รักซู่ซ่าของนายหัวหน้าวงสุดโหด กะ ยัยเด็กใหม่สุดซ่า

ลำดับตอนที่ #3 : \#@!(^&^)ตอนที่2 (^&^)!@#/Rewriterจ้าาาาาาาาา

               "แต่ว่าอะไรหรอ ปลาย" ยายนันถามฉันด้วยแววตาเป็นประกาย ส่งสัยยัยนี่คงคิดว่าฉันจะเข้าวงตามมันล่ะมั่ง

               "แต่ว่าเราไม่อยากเล่นดนตรีอ่ะ จริงๆนะนัน" ฉันทำหน้าน่าสงสารสุดๆหวังว่ายัยนี้คงเลิกชวนฉันให้เข้าวงโยฯสักที

               "ทำไมอ่ะปลายทำไมไม่อยากเล่นดนตรีหรอ" ยัยนี้ไม่เลิกแหะสงสัยคราวนี้จะเอาจริง

               "ก็...แบบว่า...คือ..." เอาไงดีวะ จะเอาอะไรมาอ้างดีวะ

               "ทำไมหรอปลาย"

               "ก็แบบว่าเรากลัวเรียนไม่ทันด้วยอ่ะ แล้วก็เล่นไม่เป็นด้วย นะนันนะ เราไม่อยากเล่นดนตรีจริงๆ"

                "โถ่! ปลายไม่เห็นต้องกังวลเลย อย่างเรื่องเรียนน่ะ สบายมาก เพราะอาจารย์เขาเรียกซ้อมเฉพาะต้องเย็นกับวันเสาร์เท่านั้นแหละ ส่วนเรื่องที่เล่นไม่เป็นอ่ะนะ เราก็เล่นไม่เป็นเหมือนกัน เดี๋ยวก็มีรุ่นพี่ในวงเขามาช่วยสอนเองแหละ  แล้วก็... "

"แล้วก็ แบบว่าไอ้ป้อมมันก็อยู่ในวงโยฯ ด้วยใช่ป่ะ" ยัยนันยังพูดไม่จบฉันเลยชิ่งพูดก่อน 

                "มะ... ไม่...ไม่ใช่อย่างนั้น ก็มันแบบว่า..."

                "ก็มันแบบว่าแกอยากเข้าวงโยฯ แต่แกไม่มีใครไปเป็นเพื่อน แกก็เลยชวนฉันเข้าวงโยฯเพื่อที่จะตามไอ้ป้อมมันไปด้วยใช่ป่ะ "

"คะ...คือ...คือว่า..." คราวนี้ยัยนันถึงกับพูดอึกอักแถมยังหน้าแดงอีกต่างหาก สงสัยคงจะพูดแทงใจดำมันเข้าให้ล่ะสิ ก็ยัยนันน่ะชอบนายป้อม เพื่อนซี้ปึ๊กของฉันเองที่อยู่คนละห้องกับฉันและยัยนัน ยัยนันเขาชอบของเขามาเกือบปีแล้วตั้งแต่ฉันเข้ามาใหม่ๆ และที่ฉันสนิทกับยัยนันได้ก็เพราะไอ้ป้อมมันหน่ะแหละ เท่าที่ฉันดูๆนะฉันว่าไอ้ป้อมมันก็มีใจให้ยัยนันเหมือนกันแหละ เอาว่ะยังไงฉันก็เชียร์ให้ 2 คนนี้เป็นแฟนกันให้ได้

                 "ที่เราพูดมาเนี่ย จริงป่ะ"

 "เรา...เรา...เราไม่ได้เข้าตามป้อมมันหรอกนะ มันชวนเราเข้าแล้วเรา...เราไม่อยากเข้าคนเดียวก็เลย..."

 "ไปชวนคนอื่นเหอะนัน ฉันไม่อยากเข้าวงโยฯจริงๆ"

"..." ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด... เอ๊ย! ไม่ใช่ (นี่มันเสียงตอบรับของโทรศัพท์แล้วยัยปลาย ---- เด็กวิทย์ฯ) ยัยนันเงียบไม่ตอบอะไร แล้วก็เดินคอตกกลับมานั่งที่ของตัวเอง

เฮ้อ! =_= หมอเรื่องซะที แล้วฉันก็ไปเฝ้าพระอินทร์ต่อจนกระทั่ง....

                "กริ๊ง...กริ้ง...กริ้ง..."

เสียงออดดังขึ้นเปรียบเสมือนเสียงระฆังจากสวรรค์เพราะมันเป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว

                "อืมมมมมมมมม=_= ฮ้าววววววววววววว=O=  เฮ้ย! นี้...นี้ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย" อ๊าก! นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ยทำไมห้องเรียนฉันถึงมีแต่ตู้เก็บของเต็มไปหมดเลยอ่ะ  TOT











































                                                                                                               ติดตามต่อตอนต่อไปนะค่ะ^^
                      ___________________________________________________




          ขอโทษอย่างรุงแรงเลยนะเพื่อนๆ ที่มาอัพช้าเพราะว่าคอม มันเน่ามาเปนอาทิตย์ๆแล้วกว่าจะซ่อมเสร็จเล่นเอาแทบตาย แล้วเด๋วจมาอัพอีกเรื่อยๆนะค่ะ
                                                                                  เด็กวิทยTUPL & เด็กภาษาRIS