อลิซาเบท เดอ บาโธรี่

เนื้อเรื่อง

Erzsabet Bathory (1560 - 1614)
The Blood Countessหรือ TheBloody Lady of Cachtice


คนที่ชอบอ่านคดีฆาตกรรมแปลกๆในประวัติศาสตร์คงจะคุ้นตากับชื่อและรูปข้างบนนี้ดีอยู่แล้ว 
เพราะเคานเตสเอริซาเบท บาโธรี่ (หรืออ่านตามฮังการี่ว่า เออร์เซเบท บาโธรี่)คนนี้เอง
ที่ได้ฉายาว่าเป็นฆาตกรหญิงที่โหดเหี้ยมที่สุดในประวัติศาสตร์ 
หนังสือที่พูดถึงฆาตกรหญิง (อย่างไม่จำกัดยุคสมัย) แทบไม่มีเล่มใดที่จะละเลยชื่อของเธอคนนี้ไปได้ 
อาจจะกล่าวได้ว่าเธอคนนี้เองที่เป็นผู้เชื่อมคีย์เวิร์ดคำว่า"เลือด"เข้ากับ"ความงาม"

เอริซาเบทเกิดในตระกูลบาโธรี่อันเป็นตระกูลขุนนางชั้นสูงของฮังการี่
และสืบสายมาจากตระกูลแฮบสเบิร์กอันเก่าแก่ของยุโรป 
ตระกูลบาโธรี่ร่ำรวยและมีอำนาจล้นหลาม ปกครองแคว้นทรานซิลวาเนียมาหลายต่อหลายยุคสมัย 
หากก็เป็นธรรมดาของตระกูลเก่าแก่ที่มีการแต่งงานกันเองในหมู่ญาติเพื่อรักษาทรัพย์สมบัติและอำนาจเอาไว้ 
ทำให้ผู้สืบสายเลือดตระกูลนี้จำนวนมากมีอาการบกพร่องทางจิตอันเนื่องมาจากลักษณะทางพันธุกรรม 
เป็นต้นว่าโรคฮิสทีเรีย พฤติกรรมรักร่วมเพศ สาวกลัทธิบูชาปีศาจ ผู้มักมากในกาม ....เอริซาเบทก็เช่นเดียวกัน
เอริซาเบทมีอาการป่วยเป็นโรคปวดหัวเรื้อรังจนตลอดชีวิตของเธอ 
มีการกล่าวว่าในสมัยเด็กที่เธอเกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรงจนกัดเนื้อหลุดออกมาจากไหล่ของสาวใช้ที่เข้ามาพยาบาล และเมื่อเอริซาเบทได้ยินเสียงกรีดร้องของสาวใช้นั่นเอง น่าแปลกที่อาการปวดหัวของเธอกลับหายเป็นปลิดทิ้ง 
นับแต่นั้นมา ทุกครั้งที่เอริซาเบทเกิดอาการปวดหัว 
เธอก็จะทรมานสาวใช้เพื่อให้เสียงร้องเหล่านั้นเป็นยาระงับอาการของเธอ

ปี 1575 เมื่อเอริซาเบทอายุ 15 ปี เธอก็แต่งงานกับท่านเคานท์ฟีเรนซ์ นาดาสดี้ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องที่อายุมากกว่า 11 ปี (หลังจากแต่งงานแล้ว เอริซาเบทก็ยังคงใช้ชื่อตระกูลเดิม)
ทั้งสองย้ายที่อยู่ไปยังปราสาทเซติซในสโลวาเกีย หากฟีเรนซ์มักจะไปออกรบตามที่ต่างๆจนไม่ค่อยอยู่ติดปราสาท 
ชีวิตสมรสของเอริซาเบทจึงไม่หวานชื่นเท่าใดนัก 
อาการปวดหัวของเธอกำเริบถี่ขึ้นและการทรมานสาวใช้ก็ค่อยๆหนักข้อขึ้นทุกที 
เป็นต้นว่าการแทงเข็มเข้าที่ปลายนิ้วของสาวใช้ หรือจับสาวใช้มาทาน้ำผึ้งทั่วตัวแล้วโยนลงไปในห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยมด แต่นี่ก็ยังไม่นับเป็นการเปิดฉากตำนานเลือดของเธอเลยด้วยซ้ำ

