ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Love story 1: บทที่4 วันหนึ่งที่ซากุระเบ่งบาน
บทที่4 วันหนึ่งที่ซากุระเบ่งบาน
O W E N TM.
่่นายหัวหางมังกร!!! รับมือถือเดี๋ยวนี้นะ!!...
เสียงโทรศัพท์มือถือของสึรุงิดังขึ้นมาโดยปรากฏชื่อของซากุระโกะที่หน้าจอ เจ้าตัวรับสายอย่างไม่ลังเลเมื่อได้ยินเสียงริงโทนสายเรียกเข้า คงเพราะสึรุงิเป็นคนที่ไม่ค่อยเล่นโทรศัพท์หรือรับสายของใครมากนัก เลยมักจะไม่สนใจหรือไม่ได้ยินเสียงมือถือบ่อยๆ เเต่เพราะการที่ซากุระโกะเข้ามาในชีวิต ทำให้เขาต้องไปไหนมาไหนกับเธออยู่บ่อยครั้ง ไปโรงเรียนก็ต้องไปด้วยกัน กลับบ้านก็ต้องกลับด้วยกัน ดังนั้นการนัดเจออาจจะค่อนข้างลำบากเพราะการที่สึรุงิไม่สนใจมือถือตัวเอง จึงไม่ต้องเเปลกใจหากเขาจะใช้ริงโทนเป็นเสียงของซากุระโกะ เพราะดูเเล้วเป็นเสียงที่น่าจะเรียกเตือนเขาได้มากที่สุด(เเต่อย่าถามว่าไปอัดเสียงมาตอนไหน-__-)
"รู้เเล้วน่า~ เดี๋ยวไปรับ ไม่ต้องบ่นมาก เเค่นี้ละ-0-" สึรุงิตอบซากุระโกะที่ตอนนี้ไปบ้านอาโออิเพื่อไปทำรายงานส่งอาจารย์ จริงๆสึรุงิเองก็อยู่กลุ่มนี้ด้วย เเต่เพราะเขาหาข้อมูลเเละส่งเมลไปให้อาโออิไปเเล้วเมื่อคืน เขาจึงไม่ต้องเที่ยวไปหาที่บ้านอาโออิ เเต่ดูจากเเล้วก็คงต้องไปบ้านเเม่นางอีกอยู่ดีนั่นละ...
สึรุงิเดินไปที่ชั้นหนังสือ หลังจากที่โดนยัยตัวดีอย่างซากุระโกะบ่นผ่านทางสายโทรศัพท์ เขาหยิบนิยายเล่มเล็กๆบางๆไปนั่งอ่าน สึรุงิเป็นคนที่ค่อนข้างหัวดี หลายคนบอกว่าเขาเป็นเด็กซุ่ม หากเเต่จริงๆเเล้ว สึรุงิเเทบไม่เคยเเตะหนังสือเรียนนอกจากเวลาเรียนเเละเวลาทำการบ้านเท่านั้น(รวมทั้งเวลาก่อนสอบ1วัน-*-) ส่วนใหญ่หนังสือที่เขาชอบอ่านมักจะเป็นนวนิยายเนื้อหาน้อยๆเเบบฟรีสไตล์ไร้เเก่นสารไม่ก็พวกวรรณกรรมเยาวชนเล่มบางๆ เเม้ว่าหน้าตาของเขาจะไม่เข้ากับการอ่านอะไรพวกนี้ เเต่มันเป็นเรื่องปกติที่เขามักจะอ่านหนังสือประเภทนี้อย่างต่ำ2เล่มต่อวัน(เพราะส่วนใหญ่เป็นหนังสือเล่มบาง จึงอ่านได้เร็ว) สึรุงินั่งอ่านหนังสือของเขาไป พลางจ้องมองนาฬิกาอยู่ตลอด ดวงตาของเขาจดจ่ออยู๋กับหนังสือ หากเเต่ในใจกลับนึกถึงเเต่เด็กสาวตัวดีของเขา นี่คือเหตุผลที่เขาเอาเเต่นั่งมองนาฬิกาเพื่อรอเวลาที่จะไปรับเด็กสาวกลับมา เขายังคงนึกถึงวันก่อนที่ซากุระโกะร้องไห้ขอให้เขาพูดจากับเธอต่อหน้าเขา มันทำให้เขารู้สึกเอ็นดูเด็กสาวคนนี้มากกว่าเเต่ก่อน ตัวเขาเองยังไม่เเน่ใจกับความรู้สึกในตอนนั้น ตอนที่เขา...เห็นซากุระโกะกับรุ่นพี่ชินโดคุยกันอย่างสนิทสนม... ความรู้สึกที่มันจี้ดขึ้นมาจากในอก มันเรียกว่าอะไรกัน?...
หึงเหรอ...
