รักอันตราย ยัยคุณหนูตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

      “ คุณหนูค่ะ อย่าไปเลยนะคร่า”

      เสียงยัยพี่เลี้ยงสุดน่าเบื่อของฉันที่อ้อนวอนไม่ให้ฉันออกจากบ้าน ชิส์! เรื่องไรจะยอมล่ะ

      “คุณหนูคร่า นี่มันก็ดึกแล้ว อย่าไปเลยนะค่ะ ถ้าคุณหนูไป เจี้ยนต้องโดนคุณหญิงไล่ออกแน่ๆเลยคร่า”

       “เรื่องของแกซิ-^-”

       ฉันเดินไปที่รถและขับออกจากบ้านด้วยความเร็ว ซึ่งมันก็ไม่เร็วเท่าไหร่หรอก แค่นี้มันธรรมดาสำหรับฉัน แต่ถ้ามีคุณหญิงแม่มาด้วยนะ ท่านต้องหัวใจวายตายแน่ๆ เหอๆ

        อ้อ! ฉันลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อเพลย์ (ที่แปลว่าเล่นอ่า) อายุ18แล้วล่ะ อยู่เกรด 12 ห้องCนานาชาติColy HiSchool เหอๆ ดูไฮโซล่ะสิ แต่ฉันว่ามันโค-ต-ร น่าเบื่อ มีแต่เรียน ยากด้วย ครูก็ร้ายกาจ ชิชิ สู้โรงเรียนรัฐธรรมดาก็ไม่ได้ แต่ดีหน่อยก็ตรงกิจกรรมเนี้ยเหละ สนุกกกว่าโรงเรียนธรรมดาเยอะเลย

        ~ฉันดูไม่ดีดูไม่ดีใช่ใหม ยิ่งทำอะไรลงไปมันยิ่งไม่เข้าตา ยิ่ง..มายืนทำบ้าคอยก่อแต่ความวุ่นวาย~

           เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดูไฮโซของฉันดังขึ้น มันสวยแต่พังเร็วชิบหาย ฉันเปลี่ยนมา8เครื่องแล้ว ทำไมถึงพังนะหรอ ฉันโยนมันติดผนังห้องนะ(สมควรพัง) เวลาฉันโกรธให้คุณหญิงแม่~

          ~ฉันมีแต่เธอมีแต่เธอเท่านั้นนี่เป็นเหตุผลที่เธอไม่มีวันเข้าใจ~

          “ฮัลโล”

          “[แกถึงไหนแล้วเนี้ย!]”

          “ไกล้ถึงแล้ว อีก10นาที”

          “[เออ เร็วๆด้วย ทุกคนเข้ารอแกคนเดียวเนี้ย]”

          “รู้แล้วๆบ่นอยู่ได้ ยัยป้า”

          “เพลย์! แกว่าฉันหรอ ชิส์ ถ้าฉันป้า แกก็ทวด”

          “งั้นแกก็คงเป็นยายทวด เพราะฉันอายุน้อยกว่าแก55+”

          “อ๊าย! เพลย์ ไอ้เพื่อนเลว &%$#&%$#@%#...............”

           ตุด   ตุด ตุด

           555+ ยัยเปลเพื่อสนิทของฉันวีนแตกหลังจากโดนฉันด่าว่าเป็นยายทวด55+ฉันมีเพื่อนสนิท ที่สนิทกันจนรู้ตับ ไต ไส้ พุง กันจริงๆมีแค่ 2 คน ก็ยังเปลนี่เหละคนหนึง ส่วนอีกคนชื่อเนย์

ส่วนเพื่อนที่คบ แต่ไม่สนิทเท่าไรมี 4 คน ชื่อ เมลล์ ใบเตย นาโน จีน และตอนนี้พวกมันรอฉันอยู่ที่ H-Boy Club และเมื่อกี้ยังเปลเพิ่งจาโทรมาเร่งฉัน! ซึ่งมันก็ไม่ได้ทำให้ฉันขับรถเร็วไปกว่านี้หรอก เพราะฉันเหยียบจนสุดแล้ว เหอๆ

         เอี๊ยด!!
         ถึงซะที กว่าจะถึงเล่นเอาซะเหนื่อยเลย รีบเข้าไปดีกว่า ไม่งั้นโดนมันเฉ่งอีกรอบแน่ เหอๆ ฉันเดินเข้ามาในที่ H-Boy Club  และดิ่งไปที่โต๊ะVIPโต๊ะประจำของพวกฉันทันที

         “กว่าจะเสด็จนะ ยัยคุณหนู”

         ทันทีที่ยัยเนย์เห็นหน้าฉันก็ทักด้วยประโยคที่ไพเราะมาก~

         “ก็มาแล้วนี่ไง อย่าบน”

