ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ศัตรูที่มองไม่เห็น
สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของนักเดินทางทั้งสี่คน สร้างความหดหู่และอ้างว้างอย่างไม่รู้จะบรรยายออกมายังไง สภาพของเมืองรกร้างเหมือนไม่มีคนอยู่มานานับศตวรรษ มีวัชพืชปกคลุมไปทั่ว ซากสัตว์ที่ชาวเมืองเลี้ยงไว้โดนฝูงสัตว์ขนาดใหญ่ฆ่าตาย มีรอยเลือดอยู่ตามทาง ซีนมองภาพด้วยความรู้สึกสงสารต่อประชากรของเมืองยิ่งนัก โปวามองหญิงสาวอย่างสงสารและเห็นใจในชะตากรรม โรมถามซีนว่า
\"ที่นี่คงจะเป็นเมืองคาชินใช่ไหม\"
ซีนพยักหน้าก่อนจะอธิบายว่า
\"เมืองคาชินของเราได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งหมอก ที่นี่ในยามปกติจะมีหมอกปกคลุมตลอด 24 ชั่วโมง ศัตรูจากภายนอกจะมองไม่เห็นทางเข้าเมือง แต่เราจะมองเห็นศัตรูจากด้านใน แต่เหตุการณ์ที่เกิดมาจากภายในทำให้เราอยากจะป้องกัน\"
\"แล้วเหล่าพ่อมดพวกนั้น เข้ามาในเมืองเจ้าได้ยังไง\" โปวาถามขึ้น
\"พวกมันได้ช่วยชีวิตชาวเมืองที่ออกนอกเขตไปหาของป่า และถูกสัตว์ร้ายทำร้ายเอา ชาวเมืองคนนั้นจึงชักชวนให้เข้ามาในเมือง ปกติเราจะกำหนดเวลาเปิดปิดประตูเมืองไว้ คือตั้งแต่ตะวันพ้นขอบฟ้าจนถึงช่วง 8 เวลา(8 โมงเช้า) แล้วประตูจะปิดลง ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ออกนอกเมืองอีก พ่อมดเหล่านั้นสร้างความน่าเชื่อถือแกคนในเมือง จนชาวบ้านเกิดความไว้วางใจจึงแบ่งที่ดินให้พ่อมดเหล่านั้นอาศัย แถมยังเล่าเรื่องราวภายในเมืองให้ฟังอีก พ่อมดเหล่านั้นอาศัยอยู่ราว ๆ หนึ่งเดือน พระบิดาของข้าก็เชิญมาพักในพระราชวัง พ่อมดเหล่านั้นจึงได้อาศัยความน่าเชื่อถือ ให้พระบิดาของข้าไปนับถือวิญญาณชั่วแทนการเชื่อถือพระผู้สร้างจักรวาล จนบ้านเมืองเริ่มตกตํ่า พวกพ่อมดเข้ายึดอำนาจภายในเมืองอย่างรวดเร็วและทำให้ทุกคนกลายเป็นหิน ข้ากับทหารกล้าจำนวนหนึ่งได้หนีออกมาจากพระราชวัง และมีชาวบ้านที่ติดอยู่ภายนอกเมืองเพราะกลับไม่ทันเวลารับทราบข่าวก็ตามมาชุมนุมกันกับเรา เราจึงตั้งกองกำลังกู้แผ่นดินคาชินขึ้น\"
\"หยุดก่อน!\" เมร่าบอกขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเอาหูฟังแนบกับพื้นดิน \"มีคนกำลังมา\"
\"เป็นพวกมันแน่! ข้าจะสู้ตายกับมัน\"ซีนบอกด้วยความแค้น แต่โปวาและนักเดินทางอีกสามคนรีบหลบเข้าไปยังบ้านร้างหลังหนึ่ง ก่อนจะแอบดูผู้มาเยือน พ่อมดในชุดสีเขียวปรากฏกายขึ้นกลางหมู่บ้าน หน้าตาเหมือนกับปีศาจมากกว่ามนุษย์ ใบหน้าเหี้ยวยน มีรูปพระจันทร์ครึ่งเสี่ยวที่หน้าผาก พ่อมดตนนี้กำลังรอคอยบางสิ่ง ไม่นานมีลำแสงส่องสว่างเหมือนการถอดจิตได้ปรากฏขึ้น ร่างของบุรุษผู้หนึ่งได้ปรากฏตัวขึ้น พ่อมดในชุดสีเขียวคุกเข่าทำความเคารพพร้อมกับเอ่ยว่า
