Fic Hormones side story Tuo-March

สวัสดีครับ นี่เป็นเรื่องแรกที่แต่งมาเพื่อสนอง need ตัวเองไงชอบไม่ชอบบอกได้นะครับ ^^

chapter 1 Real of love

 

Hormones the series season1 ซีนสุดท้ายของ series จบลง 

พี่ย้ง: ปิดกล้อง ปะพวกเราเก็บของเจอกัน คืนนี้1 ทุ่มบ้านกู (คืนนี้มีเลี้ยงปิดกล้องที่บ้าน ผกก.พี่ย้ง นักแสดงนำและสมทบทีมงานที่มีคิวว่างต่างพากันเตรียมตัวที่จะไปปาร์ตี้ปิดกล้องคืนนี้ )

 

เหัยไอ้มาร์ชคืนนี้มึงไปไงวะ ไปกับกูป่าว  พีช(วิน)

 

กูว่าจะขับรถไปเองวะ มีธุระต้องไปเคลียให้ที่บ้านก่อน : เออๆ ไงตามมานะมึง กูจะไปกับต่อ พี่เคิล และไอ้ตั้วก่อน ไอ้กันกับเก้าจะไปกับพี่แพทตี้

 

มาร์ช part: ความจิงแล้วผมไม่มีธุระอะไรที่ต้องไปเคลียหรอก แค่ไม่อยากจะใกล้ชิดหรือเข้าใกล้คนที่ทำให้หัวใจผมเต้นแรงมากไปกว่านี้ 

 

วันนี้วันปิดกล้อง ความจิงไม่มีคิวที่ผมจะต้องถ่ายหรอกเพราะคิวผมหมดไปแล้วแต่มาซึบซับบรรยากาศในกองถ่ายวันสุดท้าย  และเพราะเค้าคนนั้น ไอ้ตั้ว คนที่เปลี่ยนชีวิตผมและทำให้ผมคิดกับตัวเองว่าตกลงผมเป็นอะไรกันแน่!!!!!

 

พี่มาร์ชวันนี้พี่ไปบ้านพี่ย้งพร้อมผมกับพี่พีชป่าว :) (ไอ้ตั้วถามผม หลังจากที่ไอ้พีชเพิ่งถามผมเมื่อกี้ ไมไม่คุยกันวะ พร้อมกับยิ้มซื่อๆ มาให้ แค่นี้ใจผมก็สั่นไม่เป็นจังหวะ เหงื่อแตกแล้ว ผมไม่รู้ตัวว่ารู้สึก แบบนี้กับไอ้เด็กบ้าซื่อๆคนนี้เมื่อไหร่ โคตร งงตัวเองเลย)

 

ไม่ว่ะ เดี๋ยวกูไปทำธุระแถวสยามก่อนเดี๋ยวกูขับรถตามไป ไปก่อนเหอะ :ผมตอบ ตอนนี้เวลา 4 โมงเย็น ทุกคนเตรียมตัวเก็บข้าวเก็บของ พร้อมที่จะไปบ้านพี่ย้งตอน หนึ่งทุ่ม 

 

อ้าวพี่ไปสยามก่อนหรอ ผมติดรถไปด้วยดิ ผมต้องไปเอาของกับเพื่อนที่btsสยามพอดีเลย นะพี่ เด๋วไปบอกพี่พีชแปป รอผมด้วย :อ้าว เห้ย ว่าแล้วมันก็วิ่งไปบอกไอ้พีชโดยไม่ถามความสมัครใจผมสักคำ ว่าผมตกลงหรือไม่ ไอ้เด็กบ้านี่ กูก็ถอยห่างมึงมึงก็ยิ่งเข้ามาใกล้กู กูกลัวใจตัวเองจิงๆตอนนี้

 

ในรถตอน 16:20

 

ผมก็ขับรถฟังเพลงวิทยุคลื่น efmไปเรืี่อย มีข่างดารา พูดถึง คู่จิ้น ภูธีร์ พอดี ผมก็กำลังจะปิด มันก็เอามือมาปัดไว้ทำให้มือเราทั้งสองคนสัมพัสกันสักพัก ผมกลัวมันจะรู้ตัวเลยดึงมือกลับมาก่อน 

 

อ้าวพี่จะปิดทำไม ข่าวผมนะเนี่ย :มันถามพร้อมยิ้มบ้าๆของมันอีกครั้ง

 

กูฟังเบื่อแล้ว จง จิ้งไรเนี่ย ฟังแล้วจะอ้วก : ผมตอบไป มันทำหน้าเจื่อนๆ เงียบลงหงอยไปเลยน่ารักดีเหมือนกัน55555

 

งั้นพี่ปิดก็ได้ : มันบอกพร้อมหันหน้าไปทางกระจก 

 

เห้ย งอนหรอวะ กูไม่ปิดก็ได้ :มันหันมายิ้มร่า แล้วเอาหน้ามาใกล้ผม 

พี่ง้อผมหรอ ตอนนี้ติดไฟแดง หน้าเรา2คนใกล้กันมาก ใกล้กันมาก และ ..........รถคนหลังก็บีบแตรใส่ ไฟเขียว ผมคิดในใจรอดไปที ไอ้เด็กบ้านี่ !!!!

 

ถึงสยาม 16:50

พี่ผมไปbtsแปปนะนัดเพื่อนไว้เอาของ รอผมด้วย เดี๋ยวไลน์หาเข้าใจ??

 

อ้าวมึงให้กูรออีกหรอ ?? :ผมถามมันไปงั้นใจจิงอยากจะไปกับมันจะตาย 

เออๆๆ เร็วๆกูเดินเล่นรอแถวนี้นะ ว่าแล้วผมก็จัดการเคลียธุระ ที่อ้างกับไอ้พีชไว้เสร็จ คือจ่ายค่าโทรศัพท์ความจิงจ่าย7 ก้จบละ แต่ฟอร์มไปงั้น 

 

เครๆพี่แปปเดียวเพื่อนผมมารอละ :)))) มันหันหลังมาตอบแล้วรีบวิ่งไป โดยมีใครอีกคนมองความเป็นไปของคู่นี้อยู่ไม่คาดสายตา 

 

 

อ๊ากกกกก!!!! ความจิงเรื่องนี้เขียนเสร็จไป3ตอนแล้ว แต่รอดู กระแสตอนนี้ก่อน ยังไงติชม ได้ครับ ^^ ตอนสองจะอัพให้พุ่งนี้นะครับ chapter 1 Real of love

 

 

http://www.bloggang.com/data/anantraya/picture/1183815221.gif