prey on แผนการร้ายก่อการรัก

ลำดับตอนที่ #5 : ข่าวลือ

ฉันควรที่จะเป็นผู้หญิงที่กำลังมีความสุขเพราะมีแฟน...

แต่ทำไมฉันไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยก็ไม่รู้T^T ถึงแม้ว่าฉันอาจจะปลื้มดัสตินอยู่ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันรักเขาเลยนี่นา

และถึงแม้ว่าฉันจะตกลงยอมคบกับเขาไปแล้ว แต่ฉันก็ไม่ได้รักเขาเลยสักนิด ที่ฉันตกลงเพระอยากจับพิรุธหมอนี่ต่างหาก  บังคับให้ฉันยอมคบด้วยแบบนี้น่ะมันไม่พิลึกไปหน่อยเหรอ

แต่ฉันจะพยายามลองคบกับเขาไปสักระยะหนึ่งก่อนละกัน ...

แต่มันยังมีอยู่เรื่องหนึ่งที่ฉันไม่เข้าใจ...

"กรี๊ดดดดด~!! ยัยรีเบ็คก้า เธอทำยังไงดัสตินถึงชอบเธออ่ะ >0<"

"นั่นสิ ได้แฟนหล่อแบบนี้ไม่ธรรมดาแล้วนะ ><"

"แล้วว่าแต่วันนี้จะนัดกันไปใหนอีกมั้ย ฮิ้ววว~ ^ 0 ^!"

ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าการที่ฉันกับดัสตินได้เป็นแฟนกันมันน่าตื่นเต้นขนาดนั้นเลยหรือไง =[]=! ดูสิ ตอนนี้เพื่อนร่วมห้องที่แทบจะไม่เคยคุยกันกำลังรัวคำถามใส่ฉัน แถมยังมายืนล้อมวงรอบโต๊ะฉันราวกับหมาเห็นผี...

อ่า...ฉันตั้งใจจะว่ายัยพวกนี้เป็นหมา แต่ทำไมรู้สึกเหมือนกำลังด่าตัวเองว่าเป็นผีเลยล่ะ Y_Y

ว่าแต่ยัยพวกนี้ไปรู้ข่าวมาจากใหนกันนะ ฉันเพิ่งคบกับหมอนั่นได้แค่สองวันก็กลายเป็นข่าวเเล้วหรือไง =0=

"ช้าๆหน่อยสิ ฉันฟังไม่ทัน Y0Y" ฉันพยายามพูดขึ้น ยัยพวกนี้เลยหยุดถามไป สักพักยัยแอนลีนก็ถามต่อ

"ตกลงเรื่องมันเป็นมายังไง ตื่นเต้นๆ >0<;"

มันน่าตื่นเต้นตรงใหน ฉันไม่ได้ไปขอแมงกินนูนที่ใหนเป็นแฟนสักหน่อย บ้าบอที่สุด ! (กลับมาพูดอีกเหมือนเดิมจนได้)

"ก็เขาแค่มาขอคบกับฉัน ฉันก็เลยตอบตกลง แค่นี้ล่ะ -_-^^" ฉันตอบปัด ก็มันแค่นี้จริงๆนี่ คบกันไม่กี่วันจะให้มีอะไรล่ะ

แต่ตอบไปฉันก็แอบหน้าแดงไป ฉันไปมีฟงมีแฟนกับเขาไปได้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย >///<

"ว้า~ แค่นี้อ่ะนะ นึกว่าจะมีอะไรอีก" แอนลีนพูดด้วยสีหน้าเจ้าเลห์

อะไรที่ยัยนี่ว่ามันหมายความว่าอะไร T___T;

"พอเลย จะเก้าโมงแล้ว อาจาร์ยจะเข้าแล้วนะ" ฉันรีบหาทางไล่ยัยพวกนี้ไปนั่งที่เสียที ซึ่งก็ได้ผลเพราะอาจาร์ยกำลังเดินมาพอดิบพอดีเลย

...วันนี้ฉันรักครูเพิ่มอีกหนึ่งเปอร์เซนต์ เพราะได้ช่วยให้ฉันรอดจากการสอบปากคำกับพื่อนๆ ( - / \ - )~


เลิกเรียน...

เลิกเรียนแล้ววววว~ >0<!

ฉันกำลังยืนอยู่ที่หน้ามหาลัยเพราะว่าวันนี้พ่อของฉันจะมารับ ฉันก็เลยมายืนรอ แต่...

~ติ๊ดติ๊ด~ ปู้ดดดดด~~~

ขออนุญาติเดินเอาโทรศัพท์ไปเขว้ยงลงคลองสักสิบนาที ฉันเกลียดเสียงเรียกเข้าของตัวเองที่สุด -_-; ก็มันลืมเปลี่ยนนี่นา

ว่าแต่ใครโทร.มาล่ะเนี่ย ฉันรีบหยิบมันขึ้นมาดูทันที...

โอ๊ะ...พ่อโทร.มา >_<

"ฮัลโหล ว่าไงคะ" ฉันรับสายก่อนจะพูด

[วันนี้พ่อคงไปรับไม่ได้นะลูก กลับกับเพื่อนไปก่อนได้มั้ย]

อะไรนะ ! มารับไม่ได้ แล้วนี่ฉันมายืนรอรถขยะหรือไง -*-

"ทำไมล่ะ" ฉันถามกลับอย่างรวดเร็ว

[พ่อติดธุระน่ะ ขอโทษนะ กลับบ้านดีๆนะลูก]

ติ๊ด...

ส...สายถูกตัดไปแล้ววววว~!!!

ยัยแอนลีนก็กลับบ้านไปแล้ว แล้วนี่ฉันจะกลับกับใครละฮ้า~TT[]TT!