prey on แผนการร้ายก่อการรัก

ลำดับตอนที่ #15 : นายเข้าไปทำอะไรในนั้น -*-

วันจันทร์...

ฉันกำลังเดินไปตามทางในมหาวิทยาลัย  ยังง่วงอยู่เลยนะเนี่ย เท้าก็ยังไม่ค่อยจะหายดีเท่าไหร่เลย เดินยากชะมัด -_-

ต่อไปนี้ไม่ว่าจะเอาตุ๊กตามาจี้คอ ฉันก็จะไม่ยอมใส่รองเท้าส้นสูงอีกแล้ว เชอะ~!

ตึก...ตึก...

และในขณะที่ฉันกำลังจะเดินผ่านห้องชมรมหนังสือพิมพ์อยู่นั้น ประตูห้องชมรมก็ถูกเปิดออกมาจาก

ด้านในอย่างรวดเร็วจนเกือบจะชนหน้าฉันแล้ว T0T

...และคนที่เดินออกมาจากในห้องชมรมคือ...นายดัสติน =[]=!

"นาย! นายเข้าไปทำอะไรในชมรมหนังสือพิมพ์"  ฉันถามเขาอย่างแปลกใจ ดัสตินที่เปิดประตูออก

มาเมื่อเขาเห็นหน้าฉันเขาก็ดูเหมือนจะตกใจเล็กๆ เป็นอะไรของเขาน่ะ -*-

"ฉันมาหาเพื่อนน่ะ    เท้าเธอหายเจ็บหรือยัง" เขารีบเปลี่ยนเรื่องอย่างน่าสงสัย ฉันหรี่ตามองเขานิดหน่อย

ถามได้...เดินเป็นเป็ดพิการแบบนี้จะไปหายได้ยังไงเล่า T^T!

"เบาแล้ว นายมีเพื่อนอยู่ชมรมนี้เหรอ" ฉันยังไม่หยุดถาม

"เอ่อ...อืม เธอจะถามอะไรนักหนาเนี่ย -_-;"

"ไม่ถามก็ได้ ไปล่ะ" ฉันจำใจหยุดถามก่อนจะบอกลาเขาแล้วเดินต่อไป...


และวันต่อมา...

ฉันเห็นเขาเดินออกมาจากชมรมหนังสือพิมพ์อีกแล้ว =[]=!  ฉันรีบเดินเข้าไปถามเขาว่าเข้าไปทำไมอีกเช่นเคย

"นายเข้าไปทำไม"

"ฉัน...ลืมของไว้" ดัสตินพูดเบาๆ

"แล้วใหนล่ะของที่ลืม" ฉันถามเมื่อไม่พบว่าเขาถืออะไรติดตัวออกมาเลย

"เอ่อ...ฉันลืมไปเอา มันยังอยู่ในห้องชมรม -_-"

"-_-"



และวันต่อมาของต่อมาของต่อมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...


เอาเป็นว่าพักนี้ฉันเห็นเขาเดินเข้าเดินออกห้องชมรมหนังสือพิมพ์ทุกวันเลยล่ะ -*- พอฉันถามว่าเข้า

ไปทำไม เขาก็เอาแต่

ตอบคำเดิมว่าลืมของ มาหาเพื่อน มาเก็บเอกสาร มาทำไอ้นั่นไอ้นี่ (ฉันไม่ได้หมายความว่าทำไอ้

นั่นนะคะ งงมั้ย T0T)

ฉันก็ได้แค่เฝ้าจับพิรุธเขา  เมื่อฉันถามคนในชมรมว่าเขาเข้าไปทำอะไร ยัยพวกนั้นก็ตอบตามที่ดัสติ

นบอกเป๊ะๆ

ฉันชักรู้สึกว่าเขาเข้าไปในชมรมบ่อยมาก ต่อไปฉันต้องคอยเฝ้าระแวงเขาบ้างแล้วล่ะ...