         “หยุดทะเลาะกันเถอะนะ วันนี้เรามาสนุกกันไม่ใช่หรอ”

         ยัยเมลล์บอกด้วยน้ำเสียงอันแอ๊บแบ๋ว ถึงมันจะเป็นเอกลักณ์ของยัยนี่ แต่ฉันบอกเลยว่าน่าเบื่อ คนอะไรทำเสียงแอ๊บได้ทั้งวัน เชื่อเขาเลย

         “ใช่ๆ สั่งเครื่องดื่มเหอะ อิอิ”

         ยัยนาโนแสดงความรั่วออกมาอีกแล้ว เหอๆ

        “เพลย์มาสาย เลี้ยงเลย”

        เอาแล้วไง โดนยัยใบเตยจอมงก เล่นงานซะแล้ว

       “เอาพวกน้ำส้ม หรือน้ำผลไม้นะ พวกเครื่องดื่มที่มีแอลกอร์ฮอร์ดื่มแล้วมันผิดศีล”

       เอาแล้วไง เพื่อนคนนี้ เมื่อไหร่จะเลิกธรรมะธรรโมซะทีฟ่ะ

       “จีน เรามาH-Boy Club  แต่จะให้กินน้ำผลไม้ บ้าป่ะ”

       เจ้าแม่เปลเล่นงานยัยจีนอีกแล้วครับท่าน 555+ ยัยนี่มีทุกบุคลิกเลย ทั้งงก แอ๊บ รั่ว โหด เหอๆ เพื่อนฉันคนนี้ครบทุกรสจริงๆ

       “เฮ้ยๆ เราเรียกพี่คิมมารับออเดอร์ของพวกเรากันป่าว”

      “เฮ้ย!!”

      ยัยเนย์เสนอความคิดบ้าอะไรของมันว่ะ โอ้ย~ถ้าเพื่อนเล่นด้วยนี่ฉันต้องตายแน่ๆเลย เพราะอะไรนะหรอ เพราะว่า....ไม่อยากบอกเลย ว่าที่ฉันยอมมาที่นี่กับเพื่อนทุกวันก็เพราะฉันอยากมาเห็นหน้าของพี่คิมนี่แหละ -///-พูดแล้วเขิล(ไม่อยากบอกเลยเนอะ:ผู้แต่ง)

       “ดูหน้ายัยเพลย์ดิ แดงเป็นมะเขือเทศเน่าเลยว่ะ55+”

       ยัยเปลมันล้อฉันค่ะ แล้วดูเปลียบเทียบดิ เหอๆ

       “อย่าล้อเพลย์เลยน้า~ แค่นี้เพลย์ก็ไม่เหลือยางให้อายแล้ว”

       ฉันจะขอบคุณหรือตบยัยเมลล์ดีเนี้ย!!

       “เลิกเล่นเหอะน่า เดี๋ยวก็ไม่ได้กินกันพอดี”

       ยัยใบเตยพูดตัดบท ซึ่งจริงๆยัยนี่กลัวฉันไม่เลี้ยงแล้วตัวจะเสียตังค์มากกว่า เหอๆ

       “ตกลงสั่งกับพี่คิมนะเพลย์”

       เอาแล้วไง ยัยเนย์นะยัยเนย์ เล่นไม่เลิกจริงๆ ก็รู้อยู่ว่าถ้าพี่คิมมาฉันจะทำอะไรไม่ถูกยังจะเอามาให้ได้

       “เอาไงจ๊ะ”

       “ตามใจ..”

       ฉันพูดตัดบท อิอิ พี่คิมมาก็ดี จาได้เห็นหน้าชัดๆ แล้วยัยเนย์ก็กวักมือเรียกพนักงาน

      “ตามคุณปรมากรให้ฉันหน่อย”

      “รอสักครู่ครับ”

       ชื่อพี่คิมนะ ปรมากร เพราะใช่ไหมล่ะ ปรมากร ดิเรกรักษา เดี๋ยวอีกสักหน่อยฉันก็จะเปลี่ยนไปใช่นามสกุลนั้นแล้วล่ะ วรวรรณ ดิเรกรักษา อิอิ เข้ากันล่ะสิ

       “เพลย์ เตรียมใจรึยัง”

       ยัยเนย์ยังไม่หยุดในการที่จะแกล้งฉันคร่า>.<

       “อ่ะนั่น พี่คิมมาแล้ว”

       เสียงแอ๊บๆของยัยเมลย์ดังขึ้น พี่คิมมาแล้วงั้นหรอ OoO!! ตายแล้ว ฉันดูดียังเนี้ย

       “สวยแล้วจร้า สวยแล้ว แหม่ๆ พอจะเจอพี่คิมนี่แอ๊บขึ้นมาทันตาเลยนะยะ”

       ยัยเปลบ้า พูดไรก็ไม่รู้ ใครแอ๊บกัน-///-

       “ว่าไงครับสาวๆ”

       ทุกคนเงียบ และจ้องมาที่ฉัน

      “จะรับอะไรกันดีครับ”

      ยังคงเงียบและมองมาที่ฉันเหมือนเดิม ทำไมไม่สั่งกันฟ่ะ

      “....”

