รักนายสุดใจเจ้าชายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #2 : [[ 2 :: วันลงนรกขุมใหม่ >> T0T

อ๊าตอนนี้แบนเนรอ์ของเรากำลังเดินทางมาถึงแว๊ อิอิ งัยก้อเม๊นๆโหวตๆๆๆๆๆ กานหน่อยนะ กามลังจัยอ่ะต้องมีๆ 




ซันต้าสุดสวยยย >0<
--------------------------------------------------------------------------------------------------

“เฮ้ๆ !! ยัยซันทำอะไรของแกหน่ะ” ยัยเฟร์เดินมาพลางทำหน้าสงสัย

“ฉันจะฆ่าไอ้บ้านี่บังอาจมาด่าฉัน”

และในขณะที่ยัยเฟร์หั้นหน้าไปเจอนายจิตตกนั่นก้อยืนค้างและหั้นมาหาฉันและพูดประโยคที่ฉันอยากจะตบมัน

“แกไปกัดอะไรเค้าหน่ะยัยซันหนิฉันห่างแกแปปเดียวก่อเรื่องเลยหรอเนี้ย” โหเจอหล่อๆไม่ได้นังนี่ =[]=” ชะนีแต๊ๆ

“เอ่อ ต้องขอโทษแทนเพื่อนฉันด้วยนะค่ะ” เฟร์พูดพลางก้มหัว งึกงักพลางขอโทษ

“เออคราวนี้ฉันปล่อยเทอไปเพราะรีบหลอกนะอย่าให้ฉันเจออีกหล่ะยัยโรคจิต และก็ดูแลเพื่อนเทอดีๆหล่ะอย่าให้ไปกัดใครเค้าอีก เดี๋ยวจะเสียค่าปรับ 555+” ไอ้จิตตกพูดพรางเดินหัวเรอะไป

>[]< << หน้าฉัน

^0^ หล่ออ << หน้ายัยเฟร์

“กรี๊ดดดดด แกทำกะเพื่อนแกได้งัยยัยบ้า”

“กรี๊ดดดด ใครน่ะแกหล่อเป็นบ้าเลย อ๊ายยย ^[]^ ” ขอบอกก่อนมันกรี๊ดดังกว่าฉันหลายเท่า

“ยะ..ยัย เฮ้อพอเถอะT[]T ฉันไม่อยากเปิดศึกฆ่าแรดเผือกอย่างแกกลางห้าง” ฉัดตัดพ้อทันทีเมื่อเห็นสภาพเพื่อนตัวเองและตัดสินใจหยุดพูดเรื่องนายนั่นและชวนยัยเฟร์กลับไปร้านอาหาร

“ต๊ายยย แกไปพูดจากะคนหล่อๆอย่างนั้นได้ไงย่ะยัยโง่” ยัยเฟร์ตะโกนขึ้นทันทีเมื่อฉันเล่าเรื่องเลวร้ายที่สุดในชีวิตให้มันฟัง T^T

“ชิส์  -_-‘’ยังน้อยไปด้วยซ้ำ เหอะ !! บังอาจมาด่าฉันหรอไอ้จิตตก บ้า ปัญญาอ่อน ” ฉันตะโกนด่าด้วยความโมโหพร้อมจิ้มหมูในจานเข้าปาก โดยไม่รู้ตัวว่ามีสายตานับสิบจ้องฉันอย่าง งงๆ

“ยัยบ้าตะโกนหาป๋าแกหรอเค้ามองกันทั้งร้านและยัยบ้านิ๊” และเมื่อฉันหันไปเผชิญความจริงก้อต้องทำหน้าแบบยอมรับความจิง >> =[]= “

“ฉันว่าเราออกจากร้านดีกว่านะ ฉันอายอ่ะแก T T”

“เชอะ ถึงแกไม่พูดฉันก็ทำ” ดูมันพูดโคตรให้กำลังใจเลย -_-*

และฉันกับยัยเฟร์ก็เดินช๊อปแหลกลานแบบเจ้าของร้านอยากด่าแต่ด่าไม่ได้ คิคิ และเมื่อช๊อบปิ้งเสร็จเฟร์ก็มาส่งฉันที่บ้านและด้วยความเหนื่อยล้าฉันรีบขึ้นห้องและกระโดดขึ้นเตียงอย่างคนอาลัยตายอยาก

