ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : รองเท้ามหาภัย
สี่โมงเย็น....
วิ้งงงง~ =[]=...
ตอนนี้ฉันกำลังยืนหมุนตัวอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องนอนของตัวเอง และฉันก็ได้มาอยู่ใน
ชุดเดรสสีเทาที่แม่เตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว แม่จับฉันแต่งหน้าบางๆ แล้วดัดผมฉันเป็นลอนเล็กๆ
ก่อนจะมัดเกล้าขึ้น แม่บอกว่าแม่จะต้องทำให้ฉันสวยที่สุดในงานให้ได้ ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไม
ต้องทำอย่างนั้นด้วย ฉันไม่ได้เป็นยัยซาไกที่หลุดออกมาจากลุ่มน้ำอะเมซอนที่ใหนซักหน่อย T0T
...เอาล่ะ...อีกชั่วโมงเดียวงานก็จะเริ่มแล้ว งั้นฉันน่าจะไปได้แล้วล่ะนะ...
"ว้าววว~ งานนี้ลูกสาวแม่ต้องสวยที่สุดแน่ๆเลย คิกๆ ^0^" แม่ยิ้มอย่างดีใจเมื่อเห็นฉันเดินลงมาจากบันได ใส่ชุดเดรสแล้วมันแปลกๆนะ เหมือนมีถุงพลาสติกมาครอบตัวไว้ยังไงยังงั้น บางเกิน T^T
"เหรอคะ...หนูว่าหนูคงต้องไปแล้วล่ะ" ฉันพูดก่อนจะเดินไปหยิบรองเท้าส้นสูงที่แม่เตรียมไว้ให้
"จ้า...นั่งรถระวังนะลูก โชคดีน้า" แม่โบกมือบ๊ายบายแล้วเดินหายเข้าไปในห้องครัว ฉันยิ้มแห้งๆพลางก้มลงไปใส่รองเท้า...
ฮึบ...ได้เวลาขี้เกียจแล้ว T0T
...สี่โมงห้าสิบเจ็ดนาที
ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าอาคารกิจกรรมเรียบร้อยแล้ว(เขาจัดงานกันในนี้) รวมเวลาที่นั่งรถแท็กซี่มาก็ประมาณสี่สิบนาทีได้ แย่ที่สุด รองเท้าส้นสูงนี่มันกัดเท้าเป็นบ้าเลย เจ็บ T^T
ฉันมองไปรอบๆกาย หน้างานมีต้นคริสต์มาสเบ้อเริ่มเทิ่มตั้งไว้ มีเพลงคริสต์มาสเปิดคลอเบาๆ
นักเรียนก็เริ่มมากันเยอะแล้วล่ะ บางคนแต่งหน้าทาแก้มซะจนฉันสับสนว่านั่นหน้าคนหรือก้นลิง แก้มแดงเป็นบ้า -_-^^
...ส่วนผู้ชายก็ใส่สูทมากัน ดูไม่เข้ากับหน้าเห่ยๆของตัวเองเลยสักนิด ว่าแต่อีตาดัสตินล่ะ หายหัวไปใหน -*-
"รีเบ็คก้า~!!! ใช่เธอหรือเปล่าน่ะ สวยจังเลย >0<"
เหอ o_0?! ยัยแอนลีนในชุดเดรสสีม่วงอ่อนวิ่งถลาลมมาหาฉันอย่างรวดเร็วจนฉันตกใจ
"อ้าว...ขอบคุณ" ฉันหันไปหาแอนลีน ย้ากก~ รองเท้าบ้านี่มันจะทำฉันล้มแล้วนะ -_-; เจ็บเท้าอ่ะ เวลาเดินแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กสามขวบเพิ่งหัดตั้งไข่ยังไงไม่รู้ T_T
"นี่ๆ งานจะเริ่มแล้ว ไปกันๆ" ยัยแอนลีนคว้าข้อมือฉันแล้วดึงให้ฉันเข้าไปในงาน ฉันที่ยังยืนทรงตัว
ไม่ได้จึงเซแล้วล้มลงไปตามแรง T^T! เพราะไอ้รองเท้านี่แหละที่มันเอียงจนพาฉันล้ม!
...ยัยแอนลีนหันมาแล้วทำหน้าตะลึง
...ผู้คนแถวนั้นหันมามองแล้วตะลึง
ฉันกลายเป็นยัยตัวตลกไปแล้ว T0T! ไอ้รองเท้าเฮงซวย เจ็บเท้าก็เจ็บ เดินก็ยาก พาฉันล้มหน้าคว่ำอีก -_-//
"ขอโทษษษษ~ T^T! เจ็บมั้ย" แอนลีนนั่งลงข้างๆฉันพลางทำสีหน้ารู้สึกผิด
"ไม่เป็นไร ฉันไม่ถนัดใส่รองเท้าส้นสูงน่ะ รีบเข้างานเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป" ฉันพยายามลุกขึ้น ยัยแอนลีนจึงยอมเดินเข้างานไป
โอ๊ย...ทรงตัวไม่ได้เลยทีนี้ เท้าก็เจ็บเพราะโดนรองเท้ากัด ขาก็ปวดเพราะล้ม...
ฉันสาบานว่าจะไม่ใส่รองเท้าส้นสูงอีกแล้ววววว TT0TT~!!!