      “ทำไมพวกแกไม่สั่งล่ะ เงียบทำด๋อยไร”

     “ก็เพลย์เลี้ยง ให้เกียรติเพลย์สั่ง”

     เอาแล้วไง ยัยเปลบอกงี้พี่คิมจ้องฉันตาไม่กระพริบเลย โอ๊ย! ใจเต้นไม่หยุดเลย

     “น้องเพลย์จะรับอะไรดีล่ะ”

     “เอ่อ...”

      ใจก็เต้นไม่หยุดเลยวุ้ย

     “เอาพั้น วิสกี้ และก็...โซจูล่ะกันค่ะ”

     “โซจูเลยหรอครับ...พี่ว่าเอาแค่วิสกี้กับพั้นก็พอนะ เพลย์อายุแค่นี้เอง อย่าเพิ่งกินโซจูเลยนะ”

     “แล้วแต่พี่คิมล่ะกันค่ะ^^”

     “ครับ ตกลงตามนี้นะ จีนจะเอาน้ำผลไม้มั้ย”

      พี่คิมหันไปถามจีน แอบชอบจีนป่าวว่ะ-^-

      “ค่ะ น้ำส้มล่ะกันค่ะ-///-”

      แล้วพี่คิมก็เดินจากไป เป็นยังงี้ตลอดเลย เพราะถ้าฉันสั่งอะไรที่มันดูจะแรงหน่อยก็จะพูดเหมือนเตือน และสุดท้ายฉันก็ต้องทำตามตลอด ใจหนอใจ

      “เป็นไงล่ะยัยเนย์ แผนแก อดแดกโซจูเลย”

     ยัยเปลเอ็ดยัยเนย์ทันทีทันใดที่พี่คิมเดินออกไปพ้นรัศมีเสียงอันทรงพลังของมัน สมน้ำหน้า ชิส์

     “ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

     ฉันบอกพวกมันแล้วเดินออกมาจาดตรงนั้น เฮ้อ~ ทำไมใจฉันชอบเต้นแรงเวลาพี่คิมมาอยู่ใกล้ๆด้วยว่ะ 

     ตุ๊บ! เพล้ง!

     มีคนเดินมาชนฉันค่ะ(หรือฉันเดินไม่ชนเค้าก็ไม่รู้)รู้สึกว่าจะเป็นพนักงานเสริฟด้วย ข้าวของหล่นเกลี่ยนไปหมดเลย ซุ่มซ่ามจังเลยวุ้ย

     “เดินยังไงห๊า! ไม่ดูคนรึ..O-O”

     โอ้พระเจ้า ท่านส่งเทพบุตรมาเกิดคนที่2แล้วรึนี่(คนแรกพี่คิม) ผมสีดำสลับสีควันบุหรี่ ยาวปรกรดต้นคอ ถูกสับซอยให้เป็นทรงเท่ๆ ตาคมเข้ม จมูกโด่งได้ที่ ปากหยักได้รูป รับกับใบหน้าที่ขาวเนียน สูงประมาณ180 ช่างเป็นผู้ชายที่เพอร์แฟกซ์อะไรเยี่ยงนี้

     “เธอนั่นเหละ เดินยังไง ชนแล้วยังมาด่าเขาอีก มีมารยาทมั่งป่ะ คุณมารดาไม่สอนหรอ”

    หล่อแต่ปากร้ายชิบ กล้าดียังไงมาด่าถึงคุณหญิงแม่สุดที่รักฉันเนี้ย

     “ฉันไปชนนายเมื่อไรกัน อย่ามามั่ว นายนั้นเหละไม่รู้จักรับว่าตัวเองผิด ยังมาว่าถึงพระมารดาของฉันอีก ไปหากระโปรงมาใส่ไป”

     “นอย ยัยบ้า ผู้หญิงอะไรติ๊งต๊องชิบ ผิดแล้วยังไม่รับผิด แถมยังมากล่าวหากันอีก ระวังโดนจับข้อหาหมิ่นประมาทนะ ยัยบ๊อง”

     “ใครบ๊อง ใครติ๊งต๊องห๊า! นายเป็นแค่พนักงานเสิร์ฟมีสิทธ์อะไรมาด่าฉันฉอดๆๆๆอย่างนี้ห่ะ คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน เจ้าของร้านรึไง เด็กเสิร์ฟกระจอกๆอย่างนายไม่มีสิทธิ์มาด่าฉัน ชิส์”