เด็กหนุ่มคิดพลางจ้องมองนาฬิกาอีกครั้ง ก่อนจะพยายามควบคุมสติของตัวเองเพื่ออ่านหนังสือต่อ...
เพราะเธอคนเดียวเลย ยัยซากุระโกะ...
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก สึรุงินั่งจ้องมองนาฬิกาอีกครั้ง ก่อนจะปิดหนังสือไปวางไว้ที่ชั้นอย่างเดิม เเละเดินออกจากห้องลงไปข้างนอกบ้าน
ได้เวลาเเล้ว...
เด็กหนุ่มขี่จักรยานออกไปจากบ้านเพื่อไปรับซากุระโกะที่หน้าบ้านหลังหนึ่งที่น่าจะเป็นบ้านของอาโออิ สึรุงิจอดจักรยานก่อนจะกดกริ่งที่หน้าบ้านอาโออิ ไม่นานก็มีคน3คนเดินออกจากบ้านมา ซึ่งก็คือซากุระโกะ อาโออิ เเละเทนมะนั่นเอง
"อ้าว สวัสดี สึรุงิ ^ ^ มารับซากุระโกะเหรอ?" เทนมะถามด้วยสีหน้ายิ้มเเย้ม
"ก็นะ ขึ้นมาได้เเล้ว ซากุระโกะ" สึรุงิตอบสั้นๆ ก่อนจะหันหน้าไปพูดกับซากุระโกะ
"อืม"เด็กสาวตอบก่อนจะขึ้นซ้อนท้ายจักรยาน เมื่อเด็กสาวขึ้นนั่งเรียบร้อยเเล้ว เด็กหนุ่มจึงขี่จักรยานออกไป
"บายบาย เจอกันวันจันทร์นะ^ ^" อาโออิพูดพลางโบกมือตามด้วยเทนมะที่โบกมือให้ถึงสองข้าง
"บายบาย~" ซากุระโกะโบกมือตอบ ก่อนหันกลับมาคุยกับสึรุงิ
"งานเป็นไงมั่งละ?'' เด็กหนุ่มถาม
''ก็เหลือเเค่ที่ชินสุเกะส่งมาเท่านั่นละ อันนั้นต้องย่ออีกนิดนึง เหลือเเค่ให้อาโออิจัดหน้าให้ก็เสร็จเเล้วละ" เด็กสาวตอบ
"งั้นเหรอ" สึรุงิยิ้มพล่างขี่จักรยานไปเรื่อยๆ
สายลมที่พัดผ่านตัวพวกเขา ทำให้พวกเขารู้สึกอบอุ่น กลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่นลงมาพัดไปตามสายลมอย่างอ่อนโยน เด็กสาวที่เกาะไหล่เด็กหนุ่มนั่งมองตามกลีบดอกไม้ไปก่อนจะเอ่ยปากพูด
"จะว่าไปดอกไม้บานเยอะจัง" ซากุระโกะพูดพล่างมองต้นไม้เเละดอกไม้ข้างทาง สึรุงิยิ้มก่อนจะตอบกลับ
"ก็ช่วงนี้เข้าฤดูใบไม้ผลินี่นา เเล้วก็เป็นช่วงที่มีเทศกาลชมดอกซากุระด้วยนะ"
"เเล้วทำไมถึงพูดถึงงานเทศกาลชมดอกซากุระละ หน้าอย่างนายไม่น่าจะสนใจเรื่องเเบบนี้เลยนะ0^0" คำถามของซากุระโกะทำให้สึรุงินึกถึงความหลังครั้นวัยเยาว์
"ก็ตอนเด็กๆฉันเคยไปชมดอกซากุระกับครอบครัว ตอนนั้นเป็นครั้งเเรกที่ฉันเคยได้ชมอะไรสวยงามเเบบนั้น เเค่เห็นครั้งเเรก ฉันก็ชอบมันมากเลยละ..." เด็กหนุ่มพูดพลางนึกถึงช่วงวัยเด็ก ตอนนั้นที่เขาเงยหน้ามองดูต้นซากุระที่อยู่สูงกว่าตัวเขา เเสงเเดดอุ่นที่ส่องลงมา ทำให้ดอกซากุระที่ร่วงหล่นลงมาดูสวยงามมาก เหมือนกับมีเทพธิดาดอกซากุระมาร่ายรำอยู่รอบตัวเขา เขาชอบมันมากอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นสิ่งเเรกเเละสิ่งเดียวที่เปิดใจเขาได้...
