ปริศนาโรงเรียนลึกลับ

ลำดับตอนที่ #5 : ~_~//เขาวงกต//~_~

       +เขาวงกต+

       \"ฟู่...เกือบไปแล้วไหมล่ะ\"เสียงถอนหายใจของเฟรชดังขึ้น \"มันชักจะยังไงๆแล้วน่า\"ฟรีชบ่นเป็นรอบที่1000 ก็ว่าได้(เวอร์ไปแล้ว^0^)

\"พวกนั้นจะไปไหนกันน่ะ\"ผมถาม \"อันนี้เราก็ไม่รู้นะ..แต่ว่ายังไงพวกนั้นคงออกจากที่นี่ไม่ได้หรอก เพราะพวกนั้นไม่รู้ว่าก็ที่นี่เป็น..เออ.....เขาวงกตน่ะ แล้วก็หาทางออกได้ยากมาก แล้วเราจำได้ว่าเมื่อกี้ตอนเราเข้ามาตอนแรก เราก็เห็นไอ้เจ้ารังผึ้งยักษ์มันอยู่บนต้นไม้ด้วยนี่นะ..เราหลงทางแล้วแน่เลยอ่า\"ผมถามแค่นิดเดียว พูดซะยาวเหยียดเลย แต่ว่าก็เพิ่งรู้เหมือนกันนะว่าที่เป็นเขาวงกต \"ห๊า!!อะไรนะ??..นายบอกว่าที่นี่เป็นเขาวงกตหรอ..แล้วนายรู้ได้ไงเนี่ย\"เอ??..แล้วบอยรู้ได้ไงล่ะเนี่ย ผมชักจะสงสัยแล้ว \"เอ้า!! ซวยละสิเนี่ย...คือ..บอกก็ได้อ่ะเห็นว่าเป็นเพื่อนกันนะเนี่ย..ตอนปีที่แล้วเราได้รับคัดเลือกให้เป็นรองประธานสภานักเรียนน่ะ แล้วพอดีมีวันหนึ่งมีผู้อำนวยการโรงเรียนเรียกไปพบพร้อมกันกับประธานสภานักเรียน..แล้วผู้อำนวยการก็บอกว่า...ขอให้ช่วยดูแลนักเรียนไม่ให้เข้าไปในเขตต้องห้ามน่ะ..แล้วท่านก็บอกว่าเพราะว่าด้านในเป็นเขาวงกต หาทางออกยาก...\"บอยตอบทำให้ผมเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง \"อ่าว!! แล้วทำไมนายปล่อยให้คู่แฝดเข้าไปในนั้นล่ะ..แล้วพวกนั้นจะไม่เป็นอะไรไปหรอ\"ผมตกใจเป็นอย่างมาก \"ก็ช่วยไม่ได้นะ พวกนั้นอยากขัดคำสั่งคุณครูเองนิ แล้วยังไงถ้าเราไปห้าม พวกนั้นก็ไม่เชื่อหรอก มีหวังเลือดอาบกับบ้านแน่\"บอยมีสีหน้าจ๋อยๆไป

\"ถ้าไม่นึกถึงพวกนั้น ก็นึกถึงเราบ้างสิ แล้วเราจะออกไปจากที่นี่ยังไงเล่า\"ผมเริ่มโวยวาย \"นั่นสิ เราลืมไปยังไงก็ขอโทษด้วยนะที่ทำให้นายมาลำบาก..โฮ่ๆๆๆ\"บอยร้องไห้ออกมาพร้อมกับมีท่าทีเสียใจมาก อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย \"โถ่!!บอย อย่างร้องไห้นะ เราปลอบคนไม่เป็นด้วย ยังไงบอยก็ไม่ผิดหรอกนะ เราต่างหากที่ต้องขอโทษ ถ้าเราไม่ชวนนายมาก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้หรอก ตอนแรกนายก็ปฎิเสธเราแล้วแต่เราไม่ยอมฟังเอง เราอยากจะไปอย่างเดียวเลย\"ผมใจเย็นขึ้น แล้วก็ต้องโวยวายต่อ \"เฮ้ย!!แล้วพวกแฝดนรกไปไหนกันแล้วล่ะเนี่ย\"...