ก๊อก ก๊อก ~

“ซันไม่ได้ล๊อกค่ะ” และฉันก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นพ่อและแม่มายืนอ้ำๆอึ้งๆจะพูดก็ไม่พูดอะไรเหมือนเด็ก 5 ขวบทำผิดอย่างไงอย่างงั้นแหละ

“เอ่อ..คือซันลูกคือ...” แม่อ้ำๆอึ้งก่อนที่พ่อจะตัดสินใจพูดมันออกมา

“ซันต้า...ลูกจำได้ไหมเมื่อ 2 เดือนก่อนพ่อกับแม่เคยบอกอะไรลูก”

“อะไรเหรอค่ะมันนานแล้วซันจำไม่ได้หลอกค่ะพ่อ”

“เรื่องที่พ่อกับแม่ต้องย้ายที่ทำงานและลูกก็ต้องย้ายโรงเรียนด้วยน่ะสิ”

“ตะ...แต่ซัน”

“ไม่มีแต่นะซันๆต้องเข้าใจพ่อกับแม่บ้างเอาล่ะส่วนเรื่องย้ายน่ะพ่อกับแม่จัดการเรียบร้อย”

เปี๊ยง !!!! oO” เหมือนสายฟ้าฟาดมาตรงหน้าฉันทำไมมันเร็วอย่างนี้หล่ะ....ทำไมฉันต้องย้ายโรงเรียนนนนน TT^TT

“เอ่อ แล้วเฟร์ก็ไปด้วยนะลูกไม่ต้องกลัว” อ๋อไม่ต้องแปลกใจหลอกนะ เพราะพ่อแม่ฉันกะพ่อม่มันทำงานที่เดียวกันเราเลยสนิทกันขนาดนี้และบังเอิญพ่อแม่เฟร์ต้องย้ายพร้อมพ่อแม่ฉันพวกท่านจึงตัดสินใจให้เราเรียนที่เดียวกัน ..... อาเมนนน = =

“ค่ะๆ” แงแงไม่อยากไปเลยพ่อคิดได้ไงนะให้ฉันย้ายตอนเทอม 2 เนี้ยนะ เหอะ !! เจริญเถอะชีวิต  แต่เอ๊ะ !! O.O อะ..อาทิตย์หน้านี้ก็วันเปิดเทอมน่ะสิ TT^TT

“นอนได้แล้วนะซันพรุ่งนี้ต้องไปบ้านใหม่กัน” เสียงนรกชัดๆเลย บ้านใหม่หรอ ไม่อยากปายยยย T[]T

และฉันก็สลบไสลในค่ำคืนนั้นอย่างทุกข์ทรมาน ซิกๆ ชีวิตนางเอก = =”

 

 

วันเปิดภาคเรียน....ไวเหมือนโกหก (ก็โกหกน่ะสิย่ะไม่โกหกคงอีกยาว=[]=)

“ยัยซันตื่นเดี๋ยวนี้นะ วันนี้เปิดเทอมวันแรกของลุกนะ ตื่นๆ” เสียงนั้นทำให้ฉันตื่นจากอ้อมกอดของ ทอม ครูซ T^T แม่นะแม่เกือบแล้วแท้ๆ (โลกบ้าผู้ชายกำเริบ)

“คร้าแม่”

ฉันรีบแบกสังขารตัวเองลงจากเตียงและอาบน้ำแต่งตัวให้เร็วที่สุด ..... แต่เฮ้อต้องไปโรงเรียนใหม่แล้วหรอเนี้ย Y.Y

และหลังจากที่กินข้าวเสร็จฉันก็รีบออกมารอรถพร้อมกะยัยเฟร์เพื่อไปนรกขุมใหม่ เอ๊ย -- โรงเรียนใหม่แต่มันก็คล้ายๆกันนั่นแหละน่า ซิกๆ T[]T

TALK 2 U
ฮ่าๆๆเกือบแล้วนะ เรื่องวุ่นๆภานในโรงเรียนใหม่ก็ถึงวาระจะเริ่มต้นแร๊ว ยี๊ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่ะ ฮ่า 
(หัวเราะคล้ายๆนางมารร้ายยังไงไม่รู้นะ) ยังไงอย่าลืมมาเม้นเป็นกำลังใจนะ