"น่าเสียดายที่หลังจากนั้นทุกคนในบ้านก็ไม่มีใครว่างไปชมดอกซากุระด้วยกันเลย ฉันก็เลยได้ไปเเค่ครั้งเดียว" สึรุงิพูดต่อ
"เเล้วทำไมนายถึงไม่ไปเองอะ น่าจะไปไหนมาไหนได้เเล้วนี่0^0" ซากุระโกะถาม
"ไปดูคนเดียว ถึงมันจะสวยเเค่ไหน มันก็ชวนให้รู้สึกเหงาไปด้วยอะนะ..." เด็กหนุ่มพูด ใช่...ต่อให้มันสวย ต่อให้ชอบมากเเค่ไหน เเต่ถ้าไปคนเดียว มันก็ชวนให้รู้สึกเหงาจริงๆ...
"งั้นเหรอ..." เด็กสาวตอบ
สึรุงิขี่จักรยานไปเรื่อยๆจนถึงสนามคาเซ็นชิกิ วันนี้เป็นวันเสาร์ ถึงเเม้จะเป็นวันหยุด เเต่เขาก็มาซ้อมที่สนามเเห่งนี้เป็นประจำอยู่เเล้ว ซากุระโกะเองก็รู้เรื่องนี้ดีอยู่เเล้วเลยไม่ได้อะไรมาก นั่งสองลงจากจักรยานก่อนจะเดินลงไปที่สนามคาเซ็นชิกิ สึรุงิเขี่ยบอลเตะไปเรื่อยๆ เตะเข้าโกลบ้าง ไรบ้าง ส่วนซากุระโกะก็เอาเเต่นั่งดูสึรุงิซ้อมบอลไปเฉยๆ
เธอรู้สึกเบื่ออย่างเห็นได้ชัด สึรุงิเตะบอลเข้าโกลก่อนหันมามองซากุระโกะที่นั่งดูเขาซ้อมเตะบอลอยู่ เขามองดวงตากลมโตของเธอที่ดูกำลังเบื่อหน่าย เขายืนคิดอะไรออยู่สักพัก ก่อนเดินตรงเข้ามาถามเด็กสาว
"ดูเบื่อๆนะเธอนะ ลองเล่นบอลดูมั้ย?" สึรุงิถามพลางใช้เข่าเตะลูกฟุตบอลสลับ2ข้างไปมา
"เเต่ฉันเล่นไม่เป็นนะ-^-" ซากุระโกะตอบพลางลุกจากม้านั่งเล็กๆ
"ก็บอกว่าให้ลองดูไง เดี๋ยวฉันสอนให้ก็ได้-__-" สึรุงิตอบ
"อืม... ก็ได้" ซากุระโกะตอบ
"เเค่นั่นเเหละ" สึรุงิตอบก่อนเดินนำไปที่ตรงกลางสนามหญ้า
.
.
.
"ซากุระโกะ! เธอลองเเย่งบอลจากฉันดูนะ" สึรุงิบอกซากุระโกะ
"เเล้วให้เเย่งยังไงละ?" ซากุระโกะถาม
"ก็เขี่ยบอลเเย่งฉันให้ได้ไง" สึรุงิตอบ
"พูดง่ายจัง-__- ทำเเล้วจะได้อะไรอะ" ซากุระโกะพูดพลางทำหน้าเอือมๆ
"อืม... ก็คงไม่ได้อะไรอะนะ เเต่ถ้าเธอเเย่งบอลจากฉันไม่ได้..."สึรุงิพูดพลางยิ้มที่มุมปากพลางทำให้ซากุระโกะตาโต
"เธอต้องไปเทศกาลชมดอกซากุระกับฉันอาทิตย์หน้า" ซากุระโกะฟังพลางรู้สึกเหมือนโดนหยามเหยียด
"ไม่เอาอะ! ทำไมฉันต้องไปกับนายด้วย>^<" ซากุระโกะพูดด้วยสีหน้าไม่ยอมรับ
"ไม่งั้นถ้าเธอเเย่งไม่ได้เธอต้องเป็นเบ้ถือกระเป๋าให้ฉันจนกว่าจะปิดเทอม เลือกเอาว่าจะเอาอันไหน-__-"
"เอาอันเเรกT^T" ซากุระโกะพูดพลางทำสีหน้าประมาณว่า'ยอมก็ได้เฟ้ย!!'
