คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ข้อความของเขาT_T
เช้าวันต่อมา...
"ยัยรีเบ็คก้า แกเป็นอะไรน่ะ =_="
ฉันรู้สึกว่าสติคงไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอีกต่อไปแล้วตั้งแต่ที่โดนนายหน้าหล่อดัสตินสารภาพรัก T^T และด้วยอาการสติหลุดแบบนี้ ยัยแอนลีนจึงถามขึ้นมาระหว่างรออาจาร์ยเข้าสอนด้วยความสงสัยเต็มเปี่ยม
"เอ่อ...เปล่านี่ ไม่มีอะไร" ฉันทำท่าปฎิเสธทันควัน
ใช่แล้ว...ฉันยังไม่ได้บอกแอนลีนเลยว่าฉันโดนสารภาพรัก ก็มันอายนี่นา แถมฉันยังไม่มั่นใจด้วย
"แกปิดบังฉันอ่ะ ฉันไม่ได้โง่อย่างที่แกคิดนะ T^T" ยัยแอนลีนทำปากจู๋แล้วบิดตัวไปมา
"แต่แกโง่กว่าที่ฉันคิด -*-" ฉันแกล้งแซว
"ฉันจะฟ้องแม่ -0-! ตกลงมีอะไร เล่ามาเถอะ ฉันเห็นแกนั่งเหม่อจิตหลุดตั้งแต่เมื่อวานแล้วน้า ฉันเป็นห่วงงงง~"
ไม่อยากเชื่อว่าฉันมีเพื่อนที่เป็นห่วงฉันด้วย >_<
...แต่ฉันว่ายัยนี่แค่พยายามให้ฉันพูดมากกว่า -_-+
"ถ้าเล่าแล้วแกอย่าบอกใครนะ"
ฉันตัดสินใจที่จะเล่า
"แน่นอนนนน!" ยัยแอนลีนเขยิบตัวเข้ามาทันทีอย่างอยากรู้อยากเห็น -_-^^
"นายดัสตินที่เขามาหาฉันเมื่อวานน่ะ เขามาสารภาพรักกับฉัน><"
ว่าแล้วก็อายนะเนี่ย ฉันเองยังไม่อยากเชื่อเลยว่าชาตินี้ฉันจะโดนบอกรัก (-///-)
"อ๋า เพราะอย่างนี้นี่เองที่ทำให้เพื่อนฉันนั่งเหม่อเป็นวัน ว่าแต่ไปทำยังไงให้หนุ่มหล่อคนนั้นปิ๊งล่ะ >_<" ยัยแอนลีนพยายามพูดเสียงเบา แต่ทำหน้าดี๊ด๊าราวกับโดนบอกรักเสียเอง
"ฉันก็ไม่รู้ อยู่ดีๆเขาก็มาจีบฉันอ่ะ อุ๊ย อาจาร์ยเข้าแล้ว o_o!"
ฉันสดุ้งเมื่อพพบว่าอาจาร์ยสอนภูมิศาสตร์กำลังเดินเข้ามา ฉันกับยัยแอนลีนจึงรีบนั่งตัวตรงเรียบร้อยอย่างรู้สัญชาตญาณ -_-^^
คาบเบรค(อีกแล้ว)
"เย่ เบรคซะที อาจาร์ยสั่งงานเยอะเป็นบ้า >0<~!" ยัยแอนลีนยกมือขึ้นบิดขี้เกียจหลังจากอาจาร์ยเดินออกจากห้องไปแล้ว
"อืม ดีหน่อยที่เสร็จแล้ว"ฉันเออออตามไปด้วย
ครืดดดดด~~~...ๆๆๆ
เอ่อ...จู่ๆโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋ากระโปรงของฉันก็สั่นขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ฉันจึงล้วงมันออกมาดูทันที
' คุณมี1 ข้อความใหม่'
ข้อความงั้นเหรอ หวังว่าคงไม่ใช่อความจากฟิตเนสเล่นกล้ามนะยะ ส่งมาไม่ดูหน้าคนรับเล้ย -0-
ฉันกดเปิดดูทันที
' มาหาฉันที่ร้านอาหารหน้าโรงเรียนหลังเลิกเรียนด้วย
DUSTIN'
อ...อีตาดัสตินส่วข้อความมา =[]=
เขารู้เบอร์ฉันได้ไงเนี่ยยยยยยยยยยยT0T
ความคิดเห็น