\"คาราวะท่านแม่ทัพเวชา\"
\"ตามสบายท่านพ่อมดไบเกอร์\"
พ่อมดในชุดสีเขียวนามว่าไบเกอร์ลุกขึ้น รายงานว่า \"ตามแผนการของท่านจักรพรรดิบูชาร์ด จรชนจำนวนหนึ่งกำลังแทรกซึมลงไปยังนครเปโลตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ กำลังพลที่เราสุ่มไว้เตรียมรอการโจมตีก็กำลังขยายาเพิ่มขึ้น รอเพียงกำลังพลส่วนหน้าของอารายามาถึงเราจะได้รับชัยชนะทันที\"
นักเดินทางทั้งห้าได้ยินการสนทนาทุกคำ ทุกคนทั้งตกใจและตระหนกในสถานการณ์ที่กำลังจะเลวร้าย คนของอารายากำลังแฝงตัวอยู่ในนครเปโลนับจำนวนเท่าใดแล้ว พวกมันผ่านเข้ามายังนครเปโลได้ยังไง นับเป็นการวางแผนที่แยบยลมาก เป็นกลศึกการรบของฝ่ายมนุษย์มากกว่าผู้วิเศษ จักรพรรดิบูชาร์ดเรียนรู้วิธีการนี้มาได้ยังไง ในเมื่อชนเผ่าอารายากับมนุษย์โลกนั้นอยู่คนละช่วงมิติเวลา มนุษย์ไม่สามารถเข้ามายังดินแดนแห่งเวทมนต์ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ๆ ก็ตาม ไม่นานร่างของแม่ทัพเวชาก็หายวับไป เช่นเดียวกับพ่อมด
ไบเกอร์ ทั้งห้าคนจึงออกมาไม่มีใครพูดอะไร ทั้งห้าเริ่มรู้สึกว่าสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้น ไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้แล้ว
\"ที่นี่คงจะเป็นเมืองคาชินใช่ไหม\"
ซีนพยักหน้าก่อนจะอธิบายว่า
\"เมืองคาชินของเราได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งหมอก ที่นี่ในยามปกติจะมีหมอกปกคลุมตลอด 24 ชั่วโมง ศัตรูจากภายนอกจะมองไม่เห็นทางเข้าเมือง แต่เราจะมองเห็นศัตรูจากด้านใน แต่เหตุการณ์ที่เกิดมาจากภายในทำให้เราอยากจะป้องกัน\"
\"แล้วเหล่าพ่อมดพวกนั้น เข้ามาในเมืองเจ้าได้ยังไง\" โปวาถามขึ้น
\"พวกมันได้ช่วยชีวิตชาวเมืองที่ออกนอกเขตไปหาของป่า และถูกสัตว์ร้ายทำร้ายเอา ชาวเมืองคนนั้นจึงชักชวนให้เข้ามาในเมือง ปกติเราจะกำหนดเวลาเปิดปิดประตูเมืองไว้ คือตั้งแต่ตะวันพ้นขอบฟ้าจนถึงช่วง 8 เวลา(8 โมงเช้า) แล้วประตูจะปิดลง ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ออกนอกเมืองอีก พ่อมดเหล่านั้นสร้างความน่าเชื่อถือแกคนในเมือง จนชาวบ้านเกิดความไว้วางใจจึงแบ่งที่ดินให้พ่อมดเหล่านั้นอาศัย แถมยังเล่าเรื่องราวภายในเมืองให้ฟังอีก พ่อมดเหล่านั้นอาศัยอยู่ราว