ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : กลายเป็นข่าวใหญ่
ตึกๆๆๆ...
ฉันก้าวเดินไปตามทางเท้าของมหาวิทยาลัยในช่วงพักเบรค สายตาคอยกวาดไปมาเพื่อมองหาเป้าหมาย...
และเป้าหมายที่ว่าคืออีตาดัสติน...-_-^
ฉันต้องการที่จะคุยกับเขาให้รู้เรื่องว่าทำไมถึงมีคนเอาข่าวของเราลงหนังสือพิมพ์โรงเรียนด้วย แถมยังเอารูปหน้าอายพวกนั้นลงอีกต่างหาก T_T รู้มั้ยว่าตอนนี้เพื่อนในห้องฉันน่ะล้อฉันกันใหญ่เลย
...ฉันก็อายเป็นนะเว้ยย~ Y0Y
"อ้าว รีเบ็คก้า มาหาใครเหรอ"
...สักพักก็มีเสียงของใครบางคนดังขึ้นจากทางด้านหลัง เสียงของคนที่ฉันกำลังเดินหาอยู่นานสองนาน...
นายดัสติน...-_-+++
ฉันรีบหันหลังไปหาเขาทันที ใช่หมอนี่จริงๆด้วย ก็ดี...จะได้ไม่ต้องเดินตามหาให้เมื่อย หึๆๆๆๆ...
"นายอยู่นี่เอง ฉันมาตามหานาย ^^" ฉันกอดอกแล้วฝืนยิ้ม พวกนักเรียนทั้งหลายหันมามองที่เราสองคนก่อนจะซุบซิบกับเพื่อน
...ฉันกลายเป็นดาราฮอลลีวูดไปแล้ว -_-^^
"มีอะไร...-_-" เขาถามสีหน้าเรียบเฉย
ฉันชูหนังสือพิมพ์โรงเรียนของยัยแอนลีนที่หยิบติดมาให้ดัสตินดูก่อนจะพูด...
"นายรู้อะไรเกี่ยวกับหนังสือพิมพ์โรงเรียนฉบับนี้มั้ย -_-"
ฉันเริ่มกดเสียงต่ำ
"ฉันไม่ชอบอ่าน ทำไม"
กรี๊ดดดดT0T เขาไม่ชอบอ่านเหมือนฉัน ปลื้มมม~
...คนละเรื่องแล้วย่ะ -_-++
ฉันเปิดหนังสือพิมพ์ไปยังหน้าที่มีข่าวของฉันกับดัสตินอยู่ ก่อนจะยื่นให้เขาดูอีกครั้ง
และดัสตินก็อ่านมันอยู่พักหนึ่ง พออ่านจบเขาก็เยหน้าขึ้น...
"เธอก็ดังแล้วนี่ ดีใจด้วย -_-^"
ย้ากกก -_-+++ ฉันไม่ได้มาขอให้นายแสดงความดีใจ ไอ้ผู้ชายบ้า
"ทำไมหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ต้องลงเรื่องของเราด้วย ฉันไม่ได้ต้องการให้ใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน!" ฉันแยกเขี้ยวใส่เขา
"แล้วนี่มันความผิดฉันหรือไง เธอไปเอาผิดชมรมหนังสือพิมพ์โรงรียนดีกว่า แต่ฉันว่ามันก็ดีแล้วนี่ ^^" เขายิ้มก่อนจะยื่นหนังสือพิมพ์คืนให้
ดีกับชะมดน่ะสิ -_- อย่างนี้ฉันเรียกว่าเลวมากกว่า
...ฉันสะบัดหน้าใส่เขาก่อนจะเดินจากไปอย่างสง่า แอบได้ยินเสียงดัสตินหัวเราะหึออกมาด้วยล่ะ -_-;
ฉันก้าวเดินไปตามทางเท้าของมหาวิทยาลัยในช่วงพักเบรค สายตาคอยกวาดไปมาเพื่อมองหาเป้าหมาย...
และเป้าหมายที่ว่าคืออีตาดัสติน...-_-^
ฉันต้องการที่จะคุยกับเขาให้รู้เรื่องว่าทำไมถึงมีคนเอาข่าวของเราลงหนังสือพิมพ์โรงเรียนด้วย แถมยังเอารูปหน้าอายพวกนั้นลงอีกต่างหาก T_T รู้มั้ยว่าตอนนี้เพื่อนในห้องฉันน่ะล้อฉันกันใหญ่เลย
...ฉันก็อายเป็นนะเว้ยย~ Y0Y
"อ้าว รีเบ็คก้า มาหาใครเหรอ"
...สักพักก็มีเสียงของใครบางคนดังขึ้นจากทางด้านหลัง เสียงของคนที่ฉันกำลังเดินหาอยู่นานสองนาน...
นายดัสติน...-_-+++
ฉันรีบหันหลังไปหาเขาทันที ใช่หมอนี่จริงๆด้วย ก็ดี...จะได้ไม่ต้องเดินตามหาให้เมื่อย หึๆๆๆๆ...
"นายอยู่นี่เอง ฉันมาตามหานาย ^^" ฉันกอดอกแล้วฝืนยิ้ม พวกนักเรียนทั้งหลายหันมามองที่เราสองคนก่อนจะซุบซิบกับเพื่อน
...ฉันกลายเป็นดาราฮอลลีวูดไปแล้ว -_-^^
"มีอะไร...-_-" เขาถามสีหน้าเรียบเฉย
ฉันชูหนังสือพิมพ์โรงเรียนของยัยแอนลีนที่หยิบติดมาให้ดัสตินดูก่อนจะพูด...
"นายรู้อะไรเกี่ยวกับหนังสือพิมพ์โรงเรียนฉบับนี้มั้ย -_-"
ฉันเริ่มกดเสียงต่ำ
"ฉันไม่ชอบอ่าน ทำไม"
กรี๊ดดดดT0T เขาไม่ชอบอ่านเหมือนฉัน ปลื้มมม~
...คนละเรื่องแล้วย่ะ -_-++
ฉันเปิดหนังสือพิมพ์ไปยังหน้าที่มีข่าวของฉันกับดัสตินอยู่ ก่อนจะยื่นให้เขาดูอีกครั้ง
และดัสตินก็อ่านมันอยู่พักหนึ่ง พออ่านจบเขาก็เยหน้าขึ้น...
"เธอก็ดังแล้วนี่ ดีใจด้วย -_-^"
ย้ากกก -_-+++ ฉันไม่ได้มาขอให้นายแสดงความดีใจ ไอ้ผู้ชายบ้า
"ทำไมหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ต้องลงเรื่องของเราด้วย ฉันไม่ได้ต้องการให้ใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน!" ฉันแยกเขี้ยวใส่เขา
"แล้วนี่มันความผิดฉันหรือไง เธอไปเอาผิดชมรมหนังสือพิมพ์โรงรียนดีกว่า แต่ฉันว่ามันก็ดีแล้วนี่ ^^" เขายิ้มก่อนจะยื่นหนังสือพิมพ์คืนให้
ดีกับชะมดน่ะสิ -_- อย่างนี้ฉันเรียกว่าเลวมากกว่า
...ฉันสะบัดหน้าใส่เขาก่อนจะเดินจากไปอย่างสง่า แอบได้ยินเสียงดัสตินหัวเราะหึออกมาด้วยล่ะ -_-;
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น