อยู่บนราบัลลั์ อ์ลาสินธุ์
และทุพระอ์ถวายบัม
สมเ็พระรามาธิบีทรแย้มพระสวรล และพยัพระพัร์
อ์ลาสินธุ์ึ้นประทับที่ั่ประำำแหน่อุปรา เรียบร้อย
“่อนอื่นเลย เรา้ออ้อนรับทุท่านเ้าสู่อโยธยา”
“และเราหวัว่าทุพระอ์สุสำราในอโยธยา” พระสุรเสียทรอำนาแ่็แฝไป้วยวามเมา
้อัวาน ไ้ยินันถนัทุอ์ในท้อพระโร
“ถ้ามีอะไราบพร่อ ็อให้บอับเรา หรือับลาสินธุ์ไ้ทุเมื่อ” สมเ็พระรามธิบีทรรัส
“เรายินีที่ะ่วยทุพระอ์เ็มำลั”
“อบพระทัยพระเ้า่ะ” เสียทูลอบอทุพระอ์
“สำนััศิลา เป็นเหมือนแหล่วามรู้สำัที่ทำให้ทุอ์ประสบวามสำเร็ในอนา
อให้ัววิาวามรู้ไปให้มา เพื่อประโยน์อพวเราาวไท ในอนา”
พระสุรเสียแฝไป้วยวามใน
“พระเ้า่ะ” เสียอบรับอทุพระอ์ั้อ
“แ่ถึอย่าไรทุแว้นในแถบนี้็ยั้อส่บรราารให้เราทุปีและลอไป” เสียุันเ็าั้อไปทั่วท้อพระโร
เสียอาวุธโลหะระทับันพร้อมเสียเอะอ่ะ
ัึ้นหน้าพระที่นั่อันเป็นท้อพระโรให่ ทำให้ทุนในท้อพระโรหันไปมอ ทันในั้น็มีทหารหน้าาูันน่าลัว
สวมเราะเ็มอัรา รูันเ้ามาที่ท้อพระโรผ่านพระทวารทั้ 2 ้า
เนื่อาวันนี้ไม่ไ้เป็นพระราพิธีให่ ึไม่ไ้มีุนนา
และแม่ทัพนายอเฝ้าแหนเหมือนปิ มีเพียทหารรัษาวัเฝ้าประำารเพียเท่านั้น
ทำให้อำลันี้บุเ้ามาอย่า่ายาย
มหาเล็ที่ิามเ้ามาอแ่ละอ์ที่เฝ้าอยู่
ท้อพระโรนั้น ่าระโนมาอยู่หน้าผู้เป็นนาย
อนนี้อาวุธประำัวอมหาเล็ถูเ็บามธรรมเนียมเ้าเฝ้า
มีเพียแ่แสาบอาวุธประำำแหน่พระอ์อผู้มาเฝ้าเท่านั้นที่ถือเ้ามาในท้อพระโรไ้
อ์รัสิพันธุ์ถลันพระอ์เ้ามาประิอ์ปุวัร
โยเอาอ์เออยู่หน้าอ์ปุวัร รึ่้าว
พร้อมับัพระแสาบออมาถือไว้มั่นทำให้มหาเล็ออ์รัสิพันธุ์
ทั้ทับเที่ยยับมาอยู่้านหน้าู่ับมหาเล็ออ์ปุวัร
“เ้านี่แม้ะูอแ แ่เวลาหน้าสิ่วหน้าวาน็ล้าหาไม่น้อย”
อ์ปุวัรทริในพระทัยพร้อมับสายาที่ื่นมพระราโอรสอ์เล็แห่ันทราบุรี
แล้วเ้าอเสียทีุ่ันและเ็าและหยิ่ผยอนั้น็่อยๆ้าวเท้าผ่านธรีประูเ้ามาในท้อพระร้อ
นผู้นั้นสวมพิัยมุสำหรับแ่แหน่มหาอุปรา
สวมเสื้อสีำสนิทอแหลมป้าย้าลิบทอ ทรรอศอ สวมทับทรว และมีที่รัพระอุระ
นุ่โสีำลิบทอยสู ปล่อยายยาว ามแบบอีสานปุระ และนผู้นั้น็ือ ศรีวีรวรมันมหาอุปราแห่อีสานปุระ
ามมา้วยสรีหน้าาหมร เรื่อทรสีแส าเรื่อแ่พระอ์และอาภร์สมับเป็นัิยนารีแห่อีสานปุระ
“เป็นถึมหาอุปราเหุใึไม่แ้หมาย่อนที่ะมาเยือน”
เสียที่เ็มไป้วยวามโรธัออมาาั่อันเป็นที่ประทับออุปราแห่อโยธยา
“รัที่ส่บรราาร็เป็นอบัสีมาแห่อีสานปุระ
เหุใเล่าที่้อแ้หมายมา่อน้วยเล่า” เสียที่หยิ่ทรนในอำนาอบลับ
“แลอีอย่าแ่วัหน้าอเ้าประเทศรา
มีสิทธิอันใมาเรียหมายำหนาราเรา” เสียยิ่ัึ้น
“เ้า”
เสียอ์ลาสินธุ์าหายไป้วยวามโรธ พระหัถ์ำแน่น
อ์ลาสินธุ์อุปราแห่อโยธยาทรเหลือบพระเนรมอไปที่สมเ็พระรามาธิบี
สมเ็ฯทรส่ายพระพัร์
“ในเมื่อเส็มาถึแล้ว็เิท่านร่วมสนทนาสมามันเทิ”
พระสุรเสียสุมทว่าเรียบเย็นอสมเ็พระรามาธิบี และเส็ลุึ้นและลาพระราบัลลั์
ลมาประทับยืน้าอ์ลาสินธุ์
“เออ ให้มันไ้อย่านี้สิ
่อยสมับเป็นเ้าประเทศรา” เสียระหยิ่มยิ้มย่อาศรีวีรวรมัน
เินรไปที่สมเ็พระรามธิบี
ทุนในท้อพระโรนั้นไ้แ่เ็บลั้นและอทนและยับยั้ั่ใ่อทั้ารระทำอมหาอุปราแห่อีสานปุระ
“เิเส็”
สมเ็พระรามธิบีทรผายพระพัรไปที่ราบัลลั์ อ์ลาสินธุ์ำพระหัถ์แน่น้วยวามโรธ
แ่แทนที่มหาอุปราะทรึ้นประทับที่ราบัลลั์
ลับเส็พระำเนินออไป้าน้า แล้ว้าวึ้นอัรรย์ ึ้นไปประทับที่หน้าบัแทน
แสอำนาว่านนั้นยิ่ให่ว่า และแสให้ทุนเห็นว่าอีสานปุระมีศัิ์และสิทธิ์เหนือยิ่ว่าบัลลั์อยุธยาแลินแนไททั้ปว
สมเ็พระรามาธิบีทรเส็ลับึ้นประทับที่ราบัลลั์
แ่เหนือราบัลลั์ บนหน้าบัือ
ศรีวีรวรมันมหาอุปราแห่อีสานปุระ..............
“สัวัน....พวเรา้อเป็นอิสระ
และะให้พวเ้าใ้พวเราอย่าสาสม” เสีย้อในหัวอผู้เป็นไททุน
ความคิดเห็น