ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : episode 2 Kiss
"คุณหนูตื่นได้แล้วค่ะ"เสียงทุ้มต่ำของอัฟฟอนต้าดังขึ้นในหูของคุณหนูวีโรน่า
"อื้อ..."นางดึงผ้าห่มมาคลุมตัว อัฟฟอนต้าส่ายหัวนิดๆ แล้วเปิดม่าน
"คุณหนูค่ะ ถ้าไม่ตื่นตอนนี้อาจลงไปทานอาหารเช้าสายนะคะ"อัฟฟอนต้าเร่งคุณหนูผู้ดื้อรั้น แต่ก็ยังไม่มีท่าทีที่วีโรน่าจะลุกขึ้นมาเลย อัฟฟอนต้าตัดสินใจดึงผ้าห่มออกจากตัวของวีโรน่า วีโรน่าสะดุ้งตัวลุกขึ้นมาโวยวาย
"นี่เจ้า!!"เด็กสาวทำหน้าหงุดหงิดพลางขยี้ตา
"รีบไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ คุณหนู"อัฟฟอนต้าพูด�
"เจ้าไม่มีสิทธิ์มาสั่งข้า! :P"วีโรน่ากวนประสาทอัฟฟอนต้า นางส่ายหัวเบาๆด้วยความเอือมระอา
"ในเมื่อข้าได้รับตำแหน่งครูของท่าน ข้าจะออกคำสั่งได้ทุกเมื่อ"อัฟฟอนต้าเอ่ยเสียงเรียบ
"ชิ! น่ารำคาญชะมัด -*-"วีโรน่าลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำ ขณะที่อัฟฟอนต้าเตรียมชุดให้นางอยู่
"วะ..ว้ายยย!! >0<"เสียงของวีโรน่าดังขึ้น โชคดีที่อัฟฟอนต้าอยู่ไม่ไกลจากห้องน้ำเท่าไรนางนางรีบเข้าไปช่วยวีโรน่าที่กำลังจะล้มเพราะความลื่นชองน้ำในห้องน้ำ และแล้ว....Chu :x�
">////<"
"ขะ..ขออภัยค่ะ คุณหนู .//////."อัฟฟอนต้าหลบตาวีโรน่าที่กำลังมองหน้านางอยู่
"ขะ...ข้า.มะ..ไม่เป็นอะไรแล้ว (. . )"วีโรน่าหันหน้าหนีไปเช่นกัน
"งั้นข้าไปเตรียมชุดให้ท่านก่อนนะคะ(. . )"อัฟฟอนต้าปล่อยวีโรน่าออกจากอ้อมกอด แล้วเดินออกมาเตรียมเสื้อผ้า ขณะที่วีโรน่ายืนสติดหลุดใช้มือแตะริมฝีปากตัวเองเบาๆ แล้วพืมพำกับตัวเองเบาๆ "ไม่จริงน่า (. . )" �หลังจากที่วีโรน่าอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา อัฟฟอนต้ารอนางอยู่ข้างเตียง
"ชุดข้าล่ะ?"วีโรน่าถาม
"นี่ค่ะ"อัฟฟอนต้ายื่นให้วีโรน่า
"เจ้าไปได้แล้วข้าแต่งตัวเองได้"วีโรน่าโบกมือไล่อัฟฟอ่นต้า
"ค่ะ คุณหนู"อัฟฟอนต้าเดินออกมาจากห้อง วีโรน่านั่งลงบนเตียงนางกุมหัวตัวเองมีความคิดบางอย่างอยู่ในหัวของนางแต่นางก็นึกไม่ออก -คงไม่มีอะไรแล้วล่ะมั้ง- นางคิดแล้วหยิบชุดมาใส่ �อัฟฟอนต้ายืนรออยู่นอกห้อง นางคิดถึงเรื่องนั้นหน้าขอนางแดงขึ้นมาอีกครั้ง กระทั่งได้ยินเสียงประตูเปิดออกมา
"ไปกันเถอะค่ะคุณหนู ใกล้จะถึงเวลาแล้ว"อัฟฟอนต้าก้มหัวให้วีโรน่า
"อืม"พูดจบวีโรน่าเป็นฝ่ายเดินนำไปก่อนใบหน้าของนางแดงขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ
"วีโรน่า มาทันเวลาพอดี ^0^"พาตาเรียพูดใบหน้ายิ้มแย้ม �"เอาล่ะมานั่งสิ" พาตาเรียบอกผู้เป็นลูกสาว "เจ้าด้วยอัฟฟอนต้า"�
"ขะ..ข้ามิบังอาจค่ะ นายท่าน (. . )"อัฟฟอนต้าก้มหน้าลงด้วยความเกรงใจ
"เจ้ามาที่นี่ตั้งแต่เช้านี่นา คงจะยังไม่ได้กินอะไรสินะ"พาตาเรียเพิ่มน้ำหนักของเสียงขึ้น
"ต..แต่ข้ายังไม่หิวค่ะ นายท่าน(. . )"อัฟฟอนต้าหลบสายตาของพาตาเรียอีกครั้ง
"งั้นเหรอ อืมก็แล้วแต่เจ้าล่ะกัน"พาตาเรียพูดจบก็เริ่มเปิดฉากทานอาหารเช้า
To Be Continuse.............................
