ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    prey on แผนการร้ายก่อการรัก

    ลำดับตอนที่ #11 : ทวงของขวัญ

    • อัปเดตล่าสุด 22 ธ.ค. 53


    ขวับ (-_-  )=...

    ...ขวับ =(   -_-)

    ฉันหันซ้ายทีขวาที ก่อนจะค่อยๆย่องไปข้างหน้า...

    งงล่ะสิว่าฉันกำลังจะทำอะไร...ตอบให้เลยว่าฉันกำลังพยายามหลบหน้าอีตาดัสตินอยู่~>0<  ที่ต้องทำแบบนี้ก็เพราะวันนี้ฉันดันลืมเอาของขวัญมาให้เขาน่ะสิ T_T! ถ้าเขาเห็นฉัน เขาต้องมาทวงแน่ๆเลยอ่ะ

    เพราะฉะนั้น...ฉันต้องห้ามให้เขาเห็นฉันเด็ดขาด!

    ...ย่อง...ย่อง..ย่อง~

    "ทำบ้าอะไรของเธอ -_-^"

    ชะอุ้ย =[]=;  จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นจากทางด้านหลัง และนั่นดันเป็นเสียงของคนที่ฉันกำลังหนีอยู่ด้วย...

    ..อีตาดัสติน T[]T!

    ฉันยืดตัวตรงก่อนจะหันหลังไปหาเขา พยายามทำสีหน้าให้ดูไม่มีพิรุธมากที่สุด

    "ว..ว่าไง ^_^;" ฉันโบกมือหย็อยๆแล้วฝืนยิ้ม

    ตายแน่...ถ้าเขาถามเรื่องของขวัญ ฉันจะต้องตอบเขายังไง โฮ~ Y0Y

    "ฉันเห็นเธอมายืนก้มๆเงยๆอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้ว มาหาไส้เดือนกินหรือไง -_-;"

    โอ้โห..คนเป็นแฟนกันเขาพูดอย่างนี้เหรอ...ฉันประทับใจชะมัดเลย -_-*...

    แต่ว่าไงนะ..เขาเห็นฉันอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้วงั้นเหรอ !?  ชิ...ก็แหงล่ะ ฉันดันมาหลบอยู่ข้างพุ่มไม้เตี้ยๆอย่างนี้ เขาจะไม่มาเห็นได้ยังไงกัน (ถึงแม้ฉันจะตัวเล็กอ่ะนะ TUT)

    "เอ่อ..ง่า T_T" ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อดูว่าจะมีทางให้ฉันหนีเขาได้หรือเปล่า แต่คนเยอะออกขนาดนี้ ฉันจะวิ่งหนีเขาทันได้ไงล่ะ!

    "ของขวัญล่ะ" ดัสตินพูดพลางยื่นมือมาตรงหน้าฉัน

    ฉันลืมโว้ยยยยย ~ TWT!!!  ฉันจะบอกเขาไปแบบนี้ดีมั้ย แต่ถ้าบอกไปเขาคงฆ่าฉันตายแน่ๆ T0T

    "T^T"

    "ฉันเห็นคนอื่นได้ของขวัญจากแฟนในวันคริสต์มาส แต่เราเป็นแฟนกัน เธอกลับไม่ให้อะไรฉันเลย -_-..." เขาชักมือกลับแล้วพูดอย่างรู้ทัน

    ...อย่าทำเสียงแบบนั้นเซ่ ฉันจะเอากิ่งไม้มาปาดคอตายแล้วนะ T0T!

    คิดสิๆ...มันต้องมีอะไรที่ฉันเอาให้เขาได้บ้างน่ะ แต่จะอะไรล่ะ ฉันไม่มีอะไรติดตัวมาสักอย่าง!

    "ฉันผิดเองที่บังคับให้เธอเอาของขวัญมาให้  ฉันแค่อยากได้เหมือนคนอื่นเท่านั้น เธอไม่มีก็ไม่เป็นไร..."

    บ้าเอ๊ย...แล้วจะพูดให้ฉันคิดหนักทำไม T^T  แล้วแถวนี้มีอะไรที่พอจะเอามาแทนให้เขาได้มั้ยเนี่ย ตายๆๆๆ ฉันไม่อยากให้เขาเสียความรู้สึกอ่ะ >0<!

    ...โอ๊ะ คิดออกแล้วว่าจะให้อะไร!

    แต่มันต้องลงทุนหน่อย...

    "ใครบอกว่าไม่มีกัน..."

    ฉันพูดเบาๆก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มดัสติน >3<  พระจ้ายกโทษให้ด้วย ที่ต้องทำแบบนี้เพราะสถานการ์ณมันคับขันจริงๆ T0T!

    ...และนี่คือของขวัญที่ฉันคิดได้ดีที่สุดตอนนี้

    ฉันค่อยๆถอนริมฝีปากออก ดีนะที่คนเริ่มออกไปจากบริเวณนี้กันหมดแล้ว ไม่งั้นเขินตาย ฉันหอมแก้มผู้ชายก่อน =[]=//!

    " เธอ..-_-//"  ดัสตินอึ้งไปสามวินาที มือแตะไปที่แก้มขาวของตัวเอง(ตอนนี้มันกลายเป็นสีชมพูไปแล้ว T^T) แล้วพูดเบาๆ

    ฉันก็เขินเหมือนกันแหละย่ะ -_-//

    "แล้ว..ของขวัญของนายล่ะ"ฉันแบมือไม่ตรงหน้าเขาบ้าง

    "ลืม -_-;"

    หา!? เขาก็ลืมเหมือนกันเรอะ 0_o ปัดโธ่~! แล้วทำไมฉันไม่บอกเขาไปว่าลืมล่ะฮะ แต่ตอนนั้นฉันก็นึกว่าเขามีของขวัญมานี่นาT0T

    งั้นหมายความว่า...

    ...ฉันหอมแก้มผู้ชายฟรีๆอ่ะ ฉันโดนไอ้ปีศาจนี่หลอกกกกก~TT0TT!!!

    " ขอบคุณ -_-^^^"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×