ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผู้บุกรุก
แสงแดดยามเช้าสดใส ส่องกระทบทั่วพื้นฟ้า เด็กชายสามคนประกอบด้วย โรม ดอล โปวา ต่างก็ฝึกฝนพลังเวทกันตั้งแต่ราตรี 4 วันนี้ทั้งสามเรียนการต่อสู้เฉพาะตน โดยใช้เวทมนต์ที่ตัวเองถนัด โรมนั้นถนัดพลังไฟที่มีอานุภาพร้ายแรง มีท่าไม้ตายคือ ไฟตอมนิก เป็นการปล่อยลูกไฟใส่ศัตรูตั้งแต่ดวงเล็กเท่าก้อนหิน จนใหญ่เท่าดวงอาทิตย์ ดอล นั้นเก่งการใช้อาวุธและมีดาบคู่ใจคือ ดาบเปลวไฟ เป็นอาวุธที่สามารถตัดยานรบได้ทั้งลำ มีเปลวไฟติดอยู่กับดาบ ส่วนโปวามีอาวุธคือการสร้างพลังงานรอบข้างเอามาใช้ เช่น นํ้า สามารถทำเป็นอาวุธจู่โจมศัตรูได้ ทั้งสามฝึกฝนท่าของตนเองแบบไม่หยุดพัก
\"เอาละ หยุดได้แล้ว !\"
คำสั่งที่ออกมาจากปากของพ่อมดเวทไกวานั้นสร้างความแปลกใจให้เด็กชายทั้งสามเป็นอย่างมาก เพราะพึ่งฝึกกันแค่ครึ่งวันเท่านั้น ทั้งสามรีบมายืนต่อหน้าอาจารย์ของตนทันที พ่อมดเวทมองแต่ละคนอย่างพิจารณา ก่อนจะสั่งว่า
\"นั่งลง \"
เมื่อทุกคนนั่งลงหมดแล้ว พ่อมดเวทไกวาก็นั่งลที่โขลดหิน ก่อนจะกล่าวว่า \"มีสิ่งหนึ่งที่อาจารย์ต้องบอกพวกเธอ มันเป็นสิ่งที่อาจารย์เคยบอกอยู่หลายครั้ง พวกเธอจะเป็นกำลังสำคัญในการปกป้องเปโลในปลอดภัย ช่วงบ่ายอาจารย์จะเล่าเรื่องราวครั้งอดีตอันยาวนานให้พวกเจ้าฟัง มันเป็นอดีตที่นานมาแล้วหลายเวลากาล เมื่อก่อนนี้ก่อนที่จะมีการจัดตั้งนครเปโล นครโอมเมอร์ นครพันธสัญญา พวกเราในยุคนั้นต่างเป็นผู้เดินทางผ่านห้วงเวลาแห่งจักรวาลที่ไม่ตั้งถิ่นฐานที่ใด พร้อมกันนั้นเราเองก็ต้องทำสงครามกับกลุ่มกองมากมาย สูญเสียคนและกำลังคนไปไม่น้อย ตอนนนั้นเรามีราชามาสตอล เป็นผู้นำ ท่านเป็นผู้นำที่เก่งกล้าใจการศึก มีเวทมนต์ที่ไม่มีใครเทียบได้ในจักรวาล ยกเว้นท่านผู้สร้าง เราพเนจรด้วยยานลำใหญ่ที่จุคนได้จำนวนไม่ตํ่ากว่าหนึ่งแสนคน จนมาพบที่นี่ซึ่งมีความสวยงามและเป็นดินแดนที่ยังไม่มีผู้มาเยือนคนใดมาพบ เราจึงตั้งเมืองขึ้นที่นี่ ตอนนั้นพวกของโอมเมอร์ยังอยู่ฝ่ายเรา ก่อนที่จะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น เมื่อ โซดาร์ ผู้ที่ตั้งตนเองเป็นผู้นำชนเผ่าโอมเมอร์ ได้ขอแยกตัว ทั้งสองฝ่ายต่างทำสัญญากันว่าจะไม่รุกรานกัน