ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ที่ปรึกษา เนโร
ยามราตรีคืนนี้ดวงดาวเต็มฟากฟ้า ภายในพระราชวังทองคำของราชาโอโปโล เจ้าของพระราชวังยังคงนั่งอยู่ที่ห้องทำงาน แสงเทียนจากต้นเทียนนับสิบเล่มส่องสว่างกลางความืด สีหน้าของราชาโอโปโลบงบอกถึงความวิตกกังวล เขาจะเตรียมรับมือแกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายหน้ายังไง ตอนนี้กำลังรบของอาณาจักรเปโลยังคงมั่นคง ทหารทุกคนพร้อมรบเต็มอัตราศึก แต่ใครกันที่จะเป็นผู้ก่อสงครามขึ้นมาอีก ข้อนี้ที่ราชาโอโปโลยังคงนึกไม่ออก
\"ท่านวิตกอะไร องค์ราชา\" เสียงของใครคนหนึ่งทำลายความเงียบภายในห้อง ราชาโอโปโลสบตากับผู้มาเยือนยามราตรี ก่อนจะกล่าวทักทายด้วยไมตรีจิตที่ดี
\"ที่แท้ก็ท่านที่ปรึกษา\"
ชายแก่ผู้ที่มีตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาสวมเสื้อคลุมสีเทา หนวดที่ยาวจนขาวทำให้ใบหน้าน่าเกรงขาม
\"ข้ากำลังกลัว...\"
\"ไม่มีใครหลีกหนีชะตากรรมไปได้ เปโลเป็นนครที่เต็มไปด้วยศิลปะวิทยาการมากมาย มีนักรบที่กล้าแกร่ง แต่ขาดผู้นำทัพอันเกรียงไกร ถ้าสิ่งที่ผู้สร้างบอกมาเป็นความจริง เราก็ไม่ควรสงสัยอันใดอีก\"
\"ถึงเวลานั้นจริง...เราจะควรทำประการใด ท่านเนโร\"
\"สู้จนตัวตาย ท่านคือพ่อมดที่ยิ่งใหญ่ ไม่ควรจะมานั่งคิดเล็กคิดน้อย\"
\"เจ้ากำลังตำหนิข้า...\"
\"ใช่ ท่านเคยกล้าหาญกว่านี้ในกาลก่อน แต่ตอนนี้ท่านกลับกลัวสิ่งนั้นกลัวสิ่งนี้ ขอถามหน่อย นี่หรือคือพ่อมดที่กล่าวขานเป็นตำนานตอนนี้ไม่ผิดอะไรกับเด็กที่หัดเดิน\"
ราชาโอโปโลหัวเราะต่อสิ่งที่ปรึกษาพูด เขาไม่รู้สึกโกรธเลยสักนิด เพราะมันเป็นความจริง เขาไม่ควรจะห่วงกังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่ควรเอาใจใส่หน้าที่ตรงหน้ามากกว่า
\"ขอบใจท่านมาก พรุ่งนี้เริ่มประกาศรับสมัครผู้กล้า ให้เข้าประลองเวทที่จะจัดขึ้นทุกปี เพื่อหาผู้กล้าที่จะต่อสู้กับสิ่งนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม ท่านเห็นว่าไง\"
\"เห็นสมควรแล้ว\"
ภายในนครเปโลนั้นผู้คนที่อาศัยต่างไม่ต้องมีพาหนะในการเดินทาง ทุกคนเดินด้วยเท้าและใช้เวทมนต์ให้ลอยตัวได้ ผู้คนที่นี่ต่างมีอิสระในการที่จะดำเนินชีวิต นักเรียนนักศึกษาที่นี่จะใช้พลังเวทเป็นตั้งแต่เด็ก พวกเขาต่างเสกของให้เป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้จนสนุกสนาน ตึกที่นี่ออกแบบให้ทนทานต่อลมฟ้า มีสวนสาธารณะขนาดใหญ่กลางใจเมือง ที่ที่ผู้คนจะได้พบปะพูดคุยกัน มีจอภาพขนาดยักษ์ติดเพื่อถ่ายทอดส่วนต่างของมุมเมืองภายในอาณาจักรแห่งนี้ ที่ปรึกษาเนโรกับผู้ติดตามนับสิบถือคำสั่งลอยมาที่ลานกว้างของสวนสาธารณะ เขาเสกให้ภาพบนเองปรากฏบนจอภาพทั่วเมือง ก่อนจะอ่านคำสั่งจากราชาโอโปโล