เอริซาเบทเริ่มหางานอดิเรกใหม่มาทดแทนชีวิตอันน่าเบื่อ ซึ่งก็คือมนต์ดำที่คนรับใช้เป็นผู้แนะนำนั่นเอง 
เธอมักจะลงไปหมกตัวอยู่ในห้องใต้ดินและประกอบพิธีกรรมประหลาดกับคนรับใช้บ่อยครั้ง 
และในไม่ช้าเอริซาเบทก็เริ่มมีชู้ ฟีเรนซ์รับรู้เรื่องนี้แต่ใจกว้างพอที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น 
หากไม่นานนักแม่ของฟีเรนซ์ก็ย้ายมาอยู่ด้วย จึงเป็นการเปิดสงครามเย็นระหว่างแม่สามีลูกสะใภ้ในที่สุด 
เอริซาเบทประพฤติตัวเป็นภรรยาผู้เรียบร้อยต่อหน้าสามี แต่พอลับหลัง 
เธอก็ทำกระทั่งการจับสาวใช้ของแม่สามีมาทรมานจนตาย
จะอย่างไร เอริซาเบทมีลูก 4 คน ทำให้สภาพครอบครัวยังไม่ถึงกับพังทลายลงในทีเดียว 
ชีวิตฆาตกรของเธอเริ่มต้นขึ้นหลังจากการตายของสามีเสียมากกว่า

ปี 1600 เอริซาเบทอายุ 40 ปี ฟีเรนซ์เสียชีวิตไปด้วยอายุ 51 ปี ทิ้งสมบัติและอำนาจทุกอย่างไว้ในมือของภรรยา 
และแทบจะในวันเดียวกันนั้นเอง แม่ก็จากโลกนี้ตามลูกชายไปอีกคน 
เป็นที่ปิดกันให้แซ่ดว่าน่าจะเป็นการวางยาพิษเท่านี้ก็ไม่มีใครจะมาขวางทางเอริซาเบทได้อีก 
เธอกลายเป็นราชินีในอาณาจักรของเธอ ชีวิตประชาชนก็เหมือนกับลูกไก่ในกำมือ 
จะบีบจะคลายก็ขึ้นอยู่กับใจเธออย่างเดียว จะมีก็แต่อย่างหนึ่งที่ไม่เป็นไปดังใจคิด 
เอริซาเบทมีความภูมิใจในรูปโฉมของตัวเองมาก แต่ตัวเธอก็ไม่สามารถเอาชนะกาลเวลาได้ 
มีการสั่งให้แม่มดหมอผีที่คุ้นเคยทำยาคืนความสาวมาใช้หลายขนาน แต่ไม่ว่าอันไหนก็ไม่ค่อยเห็นผลเท่าใดนัก 
จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่สาวใช้กำลังสางผมให้กับเอริซาเบท คงเพราะเกร็งไปหน่อยจึงออกแรงมากไป 
ดึงผมหลุดติดหวีมาหลายเส้น เอริซาเบทระเบิดอารมณ์ทันที เธอใช้เชิงเทียนที่อยู่ใกล้มือทุบเด็กสาวอย่างไม่ยั้งมือ 
จนกระทั่งอีกฝ่ายสิ้นลมหายใจแล้วก็ยังทุบต่อเสียจนหนำใจ 
และเมื่อเอริซาเบทวางมือจากเชิงเทียนก็พบว่ามีเลือดติดอยู่ที่มือ 
พอเช็ดออกเธอก็พบว่าผิวหนังส่วนนั้นกลับดูเต่งตึงมีน้ำมีนวลขึ้นกว่าก่อน 
เลือดของเด็กสาวนี่เองที่เป็นยาอายุวัฒนะที่ได้ผลชะงัดที่สุด 
(หมายเหตุ -ตรงนี้เป็นเพียงความเข้าใจของเอริซาเบทค่ะ กรุณาอย่าคล้อยตาม)
และด้วยเหตุนี้เอง โศกนาฏกรรมการฆ่าสังหารเด็กสาวกว่า 600 คนเพื่อประทังความงามของเอริซาเบท บาโธรี่จึงเริ่มต้นขึ้น