"ดี ถ้างั้นจะเริ่มเขี่ยบอลเเล้วนะ!" สึรุงิพูด ก่อนจะวิ่งเขี่ยบอลไปมาทางซากุระโกะ
"เดี๋ยวสิ! ให้เตรียมใจก่อนไม่ได้เหรอ!!" เด็กสาวพูดก่อนวิ่งตรงเข้ามาเเย่งบอล เเต่สึรุงิเขี่ยบอลหลบทัน เธอจึงเเย่งไม่ได้ ซากุระโกะพยายามเเย่งบอลจากสึรุงิอยู่นาน จนถึงดวงอาทิตย์ลาลับไปสักพัก ซากุระโกะก็ยังเเย่งบอลจากสึรุงิไม่ได้สักที เด็กสาวย่อเข่าพักหายใจไม่เป็นจังหวะ สึรุงิมองเด็กสาวก่อนจะเอ่ยปากพูดเเละยิ้มที่มุมปาก
"ได้เเค่นี้เองเหรอ? เลิกเล่นเเล้วยอมไปกับฉันดีกว่านะ"
"หน๊อย! ไม่ยอมหรอกน่าา!"ซากุระโกะพูดก่อนจะวิ่งตรงเข้ามาเพื่อตัดบอลไปจากสึรุงิ สึรุงิใช้เท้าเขี่ยบอลหลบทัน เเต่จังหวะนั่น เท้าของซากุระโกะเผลอสะดุดเฉียดโดนบอล ทำให้สึรุงเผลอล้มทับซากุระโกะตามไปด้วย
ตุบ!!
"โอ้ย...เจ็บ...." ซากุระโกะอุทานก่อนจะลืมตาขึ้นมา เธอตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าร่างหนาคร่อมทับตัวเธออยู่
ดวงตากลมโตสีเขียวประกายประสานกับนัยน์ตาสีเหลืองส้มทองอย่างไม่ได้ตั้งใจ ใจของเธอเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ยิ่งมองนัยน์ตาคู่นั่นของสึรุงิก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวังค์ นันย์ตาที่เหมือนกระชากหัวใจของเธอไปทำให้ร่างบางเริ่มหน้าเเดงด้วยใจสั่น
ตึกตัก... ตึกตัก... ตึกตัก...
ร่างหนามองหน้าร่างบางด้วยสีหน้านิ่ง ก่อนจะเอ่ยปากพูด
"เธอเเพ้เเล้ว..." สึรุงิลุกขึ้นนั่งชันเข่าก่อนจะยิ้มที่มุมปากให้ ซากุระโกะหน้าเเดงพลางยังรู้สึกใจสั่น
"อาทิตย์หน้า เตรียมตัวด้วยละ ยัยเพี้ยน..." สึรุงิพูดพลางดีดที่หน้าผากของเด็กสาว ใบหน้าหล่อของเด็กหนุ่มจ้องมองใบหน้าหวานข องเด็กสาว นัยน์ตาของเขาทำให้ซากุระโกะยังคงหน้าเเดงไม่เปลี่ยนไปจากเดิม
"กลับบ้านกันเถอะ..." เด็กหนุ่มพูดทิ้งท้ายก่อนจะถือบอลเดินนำไป
Sakurako Part
พอพวกเรากลับมาถึงบ้าน คุณน้าไอโกะก็ทำข้าวเย็นเสร็็จพอดี เราเลยกินข้าวเย็นกันก่อนที่จะเเยกย้ายกันกลับห้องไป ฉันเดินกลับเข้าห้องของตัวเอง เพื่อเข้าไปเก็บของเเละเดินตรงไปที่ห้องอาบน้ำ
ซ่า ซ่า....
น้ำอุ่นที่ไหลผ่านออกมาจากฝักบัวอาบน้ำ ทำให้ฉันรู้สึกสบายตัว ความรู้สึกดีนั่นเริ่มทำให้ฉันคิดถึงสึรุงิอีกครั้ง ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันผ่านมาเกือบจะสองเดือนกว่าๆ ตอนเเรกที่ฉันได้เจอกับเขา ฉันไม่รุ้สึกถึงสิ่งดีๆของเขาเลยสักนิด เราสองคนทะเลาะกันตลอดเวลา เเต่พอเวลาผ่านมาเรื่อยๆ ฉันเริ่มเห็นสิ่งดีๆหลายอย่างในตัวของเขา เสน่ห์ของเขาที่ฉันไม่เคยเห็น... มุมมองของเขาที่ฉันไม่เคยได้สัมผัส.... มันช่างน่าหลงใหล... ยิ่งอยู่ใกล้กัน ฉันยิ่งรู้สึกอบอุ่น...รู้สึกอบอุ่นที่มีสึรุงิคอยอยู่ใกล้ๆ ความอบอุ่นของสึรุงิทำให้ฉันเริ่มมองเห็นตัวตนของเขามากขึ้น เเละยิ่งเห็นตัวตนนั่นของเขา ฉันก็ยิ่งรู้สึกใจสั่น ที่ฉันรู้สึกเเบบนี้ เพราะฉันรู้สึกดีๆกับเขารึเปล่านะ...
'เธอเเพ้เเล้ว...'
'อาทิตย์หน้า เตรียมตัวด้วยละ ยัยเพี้ยน...'