มีอะไรจะช่วยกัน เผ่าโอมเมอร์จึงเลือกบริเวณรุกร้างใกล้กับดินแดนเรา โอมเมอร์เริ่มศึกษาเกี่ยวกับมนต์ดำจึงมีเวทมนต์ที่น่ากลัว แต่ก็ไม่เคยที่จะรุกรานใคร พวกเขาฝึกไว้ป้องกันอาณาจักรของตนเอง ผู้สร้างซึ่งยิ่งใหญ่ในจักรวาลได้มาปรากฎตัวเองเป็นแสงสว่างจ้าพ่อราชาแต่ละฝ่าย มอบหมายหน้าที่สำคัญให้คือ เผ่าโอมเมอร์จะควบคุมนรกทั้งหมด ส่วนพวกเราชาวเปโลก็ดูแลมนุษย์ให้มีชีวิตตามวันเวลาของแต่ละคน เราจึงไม่อาจทำสงครามกันเองได้อย่างถาวร เพราะจะกระทบกับมิติของมนุษย์ สิ่งนี้คือประวัติศาสตร์อันยาวนานของทั้งสองอาณาจักร\"
\"แล้วผู้ที่จะทำลายเปโลจะเป็นใครกัน\" โรมยกมือถามขึ้น
\"อาจารย์เองก็ตอบเจ้าไม่ได้ เราคงต้องรอเวลานั้นมาถึง\"
\"อาจารย์ครับ นอกจากพวกเราในมิตินี้แล้ว ยังมีกลุ่มอื่นอีกไหมในจักรวาล\" โปวาถามขึ้น
\"มีแน่นอน เช่น เผ่าอารายา ที่หายสาบสูญไปหลายเวลากาล เผ่าธารนอส เผ่ามิสมันส์ ชนเผ่าเหล่านี้ไม่มีใครพบอีกเลยหลังจากสงครามจักรวาล\"
\"ผมเคยอ่านเจอว่า เผ่าอารยานั้นชำนาญเวทในด้านมืด มีกองทัพที่ยิ่งใหญ่ แต่ทำไมถึงหายไป\"ดอลถามขึ้นบ้าง
\"เผ่าอารยานั้นโหดร้าย พวกนั้นยึดครองที่ใดจะไม่ปล่อยไว้แม้แต่คนเดียว ฝ่ายที่โดนทำร้ายต่างจับมือกัน โดยมีเปโลเป็นแกนนำ เป็นการสู้รบที่ยาวนานถึง 12 เวลากาล(12 ปีแสง) จนฝ่ายอารายาหายไปจากความทรงจำของผู้คนในจักรวาล\"
ไม่มีใครที่จะถามสิ่งใดต่อ พ่อมดเวทไกวาจึงให้เด็ก ๆ ไปพักผ่อนตามสบาย
ณ ดินแดนที่ถูกเรียกขานว่า ดินแดนมรณะ อาณาจักรโอเมอร์ ที่ปกคลุมไปด้วยความมืดไร้แสงสว่าง ผู้คนที่เป็นประชากรของที่นี่มีลักษณะผสมผสานระหว่างปีศาจกับมนุษย์ บางคนมีรูปร่างเป็นปีศาจมากกว่าคน ถ้าดูภายนอกจะน่ากลัวสำหรับผู้พบเห็น แต่เมื่อสนิทกันจะพบว่า คนกลุ่มนี้เป็นคนที่มีไมตรีจิตดีที่เดียว ราชาคนปัจจุบันที่ปกครองโอเมอร์ คือ ราชาโกมาร์ ที่อายุปาเข้าไปร้อยกว่าเวลากาล
โดยราชาโกมาร์มีบุตรชายและบุตรสาวอย่างละคน คนแรก เป็นจอมทัพที่มีฝีมือ คือ โคอาร์ ส่วนฝ่ายหญิงเป็นเด็กสาววัยสิบเอ็ดที่ซนเอาเรื่องแถมด้วยความคลั่งไคล้ในพลังเวท กองทัพของโอเมอร์มี 3 กอง คือ กองทัพวิญญาณ กองทัพอสูรกาย กองทัพพิทักษ์ราชา ทั้งสามกองทัพขึ้นตรงกับโคอาร์เพียงผู้เดียว