ๆ หนึ่งเดือน พระบิดาของข้าก็เชิญมาพักในพระราชวัง พ่อมดเหล่านั้นจึงได้อาศัยความน่าเชื่อถือ ให้พระบิดาของข้าไปนับถือวิญญาณชั่วแทนการเชื่อถือพระผู้สร้างจักรวาล จนบ้านเมืองเริ่มตกตํ่า พวกพ่อมดเข้ายึดอำนาจภายในเมืองอย่างรวดเร็วและทำให้ทุกคนกลายเป็นหิน ข้ากับทหารกล้าจำนวนหนึ่งได้หนีออกมาจากพระราชวัง และมีชาวบ้านที่ติดอยู่ภายนอกเมืองเพราะกลับไม่ทันเวลารับทราบข่าวก็ตามมาชุมนุมกันกับเรา เราจึงตั้งกองกำลังกู้แผ่นดินคาชินขึ้น\"
\"หยุดก่อน!\" เมร่าบอกขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเอาหูฟังแนบกับพื้นดิน \"มีคนกำลังมา\"
\"เป็นพวกมันแน่! ข้าจะสู้ตายกับมัน\"ซีนบอกด้วยความแค้น แต่โปวาและนักเดินทางอีกสามคนรีบหลบเข้าไปยังบ้านร้างหลังหนึ่ง ก่อนจะแอบดูผู้มาเยือน พ่อมดในชุดสีเขียวปรากฏกายขึ้นกลางหมู่บ้าน หน้าตาเหมือนกับปีศาจมากกว่ามนุษย์ ใบหน้าเหี้ยวยน มีรูปพระจันทร์ครึ่งเสี่ยวที่หน้าผาก พ่อมดตนนี้กำลังรอคอยบางสิ่ง ไม่นานมีลำแสงส่องสว่างเหมือนการถอดจิตได้ปรากฏขึ้น ร่างของบุรุษผู้หนึ่งได้ปรากฏตัวขึ้น พ่อมดในชุดสีเขียวคุกเข่าทำความเคารพพร้อมกับเอ่ยว่า
\"คาราวะท่านแม่ทัพเวชา\"
\"ตามสบายท่านพ่อมดไบเกอร์\"
พ่อมดในชุดสีเขียวนามว่าไบเกอร์ลุกขึ้น รายงานว่า \"ตามแผนการของท่านจักรพรรดิบูชาร์ด จรชนจำนวนหนึ่งกำลังแทรกซึมลงไปยังนครเปโลตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ กำลังพลที่เราสุ่มไว้เตรียมรอการโจมตีก็กำลังขยายาเพิ่มขึ้น รอเพียงกำลังพลส่วนหน้าของอารายามาถึงเราจะได้รับชัยชนะทันที\"
นักเดินทางทั้งห้าได้ยินการสนทนาทุกคำ ทุกคนทั้งตกใจและตระหนกในสถานการณ์ที่กำลังจะเลวร้าย คนของอารายากำลังแฝงตัวอยู่ในนครเปโลนับจำนวนเท่าใดแล้ว พวกมันผ่านเข้ามายังนครเปโลได้ยังไง นับเป็นการวางแผนที่แยบยลมาก เป็นกลศึกการรบของฝ่ายมนุษย์มากกว่าผู้วิเศษ จักรพรรดิบูชาร์ดเรียนรู้วิธีการนี้มาได้ยังไง ในเมื่อชนเผ่าอารายากับมนุษย์โลกนั้นอยู่คนละช่วงมิติเวลา มนุษย์ไม่สามารถเข้ามายังดินแดนแห่งเวทมนต์ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ๆ ก็ตาม ไม่นานร่างของแม่ทัพเวชาก็หายวับไป เช่นเดียวกับพ่อมด
ไบเกอร์ ทั้งห้าคนจึงออกมาไม่มีใครพูดอะไร ทั้งห้าเริ่มรู้สึกว่าสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้น ไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้แล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น