ประโยคของสึรุงิที่วนเวียนอยู่ในหัว ทำให้ปรากฏใบหน้าหล่อของสึรุงิขึ้นมา ฉันส่ายหน้าก่อนจะหน้าเเดงอีกครั้ง เเละเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงเเผ่วเบาอย่างเขินอาย
"คนบ้า...."
ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ วันนี้เตะบอลกกับนายสึรุงิเหนื่อยเป็นบ้าเลย-^- นายสึรุงิเองก็บ้า
เหมือนกันเเหละ อาทิตย์หน้าต้องไปงานเทศกาลชมดอกซากุระกับนายนี่อีก จะใส่ชุดไหนไปดีละเนี่ย เเล้วทำไมเราต้องไปคิดเรื่องนั้นด้วยอะ!>[]<
"ซากุระโกะ" เสียงทุ้มหล่อของสึรุงิที่อยู่ตรงหน้าซากุระโกะ ทำให้ฉันหน้าเเดงอีกครั้ง ก่อนจะมองสึรุงิที่เดินมาพร้อมผ้าเช็ดตัวที่พาดไว้บนบ่า
"ม...มีอะไรเหรอ?" ฉันถาม
"ก็...." สึรุงิยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกของเราเเทบจะชิดกัน ฉันทำหน้างุนงงพลางรู้สึกเขินๆกลัวๆกับท่าทางเเปลกพิลึกของเขา
"อาทิตย์หน้าเเต่งตัวสวยๆละ"
=___=" >>> หน้าฉัน
- __ - >>> หน้าสึรุงิ
"เเต่งให้เหมือนเป็นเเฟนกันเลยมั้ยละ! ถ้าจะให้เเต่งสวยๆอะ! =*=" อะไรของหมอนี่ฟะ!? เเล้วฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย!! >[]<
"อืม... ก็ได้นะ เราจะได้เป็นเเฟนกันจริงๆ^^"
"ใครอยากเป็นเเฟนนายไม่ทราบยะ!! ตาบ้า!!>[]<" ฉันพูดก่อนเอาผ้าเช็ดตัวตบ(?)นายสึรุงิ ก่อนจะเดินปึงปังๆเข้าห้องไป โดยไม่ได้เหลียวหลังมองสึรุงิซึ่งยิ้มที่มุมปากอย่างชอบใจ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ฉันเดินกลับเข้าไปในห้องอย่างฉุนเฉียวก่อนปิดประตูเเละไปนั่งที่โต๊ะพลางทุบโต๊ะด้วยอารมณ์หงุดหงิด
'อืม... ก็ได้นะ เราจะได้เป็นเเฟนกันจริงๆ^^'
ฉันส่ายหัวเพื่อพยายามลบฉากเมื่อกี้ออกจากหัว ก่อนจะพูดออกมาด้วยอารมณ์กึ่งเคืองกึ่งหลอกตัวเอง
"ฉันจะไม่มีวันรู้สึกดีกับนายเด็ดขาด! นายสึรุงิ เคียวสึเกะ!!"
.
.
.
หลายวันผ่านไป...
ในที่สุดก็ถึงวันที่ฉันต้องไปเทศกาลชมดอกซากุระกับนายสึรุงT^T
ฉันออกมาจากห้องนอนของตัวเองหลังจากที่เเต่งตัวเสร็จเเล้ว ในจังหวะเดียวกัน สึรุงิก็ออกจากห้องมาพอดี เรียกง่ายๆว่าออกมาพร้อมกันนั่นเเหละ วันนี้สึรุงิในเสื้อเเขนสามส่วนสีเเดง เเละกางเกงขายาวสีน้ำเงิน ซึ่งก็เป็นชุดปกติที่สึรุงิใส่อยู่ทุกวันนั่นเเหละ เเค่วันนี้ไม่ใส่เสื้อตัวนอกเท่านั้นเอง(ดูในการ์ตูนก็น่าจะรู้//ไรเตอร์) ถึงจะใส่เเค่นั้น เเต่เขาก็ดูเท่มากพออยู่ในชุดเเบบนี้ ต่างจากฉันที่ใส่เเค่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นเเละปล่อยผมยาวปกติ ไม่ใช่ว่าเเต่งตัวไม่เป็นหรอกนะ เเต่เพราะพอใส่เเบบนี้เเล้วมันก็สบายดีพอๆกับชุดกระโปรงนั่นละ เเต่ที่ฉันไม่ใส่ชุดกระโปรงก็เพราะว่า...