ระบบการรักษาความปลอดภัยถูกป้องกันเอาไว้อย่างดี มียามรักษาการอย่างเข้มงวด ในยามกลางคืนจะเพิ่มยามรักษาความปลอดภัยในบริเวณรอบปราสาท และบริเวณเมืองโดยรอบ น่านฟ้ามียานตรวจการที่มีรูปร่างเหมือนมวนบุหรี่ลอยลำอยู่ บนยอดเขาที่ห่างจาก
โอเมอร์ไปทางใต้ กำลังโดนบุกรุก จาก ยานลำหนึ่งที่กำลังลงจอดด้วยความเงียบเชียบ คนสวมผ้าคลุมหน้าสีดำสิบคนเดินลงจากยาน ผู้เป็นหัวหน้าทีมจะสวมสีเขียว ทั้งสิบมองหน้ากันก่อนจะเดินตามทางที่จะไปสู่เมืองโอเมอร์
ราชาโอเมอร์ยังไม่นอน จึงตรวจดูด้วยวิชาทำนายหมู่ดวงดางบนท้องฟ้า เมื่อทราบผลก็รู้สึกตกใจ เพราะมันเป็นสิ่งร้าย ราชา
โกมาร์รีบคำนวนซํ้า แต่ผลก็ออกมาเหมือนเดิม นี่มันอะไรกัน ! จะเกิดอะไรขึ้นกับอาณาจักรนี้ ระหว่างที่คิดอยู่นั้น โคอาร์เดินเข้ามาในชุดเครื่องแบบทหารเต็มยศ ราชาโกมาร์มองบุตรชายด้วยความแปลกใจ และถามว่า
\"มีเหตุอันใดท่านแม่ทัพ ถึงมาพบเวลาเช่นนี้\"
\" เรียนองค์ราชา มีทูตจากจักรวรรดิ์อารายามาพบ\"
ราชาโกมาร์ได้ยินถึงกับหน้าซีด พวกอารายาหายสาบสูญไปแล้วไม่ใช่หรือ แต่ทำไม..
\"องค์ราชาจะทรงให้พบหรือไม่\"
\"เชิญเขาไปยังห้องว่าการ อีกสักพักจะตามไป\"
โคอาร์ทำความเคารพก่อนจะเดินออกไป ราชาโกมาร์แทบจะเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้นในทันที ไม่ได้การต้องรีบบอก โอโปโล คิดได้ดังนั้นเตรียมจะส่งข้อความเตือนทางเปโล แต่ทว่า...
ตูมมมม!
เสียงระเบิดด้วยพลังของทูตทั้งสิบคนของเผ่าอารยาดังขึ้น ไฟดวงใหญ่ที่นำความพินาศส่องสว่างใจกลางนคร -- แผ่นดินไหวทั่วทุกที่ เพลิงไฟเผาทำลายทุกอย่างรวดเร็วจนบางคนต้องโดนไฟเผาทั้งเป็น ราชาโกมาร์มองสิ่งที่เกิดภายในเมืองด้วยความตระหนก พอหันจะเดินออกจากประตู หัวหน้ากลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่าทูต เดินเข้ามาเพียงคนเดียว ราชาโกมาร์ถามว่า
\"พวกแกต้องการอะไร\"
\"ยึดครองที่นี่\"
\"ไม่มีวัน...โอปาเซ่\"ราชาโกมาร์ปล่อยลูกไฟสีดำเข้าใส่บุรุษในชุดสีเขียว แต่ผู้เป็นหัวหน้าทีมปัดออกไปได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะเยาะเย้ยว่า \"ท่านไร้นํ้ายาแล้ว องค์ราชา\"
มิเตอร์นอส !
บึม !!
