ตอนที่ 11 : STORY 11 :Dear Omega [TsukiHina]
#TsukiHina
Story 11
___________
ณ คอนโคแห่งหนึ่ง
"เคย์ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปทำงานสายหรอก"เสียงใส่เอ่ยเรียกชายหนุ่มที่นอนเหยียดยาวอยู่บนเตียง
"อือ !!เสียงครางในลำคอดังเบาๆ
"ลุกเร็วไปอาบน้ำแปรงฟันจะได้มากินข้าว"ชายร่างเล็กเดินเข้ามาห้องพร้อมกับอุ้มลูกชายตัวเล็กเข้ามาหาผู้เป็นพ่อ
"ปะ ปะ"เด็กน้อยในวัย 11 เดือนพยายามพูดพร้อมกับโน้มตัวจะไปหาผู้เป็นพ่อ
"หือ"สึกิชิมะยกหัวขึ้นจากหมอนมองลูกชายตัวเล็ก "อรุณสวัสดิ์โซระ"สึกิชิมะลุกขึ้นมาเล่นกันลูก
"ปะ"เด็กชายตัวน้อยพูดอยู่คำเดียว
"ไม่ใช่ปะ ไหนเรียกปะป๋าสิ"สึกิชิมะพูดก่อนจะรับลูกมาอุ้ม
"ปะ ปะป๋ะ"โซระพูดตามที่สึกิชิมะบอก
"เก่งจังเลย"เมื่อได้ยินลูกชายพูดเขาก็ดีใจหอมแก้มตัวเล็กซ้ายทีขวาที
"เคย์ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวไปทำงานสาย"ฮินาตะกล่าว
"โอเค เดี๋ยวปะป๋ามานะอยู่กับม๊าก่อนนะคนเก่ง"ร่างสูงจุ๊บหน้าฝากลูกก่อนจะส่งลูกให้ฮินาตะอุ้มแล้วเดินไปห้องน้ำส่วนฮินาตะก็เดินมาที่ครัวทำอาหารเช้าผู้เป็นสามีต่อปล่อยให้โซระผู้เป็นลูกชายนอนอยู่ในเปลเด็กไปก่อน
ในขณะที่กำลังทำกับข้าวอยู่นั้นฮินาตะก็คอยเหลือบไปมองโซระเป็นระยะ โซระน้อยก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากกับคลิปวีดีโอที่ฮินาตะเปิดไว้ให้ลูกดู ดูถ้าจะชอบใจกับคลิปวีดีโอสุนัข
"คนเก่งของปะป๋าทำอะไรอยู่ครับ"เสียงผู้เป็นพ่อเอ่ยถามลูกชายหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว "โชวโยเปิดอะไรให้ลูกดูเนี้ย"ร่างสูงหันมาถามคนตัวเล็กที่ยืนอยู่หน้าเตา
"คลิปวีดีโอสัตว์ไงฮะช่วงนี้ลูกชอบ ผมก็เลยเปิดให้ดู"ฮินาตะตอบในขณะที่มือของเขายังคงง่วนกับการทำอาหาร
หมับ
สึกิชิมะกอดฮินาตะจากทางด้านหลัง ฮินาตะสะดุ้งเบาๆ "เดี๋ยวเถอะเคย์มันอันตรายนะ"ฮินาตะกล่าว
"เสร็จรึยังฉันหิวแล้ว"สึกิชิมะพูดพลางฝังจมูกลงบนแก้มฮินาตะหนึ่งที "กับข้าวก็น่ากิน ตัวนายก็น่ากิน"
"เคย์!!"ฮินาตะพูดเสียงดุ "ไปรอที่โต๊ะก่อนเลยไปอย่าเพิ่งกวนตอนนี้"