'อาทิตย์หน้าเเต่วตัวสวยๆละ'
ฉันเลยใส่ชุดนี้มาเเทนเพื่อประชดนายสึรุงิโดยเฉพาะ- ^ -''
"ฉันบอกให้เเต่งตัวสวยๆไม่ใช่เหรอ?" เสียงของสึรุงิทำให้ฉันหลุดออกจากความคิด
"อืม...เอ่อ..." ฉันทำหน้าอ้ำอึ้งเพราะพูดไม่ออก สึรุงิทำหน้าตาเฉยชาใส่เหมือนกับว่าจริงจังมาก เดี๋ยว! อย่าบอกนะว่าไอ้ที่พูดให้เเต่งตัวสวยๆคือจริงจังอะ!! o__o ระหว่างที่อำอึ้งอยู่นั้น สึรุงิก็คว้าเเขนฉันไว้ เเละลากกลับเข้าไปในห้องฉัน ก่อนจะลื้อเสื้อผ้าฉันในตู้เสื้อผ้าออกมา
"นายทำอะไรนะ!?" ฉันถามด้วยความงุนงงกับท่าทางของสึรุงิ
"หาชุดเปลี่ยนให้เธอไง" เจ้าตัวตอบก่อนจะหยิบชุดกระโปรงเเขนเเบบเปิดไหล่สีชมพูอ่อนลูกไม้ออกมาเเละยื่นให้ฉัน
"ฉันไม่ใส่!" ฉันตอบเเละทำหน้าเคืองๆด้วยความไม่ยอม
"จะเปลี่ยนเอง หรือให้ฉันเปลี่ยนให้..." สึรุงิถามพลางถลึงตาใส่ ฉํนยืนจ้องตาอาฆาตกับนายสึรุงิ ก่อนจะจะจำยอมคว้าชุดนั่นไปเปลี่ยนในห้องน้ำ หลังจากที่จำยอมใส่ชุดนั้นด้วยอารมณ์หงุดหงิดเสร็จเเล้ว ฉันก็เดินออกมาเจอสึรุงิที่ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ
"พอใจยัง-__-" ฉันถามด้วยสีหน้าเคืองๆ
"ยัง" เจ้าตัวตอบก่อนจะจับเเขนฉันลากไปประชิดตัวเขาก่อนจะหมุนตัวฉันให้หันหลัง
"ทำอะไรนะ!..." ฉันถาม เเต่เจ้าตัวไม่ตอบ ก่อนที่ฉันจะรู้สึกได้ว่าเขาทำอะไรกับผมฉัน
เขาถักเปียให้ฉัน...
สึรุงิถักเปียหลวมให้ฉันสองข้างเเถมยังผูกโบชมพูที่ปลายมัดผมให้ ก่อนจะจับฉันหมุนตัวกลับมา
"เอาละ...ค่อยดูน่ารักหน่อย'' เขาพูดก่อนมองฉันเหมือนรู้สึกพอใจ คำพูดเเละการกระทำของสึรุงิทำให้ฉันรู้สึกเขินอายขึ้นมา คนอย่างสึรุงิไม่อยากจะเชื่อว่าทำอะไรกุ้กกิ้กเเบบนี้เป็นด้วย! ฉันรู้สึกเเบบนั้น พลางเงยหน้าขึ้นมามองหน้าสึรุงิ
"เอ้า... ไปกันได้เเล้ว" สึรุงิพูดก่อนจับข้อมือฉันลากลงไปข้างล่าง ก่อนจะพาตรงมาที่จักรยาน เเละขึ้นขี่จักรยานไปที่จัดงานเทศก่ลชมดอกซากุระ
Tsurugi Part
ผมพายัยซากุระโกะมาที่งานเทศกาลชมดอกซากุระ บอกตรงๆว่าเหนื่อยมาก กว่าจะจัดการกับยัยตัวดีนี่ได้ เเต่ก็คิดอยู่เเล้วเเหละว่ายัยนี้คงไม่มีทางเเต่งตัวสวยๆมาอย่างที่ผมบอกเเน่ๆ-__- เเต่ก็นะ... พอได้จัดการเปลี่ยนชุดให้เมื่อกี้ ก็รู้สึกว่ายัยนี่นะ... น่ารักดีนะ:)
ผมขี่จักรยานโดยมีซากุระโกะซ้อนท้ายจักรยานมาด้วย ผ่านไปสักพักใหญ่ ซากุระโกะก็เริ่มเอ่ยปากคุยถามผม
"เเล้วงานนี้จัดงานที่ไหนเหรอ?"
"อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก เลยไปอีกนิดเดียวนี่เอง"
"อืม... เเต่ว่าคนจะเยอะรึเปล่า ฉันเคยได้ยินว่าในถ้าเป็นในเมืองหลวง คนมาเยอะมากเลยนะ เเบบถึงขั้นต้องไปจองที่ก่อนอะ ไม่งั้นจะไม่มีที่-3-"
"อันนั้นมันเเบบไปหลายคนหรือครอบครัวที่อยากจะไปนั่งพักอะไรเเบบนั้นไม่ใช่เหรอ สำหรับเราเเค่สองคนไม่เป็นไรนี่ 0^0 เเล้วอีกอย่าง ฉันคิดว่าถ้าเป็นพวกในเเถบชนบท คนน่าจะไปเยอะกว่า เพราะในเเถบนั้นดอกซากุระจะสวยกว่า" ผมอธิบายอย่างยาวเหยียด
"ก็จริงนะ ตอนที่ฉันอยู่อาโอโมรินะ คนก็มาชมดอกซากุระกันเยอะมากเลยละ จะว่าไปในเมืองอินาซึมะ มีที่จัดชมดอกซากุระด้วยเหรอ? ฉันคิดว่าถ้าที่ใกล้qก็น่าจะเป็นสวนอุเอโนะในจังหวัดโตเกียวที่ใกล้นี่เอง0^0"
"อืม... มันไกลไปสำหรับฉันอะนะ เเต่ฉันก็เจอที่ที่ชมดอกซากุระได้สวยมากๆที่นึงใกล้ๆนี่ " ผมตอบพลางยิ้ม
"ที่ไหนเหรอ?0^0" ซากุระโกะถาม ผมยิ้มก่อนจะตอบไปอย่างอารมณ์ดี
"สวนหลังโรงเรียนไง"
ผมขี่จักรยานมาจนถึงเเถวหลังโรงเรียน จริงๆเเล้ว เพราะตอนม.1 ผมชอบโดดเรียน ชอบไปหลบเดินเล่นตามตึกโรงเรียนตลอด(ผ่านขึ้นม.2มาได้ไงฟะ-_- //ไรเตอร์) (เก่งไง//สึรุงิ) ผมเลยได้พบกับสวนหลังโรงเรียนนี่เข้า มันเป็นสวนที่มีเเต่ต้นซากุระเต็มไปหมด ตอนนั้นผมหวังว่าสักวันนึงผมก็อยากจะพาคนสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม มาดูสวนนี่ให้ได้ ซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่ายัยนี่จะเป็นคนสำคัญของผมจริงๆรึเปล่า เเต่ลึกใจผมก็รู้สึกว่า ซากุระโกะนะ... เป็นคนสำคัญที่ผมขาดไปไม่ได้ซะเเล้ว...
"ว้าว~ สวยจัง*^*" ซากุระโกะพูดออกมาอย่างดีใจ จนผมอดยิ้มกับใบหน้าที่มีรอยยิ้มของเธอนั่นไม่ได้
"ใช่มั้ยละ ที่นี้นะสวยจริงๆนะ"
"ว่าเเต่นายรู้จักที่เเบบนี้ได้ไงอะ" ซากุระโกะถามต่อ
"ก็ตอนม.1 ฉันชอบโดดเรียนเดินไปเดินมารอบๆโรงเรียนบ่อยๆ วจนฉันมาเจอสวนนี้เข้านะสิ" ผมตอบตรงๆ
"โดดเรียนเนี่ยนะ-*- นายเลื่อนชั้นมาได้ไงเนี่ย?" ซากุระโกะทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ ผมยักไหล่ก่อนตอบเธอไป
"ก็...โต้รุ่งเอา"
"โห เก่งเกินเเหละ" ซากุระโกะตอบพลางทำหน้าไม่อยากจะเชื่อเหมือนเดิม
"ชมเหรอ? :)" ซากุระโกะทำหน้าเหงื่อตกกับประโยคกวนประสาทของผมก่อนจะตอบผม
"เปล่าสักหน่อย!"
เราสองคนเดินกันมาสักพักใหญ่ ก่อนที่จะเดินไปเห็นม้านั่งสีขาวตัวหนึ่งที่ผมชอบไปนอนหลับประจำทุกครั้งที่โดดเรียนมาอยู่ที่นี้
"ว่าเเต่ที่นี้ไม่ใช่ที่จัดงานเทศกาลนี่นา-3- เเบบนี้เท่ากับว่านายโกหกฉันนี่" ซากุระโกะพูด
"ไม่เห็นจำเป็นต้องเป็นงานเทศกาลเลยนี่ เเถมไม่ค่อยมีคนด้วย ฉันว่าดีออก" ผมพูดพลางเดินตรงมาที่ม้านั่งเล็กๆในสวน
"ก็จริงนะ มันสงบดีเนอะ^^" ซากุระโกะตอบพลางเดินมานั่งที่ม้านั่งข้างๆผม ผมนั่งมองเธอก่อนจะยิ้มเเละพูดต่อ
"เวลาฉันมาที่สวนนี่นะ ฉันก็จะชอบ...นอนตรงนี้" ผมพูดก่อนจะเอนตัวนอนลงไปที่ตักของซากุระโกะ
"น...นายทำอะไรนะ?" ซากุระโกะถาม ผมลืมตาขึ้นมามองซากุระโกะที่หน้าเหวอเเละหน้าเเดงในเวลาเดียวกัน
"ก็ฉันบอกเเล้วไง ว่าฉันชอบนอนตรงนี้ เธอมานั่งทับที่ของฉันเองนะ ช่วยไม่ได้" ผมพูดเเกล้งๆพลางอมยิ้มล้อ
"ชิ เอาที่นายสบายใจเลย-^-"
เรานั่งเล่นกันอยู่ตรงนี้ ซากุระโกะนั่งถ่ายรูปไปชิวๆ ส่วนผมก็นอนหนุ่นตักเธอไปอย่างสบายใจ ผมไม่รู้หรอกนะว่าอะไรที่ทำให้ผมอยากพายัยเด็กนี่มากที่นี้เเเต่ผมก็รู้สึกว่าพอมีเธออยู่ด้วยเเล้วผมรุ้สึกอุ่นใจเเละดีเเปลกๆ หรือว่าเธออาจจะเป็นคนสำคัญที่ผมอยากพามาที่นี้ก็ได้...