พลังที่ปล่อยอย่างรวดเร็วพุ่งออกจากฝามือของบุรุษชุดเขียว มันพุ่งโดนราชาโกมาร์กระเด็นไปตามแรงระเบิด ราชาโกมาร์ล้มกองไปกับพื้นเจ็บแทบกระอัก ชายผู้เป็นหัวหน้าทีมทูตกล่าวว่า
\"เราได้รับคำสั่งให้ไว้ชีวิตท่าน จะยอมอยู่ใต้การปกครองของเรา หรือจะตาย\"
โกมาร์ที่ตอนนี้ไม่สามารถต่อกรกับผู้บุรุกได้อีกแล้ว พยักหน้าช้า ๆ แล้วก็ไอออกมาเป็นเลือด ชายผู้เป็นหัวหน้าทีมยิ้มอย่างเยือกเย็น เขาเดินจากไปโดยไม่หันกลับมา คืนนั้นนครโอเมอร์โดนถล่มจนไม่เหลือสภาพเดิม ด้วยฝีมือบุรุษลึกลับสิบคน
\"เอาละ หยุดได้แล้ว !\"
คำสั่งที่ออกมาจากปากของพ่อมดเวทไกวานั้นสร้างความแปลกใจให้เด็กชายทั้งสามเป็นอย่างมาก เพราะพึ่งฝึกกันแค่ครึ่งวันเท่านั้น ทั้งสามรีบมายืนต่อหน้าอาจารย์ของตนทันที พ่อมดเวทมองแต่ละคนอย่างพิจารณา ก่อนจะสั่งว่า
\"นั่งลง \"
เมื่อทุกคนนั่งลงหมดแล้ว พ่อมดเวทไกวาก็นั่งลที่โขลดหิน ก่อนจะกล่าวว่า \"มีสิ่งหนึ่งที่อาจารย์ต้องบอกพวกเธอ มันเป็นสิ่งที่อาจารย์เคยบอกอยู่หลายครั้ง พวกเธอจะเป็นกำลังสำคัญในการปกป้องเปโลในปลอดภัย ช่วงบ่ายอาจารย์จะเล่าเรื่องราวครั้งอดีตอันยาวนานให้พวกเจ้าฟัง มันเป็นอดีตที่นานมาแล้วหลายเวลากาล เมื่อก่อนนี้ก่อนที่จะมีการจัดตั้งนครเปโล นครโอมเมอร์ นครพันธสัญญา พวกเราในยุคนั้นต่างเป็นผู้เดินทางผ่านห้วงเวลาแห่งจักรวาลที่ไม่ตั้งถิ่นฐานที่ใด พร้อมกันนั้นเราเองก็ต้องทำสงครามกับกลุ่มกองมากมาย สูญเสียคนและกำลังคนไปไม่น้อย ตอนนนั้นเรามีราชามาสตอล เป็นผู้นำ ท่านเป็นผู้นำที่เก่งกล้าใจการศึก มีเวทมนต์ที่ไม่มีใครเทียบได้ในจักรวาล ยกเว้นท่านผู้สร้าง เราพเนจรด้วยยานลำใหญ่ที่จุคนได้จำนวนไม่ตํ่ากว่าหนึ่งแสนคน จนมาพบที่นี่ซึ่งมีความสวยงามและเป็นดินแดนที่ยังไม่มีผู้มาเยือนคนใดมาพบ เราจึงตั้งเมืองขึ้นที่นี่ ตอนนั้นพวกของโอมเมอร์ยังอยู่ฝ่ายเรา ก่อนที่จะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น เมื่อ โซดาร์ ผู้ที่ตั้งตนเองเป็นผู้นำชนเผ่าโอมเมอร์ ได้ขอแยกตัว ทั้งสองฝ่ายต่างทำสัญญากันว่าจะไม่รุกรานกัน มีอะไรจะช่วยกัน เผ่าโอมเมอร์จึงเลือกบริเวณรุกร้างใกล้กับดินแดนเรา โอมเมอร์เริ่มศึกษาเกี่ยวกับมนต์ดำจึงมีเวทมนต์ที่น่ากลัว แต่ก็ไม่เคยที่จะรุกรานใคร พวกเขาฝึกไว้ป้องกันอาณาจักรของตนเอง ผู้สร้างซึ่งยิ่งใหญ่ในจักรวาลได้มาปรากฎตัวเองเป็นแสงสว่างจ้าพ่อราชาแต่ละฝ่าย มอบหมายหน้าที่สำคัญให้คือ เผ่าโอมเมอร์จะควบคุมนรกทั้งหมด ส่วนพวกเราชาวเปโลก็ดูแลมนุษย์ให้มีชีวิตตามวันเวลาของแต่ละคน เราจึงไม่อาจทำสงครามกันเองได้อย่างถาวร เพราะจะกระทบกับมิติของมนุษย์ สิ่งนี้คือประวัติศาสตร์อันยาวนานของทั้งสองอาณาจักร\"