"จ้า ที่รัก"ร่างสูงพูดเสียงหวานไม่ได้มีท่าทีกลัวภรรยาตัวเองเลยแม้แต่น้อยแถมยังมองว่ามันดูน่ารักมากกว่าน่ากลัวเสียมากกว่าก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มร่างเล็กฟอดใหญ่
"นี้!!"คนตัวเล็กอุทานตกใจ ร่างสูงส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะเดินไปหาลูก
หลังจากนั้นแปบเดียวอาหารก็ถูกเตรียมไว้เสร็จเรียบร้อยสึกิชิมะก็มานั่งกินข้าวก่อนจะออกไปทำงาน โดยมีฮินาตะและลูกเดินออกมาส่ง
"โซระป๋าจะรีบกลับมานะ"ชายหนุ่มลูบหัวลูกชายเบาๆ เจ้าตัวเล็กยิ้มและหัวเราะชอบใจก่อนจะคว้ามือผู้เป็นพ่อแล้วส่งเสียงอ้อแอ้ๆ พยายามคุยอะไรกับผู้เป็นพ่อและดูเหมือนสึกิชิมะจะเข้าใจว่าลูกชายต้องการสื่ออะไร ร่างสูงยืดตัวขึ้นก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบฮินาตะเบา
"เดี๋ยวเถอะลูกมองอยู่"ฮินาตะปรามเบาๆ
"ไม่เห็นเป็นไรเลยลูกออกจะชอบให้ฉันกอดนาย"ร่างสูงเหลือบมองตัวเล็กที่กำลังยิ้มกว้าง
"เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะพ่อลูกคู่นี้"ฮินะตะทุบไปที่อกร่างสูงเบาๆ
หมับ
สึกิชิมะคว้ามือเล็กมาจูบ มาหอม ด้วยความเสน่หามากๆ
"ไปทำงานได้แล้วเคย์ เดี๋ยวสายหรอก"ฮินาตะพูดก่อนดันตัวออกจากสึกิชิมะ
"จู่ๆ ป๋าไปก่อนนะโซระ ดูแลแม่แทนป๋าด้วย"
จุ๊บ
ร่างสูงก้มลงมาจูบหน้าฝากลูก 1 ทีแล้วก็เดินออกจากบ้านไป
หลังจากที่ผู้เป็นสามีออกไปทำงานฮินาตะก็กลับเข้ามาในห้องให้นมลูกเสร็จก็ทำงานบ้านต่อก่อนจะเตรียมตัวออกไปข้างนอก
"รอม๊าแปบนึงนะเดี๋ยวจะพาไปเดินเล่น"ฮินาตะหันไปพูดกับลูกชาย
30 นาที ผ่านไป
ฮินาตะพาลูกใส่รถเขนเด็กออกมาเดินเล่นในสวนสาธารณะยามเช้าอากาศกำลังดี สายลมพัดเอื่อยๆ เย็นสบาย
"มาเดินเล่นอยู่ที่นี้เอง"เสียงพูดอันแสนจะคุ้นหูดังขึ้นในระหว่างที่ฮินาตะกำลังพาลูกเดินเล่น
"โออิคาว่าซัง !! มาทำอะไรที่นี้ครับ"ฮินาตะเอ่ยถามด้วยความสงสัย
"ฉันก็อยากเห็นหน้าหลานฉันน่ะสิ"โออิคาว่าพูดพลางเดินมาใกล้
"แล้ว...คาเงยามะไม่มาด้วยเหรอครับ"ฮินาตะถามพร้อมกับมองไปรอบๆ ตัวเขา
"ไม่มาหรอกฉันไม่ได้บอกว่าจะมาหานาย"โออิคาว่าพูดในขณะที่กำลังหยอกล้ออยู่กับเจ้าตัวเล็ก