"ที่นี้สวยจัง ขนาดถ่านรูปยังสวยเลย^^" ซากุระโกะพูดพลางให้ดูรูปที่เธอถ่าย
"อืม ใช่ สวย" ผมตอบก่อนเงยหน้าไปมองซากุระโกะ
กลีบดอกซากุระที่หล่นลงมาตามสายลม ผมมองจากมุมเงยที่ยากจะมองได้ ตอนนี้ที่ผมมองอยู่มันสวยมาก สวยเเม้กระทั่งใบหน้าของคนที่ยอมให้ผมหนุ่นตัก เเล้วตอนนั้นผมก็คิดถึงอะไรอีกอย่าง ตอนที่ผมได้ไปเทศกาลชมดอกซากุระครั้งเเรก ผมรู้สึกว่ากลีบดอกที่ตกลงมาทำให้รู้สึกเหมือนเทพธิดาดอกซากุระกำลังร่ายรำรอบตัวผม เพราะว่ามันสวยมาก เเละตอนนี้ผมก็รู้สึกได้ว่าเทพธิดาดอกซากุระตัวจริง...อยู่ตรงหน้าผมเเล้วนี่ไง :)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีจ้า~ ขอโทษที่เหมือนคืนไม่ได้มาลงต่อตามสัญญานะคะ เพราะเมื่อคืนโดนบังคับให้นอนเร็วT^T วันนี้มาครบเเล้วนะคะสำหรับตอนนี้ เเต่ก่อนจะจากกันไป เรามีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมาฝากกันเรื่องเทศกาลชมดอกซากุระกันนะคะ
ถ้าใครจำที่ซากุระโกะพูดเมื่อกี้ได้ จะจำได้ว่าพูดถึงสวนอุเอโนะใช่มั้ยคะ นั่นละคะ สวนอุเอโนะก็เป็นที่ที่ชมดอกกุระยอดนิยมเเห่งหนึ่งในเมืองโตเกียวค่ะ ซึ่งเป็นสถานที่ชมดอกซากุระยอดฮิตของโตเกียวมานานแสนนาน สวนสาธารณะแห่งนี้มีต้นซากุระปลูกอยู่กว่าพันต้น ในช่วงฤดูชมดอกซากุระบานในราวปลายเดือนมีนาคม-ต้นเดือนเมษายน จะมีการจัดงานชมดอกซากุระบานประจำปีของสวนอุเอโนะ แน่นอนว่าช่วงเวลานี้จะมีนักท่องเที่ยวหลั่งไหลมาชมซากุระกันอย่างแน่นขนัด ซึ่งในช่วงกลางคืนก็จะมีการประดับตะเกียงไฟร่วม 1,000 ดวง เพิ่มความสว่างไสว สวยงามและแสนโรแมนติกให้กับคู่รักที่คิดอยากจะจูงมือกันมาชมซากุระยามค่ำคืน นอกจากนั้นยังมีการออกร้านค้าและตลาดนัดของเก่าในช่วงของเทศกาลชมดอกซากุระนี้อีกด้วย
ส่วนเมืองเอโอโมริที่เป็นจังหวัดบ้านเกิดของซากุระโกะในเรื่อง ก็เป็นอีกเมืองหนึ่งที่มีดอกซากุระบานสะพรั่งสวยเหมือนกัน ตามภาพนี้เลยจ้า~^^
นี่ก็เป็นข้อมูลเล็กๆน้อยที่เอามาฝากกันคะ สำหรับวันนี้ก็ขอขอบคุณ
ด้วยนะคะ^^ (มาเป็นพรืดเลย-___-")
สำหรับวันนี้ ลาก่อนค่ะ^^ เจอกันตอนหน้าค่ะ^^<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น