\"แล้วผู้ที่จะทำลายเปโลจะเป็นใครกัน\" โรมยกมือถามขึ้น
\"อาจารย์เองก็ตอบเจ้าไม่ได้ เราคงต้องรอเวลานั้นมาถึง\"
\"อาจารย์ครับ นอกจากพวกเราในมิตินี้แล้ว ยังมีกลุ่มอื่นอีกไหมในจักรวาล\" โปวาถามขึ้น
\"มีแน่นอน เช่น เผ่าอารายา ที่หายสาบสูญไปหลายเวลากาล เผ่าธารนอส เผ่ามิสมันส์ ชนเผ่าเหล่านี้ไม่มีใครพบอีกเลยหลังจากสงครามจักรวาล\"
\"ผมเคยอ่านเจอว่า เผ่าอารยานั้นชำนาญเวทในด้านมืด มีกองทัพที่ยิ่งใหญ่ แต่ทำไมถึงหายไป\"ดอลถามขึ้นบ้าง
\"เผ่าอารยานั้นโหดร้าย พวกนั้นยึดครองที่ใดจะไม่ปล่อยไว้แม้แต่คนเดียว ฝ่ายที่โดนทำร้ายต่างจับมือกัน โดยมีเปโลเป็นแกนนำ เป็นการสู้รบที่ยาวนานถึง 12 เวลากาล(12 ปีแสง) จนฝ่ายอารายาหายไปจากความทรงจำของผู้คนในจักรวาล\"
ไม่มีใครที่จะถามสิ่งใดต่อ พ่อมดเวทไกวาจึงให้เด็ก ๆ ไปพักผ่อนตามสบาย
ณ ดินแดนที่ถูกเรียกขานว่า ดินแดนมรณะ อาณาจักรโอเมอร์ ที่ปกคลุมไปด้วยความมืดไร้แสงสว่าง ผู้คนที่เป็นประชากรของที่นี่มีลักษณะผสมผสานระหว่างปีศาจกับมนุษย์ บางคนมีรูปร่างเป็นปีศาจมากกว่าคน ถ้าดูภายนอกจะน่ากลัวสำหรับผู้พบเห็น แต่เมื่อสนิทกันจะพบว่า คนกลุ่มนี้เป็นคนที่มีไมตรีจิตดีที่เดียว ราชาคนปัจจุบันที่ปกครองโอเมอร์ คือ ราชาโกมาร์ ที่อายุปาเข้าไปร้อยกว่าเวลากาล
โดยราชาโกมาร์มีบุตรชายและบุตรสาวอย่างละคน คนแรก เป็นจอมทัพที่มีฝีมือ คือ โคอาร์ ส่วนฝ่ายหญิงเป็นเด็กสาววัยสิบเอ็ดที่ซนเอาเรื่องแถมด้วยความคลั่งไคล้ในพลังเวท กองทัพของโอเมอร์มี 3 กอง คือ กองทัพวิญญาณ กองทัพอสูรกาย กองทัพพิทักษ์ราชา ทั้งสามกองทัพขึ้นตรงกับโคอาร์เพียงผู้เดียว
ระบบการรักษาความปลอดภัยถูกป้องกันเอาไว้อย่างดี มียามรักษาการอย่างเข้มงวด ในยามกลางคืนจะเพิ่มยามรักษาความปลอดภัยในบริเวณรอบปราสาท และบริเวณเมืองโดยรอบ น่านฟ้ามียานตรวจการที่มีรูปร่างเหมือนมวนบุหรี่ลอยลำอยู่ บนยอดเขาที่ห่างจาก
โอเมอร์ไปทางใต้ กำลังโดนบุกรุก จาก ยานลำหนึ่งที่กำลังลงจอดด้วยความเงียบเชียบ คนสวมผ้าคลุมหน้าสีดำสิบคนเดินลงจากยาน ผู้เป็นหัวหน้าทีมจะสวมสีเขียว ทั้งสิบมองหน้ากันก่อนจะเดินตามทางที่จะไปสู่เมืองโอเมอร์