\"ประกาศจากราชาโอโปโลถึงชาวเมืองเปโลทุกคน ใครก็ตามที่เติบโตเป็นหนุ่มและมีฝีมือในการต่อสู้และพลังเวท ท่านราชาจะมีการจัดประลองเวทขึ้นในอีกสองเดือนข้างหน้า และจะจัดขึ้นทุกปีนับแต่นี้ ใครที่สนใจเริ่มรับสมัครตั้งแต่เที่ยงนี้เป็นต้นไป และจะสอบคัดเลือกในต้นเดือนหน้า ขอประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน\"
บรรดาผู้คนต่างตื่นเต้นและดีใจในคำประกาศนั้น เพราะพวกเขาเคยรู้มาว่าการประลองเวทนั้นเป็นสิ่งที่หาชมยาก เพราะไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ในอดีตเคยมีการจัด แต่เกิดปัญหาบางอย่างทำให้ต้องล้มเลิกไป และตอนนี้กำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งนับว่าเป็นสิ่งน่ายินดี ภายในกลุ่มคนที่กำลังยินดี หญิงสาวสวมผ้าคลุมหน้ายืนฟังข้อความอยู่เช่นกัน เธอสวมผ้าคลุมสีฟ้า แววตาและสีหน้าบงบอกความน่ากลัว เธอเป็นคนของอาณาจักรอารายาที่แอบแฝงเข้ามาในอาณาจักร เมื่อทราบข่าวเธอเดินหลีกหนีผู้คนมาที่มุมมืด ก่อนจะใช้พลังเวทฝ่ายมารร่างจดหมายส่งถึงท่านจักรพรรดิ์ ผ่านประตูมิติที่ผู้ใช้เวทชั้นสูงสามารถเรียกมาใช้ได้ทุกเวลา
อาณาจักรอารายา...
บริเวณห้องว่าการในเช้าวันต่อมา จักรพรรดิ์บูชาร์ดได้รับข้อความจากสายสืบถึงกับหัวเราะออกมาเหมือนกับได้ยินเรื่องที่คบขันที่สุด จักรพรรดิ์บูชาร์ดกล่าวแก่แม่ทัพนายกองว่า
\"เปโลกำลังจะระดมพลพรรคเพื่อรับมือเรา ช่างน่าขันนัก\"
\"เราจะบุกตอนนี้เลยหรือครับ\" อาคิมถามขึ้น
\"ยังก่อน ทางเราก็ต้องเตรียมการด้วยเช่นกัน มีคำสั่งออกไป ให้ฝึกพลังเวทมารให้มากขึ้น ยานรบรีบสร้างขึ้นใหม่ รับสมัครทหารที่จะรบแนวหน้าเพิ่มมากขึ้น จัดกระบวนทัพทุกอย่างภายในเวลา 20 ปี ถึงตอนนั้นข้าจะยึดเปโล\"
\"ท่านวิตกอะไร องค์ราชา\" เสียงของใครคนหนึ่งทำลายความเงียบภายในห้อง ราชาโอโปโลสบตากับผู้มาเยือนยามราตรี ก่อนจะกล่าวทักทายด้วยไมตรีจิตที่ดี
\"ที่แท้ก็ท่านที่ปรึกษา\"
ชายแก่ผู้ที่มีตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาสวมเสื้อคลุมสีเทา หนวดที่ยาวจนขาวทำให้ใบหน้าน่าเกรงขาม
\"ข้ากำลังกลัว...\"
\"ไม่มีใครหลีกหนีชะตากรรมไปได้ เปโลเป็นนครที่เต็มไปด้วยศิลปะวิทยาการมากมาย มีนักรบที่กล้าแกร่ง แต่ขาดผู้นำทัพอันเกรียงไกร ถ้าสิ่งที่ผู้สร้างบอกมาเป็นความจริง เราก็ไม่ควรสงสัยอันใดอีก\"
\"ถึงเวลานั้นจริง...เราจะควรทำประการใด ท่านเนโร\"
\"สู้จนตัวตาย ท่านคือพ่อมดที่ยิ่งใหญ่ ไม่ควรจะมานั่งคิดเล็กคิดน้อย\"
\"เจ้ากำลังตำหนิข้า...\"
\"ใช่ ท่านเคยกล้าหาญกว่านี้ในกาลก่อน แต่ตอนนี้ท่านกลับกลัวสิ่งนั้นกลัวสิ่งนี้ ขอถามหน่อย นี่หรือคือพ่อมดที่กล่าวขานเป็นตำนานตอนนี้ไม่ผิดอะไรกับเด็กที่หัดเดิน\"
ราชาโอโปโลหัวเราะต่อสิ่งที่ปรึกษาพูด เขาไม่รู้สึกโกรธเลยสักนิด เพราะมันเป็นความจริง เขาไม่ควรจะห่วงกังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่ควรเอาใจใส่หน้าที่ตรงหน้ามากกว่า