"งั้นเหรอฮะ"ฮินาตะพูดยิ้มๆ "ไปหาที่นั่งคุยกันไม่ดีกว่าเหรอครับ อยู่ตรงนี้มันขวางทางคนอื่นเขา"ฮินาตะพูด
"ก็ดีนะ"แล้วทั้งคู่ก็เดินไปหาที่นั่งคุยกัน
โออิคาว่าเดินไปกดน้ำจากตู้ขายน้ำอัตโนมัติมาให้ฮินาตะ
"อะ"โออิคาว่ายื่นขวดน้ำให้ฮินาตะ
"ขอบคุณครับ"
"เป็นไงบ้าง ตัวเล็กดื้อมั้ย"โออิคาว่าถาม
"ตอนนี้ยังหรอกครับ โซระเป็นเด็กน่ารักกำลังเริ่มจะพูด"ฮินาตะตอบ
"จริงเหรอยังอายุไม่ถึงปีเลยเริ่มพูดแล้วเหรอ"โออิคาว่าดูตื่นเต้นเมื่อได้ยินว่าโซระเริ่มพูดบ้างแล้ว ในขณะที่กำลังหยอกล้อกับหลานชายตาก็เหลือบมาเห็นฮินาตะที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ สีหน้าคนตัวเล็กดูเนือยๆ หน้าแดง ทั้งแต่อากาศเย็นแต่กับมีเหงือ
"มีอะไรเหรอครับโออิคาว่าซัง"คนตัวเล็กถามเมื่อเห็นร่างสูงมองเขา
"ไม่สบายรึเปล่าสีหน้านายดูไม่โอเค"โออิคาว่าพูดพร้อมกับลุกเดินมาหาฮินาตะ
"เออ ก็มีปวดหัวนิดหน่อย"ฮินาตะพูด
โออิคาว่ายกมือขึ้นวางทาบบนหน้าฝากคนตัวเล็ก "ตัวร้อนนี้"โออิคาว่าพูด
"เอ๊ะ !!"ฮินาตะตกใจ
"สึกิชิมะรู้รึเปล่าว่านายไม่สบาย"โออิคาว่าถาม
"ไม่น่ารู้นะครับ เพราะเมื่อเช้าผมยังปกติอยู่เลย"ฮินาตะพูด
"เอาโทรศัพท์มา"โออิคาว่าพูดเสียงดุ
"เอาไปทำอะไรครับ"
"เอามาเถอะน่า"โออิคาว่าไม่ตอบคำถาม
หลังจากที่โออิคาว่าได้โทรศัพท์ไปก็เอาไปโทรหาใครบางคนเสร็จแล้วก็พาฮินาตะและโซระกลับมาคอนโด
โออิคาว่าให้ฮินาตะไปนอนพักส่วนตัวเอาจะอยู่เลี้ยงลูกให้จนกว่าสึกิชิมะจะกลับมา
แอ๊ด
เสียงประตูบ้านเปิดออกในขณะที่โออิคาว่ากำลังเอาโซระนอน ชายร่างสูงเห็นโออิคาว่าก็รีบปรีเข้ามาหาแล้วถามว่า "โชวละ โชวเป็นไงบ้าง"
"ใจเย็นๆ ก่อนสิ ฮินาตะอยู่ในห้อง กำลังนอนพักอยู่"โออิคาว่าพูด
"ขอบคุณพี่มากๆเลยที่ช่วยดูเมียผมให้ ชอบฝืนตัวเองอยู่เลื่อยเลย"สึกิชิมะพูดออกแนวบ่นหน่อยๆ
"วันนี้นายดูฮินาตะไปละกันเดี๋ยวโซระฉันจะดูแลให้เอง"โออิคาว่ากล่าว
"ครับ"สึกิชิมะพูดพลางเดินเข้าไปหาลูกชาย "วันนี้ปะป๋าขอดูแลมะม๊าก่อนนะมะม๊าหายแล้วปะป๋าจะไปรับ"พูดแล้วก็ก้มลงหอมแก้มตัวเล็กอย่างถนุถนอม "ฝากดูลูกผมด้วยนะ"ร่างสูงมองโออิคาว่า
"ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวฉันดูแลให้"โออิคาว่าพูดจบก็หยิบตะกร้าของใช้ของโซระแล้วเดินออกไปจากห้อง
ชายร่างสูงส่งลูกและโออิคาว่าเสร็จแล้วก็เดินเข้ามาดูเมียของเขาในห้องนอน
ร่างเล็กนอนราบกับเตียงหลับตาพริ้มเหงือไหลนิดหน่อยร่างสูงค่อยๆ นั่งลงข้างๆ แล้วเอามือไปแตะ
"อื้อ" ฮินาตะค่อยๆ พลิกตัวคะแคงข้างมาหาสึกิชิมะ
"กินยารึยัง"ร่างสูงถาม
"กินแล้ววว"ฮินาตะตอบเสียงยานๆ
"ทำไมถึงไม่ดูแลตัวเองฮะ"สึกิชิมะถามพลางเอื้อมือไปลูปผมฮินาตะ
"มันเป็นเรื่องปกติของฉันต่างหากละพอถึงช่วงใกล้ฮิทมันก็จะเป็นไข้แบบนี้ประจำนั้นแหละ"ฮินาตะพูด
"ถึงว่าละกลิ่นคลุ้งเชียว"สึกิชิมะพูด
"ออกไปได้แล้วพักสักนิดเดี๋ยวฉันก็หาย"ฮินาตะไล่สึกิชิมะ
"ไม่เอา ไม่ไป"สึกิชิมะพูดพร้อมกับเลื่อนตัวเข้าไปในผ้าห่มแล้วนอนกอดฮินาตะ
"เคย์ เดี๋ยวเถอะ นายมาอยู่กับฉันแล้วใครจะดูลูกละ"ฮินาตะพูดพร้อมกับทุบลงมาที่อกของร่างสูง
"โออิคาว่าซังเอาไปดูแลแล้วไม่ตองห่วง ตอนนี้ก็ถึงตานายบ้างแล้วละที่จะต้องได้รับการดูแล"สึกิชิมะพูดจบก็กดจูบลงบนริมฝีปากของคนตัวเล็ก
"อื้อ !! "ฮินาตะดูตกใจก่อนจะเคลิ้บเคลิ้มไปกับจูบที่สึกิชิมะมอบให้
"กลิ้นของนายมันแรงขึ้นนะโชว"สึกิชิมะทักท้วง
"บ้าน่ามันยังไม่ถึงวันสักหน่อย"ฮินาตะดูจะตกใจแต่ก็รู้สึกได้ว่าตัวเองเป็นฮิทแล้ว เขามองหน้าผู้เป็นสามีด้วยความแปลกใจ
"ฉันอาจจะเป็นตัวกระตุ้นทำให้นายเป็นไวขึ้นก็ได้มั้ง"ไม่รู้ว่าเมื่อไรแต่ฮินาตะก็โดนถอดเสื้อและกางเกงออกจนหมดเหลือเพียงแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า
"ไม่ต้องกลัวฉันไม่ทำให้อะไรแย่ๆ หรอกนายก็รู้"สึกิชิมะพูดพร้อมกับพรมจูบไปทั่วตัวร่างเล็กกลิ่นหอมอันเย้ายวนทำให้ร่างสูงทนไม่ไหวอีกต่อไป ในเมื่อลูกของเขามีคนดูแลแล้วก็ไม่ต้องกังวลอะไรอีก
ทั้ง 2 คนมอบความรักให้ซึ่งกันและกันช่างเป็นค่ำคืนที่แสนยาวนาน
____________
The END
คำผิดเดี๋ยวจะมาตรวจให้ทีหลังนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ลูกเต็มบ้านแน่งานนี้555
อยากได้แบบตอนน้องตั้งท้องคะ
ชอบคู่นี้แต่หายากมากกก แล้วก็อยากอ่าน kuroo x hinata อีกค่ะ ชอบ2คู่นี้มากกก