ราชาโอเมอร์ยังไม่นอน จึงตรวจดูด้วยวิชาทำนายหมู่ดวงดางบนท้องฟ้า เมื่อทราบผลก็รู้สึกตกใจ เพราะมันเป็นสิ่งร้าย ราชา
โกมาร์รีบคำนวนซํ้า แต่ผลก็ออกมาเหมือนเดิม นี่มันอะไรกัน ! จะเกิดอะไรขึ้นกับอาณาจักรนี้ ระหว่างที่คิดอยู่นั้น โคอาร์เดินเข้ามาในชุดเครื่องแบบทหารเต็มยศ ราชาโกมาร์มองบุตรชายด้วยความแปลกใจ และถามว่า
\"มีเหตุอันใดท่านแม่ทัพ ถึงมาพบเวลาเช่นนี้\"
\" เรียนองค์ราชา มีทูตจากจักรวรรดิ์อารายามาพบ\"
ราชาโกมาร์ได้ยินถึงกับหน้าซีด พวกอารายาหายสาบสูญไปแล้วไม่ใช่หรือ แต่ทำไม..
\"องค์ราชาจะทรงให้พบหรือไม่\"
\"เชิญเขาไปยังห้องว่าการ อีกสักพักจะตามไป\"
โคอาร์ทำความเคารพก่อนจะเดินออกไป ราชาโกมาร์แทบจะเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้นในทันที ไม่ได้การต้องรีบบอก โอโปโล คิดได้ดังนั้นเตรียมจะส่งข้อความเตือนทางเปโล แต่ทว่า...
ตูมมมม!
เสียงระเบิดด้วยพลังของทูตทั้งสิบคนของเผ่าอารยาดังขึ้น ไฟดวงใหญ่ที่นำความพินาศส่องสว่างใจกลางนคร -- แผ่นดินไหวทั่วทุกที่ เพลิงไฟเผาทำลายทุกอย่างรวดเร็วจนบางคนต้องโดนไฟเผาทั้งเป็น ราชาโกมาร์มองสิ่งที่เกิดภายในเมืองด้วยความตระหนก พอหันจะเดินออกจากประตู หัวหน้ากลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่าทูต เดินเข้ามาเพียงคนเดียว ราชาโกมาร์ถามว่า
\"พวกแกต้องการอะไร\"
\"ยึดครองที่นี่\"
\"ไม่มีวัน...โอปาเซ่\"ราชาโกมาร์ปล่อยลูกไฟสีดำเข้าใส่บุรุษในชุดสีเขียว แต่ผู้เป็นหัวหน้าทีมปัดออกไปได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะเยาะเย้ยว่า \"ท่านไร้นํ้ายาแล้ว องค์ราชา\"
มิเตอร์นอส !
บึม !!
พลังที่ปล่อยอย่างรวดเร็วพุ่งออกจากฝามือของบุรุษชุดเขียว มันพุ่งโดนราชาโกมาร์กระเด็นไปตามแรงระเบิด ราชาโกมาร์ล้มกองไปกับพื้นเจ็บแทบกระอัก ชายผู้เป็นหัวหน้าทีมทูตกล่าวว่า
\"เราได้รับคำสั่งให้ไว้ชีวิตท่าน จะยอมอยู่ใต้การปกครองของเรา หรือจะตาย\"
โกมาร์ที่ตอนนี้ไม่สามารถต่อกรกับผู้บุรุกได้อีกแล้ว พยักหน้าช้า ๆ แล้วก็ไอออกมาเป็นเลือด ชายผู้เป็นหัวหน้าทีมยิ้มอย่างเยือกเย็น เขาเดินจากไปโดยไม่หันกลับมา คืนนั้นนครโอเมอร์โดนถล่มจนไม่เหลือสภาพเดิม ด้วยฝีมือบุรุษลึกลับสิบคน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น