เอริซาเบทเริ่มทำการรวบรวมเด็กสาวจากที่ต่างๆในดินแดนของตน 
ชาวบ้านที่ยากจนต่างก็ยินดีที่จะส่งลูกสาวออกมาทำงานในปราสาทเพียงเพื่อแลกกับเสื้อผ้าไม่กี่ชุด 
เหล่าเด็กสาวพากันลอดประตูปราสาทเข้ามาด้วยใบหน้าร่าเริงราวกับจะไปปิคนิค แต่ไม่มีใครที่รอดกลับมาได้ 
พวกเธอถูกคั้นเลือดออกมาจนหยดสุดท้ายแล้วถูกฝังไว้ในสวนหลังปราสาท
โดยที่พ่อแม่พี่น้องก็ไม่มีโอกาสจะทราบถึงวิธีการทรมานของเอริซาเบทยิ่งยกระดับเสียยิ่งกว่าเก่า 
มีทั้งการใช้เหล็กร้อนเผาลำคอ ใช้เครื่องทรมานบีบหน้าอก 
บางครั้งเธอก็ใช้มือทั้งสองของตัวเองล้วงเข้าไปในปากและฉีกร่างของเหยื่อออกเป็นสองซีก 
เด็กสาวบางคนที่พยายามจะหนีก็ถูกตัดเท้าทิ้ง

มีบันทึกกล่าวถึงงานฉลองที่เอริซาเบทจัดขึ้น เธอได้รวบรวมเด็กสาวหน้าตาดีจำนวน 60 คนมาจัดงานเลี้ยง 
คนแคระพากันเต้นรำ แม่มดก็พ่นไฟ เมื่องานเลี้ยงดำเนินมาถึงจุดสูงสุดนั่นเอง 
ประตูถูกปิดตาย และทหารก็กรูกันเข้ามา เด็กสาวที่พากันหนีลนลานบ้างก็ถูกข่มขืนแล้วแทงด้วยมีดที่กลางอก 
บ้างก็ถูกตัดหัว บ้างก็ถูกตัดแขนตัดขาและเสียเลือดมากจนสิ้นลม
ศพและชิ้นส่วนต่างๆถูกรวบรวมมากรองเลือดใส่อ่าง และเอริซาเบทก็เปลื้องผ้าของตน ลงแช่ในอ่างเลือดนี่เอง 
แต่การรอให้เลือดเต็มอ่างก็ยังไม่ทันใจเธออยู่ดี 
เอริซาเบทจึงทดลองวิธีที่เร็วกว่าด้วยการปาดคอเด็กสาวให้เลือดกระฉูดออกมาใส่ตนเองเหมือนกับฝักบัวเลือด 
แต่เนื่องจากเหยื่อกรีดร้องน่ารำคาญ เด็กสาวคนที่สองจึงถูกเย็บปากเพื่อรักษาสุขภาพหูของเอริซาเบท

อีกสิ่งหนึ่งที่เอริซาเบททิ้งไว้ในประวัติศาสตร์โลกก็คือเครื่องมือทรมานที่มีชื่อเสียงที่สุดชิ้นหนึ่ง Iron Maiden นั่นเอง 
ช่างทำนาฬิกาถูกเรียกตัวมาจากเยอรมันเพื่อการนี้โดยเฉพาะ มีการบรรยายเกี่ยวกับสุภาพสตรีเหล็กตัวแรกสุดไว้ดังนี้



