รักนายสุดใจเจ้าชายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #1 : [[ 1:: แรกพบสบตา

หวาดดีคร๊า ~ ไงก็ขอบอกไว้เลยนะว่านักเขียนมือใหม่ แต่งไม่ค่อยรุ้เรื่องก็อย่าว่ากันเน้อเพราะพึ่งหัดเขียนจริงๆอ่ะ ไงอ่านแล้วก็ คอมเม้น เป็นกำลังใจให้ทรายด้วยยยน้า ขอบคุณคร้า

................................................................................
"โอ๊ยๆๆๆน่าเบื่อเว้ยยย" ฉันครวนขึ้นมาขณะที่นอนดูทีวีอยู่บนเตียงด้วยความเซง !!
"ซันต้าลงมากินข้าวได้แล้วลูก" 
"คร้าแม่..."
ฉันเดินลงบรรไดด้วยอาการที่เซงสุดขีด
"เป็นอะไหร่น่ะลูกทำไมทำหน้าเหมือนตูดลิงอย่างนั้นล่ะห่ะ" พ่อพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
"เปล่าคะแค่เซงๆ ==! " 
"งั้นก็ชวนเพื่อนไปเที่ยวสิ"
อ๊า -_+++ ทำไมฉันถึงไม่คิดเรื่องนี้เลยนะ กรี๊ดๆๆ ขอบคุณนะค่ะคุณพ่อสุดที่ร๊ากกก ^^
"จริงสิงั้นเดี๋ยวหนูโทรไปชวนยัยเฟร์ก่อนนะค่ะ"
"อ้าวไม่กินข้าวเหรอลูก"
"ไม่กินและค่ะ ซันอิ่ม"
"ยัยลูกคนนี้นินะ"
หลังจากที่ผ่านบทสนทนาที่โต๊ะอาหารก็เป็นไอเดียสุดยอดที่ฉันจะได้ทำแก้เซง ฉันรีบกดมือถือไปหายัยเฟร์เพื่อนสุดเลิฟฉันทันที
ตู๊ด ตู๊ด~ ...
[ฮัลโฟล] 
"นิแกไปเที่ยวเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ เฟร์"
[ไปไหนของแกย่ะ นังซัน] << ดูมันพูด =0="
"ไปบริหารตังค์ไงแกไม่ได้ช็อปมานานและอ่ะ อยากไปๆๆๆ >< "
[เออๆก็ได้แต่แกต้องเลี้ยงข้าวฉันนะย่ะ] -[] - อ๊ากกก !! นังเพื่อนเวรแค่ไปแค่เนี้ยเลี้ยงข้าว แต่ด้วยความที่ฉันไม่มีที่พึ่งแล้วเลยต้อง ...จำใจ... ตอบตกลงไป TT^TT
"เออๆก็ได้งั้นเจอกันที่ห้างซีคอนสะพานแขวนนะย่ะ" ชื่อใหม่กิ๊บเก๊ ^^ ซีคอนสะพานแขวน
[โอเคบาย]



ณ. ซีคอนสะพานแขวน
"เฮ้ !! ยัยซันทางนี้ วู้ๆๆๆ ทางนี้เว้ยย"
 =[]= << หน้าฉัน
^0^    << หน้ายัยเฟร์ (ชั่งกล้าตะโกนนะนังนี่ อายเฟร้ย เค้าจะนึกว่าฉันเป็นเพื่อนกะชะนีป่าไหมเนี้ย โฮกก TT^TT)
"เออรู้แล้วจะตะโกนหาป๋าแกเซ้"
"ฉันไม่ได้ตะโกนฉันเรียกย่ะ " บ้านแกเรียกเรียกหรอนังนี่ แล้วถ้าตะโกนเค้าไม่ได้ยินกันทั้งตำบลเลยไงฟร่ะ -_-a 
"เออๆฉันยอมแกเพราะถ้าเถียงคงมวยแน่ๆ" ฉันรีบขัดขึ้นเพื่อยุติศึกชะนีป่าระหว่างฉันกะยัยเฟร์
"เห้ยฉันหิวอ่ะ" ==" เฮ้อ~ ไม่น่ามีเพื่อนอย่างนังนี่เลย
"แกไปรอที่ร้านก่อนไปฉันจะไปห้องน้ำ"
"เออๆเร็วๆล่ะฉันหิว ^^"
"เออๆเด๋วมา"
ในระหว่างที่ฉันเดินไปห้องน้ำก็พลางเดินดูของไปเรื่อยเปื้อยจน.....รู้ตัวว่ากระเป๋าฉันถูกใครบางคนฉุดอย่างแรง
"เฮ้ยอะไรของเทอเนี้ยฉันรีบนะ"
"..."
"นี่ !! มองอะไรห๊ะยัยโรคจิต"
"..."
"ยัยบ้าเอ๊ยมองหาพระแสงอะไรรีบแกะพวงกุญแจของเทอออกจากของฉันเซ่ยัยงั่งเอ๊ย"
ฉันตื่นจากภวังค์เมื่อถูกใครบางคนตะโกนด่าฉันอยู่และคนๆนั้นก็คนเดียวกะคนที่ฉันยื่นอึ้งกะความหล่อของเค้าอยู่นั่นเอง ผมซอยละต้นคอถูกย้อมด้วยสีทองอ่อนๆปากชมพูดวงตาขมกริบ จมูกโด่งที่รับกับใบหน้าของเค้าอย่างดี ชั่งเป็นอะไรที่ เพอเฟร๊กๆๆๆๆ >0< แต่ปากหมอนั่นมัน หมาชัดๆโถ่เว้ยนึกว่าหล่อนักไงไอ้จิตตก
"นินายด่าฉันหรอย่ะ"
"เออเซะ ไม่ด่าเทอแล้วจะให้ฉันด่าแมวตัวไหนละห๊ะยัยงั่งเอ๊ย"
บังอาจจจจจ โกดๆๆๆๆๆ กรี๊ดดๆๆๆ ปากนายนี่มันคนละทางกับหน้าอย่างสิ้นเชิงเลยนะไอ้วิปริตเอ๊ย
"โถ่เอ๊ยนายมีสิดอะไรมายืนด่าฉันปาวๆห๊ะไอ้จิตตก"
"โถ่เว้ย !!ฉันรีบอยู่นะยัยบ้า "
"เหรอๆ บอกฉันทำไมหล่ะไม่ได้อยากรู้ซะหน่อย " ฉันกวนประสาทนายนั้นอย่างหน้าตาย จนทำให้หมอนั่นโกดซะหน้าแดงจนดึงพวงกุญแจที่ติดอยู่จนหลุดกระเด็น ฉันสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ บ้าพลังชะมัดยากเลยไอ้บ้านี่ ฮึ้ย ~
--------------------------------------------------------------
TALK 2 U
อ๊า ~ เป็นงัยมั้งอ่ะ หวังว่าคงจไม่งงนะ == เพราะแต่งสดๆเลยอ่ะ ไงอานแล้วก็เม้นมั้งนะไม่โหวตไม่เป็นไรแต่เม้นเป็นกำลังใจให้มั้งก้อยังดี