"อื้อ..."นางดึงผ้าห่มมาคลุมตัว อัฟฟอนต้าส่ายหัวนิดๆ แล้วเปิดม่าน
"คุณหนูค่ะ ถ้าไม่ตื่นตอนนี้อาจลงไปทานอาหารเช้าสายนะคะ"อัฟฟอนต้าเร่งคุณหนูผู้ดื้อรั้น แต่ก็ยังไม่มีท่าทีที่วีโรน่าจะลุกขึ้นมาเลย อัฟฟอนต้าตัดสินใจดึงผ้าห่มออกจากตัวของวีโรน่า วีโรน่าสะดุ้งตัวลุกขึ้นมาโวยวาย
"นี่เจ้า!!"เด็กสาวทำหน้าหงุดหงิดพลางขยี้ตา
"รีบไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ คุณหนู"อัฟฟอนต้าพูด�
"เจ้าไม่มีสิทธิ์มาสั่งข้า! :P"วีโรน่ากวนประสาทอัฟฟอนต้า นางส่ายหัวเบาๆด้วยความเอือมระอา
"ในเมื่อข้าได้รับตำแหน่งครูของท่าน ข้าจะออกคำสั่งได้ทุกเมื่อ"อัฟฟอนต้าเอ่ยเสียงเรียบ
"ชิ! น่ารำคาญชะมัด -*-"วีโรน่าลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำ ขณะที่อัฟฟอนต้าเตรียมชุดให้นางอยู่
"วะ..ว้ายยย!! >0<"เสียงของวีโรน่าดังขึ้น โชคดีที่อัฟฟอนต้าอยู่ไม่ไกลจากห้องน้ำเท่าไรนางนางรีบเข้าไปช่วยวีโรน่าที่กำลังจะล้มเพราะความลื่นชองน้ำในห้องน้ำ และแล้ว....Chu :x�
">////<"
"ขะ..ขออภัยค่ะ คุณหนู .//////."อัฟฟอนต้าหลบตาวีโรน่าที่กำลังมองหน้านางอยู่
"ขะ...ข้า.มะ..ไม่เป็นอะไรแล้ว (. . )"วีโรน่าหันหน้าหนีไปเช่นกัน
"งั้นข้าไปเตรียมชุดให้ท่านก่อนนะคะ(. . )"อัฟฟอนต้าปล่อยวีโรน่าออกจากอ้อมกอด แล้วเดินออกมาเตรียมเสื้อผ้า ขณะที่วีโรน่ายืนสติดหลุดใช้มือแตะริมฝีปากตัวเองเบาๆ แล้วพืมพำกับตัวเองเบาๆ "ไม่จริงน่า (. . )" �หลังจากที่วีโรน่าอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา อัฟฟอนต้ารอนางอยู่ข้างเตียง
"ชุดข้าล่ะ?"วีโรน่าถาม
"นี่ค่ะ"อัฟฟอนต้ายื่นให้วีโรน่า
"เจ้าไปได้แล้วข้าแต่งตัวเองได้"วีโรน่าโบกมือไล่อัฟฟอ่นต้า
"ค่ะ คุณหนู"อัฟฟอนต้าเดินออกมาจากห้อง วีโรน่านั่งลงบนเตียงนางกุมหัวตัวเองมีความคิดบางอย่างอยู่ในหัวของนางแต่นางก็นึกไม่ออก -คงไม่มีอะไรแล้วล่ะมั้ง- นางคิดแล้วหยิบชุดมาใส่ �อัฟฟอนต้ายืนรออยู่นอกห้อง นางคิดถึงเรื่องนั้นหน้าขอนางแดงขึ้นมาอีกครั้ง กระทั่งได้ยินเสียงประตูเปิดออกมา
"ไปกันเถอะค่ะคุณหนู ใกล้จะถึงเวลาแล้ว"อัฟฟอนต้าก้มหัวให้วีโรน่า
"อืม"พูดจบวีโรน่าเป็นฝ่ายเดินนำไปก่อนใบหน้าของนางแดงขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ
"วีโรน่า มาทันเวลาพอดี ^0^"พาตาเรียพูดใบหน้ายิ้มแย้ม �"เอาล่ะมานั่งสิ" พาตาเรียบอกผู้เป็นลูกสาว "เจ้าด้วยอัฟฟอนต้า"�
"ขะ..ข้ามิบังอาจค่ะ นายท่าน (. . )"อัฟฟอนต้าก้มหน้าลงด้วยความเกรงใจ
"เจ้ามาที่นี่ตั้งแต่เช้านี่นา คงจะยังไม่ได้กินอะไรสินะ"พาตาเรียเพิ่มน้ำหนักของเสียงขึ้น
"ต..แต่ข้ายังไม่หิวค่ะ นายท่าน(. . )"อัฟฟอนต้าหลบสายตาของพาตาเรียอีกครั้ง
"งั้นเหรอ อืมก็แล้วแต่เจ้าล่ะกัน"พาตาเรียพูดจบก็เริ่มเปิดฉากทานอาหารเช้า
To Be Continuse.............................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น