prey on แผนการร้ายก่อการรัก

ลำดับตอนที่ #6 : ฮีโร่

สี่โมงเย็นแล้ววว T___T;

ฉันยังยืนอยู่หน้าโรงเรียนอยู่เลยอ่ะ นานจนลุงยามที่อยู่แถวนั้นมาถามเเล้ว ฉันจะกลับบ้านยังไงเนี่ยยย Y0Y

ฉันตัดสนใจโทร.หาดัสติน ในใจหวังว่าเขาจะยังไม่กลับบ้าน ถึงแม้ว่าความหวังของฉันจะริบหรี่ราวกับไฟบนหัวไม้ขีดก็ตาม -_-*

ติ๊ดดดดด~...

เสียงรอสายดังอยู่นาน จนสักพักเขาก็กดรับสาย ทำให้ฉันใจชื้นขึ้นมาทันที >_<;

"นายดัสติน!" ฉันรีบกรอกเสียงลงไปด้วยความตื่นเต้น

[ว่าไง] เขาถามมาสั้นๆ

"นายอยู่ทีใหนน่ะ"

[ กำลังจะขับรถออกจากมหาลัย มีอะไร]

เปลวไฟบนหัวไม้ขีดของฉันลุกพรึ่บราวกับไฟไหม้ >0< เขายังไม่ได้ออกจากมหาลัยเหมือนกัน~!

"นายช่วยมารับฉันหน่อยสิ ฉันยืนอยู่หน้ามหาลัย ด่วนเลยนะ!"

ฉันพูดจบแล้วรีบวางสายทันที ถึงแม้ว่าฉันอาจจะไม่ไว้ใจเขานัก แต่ในสถานการ์ณแบบนี้ ฉันคงจะพึ่งเขาได้แค่คนเดียว ^__^



ห้านาทีต่อมา...

เอี๊ยดดดด~...!

รถเบนซ์คันสีดำเงาวับเเล่นมาจอดอยู่เบื้องหน้าฉัน ก่อนที่กระจกของรถคันนี้จะถูกเปิดออก

"ขึ้นสิ" คนขับชะโงกหน้าออกมาพูดกับฉัน

ใช่...นี่คือรถของดัสติน เขามารับฉันแล้ว ( ^0^)/

ฉันเดินอ้อมไปนั่งที่ที่นั่งฝั่งคนขับ ได้กลับบ้านซะที

"ทำไมนายเพิ่งจะออกล่ะ" พอเขาไปนั่งได้ปุ๊บ ฉันก็รีบถามเขาปั๊บ
 
"ฉันติดประชุมเลยกลับช้า แล้วทำไมเธอยังไม่กลับ ยืนอยู่คนเดียวมันอัตรายรู้มั้ย -_-^"

เขาพูดอย่าง(เหมือนจะ)เป็นห่วง ทำให้ฉันแอบหวั่นไหวเล็กน้อย >_<!

"ขอโทษค่ะพ่อ -_- ฉันยืนอยู่คนเดียวที่ใหน ฉันยืนอยู่กับลุงยามต่างหาก" ฉันรีบแก้

"นั่นแหละที่อันตราย -_-^^"

พอเขาพูดจบ เขาก็ออกรถไปทันที โดยมีฉันเป็นคนบอกทางกลับบ้าน

เฮ้อ~...เขาก็ดูไม่เลวนะ ดูไม่มีพิษมีภัย ดูเหมือนเขาจะรักฉันถึงแม้ว่าเขาจะชอบวางฟอร์มจัดมากก็ตาม

แต่ฉันจะคิดอย่างนั้นไม่ได้!

ฉันต้องอย่าเพิ่งหลงกลดัสติน คบกันดูก่อนไง คบกันดูก่อน >_<~!