วิ้งงงง~ =[]=...
ตอนนี้ฉันกำลังยืนหมุนตัวอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องนอนของตัวเอง และฉันก็ได้มาอยู่ใน
ชุดเดรสสีเทาที่แม่เตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว แม่จับฉันแต่งหน้าบางๆ แล้วดัดผมฉันเป็นลอนเล็กๆ
ก่อนจะมัดเกล้าขึ้น แม่บอกว่าแม่จะต้องทำให้ฉันสวยที่สุดในงานให้ได้ ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไม
ต้องทำอย่างนั้นด้วย ฉันไม่ได้เป็นยัยซาไกที่หลุดออกมาจากลุ่มน้ำอะเมซอนที่ใหนซักหน่อย T0T
...เอาล่ะ...อีกชั่วโมงเดียวงานก็จะเริ่มแล้ว งั้นฉันน่าจะไปได้แล้วล่ะนะ...
"ว้าววว~ งานนี้ลูกสาวแม่ต้องสวยที่สุดแน่ๆเลย คิกๆ ^0^" แม่ยิ้มอย่างดีใจเมื่อเห็นฉันเดินลงมาจากบันได ใส่ชุดเดรสแล้วมันแปลกๆนะ เหมือนมีถุงพลาสติกมาครอบตัวไว้ยังไงยังงั้น บางเกิน T^T
"เหรอคะ...หนูว่าหนูคงต้องไปแล้วล่ะ" ฉันพูดก่อนจะเดินไปหยิบรองเท้าส้นสูงที่แม่เตรียมไว้ให้
"จ้า...นั่งรถระวังนะลูก โชคดีน้า" แม่โบกมือบ๊ายบายแล้วเดินหายเข้าไปในห้องครัว ฉันยิ้มแห้งๆพลางก้มลงไปใส่รองเท้า...
ฮึบ...ได้เวลาขี้เกียจแล้ว T0T
...สี่โมงห้าสิบเจ็ดนาที
ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าอาคารกิจกรรมเรียบร้อยแล้ว(เขาจัดงานกันในนี้) รวมเวลาที่นั่งรถแท็กซี่มาก็ประมาณสี่สิบนาทีได้ แย่ที่สุด รองเท้าส้นสูงนี่มันกัดเท้าเป็นบ้าเลย เจ็บ T^T
ฉันมองไปรอบๆกาย หน้างานมีต้นคริสต์มาสเบ้อเริ่มเทิ่มตั้งไว้ มีเพลงคริสต์มาสเปิดคลอเบาๆ
นักเรียนก็เริ่มมากันเยอะแล้วล่ะ บางคนแต่งหน้าทาแก้มซะจนฉันสับสนว่านั่นหน้าคนหรือก้นลิง แก้มแดงเป็นบ้า -_-^^
...ส่วนผู้ชายก็ใส่สูทมากัน ดูไม่เข้ากับหน้าเห่ยๆของตัวเองเลยสักนิด ว่าแต่อีตาดัสตินล่ะ หายหัวไปใหน -*-
"รีเบ็คก้า~!!! ใช่เธอหรือเปล่าน่ะ สวยจังเลย >0<"
เหอ o_0?! ยัยแอนลีนในชุดเดรสสีม่วงอ่อนวิ่งถลาลมมาหาฉันอย่างรวดเร็วจนฉันตกใจ
"อ้าว...ขอบคุณ" ฉันหันไปหาแอนลีน ย้ากก~ รองเท้าบ้านี่มันจะทำฉันล้มแล้วนะ -_-; เจ็บเท้าอ่ะ เวลาเดินแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กสามขวบเพิ่งหัดตั้งไข่ยังไงไม่รู้ T_T
"นี่ๆ งานจะเริ่มแล้ว ไปกันๆ" ยัยแอนลีนคว้าข้อมือฉันแล้วดึงให้ฉันเข้าไปในงาน ฉันที่ยังยืนทรงตัว
ไม่ได้จึงเซแล้วล้มลงไปตามแรง T^T! เพราะไอ้รองเท้านี่แหละที่มันเอียงจนพาฉันล้ม!
...ยัยแอนลีนหันมาแล้วทำหน้าตะลึง
...ผู้คนแถวนั้นหันมามองแล้วตะลึง
ฉันกลายเป็นยัยตัวตลกไปแล้ว T0T! ไอ้รองเท้าเฮงซวย เจ็บเท้าก็เจ็บ เดินก็ยาก พาฉันล้มหน้าคว่ำอีก -_-//
"ขอโทษษษษ~ T^T! เจ็บมั้ย" แอนลีนนั่งลงข้างๆฉันพลางทำสีหน้ารู้สึกผิด
"ไม่เป็นไร ฉันไม่ถนัดใส่รองเท้าส้นสูงน่ะ รีบเข้างานเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป" ฉันพยายามลุกขึ้น ยัยแอนลีนจึงยอมเดินเข้างานไป
โอ๊ย...ทรงตัวไม่ได้เลยทีนี้ เท้าก็เจ็บเพราะโดนรองเท้ากัด ขาก็ปวดเพราะล้ม...
ฉันสาบานว่าจะไม่ใส่รองเท้าส้นสูงอีกแล้ววววว TT0TT~!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น