"ตุ๊กตาเหล็กนี้มีรูปร่างเป็นร่างเปลือยทาสีเนื้อ ส่วนใบหน้ามีการแต้มเครื่องสำอาง 
เมื่อกลไกขยับปาก ก็จะปรากฏรอยยิ้มอันเลื่อนลอยและเหี้ยมโหดขึ้นบนใบหน้า 
ที่อกมีพลอยประดับอยู่เป็นปุ่ม เมื่อกดปุ่ม ตุ๊กตาก็จะค่อยๆยกแขนขึ้น 
จากนั้นแขนก็จะเคลื่อนมาเป็นกอดอกซึ่งคนที่อยู่ในระยะรัศมีก็จะถูกแขนของตุ๊กตากอดไว้ 
พร้อมกันนั้น ส่วนตัวด้านหน้าก็จะเปิดออกเป็นบานประตู 
ภายในเป็นช่องกลวงและด้านหลังบานประตูมีเข็มแหลมยาวงอกอยู่ 5 เล่ม 
ผู้ที่ถูกตุ๊กตากอดไว้จะถูกขังอยู่ภายในตัวตุ๊กตาและถูกเข็มเหล่านี้แทง 
คั้นเลือดออกมาจนเสียชีวิต"

อย่างไรก็ตาม 
เครื่องทรมานดังกล่าวนี้ไม่ได้ถูกใช้งานจริงมากเท่าที่เข้าใจกัน 
เนื่องจากเข็มพากันทื่อเสียหมดเพราะเป็นสนิมจากเลือด 
เอริซาเบทจึงออกคำสั่งใหม่ให้สร้างกรงเหล็กขนาดใหญ่ซึ่งมีเข็มแหลมอยู่ภายใน 
กรงดังกล่าวจะถูกเฟืองโซ่ยกขึ้นสูงจากพื้นโดยมีเด็กสาวอยู่ข้างใน และเมื่อเขย่ากรง 
เลือดก็จะกระจายลงมาสู่เอริซาเบทที่อยู่เบื้องล่างราวกับเป็นฝนเลือด

แน่นอนว่ากิตติศัทพ์นี้ย่อมต้องกลายเป็นที่เลื่องลือ ในไม่ช้า ประชาชนก็เริ่มร้องเรียนเรื่องไปยังราชสำนัก 
แล้วพระเจ้าแมทเทียสที่ 2 ก็ทรงเข้ามาจัดการกับคดีนี้ด้วยพระองค์เอง
เดือนธันวาคมปี 1610 เมื่อมาร์ควิสเธอร์โซซึ่งเป็นญาติของเอริซาเบทลงไปยังห้องใต้ดินของปราสาทเซติช 
เขาก็ต้องผงะกับสิ่งที่ตัวเองพบ เครื่องทรมานจำนวนนับไม่ถ้วน รอยเลือดที่ชโลมอยู่แทบทุกที่และศพที่กองเป็นภูเขา 
บางศพถูกตัดทรวงอก บางศพถูกเฉือนเนื้อ บางศพก็ศรีษะถูกทุบจนแหลก และบางศพก็เต็มไปรู 
มีเด็กสาวบางคนถูกช่วยออกมาได้ แต่ก็ยากที่บอกว่าพวกเธอปลอดภัยดี 
หลายคนถูกบังคับให้กินเนื้อจากศพของเด็กสาวคนอื่น

มกราคมปี 1611 การตัดสินคดีของเอริซาเบทถูกจัดขึ้นที่พิซเซ่ 
เอริซาเบทได้รับอนุญาติให้ไม่ต้องมาขึ้นศาลด้วยตัวเอง และเนื่องจากฎีกาของตระกูลบาโธรี่ 
เธอก็รอดพ้นจากโทษประหารในขณะที่ผู้มีส่วนร่วมในการสังหารทุกคนต่างก็ถูกตัดสินโทษเผาทั้งเป็น

การตัดสินโทษของเอริซาเบทถูกโอนให้เป็นอำนาจของตระกูลบาโธรี่ 
และโดยผลการประชุมของตระกูล 
เอริซาเบทก็ถูกตัดสินให้ถูกจองจำอยู่ในปราสาทเซติชไปจนตลอดชีวิตในห้องขังอันมืดมิดซึ่งประตูถูกโบกปูนปิดตาย 
เธอเสียชีวิตในอีก 3 ปีให้หลัง 
หากก็มีบางตำนานกล่าวว่าเธอหนีออกไปได้และกลายเป็นผีร้ายอยู่ในป่าของฮังการี่