\"ขอบใจท่านมาก พรุ่งนี้เริ่มประกาศรับสมัครผู้กล้า ให้เข้าประลองเวทที่จะจัดขึ้นทุกปี เพื่อหาผู้กล้าที่จะต่อสู้กับสิ่งนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม ท่านเห็นว่าไง\"
\"เห็นสมควรแล้ว\"
ภายในนครเปโลนั้นผู้คนที่อาศัยต่างไม่ต้องมีพาหนะในการเดินทาง ทุกคนเดินด้วยเท้าและใช้เวทมนต์ให้ลอยตัวได้ ผู้คนที่นี่ต่างมีอิสระในการที่จะดำเนินชีวิต นักเรียนนักศึกษาที่นี่จะใช้พลังเวทเป็นตั้งแต่เด็ก พวกเขาต่างเสกของให้เป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้จนสนุกสนาน ตึกที่นี่ออกแบบให้ทนทานต่อลมฟ้า มีสวนสาธารณะขนาดใหญ่กลางใจเมือง ที่ที่ผู้คนจะได้พบปะพูดคุยกัน มีจอภาพขนาดยักษ์ติดเพื่อถ่ายทอดส่วนต่างของมุมเมืองภายในอาณาจักรแห่งนี้ ที่ปรึกษาเนโรกับผู้ติดตามนับสิบถือคำสั่งลอยมาที่ลานกว้างของสวนสาธารณะ เขาเสกให้ภาพบนเองปรากฏบนจอภาพทั่วเมือง ก่อนจะอ่านคำสั่งจากราชาโอโปโล
\"ประกาศจากราชาโอโปโลถึงชาวเมืองเปโลทุกคน ใครก็ตามที่เติบโตเป็นหนุ่มและมีฝีมือในการต่อสู้และพลังเวท ท่านราชาจะมีการจัดประลองเวทขึ้นในอีกสองเดือนข้างหน้า และจะจัดขึ้นทุกปีนับแต่นี้ ใครที่สนใจเริ่มรับสมัครตั้งแต่เที่ยงนี้เป็นต้นไป และจะสอบคัดเลือกในต้นเดือนหน้า ขอประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน\"
บรรดาผู้คนต่างตื่นเต้นและดีใจในคำประกาศนั้น เพราะพวกเขาเคยรู้มาว่าการประลองเวทนั้นเป็นสิ่งที่หาชมยาก เพราะไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ในอดีตเคยมีการจัด แต่เกิดปัญหาบางอย่างทำให้ต้องล้มเลิกไป และตอนนี้กำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งนับว่าเป็นสิ่งน่ายินดี ภายในกลุ่มคนที่กำลังยินดี หญิงสาวสวมผ้าคลุมหน้ายืนฟังข้อความอยู่เช่นกัน เธอสวมผ้าคลุมสีฟ้า แววตาและสีหน้าบงบอกความน่ากลัว เธอเป็นคนของอาณาจักรอารายาที่แอบแฝงเข้ามาในอาณาจักร เมื่อทราบข่าวเธอเดินหลีกหนีผู้คนมาที่มุมมืด ก่อนจะใช้พลังเวทฝ่ายมารร่างจดหมายส่งถึงท่านจักรพรรดิ์ ผ่านประตูมิติที่ผู้ใช้เวทชั้นสูงสามารถเรียกมาใช้ได้ทุกเวลา
อาณาจักรอารายา...
บริเวณห้องว่าการในเช้าวันต่อมา จักรพรรดิ์บูชาร์ดได้รับข้อความจากสายสืบถึงกับหัวเราะออกมาเหมือนกับได้ยินเรื่องที่คบขันที่สุด จักรพรรดิ์บูชาร์ดกล่าวแก่แม่ทัพนายกองว่า
\"เปโลกำลังจะระดมพลพรรคเพื่อรับมือเรา ช่างน่าขันนัก\"
\"เราจะบุกตอนนี้เลยหรือครับ\" อาคิมถามขึ้น
\"ยังก่อน ทางเราก็ต้องเตรียมการด้วยเช่นกัน มีคำสั่งออกไป ให้ฝึกพลังเวทมารให้มากขึ้น ยานรบรีบสร้างขึ้นใหม่ รับสมัครทหารที่จะรบแนวหน้าเพิ่มมากขึ้น จัดกระบวนทัพทุกอย่างภายในเวลา 20 ปี ถึงตอนนั้นข้าจะยึดเปโล\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น